نود با ديپلماسي ايراني

واضح آرشیو وب فارسی:ايران دیپلماسی: نود با ديپلماسي ايراني
ديپلماسي ايراني ضمن تبريك سال نو و آرزوي جهاني آرام در سال نود؛ براي هموطنان روزهايي آرزو مي‌كند سبز ، سفيد و قرمز به رنگ پرچم ايران زمين. سال يكهزار و سيصد و نود و يك هجري شمسي بر ايرانيان در هر كجاي اين صحنه گيتي كه هستند مبارك باد.

ديپلماسي ايراني: به پايان سالي پرهياهو نزديك مي‌شويم. سال يكهزار و سيصد و نود مي‌رود تا به تاريخ بپيوندد. سالي كه با بهار عربي و بيداري كشورهاي اسلامي‌ آغاز شده بود، در روزهايي به پايان خود نزديك مي‌شود كه هنوز دموكراسي‌هاي نوپا به دنبال نقش جديد خود در منطقه و سطح بين المللي هستند و هنوز ديكتاتورهايي تكيه داده بر اريكه قدرت به هر ابزاري براي بقاي بر اين كرسي متوسل مي‌شوند. در حالي به استقبال دهه نود مي‌رويم كه دو سال منتهي به آغاز سال يكهزار و سيصد و نود و يك، به غيرقابل پيش بيني ترين حوادث مزين شد.

سالي كه با بيرون رانده شدن بن علي و حسني مبارك از اريكه قدرت در تونس و مصر همراه شد، به برگزاري انتخابات در هر دو اين كشورها منتهي شد. اگر ذات انقلاب‌هاي عربي قابل پيش بيني نبود، نتيجه انتخابات در هر دو اين كشورها با اكثريت مسلمان چندان دور از انتظار نبود. تونس كه در ميان كشورهاي عربي به ترويج بيشترين اصول سكولاريسم شهرت دارد، به جريان اسلامي‌ النهضه در انتخابات بيشترين فرصت براي خودنمايي را داد. مسلماناني كه به آزادي بيان و عقيده از همان نخستين لحظه پيروزي اعتراف كرده و راشد الغنوشي رهبر اين جريان به صراحت از عدم محدود كردن غيرمسلمانان در تونس جديد خبر داد.
در مصر اما حسني مبارك با تختي چرخان چندين بار به دادگاه فراخوانده شده و خود را از اتهامان وارده مبرا دانست. در جريان نخستين انتخابات رسمي‌ در اين كشور هم، اخوان المسلمين موفق به احراز اكثريت كرسي‌هاي پارلماني شد. پس از اخوان پيروزي جريان اسلام‌گرا و افراطي سلفي تعجب غربي‌ها را برانگيخت. براي به بار نشستن ميوه انتخابات در تونس و مصر بايد منتظر ماند. با اين‌همه اصلي‌ترين پرسشي كه سياستمداران مصري و تونسي در سال نود و يك با منش سياسي خود به آن پاسخ خواهند داد اين است كه آيا: انتخابات به اصلاحات منتهي خواهد شد؟

در ليبي شاهد تلفيقي از قدرت داخلي و دخالت خارجي بوديم. درست در نوزدهمين روز از ماه مارس سال 2012 ميلادي و يك روز پيش از آغاز سال نود بود كه اروپايي‌ها در شوراي امنيت سازمان ملل زنگ دخالت نظامي‌ به بهانه حمايت از شهروندان غيرنظامي‌ در ليبي را به صدا درآوردند. هفت ماه پس از آغاز انقلاب در ليبي بود كه معمر قذافي پس از چهار دهه تكيه دادن بر كرسي قدرت در حالي كه صدايش مي‌لرزيد و ناباورانه انقلابيون را فرزندان خود صدا مي‌كرد به گلوله خشم فردي ناشناس كشته شد. مردي كه در تمام چهار دهه حكومت بر ليبي حتي در لباس پوشيدن نيز به دنبال متمايز ماندن، بود فرصت نكرد در دادگاهي بين المللي دست متحدان غربي خود در اين سالها را رو كند. قذافي در بياباني دفن شد تا سرهنگ دوستان براي وي آرامگاهي نسازند و آيندگان بر مزارش حاضر نشوند.

