واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: پس لرزه های ديدار قاليباف و لاريجاني گرچه هنوز تکليف اين دوگانه مشخص نيست اما لاريجاني سعي مي کند از يک سو تلويحاً حمايت خود را از قاليباف ابراز دارد و هم از سوي ديگر در شش ماه گذشته به صورتي در مجلس رفتار کرده تا احتمال کانديداتوري اش - بر خلاف انکارهايش - همچنان فراهم باشد. اعتماد: فضاي سياسي اردوگاه راست اين روزها آنچنان آشفته است که «صبحانه کاري» محمدباقر قاليباف با علي لاريجاني هم کفايت مي کند تا زمين بازي اصولگرايان دستخوش توفاني ديگر شود. نگراني از محقق شدن سناريوي «عبور از احمدي نژاد» با قدرت نمايي قاليباف - لاريجاني ديروز سبب شد حاميان دولت و رايحه خوش خدمتي ها تا جامعه اسلامي مهندسين عجولانه زنگ خطرهاي جناح راست را به صدا درآورده و هشدار دهند که مبادا لاريجاني از کانديداتوري قاليباف حمايت کند. گر چه لاريجاني به ظن خود قرار اين ملاقات را بر خلاف ديدار قبلي نه در منزل شخصي بلکه در بهارستان گذاشت - تا از حدس و گمان هاي هم طيفان جناح راستي اش بکاهد - اما گويا گمانه زني در مورد ائتلاف اين دو چهره کفايت مي کند تا باز هم ترس و اضطراب را در ميان مخالفان «عبور از احمدي نژاد» به راه اندازد تا جايي که ديدار در اتاق شيشه يي آن هم به بهانه «تصويب طرح ساماندهي ميدان بهارستان» هم نتوانست مانع شود تا حميد رسايي از سوي رايحه خوش خدمتي ها و مقدم از سوي جامعه اسلامي مهندسين زنهار ندهند که حمايت لاريجاني از حضور قاليباف در انتخابات رياست جمهوري سبب عميق تر شدن شکاف در اردوگاه راست گرايان مي شود. رسايي حامي سرسخت احمدي نژاد حتي به کنايه خطاب به اطرافيان قاليباف - که او آنها را مشاور مي ناميد - توصيه «برادرانه» و «مشفقانه» کرد تا آنقدر «هوشيار» باشند که قاليباف وارد کارزار رقابت با احمدي نژاد نشود چرا که رسايي مدعي است دلسوز شهردار تهران است و مطمئن است اگر رقيب آتي احمدي نژاد باشد، راي نياورده و براي هميشه از گردونه سياست کنار زده خواهد شد؛ اتفاقي که به قول رسايي براي «احمد توکلي» افتاد. از همين «توصيه دلسوزانه» واضح است که حتي ميهماني ساده قاليباف - لاريجاني تا چه حد در جبهه حاميان دولت مي تواند تعابير هشداردهنده يي داشته باشد که مخالفان قاليباف را به نصيحت گويي پدرانه بنشاند. البته در اين سوي ميدان و در سايه مثلث «قاليباف - لاريجاني - رضايي» هم بازي به همان ميزان پيچيده است. لاريجاني و قاليباف سعي دارند با نشان دادن چهره ميانه رو و متعادلي از خود، فضا را براي چرخش - نه انحراف - قابل توجه از احمدي نژاد به سوي يک چهره معتدل و مورد قبول فراهم کنند اما به همان ميزان به خوبي واقف هستند که استارت اين بازي زماني زده مي شود که در فضاي دوقطبي انتخابات، قطب روبه روي احمدي نژاد، محمد خاتمي نباشد. گرچه هنوز تکليف اين دوگانه مشخص نيست اما لاريجاني سعي مي کند از يک سو تلويحاً حمايت خود را از قاليباف ابراز دارد و هم از سوي ديگر در شش ماه گذشته به صورتي در مجلس رفتار کرده تا احتمال کانديداتوري اش - بر خلاف انکارهايش - همچنان فراهم باشد. البته اين رفتار نه تنها مورد اعتراض رايحه خوش خدمت و حاميان دولت که از سوي بخشي از راست سنتي مانند موتلفه و جامعه اسلامي مهندسين هم واقع