واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: خاطره ای از معصومه ابتکار: رئیس جمهور سوئیس به عنوان توریست به ایران آمده بود رییس جمهور سوییس از سفرش به شهرهای تاریخی ایران ابراز خوشحالی کرد و از آن راضی بود. معصومه ابتکار در وبلاگش نوشت:به دکتر حجت گفتم: دقت کنید ببینید شاه است که این پشت سر نشسته داره قهوه می خوره؟دکتر حجت نگاه موشکافانه ای به روبرویش انداخت و سری به تایید تکان داد و گفت: به نظر می رسه خودش باشه.حضور تعدادی محافظ در لباس شخصی در اطراف سالن غذاخوری هتل این حدس را تقویت می کرد. ولی چون پشت سرمن نشسته بود، برگشتن و نگاه کردن به او دشوار بود. وقتی یقین کردیم خودش است دیگر برای سلام و علیک دیر شده بود. چون او و دوستان جوانش از جا برخاستند و رفتند.حدود سال 81 بود و اجلاس بین المللی تغییرات آب و هوایی در شهر مراکش کشور مغرب برگزار می شد؛ کشوری که به اشتباه مصطلح بین ما ایرانی ها به مراکش معروف است. محمد پنجم شاه جوان مغرب پس از فوت پدرش حسن مغربی به سلطنت رسیده بود. در آن روزها هم تازه نامزد کرده و شایعات زیادی در موردش بر سر زبان ها بود.روز قبل در حاشیه اجلاس طی ملاقاتی رسمی پیام آقای خاتمی را به او داده بودم و در مورد همکاری های زیست محیطی دو کشور در حضور وزیر محیط زیست مغرب صحبت کرده بودیم. بعد از آن هم در ضیافت ناهاری که در کاخ صحرایی پادشاه جوان به رسم سنتی مغرب برگزار می شد شرکت و براساس پروتکل بر سر میزی نشسته بودم که شاه هم حضور داشت. میز به شکل گرد بود و هرکس بشقاب و قاشق و چنگالی پیش رو داشت. نحوه سرو غذا هم به این صورت بود که سینی های بزرگ غذا را وسط میز می گذاشتند و هر کس خودش بر می داشت. هر چه دنبال کفگیر گشتم ندیدم. بغل دستیم که وزیر محیط زیست یکی از کشورهای اروپایی بود (درست به خاطر ندارم کدام کشور) قاشقش را به سمت سینی برد و به من گفت: وقت تلف نکنید، با قاشق خودتان بکشید، اینجا از کفگیر خبری نیست.البته می دانستم با دست خوردن هم جزو رسومات منطقه است. اتفاقا یکی از مطالبی که در میان دوستداران طبیعت و روانشناسان مطرح است تمایلات درونی انسان برای حرکاتی مثل لمس کردن میوه، سبزیجات و غذاها قبل از خوردن آنهاست که حس های مثبتی را بیدار می کند. حس هایی که در زندگی صنعتی از انسان گرفته شده است.دقایقی بعد رییس جمهور سوییس که کنارم نشسته بود گفت: چند وقت پیش به عنوان توریست همراه همسرم به ایران آمدم.نمی دانستم. اظهار تعجب کردم. گفت: بله، سفر غیر رسمی بود و قرار نبود کسی از آن خبر داشته باشد. البته در ایران سعی کردم ملاقاتی با آقای خاتمی داشته باشم ولی چون ایام تعطیلات بود امکان پذیر نشد.رییس جمهور سوییس از سفرش به شهرهای تاریخی ایران ابراز خوشحالی کرد و از آن راضی بود.محمد پنجم هم در سر میز غذا راجع به مناسبات ایران با کشورهای افریقایی مثل مغرب اظهار خوش بینی کرد.قصه های این شاه جوان جالب بود. سفیر می گفت: دولتش سعی دارد او را به عنوان پادشاهی مردمی معرفی کند. شاه هم به صورت ناشناس در بین مردم می رود تا ببیند شرایط آنها چیست.البته تفاوت بسیاری میان شاه واطرافیان و مردم کشورش بود. او با آن همه خدم و حشم و ید و بیضا و مردم مغرب با آن همه فقر و بیکاری و ... تضاد زیادی میان آن کاخ با زندگی مردم وجود داشت. صبح روز بعد بود که هنگام صبحانه در هتل، متوجه حضور شاه در هیاتی غیررسمی برای صرف قهوه شدیم.ناگفته نماند که در اجلاس مراکش بحث های بسیار مفید و مهمی صورت گرفت. در این اجلاس جمهوری اسلامی ایران راهبری مذاکرات کشورهای گروه 77 را عهده دار شد و توانست با دیپلماسی عالمانه و منطقی نه تنها در جهت پیشبرد منافع ملی بلکه در جهت پیشبرد چند جانبه گرایی درمباحث و منافع کشورهای درحال توسعه بسیار موفق عمل کند. این موفقیت بعدها بارها و بارها در محافل و مجامع بین المللی مورد استناد شخصیت ها و مسئولین موضوع در سطح جهان قرار گرفت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 289]