در يمن علي عبدالله صالح معروف به مرد مانورها همچنان يكه تازي مي‌كند. ظاهر بازي در صنعا مانند قاهره و طرابلس است. ديكتاتوري كه در برابر اراده مردمي‌ مقاومت كرده بود ناچار به واگذاري اين قدرت شد. حقيقت اما اين است كه انقلاب يمن مصادره شد و مصادره كنندگان كساني نبودند جز عربستان و آمريكايي كه در تمام اين سالها صالح را تبديل به غلام حلقه به گوش خود كرده بودند. معاون عبدالله صالح به جاي او نشست تا حقيقت جاري بر يمن در تاريخ ثبت شود: عبدالله صالح در سالهاي حضور در قدرت آنچنان مردمان را از سياست شناسي و سياست وريز محروم كرد كه به سختي مي‌توان در جامعه طايفه اي يمن، جايگزيني براي خاندان صالح يا اپوزيسيوني تعريف شده و منسجم يافت. مردم از كنج خانه بيرون آمدند تا سهم خود را از قدرت مطالبه كنند. بايد منتظر ماند و نتيجه اين قيام مردمي ‌را ديد.

در بحرين اما انقلاب همچنان به ثمر نرسيده است. شيعيان در اكثريت كه در اين سالها حاشيه نشيني اجباري را تجربه كردند همچنان به نشانه اعتراض به خيابان‌هاي منامه مي‌آيند. خاندان آل خليفه با حمايت‌هاي نظامي‌ عربستان و دوستي‌هاي سياسي امريكا همچنان از اصلاحات راستين سرباز مي‌زند. شايد در سال نود و يك، در بحرين هم اراده ملت بر قدرت نظامي‌ دولت غلبه پيدا كند.

سوريه اما داستان هزار سر سال نود بود. ناآرامي‌ها در اين كشور از قريب به يك سال پيش آغاز شد. بستر ناآرامي‌ها نيز مناطقي بود كه سابقه خصومت قديمي ‌با خاندان اسد و درگيري با پدر وي حافظ اسد را در پرونده داشته است. سوريه بحراني داخلي بود كه شايد با اصلاحات بشار اسد در بازه زماني بسيار كوتاه‌تر قابل درمان بود اما سواستفاده غربي‌ها آن را به هياهويي بين المللي و منطقه اي تبديل كرد. كينه‌هاي قديمي ‌اعراب از بشار اسد سرباز كرد و تركيه كه تا چندي پيش دوست منطقه اي سوريه به حساب مي‌رفت به گونه اي عجيب دست در دست مخالفان بشار اسد گذاشت. ميزباني مخالفان بشار اسد توسط تركيه تمامي‌ راه‌هاي منتهي به برخورد مسالمت آميز غرب و اعراب با وقايع سوريه را به بن بست كشاند. در نهايت بقاي بشار اسد در قدرت و حمايت‌هاي روسيه و چين از وي به جايي رسيد كه غرب تنها راه براي نزديك شدن به راهكاري براي برون برد پرونده سوريه از بن بست را اعزام نماينده ويژه سازمان ملل به دمشق و گفتگو با بشار اسد خواند. كوفي عنان در حال حاضر داعيه دار اين ميانجي گري است تا شايد در سال نود و يك، سوريه نيز از جنجال‌هاي بين المللي فاصله بگيرد.

سال نود ادامه سياست‌هاي غرب و امريكا براي تحت فشار قرار دادن ايران به واسطه برنامه هسته اي اين كشور بود. بحران ميان تهران و قاره سبز با تحريم بانك مركزي و طلاي سياه ايران وارد فاز جديدي شد و حمله تعدادي از مخالفان سياست‌هاي انگليس در ايران به سفارتخانه انگليس در تهران، دوره اي از تنش در روابط دو جانبه را به يادگار گذاشت. ادعاي تلاش تهران براي ترور سفير عربستان در امريكا در حالي از سوي مقام‌هاي امريكايي مطرح شد كه هنوز دليلي براي اثبات آن ارائه نشده است. كينه اي كه اين ادعا در دل خاندان سعود كاشت هنگام تحريم طلاي سياه ايران و تلاش‌هاي براي يافتن جايگزيني براي آن، به بار نشست.
رياض موافقت خود را با جبران نفت تحريمي ‌ايران و بالا بردن توليد نفت خود اعلام كرد. در واپسين روزهاي منتهي به سال نود، ايران از آمادگي براي نشستن پاي ميز مذاكره خبر داد و سفر بازرسان آزانس بين المللي انرژي هسته اي به تهران هم شايد با اما و اگرهايي همراه بود اما به معناي شكسته شدن قفل كوبيده شده بر مذاكرات بود.