شده است. به هر حال در شرايط عادي نبايد ديدار کاري شهردار تهران و رئيس مجلس حداقل با حساسيت و واکنش جامعه اسلامي مهندسين که يک تشکيلات حزبي و منفک از مجلس است مواجه شود. اما همان پالس هايي که رسايي از پشت پرده اين ديدار دريافت کرده بود، مقدم مدير روابط عمومي جامعه اسلامي مهندسين هم دريافت کرد تا به صراحت از سوي تشکيلات وابسته به محمدرضا باهنر اعلام کند صحبت در مورد کانديداهاي جناح راست تا «اسفند» ممنوع است. مقدم از وجهي ديگر کانديدا شدن قاليباف و رقابت با احمدي نژاد را زير سوال برد. وي به سکوت مصلحتي که شهردار تهران همچنان اختيار کرده، اشاره و طرح سوال کرد وقتي قاليباف خود رسماً کانديداتوري اش را اعلام نکرده، حمايت لاريجاني از کانديداتوري وي از لحاظ صحت هم محل تامل است. البته مقدم معقول تر با قطب لاريجاني- قاليباف برخورد کرده و پذيرفته که اين دو دغدغه هاي مشترکي نسبت به چالش اساسي اصولگرايان در ماه هاي آتي دارند اما افرادي مانند باهنر، دبير کل اين تشکيلات، تاکيد دارند؛ «قابليت و مقبوليت» دو شاخصه يي است که کانديداي آتي رياست جمهوري از طرف جناح محافظه کار بايد آن را دارا باشد. البته آنچه کار را براي جناح راست سخت کرده وزن مقبوليت و قابليت گزينه هاي مطرح اصولگرايان است. در اين ميان مصطفي پورمحمدي و جهرمي وزراي سابق کشور و کار عجولانه تر از ساير اردوگاهيان خود کار انتخاباتي را آغاز کردند. در مقابل، قاليباف و لاريجاني تاکنون به نوعي در سه سال گذشته در فضاي سياسي کشور عمل کردند تا هر دو کفه اين معيارها را سنگين تر کنند. البته در اين ميان لاريجاني به ظاهر سعي در تلقين اين ماجرا دارد که تمايلي براي کانديدا شدن نداشته و صلاح را در اين مي بيند تا در نقش يک دلسوز اصولگرا فضا را براي به ميدان آمدن «يک چهره ميانه رو» ديگر فراهم کند. ظاهراً از نگاه لاريجاني و بسياري از جناح راستي ها گزينه يي بهتر از قاليباف وجود ندارد اما به همان ميزان که قاليباف با وجود اين پشتوانه ها همچنان در آمدن يا نيامدن ترديد دارد، به همان نسبت رفتارهاي پشت پرده لاريجاني هم حکايت از آن دارد که رئيس مجلس هم آنچنان شفاف رفتار نمي کند؛ شفافيتي که برخي از جناح راستي ها مانند انصار حزب الله تا حاميان دولت هم به آن پي برده و در پس هر عمل لاريجاني هشدار مي دهند که در برنامه هاي رئيس مجلس نشانه هايي از تمايلي پنهان براي کانديدا شدن همچنان ديده مي شود. البته اگر همان طور که جواد جهانگيرزاده نماينده اروميه و از نزديکان لاريجاني مي گويد واقعاً رئيس مجلس از طرح ايده وحدت ملي گرفته تا حضور پياپي در شهرهاي مختلف و رايزني هاي پنهاني هدف تبليغاتي- انتخاباتي نداشته باشد، قاليباف از اين پس بيشتر تحت فشار از سوي مخالفانش قرار خواهد گرفت چرا که مخالفانش قابل مقايسه با مخالفان سياسي احمدي نژاد نيستند. البته تمام اين احتمالات وقتي به واقعيت نزديک مي شود که محمد خاتمي زمين رقابت را ترک کرده باشد. مشت هاي گره کرده اصولگرايان همراه با فرياد اصولگرايان متحد شويد در انتظار يک پاسخ است. اما اين پاسخ نه از دهان يک چهره اصولگرا که از زبان شاخص ترين چهره اصلاح طلب بايد شنيده شود آمدن يا نيامدن خاتمي، مساله اين است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 193]