تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1813422725
اینجا وزن کارشناسی در کارها می چربد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > مجلس - همکاری حسین نجابت با احمد توکلی به روزنامه فردا در دهه 70 باز می گردد. محمود عزیزی: آشنایی او با فعالیت های مطبوعاتی کمی کار گفت و گو با او را سختر می کند و موجب می شود او یکی دو باری هم در لابلای گفت و گو توپ را به زمین ما بیندازد و روزنامه ها را عامل دامن زدن به اختلافات توکلی و مرکز پژوهش ها با دولت معرفی کند. قائم مقام کنونی مرکز پژوهش های مجلس که بعد از منتقل شدن لطف الله فروزنده به پاستور جایگزین وی شده است از جمله نمایندگانی است که از ابتدای شکل گیری این مرکز در جریان تاسیس آن بوده، زمانی که جواد لاریجانی با تصویب هیات رئیسه مجلس چهارم این مرکز را در سال 74 تاسیس کرد. نجابت که دارای مدرک دکترای فیزیک هسته‌ای از دانشگاه دورهام انگلستان است عضو موثر جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی هم است و خاطرات او از دوران تلاش اصولگرایان برای بازگشت به قدرت هم شنیدنی است. خاطراتی در مقام بیانش با ته لهجه شیرازی مخلوط می شود و حاوی نکات جالبی است. با نجابت 57 ساله در دفتر کارش در مرکز پژوهش های مجلس درباره عملکرد این مرکز در قبال دولت گفت و گو کردیم. ******************** *اگر نگاهی به عملکرد مرکز پزوهش ها داشتبه باشیم به نظر می رسد مرکز و شخص دکتر توکلی با یک شیب ملایم از مدافع دولت اصولگرا به یک منتقد بدل شده است. چقدر دیدگاه های مرکز پژوهش ها سیاسی است و جهت گیری موافق یا مخالف دولت دارد.به نظرم افراد و شخصیت هایی که در اینجا مسئولیت می پذیرند، سهمِ تاثیری در گزارش ها دارند. اما به شهادت همه، اینجا وزن کارشناسی به وزن سیاسی می چربد. کارهای کاملا کارشناسی صورت می گیرد. گزارش هایی که از مرکز منتشر می شود با توجه به بضاعت و ظرفیت کارشناسی است، یعنی تا آنجا که توانستیم مرکز با یک مجموعه نخبگان در تماس است و متناسب با هر موضوعی که به دفاتر مختلف واگذار می شود موضوع پیش آنها هم می رود. از آنچه به عنوان محتوا از مرکز بیرون می آید می شود دفاع کرد. گزارش ها مرکز با موضوع گیری های افرادی که به عنوان نماینده هستند یکی نیست. یک دوره آقای محمدرضا خاتمی بوده، الان دو دوره آقای دکتر توکلی هستند. حتی در مورد بنده که قائم مقام مرکز هستم، باید موضع گیری های ما را از نظرات مرکز جدا کنید. *چگونه؟ به هر حال دیدگاه های سیاسی شما تاثیر می گذارد...چرا، می شود. اما متاسفانه هر موضعی را آقای دکتر توکلی می گیرد این را پای مرکز می گذارند. در حالی که ما مکرر دیدیم در کمیسیون ها موضعی را بنده اتخاذ می کنم که ضرورتا موضع مرکز بررسی ها انرژی مرکزپژوهش ها نیست. * درباره دکتر توکلی چطور؟همین طور است. تعدادش زیادتر است. در کمیسیون تلفیق 17 مورد(بنده شمردم) نظرات آقای دکتر توکلی با نظرات مرکز مغایر بود. * مصداقی اشاره می کنیددر بودجه ها مراجعه کنید. فرض کنید نسبت به بودجه مرکز یک نظر داشته، آقای توکلی به عنوان شخصیت نماینده یک نظردیگری داشته است. * منتقدان می گویند در زمان تصویب بودجه وقتی گزارش های مرکز به مجلس می آید به دلیل اقتصاد دان بودن آقای توکلی، حتما نظرات ایشان هم در آن لحاظ شده است و بعد این تاثیر خود را در نظر نمایندگان می گذارد.اینجاباید بحث کارشناسی کنیم. آقای دکتر توکلی هم به عنوان کسی که اقتصاددان است همراه با بقیه کارشناس ها به یک نظر می رسند. * آنها می گویند شما با دست بردن در بودجه ها و دستکاری و جابجایی ارقام کل برنامه ریزی های دولت را به هم می ریزید؟این یک داستان دیگری است. سوال شما این بود که آرا مرکز با نظرات دکتر توکلی همخوانی دارد یا نه؟ به تعبیری، کارشناسان اینجا به دستور رئیس مرکز کار می کنند؟ من به عقب برگردم وقتی آقای محمد رضا خاتمی بود گزارش های مرکز پژوهش ها خط و خطوطی بود که آقای خاتمی می داد؟ * این کار را می کرد؟آقای خاتمی واقعیتش این است که اقتصادان نبود. * مگر الزاما باید رئیس مرکز اقتصاد دان باشد.