واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: بيماري التهابي لگن يک بيماري حاد است که بر اثر صعود ميکروب از دستگاه تناسلي زنان به قسمت هاي فوقاني بدون ارتباط به بارداري يا جراحي رخ مي دهد و شامل انواع مختلفي است که بر حسب محل درگيري نامگذاري مي شوند . اين بيماري و بيماري هاي منتقله از طريق جنسي در تعدادي از عوامل خطرساز سهيم هستند و حدود ۸۰٪-۴۰٪ درصد موارد آن به بيماريهاي منتقله از راه جنسي نسبت داده مي شود . * عوامل خطرساز : عوامل خطرساز تعيين شده براي بيماري التهابي لگن عبارتند از : سن پائين ، مجرد بودن ، وضعيت اجتماعي - اقتصادي پائين ، رفتار جنسي ( تعداد شرکاء جنسي ، سن شروع فعاليت جنسي ، ميزان اکتساب شريک جنسي جديد ) اعتياد - رفتارهاي بهداشتي سطح پائين ، دوش ( Douching ) انتخاب روش جلوگيري از بارداري ( سدهاي مکانيکي و شيميائي خطر را کاهش ميدهند ، قرص هاي جلوگيري از بارداري اثر متغير دارد و I.U.D خطر را افزايش مي دهد ) قاعدگي و مصرف سيگار * تظاهرات باليني شايعترين شکايت باليني در يک زن مبتلا به بيماري التهابي لگن ، درد دوطرفه قسمت تحتاني شکم يا لگن است . نوع گنوکوکي تمايل به تظاهر حاد و شديد در عرض ۱ هفته از قاعدگي دارد . نوع کلاميديائي با سير تحت حاد همراه با نشانه هاي خفيف مي باشد . زنان مبتلا به عفونت HIV و بيماري التهابي لگن ممکن است بيماري باليني شديدتري داشته باشند . خطرباردراي نابجا ۱۰-۷ برابر بعد از يک حمله بيماري التهابي لگن ( P.I.D ) افزايش مي يابد . تعداد حملات PID ، سن زن و شدت التهاب لوله در لاپاراسکوپي ، تعيين کننده پيش آگهي بارداري به دنبال PID مي باشد . * تشخيص : کمترين معيار باليني براي PID حاد شامل حساسيت مستقيم ناحيه تحتاني شکم ، حساسيت در حرکات گردن رحم مي باشد . معيار اضافي که از تشخيص PID حمايت مي کند شامل سرويسيت مخاطي چرکي ، اثبات آزمايشگاهي عفونت سرويکس با گونوکوک يا کلاميدياتراکوماتيس ، درجه حرارت دهاني بيش از ۳/۳۸ و افزايش معيارهاي التهابي مثل CRP و ESR هستند . بيوپسي يا نمونه برداري از اندومتر نيز در برخي موارد کمک کننده است . لاپاراسکوپي استاندارد طلايي براي تشخيص و مرحله بندي PID حاد مي باشد . * کنترل بيماران ( Management ) کنترل بيماران شامل درمان ، آموزش پي گيري با دقت و کنترل شرکاي جنسي آنها مي باشد . هدف از درمان بيمار ، جلوگيري از عود و حفظ توانايي باروري است . درمان تجربي بايد هر چه سريعتر با حدس بيماري شروع شود . با توجه به طبيعت چندميکروبي PID درمان بايد وسيع الطيف باشد . در زمانهايي که بدنبال PID آنتي بيوتيک مصرف نمي شد ميزان نازايي بعد از اين بيماري ۷۰ تا ۶۰ درصد بود . PID بايد حداقل توسط دو آنتي بيوتيک بمدت ۱۴-۱۰ روز درمان شود . درمان حمايتي شامل دادن مايعات به ميزان کافي ، استراحت در موقعيت خاصي که semi fowler ناميده مي شود و در آن لگن پائين تر از سطح بدن قرار مي گيرد و علت آن محدود کردن عفونت به لگن است و تسکين درد مي باشد . IUD بايد خارج گردد . بيمار بايد تا بهبود کامل از تماس جنسي خودداري نمايد و همه شرکاي جنسي از ۶۰ روز قبل بايد بررسي شده و به طور تجربي براي عفونت گنوکوک و کلاميد يا درمان شوند . بروز PID در زنان باردار ، نادر است . زنان مبتلا به آبسه لوله هاي رحمي - تخمدان بايد بستري شده و آنتي بيوتيک وسيع الطيف دريافت نمايند . افزايش اندازه آبسه يا عدم قطع تب ظرف ۷۲ ساعت بعد ازشروع آنتي بيوتيک نشانه شکست درمان و نياز به دخالت جراحي مي باشد . بيماراني که به صورت سرپائي درمان مي گردند بايد در عرض ۷۲ ساعت دوبار ويزيت شوند و در صورت عدم پاسخ مطلوب بستري مي گردند . به صورت خلاصه اين موارد بايد بستري شوند : ۱ - مواردي که اورژانس هاي جراحي را نتوان رد کرد . ۲ - بيمار باردار باشد . ۳ - بيمار به درمان خوراکي پاسخ نداده است . ۴ - بيمار رژيم خوراکي را تحمل نمي کند . ۵ - وجود بيماري شديد ۶ - وجود تهوع ، استفراغ ، تب بالا ، آبسه رحمي - تخمداني ۷ - بيمار دچار نقص ايمني باشد . .gtalk.ir
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 614]