پيوند بهار با اشعار شاعران پارسي گوي

واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: پيوند بهار با اشعار شاعران پارسي گوي
در كارنامه شاعران پارسي گوي از ديرباز تاكنون انس و الفت عميقي با بهار وجود دارد به طوري كه در آثار هر شاعر چند بهاريه وجود دارد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران؛ بهاريه با بهارانه در ادبيات فارسي به اشعاري گفته مي شود كه در رابطه با فصل بهار سروده شده باشند، بهار در ادبيات فارسي از پرتكرارترين موضوعاتي است كه شاعران در مورد آن طبع آزمايي كرده اند.
از قرن چهارم و با شكل گيري قصيده و رواج آن بسياري از قصايد در وصف بهار سروده شد،اما با وسعت يافتن تثبيت قصيده و تو در غزل بهاريه منحصر به قصيده نماند و به تدريج به قالب هاي ديگر شعر مانند غزل و مثنوي نيز راه يافت.
نخستين بهاريه مشهور از رودكي و با مطلع "آمد بهار خرم با رنگ و بوي طيب" با صد هزار نزهت و آرايش عجيب" است كه سراسر آن با وصف بهار و طبيعت مزين شده است.
با رواج سبك خراساني طبيعت گرايي نيز اوج مي يابد كه در اين سبك بسياري از بهاريه ها با گراميداشت آيين باستاني نوروز همراه مي شود.
در منظومه فرودسي نيز با وجود مضمون حماسي،بهار بيش از فصول ديگر حضور دارد به طوري كه شاهنامه پر از نمادهاي بهاري است براي مثال سياوش جوان كه محبوب پادشاه است به "بهار خرم" تشبيه شده است.
از نيمه دوم قرن پنجم به بعد بهاريه در منظومه هاي عاشقانه از جمله ليلي و مجنون و اشعار عارفانه تجلي مي يابد و از قرن هفتم مفاهيم عرفاني چون رستاخيز طبيعت و تولد از درون مرگ با مفهوم بهار توأم مي شود در همين عصر سعدي با آميختن مفاهيم عقلاني به وصف طبيعت به گونه اي بهار را مي ستايد كه زواياي دروني ذهن و همچنين چشم اندازهاي بيروني جهان را مي نماياند.
در قرن هشت حافظ با نگرش به شيوه عرفا و بارقه هايي از تفكر خيام بهار را ستايش مي كند.
همچنين با ظهور سبك هنري،جلوه هاي بهار ابزار استعاره هاي خيال انگيز براي شاعراني چون صائب و حكيم كاشاني شد.
در بهاريه هاي پس از مشروطه اگر چه تصوير پردازي هاي سنتي حفظ مي شود ولي گوشه كنايه هاي سياسي و اجتماعي نيز براي خود جاي چشمگيري پيدا مي كنند،با اينكه بهارانه هاي دوره مشروطيت به اقتضاي زمانه با انديشه هاي سياسي و اجتماعي در آميخته و زمينه را براي نماد پردازي هاي امروز هموار كرده است؛اما در شعر نو نمادها از مرحله سادگي هاي بياني دوره مشروطه فراتر رفته و گاه آنچنان پيچيده شده است كه بدون توضيح شاعر نمي توان آن ها را دريافت.
با اين همه شعر نوي ايران شكوه و غناي خود را از همين تنوع و پيچيدگي نما دها به دست مي آورد./ه

دوشنبه|ا|7|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]

[مشاهده در: www.yjc.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 156]