پرونده فلسطين اما در سال نود ميلادي برخلاف سال گذشته كه بن بست‌هاي مكرر و شكست‌هاي پياپي را به دنبال داشت تا حدي تحت تاثير بهار عربي قرار گرفته و به حاشيه رانده شد اما به آشتي ملي ميان فتح و حماس منتهي شد. شايد طرح محمود عباس رهبر تشكيلات خودگردان فلسطين براي به رسميت شناخته شدن يكجانبه فلسطين در سازمان ملل ره به جايي نبرد اما عملا به ترفيع جايگاه فلسطين در سطح بين المللي و انزواي بيش از پيش رژيم صهيونيستي منتهي شد. حماس نيز در واپسين ماه‌هاي سال نود، خانه تكاني‌هاي سياسي را تجربه مي‌كند و البته سفرهاي رهبران سياسي و معنوي اين جنبش مقاومت به كشورهاي عربي و حاشيه خليج فارس از تغييري در رويكرد آنها خبر مي‌دهد.

سال نود سال مرگ‌هاي سياسي و تحولات ناشي از اين فقدان‌ها نيز بود. مرگ اسامه بن لادن به ضرب گلوله تك تيراندازهاي امريكايي در خاك پاكستان در حالي كه نيروهاي اطلاعات و ارتش پاكستان از اين ماجرا بي خبر بودند، مادر موجي از تنش‌ها ميان اسلام آباد و واشنگتن شد كه هنوز ادامه دارد. مرگ كيم جونگ ايل رهبر فقيد كره شمالي كه سالها با پرونده هسته ايش در راس مسائل منطقه اي قرار گرفته بود، موجي از اميدواري را در دل همسايگان اين كشور و امريكايي‌ها براي آغاز مذاكرات شش جانبه زنده كرد. با اين‌همه رفتار و منش كيم جونگ اون جانشين جوان پدر نشان داد كه وي نيز چندان راه متفاوتي را در پيش نخواهد گرفت. اين كيم جونگ اون است كه گاه سياست هويج را در پيش گرفته و از تعليق غني سازي اورانيوم در ازاي كمك‌هاي غذايي سخن مي‌گويد و گاه پرتاب ماهواره به فضا را چون چماقي بر سر غربي‌ها فرود مي‌آورد.
ديپلماسي ايراني كه در يك سال گذشته آنچه را كه گذشت مورد واكاوي و موشكافي قرار داد اكنون نيز در ويژه نامه‌اي آنلاين كه در ايام تعطيلات نوروزي به تدريج منتشر خواهد شد تحولاتي كه بر جهان رفته و آنچه را كه قابل پيش بيني است با تحليل‌گران مسائل بين المللي و ديپلمات‌هاي صاحب قلم به بحث و بررسي خواهد گذاشت.
در چهارده روز آتي مي‌توانيد به تدريج تحليل‌هاي اساتيد زير را كه در يك سال گذشته ما را از نگاه منصفانه و عاري از تعصب خود در مسائل بين المللي بهره مند كردند در ديپلماسي ايراني بخوانيد:
مرتضي ابوطالبي، نبي الله ابراهيمي، علي اكبر اسدي، محمد ايراني، پيروز ايزدي، همت ايماني، علي باقري دولت آبادي، اسماعيل بشري، علي بيگدلي، محسن پاك آيين، مهندس امير توكلي، مجيد تفرشي، محمد صادق خرازي،‌ علي خوشرو،‌ مهدي دانش يزدي، حميد دهقاني پوده، محمدرضا دبيري، ‌صادق رباني املشي، ‌ابراهيم رحيم پور، صادق زيباكلام، محمد سبحاني،‌ حسين سليمي، افشار سليماني، محسن شريعتي نيا، محمد فرازمند، جاويد قربان اوغلي، محمد فرهاد كليني، محمودرضا گلشن پژوه، صادق ملكي، پير محمد ملازهي، جمشيد ممتاز،‌ جواد منصوري،‌ يوسف مولايي، سيد جعفر‌هاشمي.
ديپلماسي ايراني ضمن تبريك سال نو و آرزوي جهاني آرام در سال نود؛ براي هموطنان روزهايي آرزو مي‌كند سبز ، سفيد و قرمز به رنگ پرچم ايران زمين. سال يكهزار و سيصد و نود و يك هجري شمسي بر ايرانيان در هر كجاي اين صحنه گيتي كه هستند مبارك باد.

جمعه|ا|4|ا|فروردين|ا|1391

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران دیپلماسی]

[مشاهده در: www.irdiplomacy.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 78]