واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: به گزارش گروه اقتصادي ايرنا به نقل از پايگاه اطلاع رساني فائو، همه ساله تقريبا يك سوم غذايي كه در سطح جهان براي مصرف انسان توليد مي شود، يعني چيزي در حدود يك ميليارد و 300 ميليون تن از بين مي رود يا هدر داده ميشود. فائو، ميان از بين رفتن غذا و هدر رفتن آن تفاوت قايل شده و اعلام ميكند: از بين رفتن غذا در فرايندهاي توليد، برداشت و پس از برداشت اتفاق مي افتد كه اين امر به ويژه در كشورهاي در حال توسعه به دليل ضعف ساختارهاي زيربنايي شامل حمل و نقل، منابع آب و ... ، سطح پايين فناوري و سرمايه گذاري در سيستم توليد مواد غذايي است. در مقابل، هدر رفتن مواد غذايي مشكلي است كه بيشتر در كشورهاي صنعتي رخ مي دهد و در اغلب موارد توسط خرده فروشان و مصرف كنندگان با انداختن مواد خوراكي به داخل سطل زباله انجام مي شود. بر اساس گزارش فائو، در اروپا و شمال امريكا، سرانه هدر رفت مواد غذايي توسط مصرف كنندگان، 95 الي 115 كيلوگرم در سال است در حالي اين سرانه در ساب صحراي افريقا (بخشهاي جنوبي صحرا) و جنوب و جنوب شرق آسيا شش الي 11 كيلوگرم در سال است. بر اساس اين گرارش، سرانه كل توليد غذا براي مصرف انسان در كشورهاي ثروتمند، 900 كيلوگرم در سال و در كشورهاي فقير 460 كيلوگرم در سال است. بنا به اين گزارش، در كشورهاي در حال توسعه، 40 درصد ضرر و زياني كه به مواد غذايي وارد مي شود مربوط به فرايند پس از برداشت و سطوح توليد است در حالي كه در كشورهاي صنعتي، اين 40 درصد در سطوح مصرف كننده و خرده فروشي اتفاق مي افتد. در اين گزارش آمده است، از بين رفتن مواد غذايي در طول فرايند برداشت و ذخيره سازي به معني درآمد از دست رفته براي كشاورزان كوچك و قيمتهاي بالاتر براي مصرف كنندگان فقير است و كاهش اين زيان مي تواند به طور مستقيم و آني بر درآمد كشاورزان و امنيت غذايي مصرف كنندگان تاثير بگذارد. از بين رفتن مواد غذايي و تلف شدن آن شامل تمام منابع اصلي از جمله آب، زمين، انرژي، كارگر و سرمايه مي شود و با توليد و انتشار گاز گلخانهاي موجب گرم شدن زمين و تغييرات آب و هوايي آن ميشود. در اين گزارش آمده است، در كشورهاي در حال توسعه مشكل به طور عمده مربوط به ضعف فناوري، مديريت پس از برداشت، تداركات، ضعف ساختارهاي زيربنايي، ضعف بسته بندي و ضعف بازاريابي در انطباق بهتر توليد و تقاضا با يكديگر است. بنابراين توصيه فائو به اين كشورها، تقويت زنجيره عرضه مواد غذايي با كمك كردن به كشاورزان كوچك و ايجاد ارتباط مستقيم ميان آنها و خريداران است. به اعتقاد فائو، بخشهاي خصوصي و دولتي در كشورهاي در حال توسعه بايد سرمايه گذاري بيشتري در ساختارهاي زيربنايي و نيز مرحله بسته بندي و آماده سازي غذا بكنند. در كشورهايي با درآمد بالا و متوسط، كاهش از بين رفتن مواد غذايي و هدر رفتن آن تا حد زيادي با تشويق مصرف كنندگان به استفاده درست ميسر است. اقتصام**1063 ** 1574
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]