واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سفر به اعماق ترس
علي كوچولو با وحشت دست هايش را جلوي صورتش گرفته بود و از بين دو انگشتش، تلويزيون را تماشا ميكرد. از ديدن بقيه كارتون دل نميكند، اما وحشت سر تا پاي وجود ش را فرا گرفته بود و نميتوانست ادامه كارتون را با آرامش ببيند...خواهر علي بيشتر از او ترسيده بود؛ چون پشت مبلها قايم شده بود و فقط صداها را از پشت مبل ميشنيد...مامان و بابا، هر كدام سرگرم كارهاي خودشان بودند چون امروز روز تعطيل بود و آنها بايد كارهاي عقب افتاده شان را انجام ميدادند... پژوهشگران با بررسي بيش از 500 كودك و نوجوان 7 تا 14 سال دريافتند، ترس ناشي از تماشاي برنامههاي تلويزيوني ويژه كودكان و نوجوانان با بازيهاي رايانهاي ترسناك، اثرات بسيار مخربي را به اين شرح بهدنبال دارد:- كودكان و نوجوانان حساسيت و عاطفه انساني شان را از دست ميدهند و به درد و رنج ديگران بيتفاوت ميشوند. اين تغيير احساسات، احتمال بروز خشونت در سن جواني را تا 3 برابر افزايش ميدهد.- از اجتماع ميترسند و ترس و وحشتي نهفته از اجتماع و اطرافيان در وجود آنها ريشه ميدواند. اين كودكان اعتمادشان را به اجتماع از دست ميدهند.- رفتار خشن و تهاجمي در پيش ميگيرند و درصورت ادامه تماشاي برنامههاي نامناسب، به تقليداز شخصيتهاي اين برنامهها به همكلاسيها يا خواهر و برادر شان آسيب ميرسانند.- رفتارهاي نامناسب با سن شان را ميآموزند و زشتي اعمال و رفتار غيراخلاقي و نادرست، براي شان رنگ ميبازد. پدر و مادرها بدانند بررسيها نشان ميدهد كودكان و نوجواناني كه به تماشاي تلويزيون يابازيهاي رايانهاي معتاد هستند، 5 برابر بيش از همسالانشان در معرض خطر ابتلا به مشكلات رفتاري و روحي – رواني قرار دارند.اين كودكان بهطور متوسط در هر يك ساعت تماشاي برنامههاي تلويزيوني ويژه كودكان و نوجوانان، 20 حركت خشونت آميز ميبينند.
به اين ترتيب با يك حساب ساده سرانگشتي ميتوان به تاثير مخرب تماشاي اين قبيل برنامهها پي برد.از شاخصترين رفتارهاي خشونت آميز اين برنامهها ميتوان به انواع كتك كاري، تهاجم و مبارزه با اسلحه گرم و سرد و انواع صحنههاي قتل و غارت و... اشاره كرد. از شاخصترين تغييرات رفتاري يا بهتر بگوييم روحي- رواني كودكان و نوجوانان پس از تماشاي اين برنامهها ميتوان به اين موارد اشاره كرد: ترس و وحشت همراه با هيجان كه به دو صورت بروز ميكند. در حالت اول كودك رفتار شخصيتهاي داستانها را تكرار ميكند و در حالت دوم، با درخود فرو رفتن و ساكت شدن، ترس و وحشت اش را نشان ميدهد.- پريدن از خواب همراه با گريه كردن و فرياد زدن- حرف زدن در خواب و خواب گردي- درخواست خريد سلاحها يا لباس و وسايلي كه شخصيتهاي كارتونها و فيلمها از آن استفاده ميكنند و تكرار همان رفتارها با وسايلي كه براي او ميخريم.- بيخوابي و بيغذايي و اختلال در اجابت مزاج؛ اين حالت بيشتر در شرايطي ديده ميشود كه ترس و وحشت نهفتهاي او را بيازارد، اما دليل ترس او شناسايي نشود.- بيقراري و ناآرامي در مدرسه؛ كودك با الگوبرداري از شخصيتهاي كارتوني فيلمها يا بازيهاي رايانهاي رفتارهاي نادرستي انجام ميدهد.مثل آسيب رساندن به همكلاسي ها. جدا از اين مسايل، آنچه بيش از هر چيز نگرانكننده است، آثار روحي- رواني به جا مانده از ديدن اين صحنههاي خشونت بار است.بررسيها نشان ميدهد يك سوم از كودكاني كه در بزرگسالي رفتارهاي خشونت آميز از خود نشان ميدهند، در كودكي حداقل براي يك بار، صحنه خشونت باري را بهصورت واقعي ديدهاند. با وجود تذكرهاي مكرر روانشناسان، طراحان و سازندگان بازيهاي رايانهاي و برنامه سازان رسانههاي جمعي، هنوز هم بحش عمدهاي از توليداتشان را به ساخت و طراحي اين قبيل برنامههاي مخرب اختصاص ميدهند. والدين بيدار شوند والدين نقش مهم و حساسي در تغذيه روحي- رواني فرزندشان بهعهده دارند. بنابراين بد نيست اين چند نكته را به ياد بسپاريم:- همراه فرزند مان باشيم؛ هنگامي كه برنامهاي را تماشا يا با بازي يارانهاي بازي ميكند، به بهانه اينكه دوست داريم ما هم برنامه را ببينيم يا بازي را ياد بگيريم، كنارش بنشينيم و از محتواي آنچه ميبيند، آگاه شويم.- او را به سمت بازي و سرگرميهاي ديگري سوق بدهيم. اما با برنامه ريزي و به تدريج تا لج بازي نكند. به جاي جر و بحث براي نديدن برنامهاي يا بازي كردن با بازي يارانهاي، همراه او برنامه را ببينيم و حين تماشا يا بازي، دلايل نامناسب بودن برنامه يا بازي را براي او توضيح بدهيم تا قانع بشود. مطمئن باشيم، بار اول قانع نخواهد شد، بنابراين بايد اين كار را تكرار كنيم.
- غفلت، هرگز؛ اگرچه بچهها به عمد از غفلت والدينشان سوء استفاده نميكنند؛ اما بيتوجهي ما اين شرايط ناخواسته را برايشان آماده ميكند.- به بهانه آشنايي با شخصيتهاي كارتونها و بازيهاي رايانهاي، از او بخواهيم درباره آنها برايمان صحبت كند. به اين ترتيب به راحتي به محتواي آنچه ميبيند يا با آن بازي ميكند، پي ميبريم.- دور نگه داشتن كودك يا نوجوان از آنچه بهعنوان سينماي روز جهان و يا بازيهاي رايانهاي مطرح است، كار درستي نيست.بنابراين با انتخاب درست، هم او را از دنياي اطراف دور نگه نداشتهايم و هم تغذيه مناسبي براي روح او فراهم كردهايم. و در نهايت اينكه در دنياي امروز كه كودكان و نوجوانان در سريعترين زمان ممكن ميتوانند به آخرين اخبار و اطلاعات، فيلمها و كارتونها، بازيهاي رايانهاي و.. دست يابند، دور نگه داشتن آنها از آن چه نميخواهيم بياموزند، هر چند بهنظر سخت و محال بهنظر ميآيد، اما نا ممكن نيست و كافي است كمي هوشيارانه رفتار كنيم. مهتاب خسرو شاهي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 470]