بله، به نکته بنده می رسید. یک وقتی آقای توکلی یک آرای اقتصادی دارد یا مرکز یک نظراتی می دهد. خیلی وقت ها این نظرات هماهنگ است چون اینجا کار کارشناسی صورت می گیرد. در مدل های کارشناسی نسبت به تورم یک ایده وجود دارد. من به درست یا غلط بودن آن کاری ندارم. کسانی که دانش اموخته دانشگاه های ما هستند، نسبت به نقدینگی، نرخ ارز و تورم یک ایده دارند. *البته یادم است در زمانی که این اظهار نظر مطرح شد، دولت این موضوع را مطرح کرد که مدل نحوه محاسبه تورم واحد نیست. اشاره دوستان به مدل PF و داده و ستانده بود. *ظاهرا در مرکز شما بیشتر به مدل های کلاسیک علم اقتصاد توجه دارید؟ نه! کارشناسی در کشور یعنی این. از نظر شخصی بخواهید می گویم همان اندازه که مدل داده و ستانده اینجا ممکن است اشکال داشته باشد، مدل PF آنها هم ممکن است اشکال داشته باشد. این مدل ها پیش بینی قطعی ندارد.این را خود دوستان دولت هم اعلام کردند. ببیند! یک وقتی در مدل کارشناسی یکی میگویند مدل شما قدیمی است می گویم مدل جدید را بیاورید. یک وقت نه، یک کار کارشناسی می گوید تورم و رشد اقتصادی رابطه اش این است. من به شما عرض می کنم در این موضوع در کشوراختلاف نیست چرا که چون دانش دانش آموخته ما از یک منبع که مدل های سرمایه داری نشات می گیرد. این نظر شخصی ام است که عرض می کنم. دانش آموخته های اقتصاد ما در اصول به تفاهم می رسند. اگر دقت کنید، علتش این است که از یک منبع درس می خوانند. حالا شما این خطی باشی یا آن خطی، خیلی فرقی نمی کند. برخی اوقات ما به عنوان کار کارشناسی با مسئولین اجرایی در تعارض قرار می گیریم. آنها نیازهای اجتماعی را می بینند و کار فوری می خواهند اما کارشناسان دنبال کارهای عمقی هستند.اینجا تعارض پیدا می شود.اگر بنا باشد یکی به خاطر دیگری فدا شود،اشتباه است چون دغدغه های مسئولین اجرایی هم دغدغه های مهمی است.امااصلا این طوری نیست. که بحث کارشناسی رئیس و مرئوس داشته باشد. *آقای نجابت! نگاه شما قبل از انتصاب و به عنوان قائم مقام مرکز پژوهش ها به گزارش های مرکز چگونه بود؟ الان که در این مرکز مسئولیت دارید چگونه است؟ من از اول که مرکز پژوهش ها راه افتاد رفت وآمد داشتم. از زمانی که جواد آقای لاریجانی اینجا را راه انداختند، بعد در دوره آقای مرتضی نبوی. *به عنوان کارشناسنه، رفاقتی می آمدم. بنابراین من دیدم دید خاص است.ببینید! اساسا وضعیت مجلس به گونه ای است که حتی اگر خودتان هم متخصص باشد.ببینید! اساسا وضعیت مجلس به گونه ای است که حتی اگر خودتان هم متخصص باشد، اگر بخواهید به کارهای متعارف مجلس( کارهای تقنینی و نظارتی) برسید دیگر وقتی برای تحقیق ندارید. به جز نمایندگان تهران، متاسفانه وقت نمایندگان استانها را کارهای اجرایی حوزه انتخابییه پر می کند و اگر شما متخصص حوزه کاری خودتان هم باشید، فرصت تحقیق و ارزیابی دقیق را ندارید. خوب وقتی در این فضا بنا است کار کنید نیاز به کار کارشناسی دارید. مرکز پژوهش ها به این دلیل تاسیس شد که در خدمت مجلس باشد و برای نمایندگان کار کراشناسی انجام دهد. *نگاه شما به مصوبات این مرکز چگونه است؟ من فکر می کنم اگر این سوال را از نمایندگان مختلف بپرسید چون پیش زمینه های متفاوتی دارند، پاسخ های آنها هم متفاوت خواهد بود. من چون در حوزه پژوهش های راهبردی فعالیتی داشته ام عرض می کنم که پژوهش در یک موضوع تابع «زمان» است. مرکز پژوهش ها باید در یک زمان محدود یک زمینه ای ایجاد کند که نماینده بتواند درست تصمیم بگیرد. البته در طرح های دو فوریتی مرکز تقریبا هیچ کاری نمی تواند انجام دهد. چون به سرعت مطرح و تصویب می شود. ولی طرح های یک فوریتی و عادی بین یک تا حداکثر سه چهار ماه کارکارشناسی انجام می شود و بعد نتایج را برای نماینده ها آماده می کنیم. *فرآیند این کار چگونه است؟وقتی شما با یک محدوده زمانی کم مواجه می شوید به ناگزیر باید آرای فوری و سریع را از نخبگان حوزه مربوطه در دولت یا دانشگاه ها اخذ کنید و عمده کار را هم کارشناسان مرکز انجام بدهند و بعد در جمع بندی یک پیشنهادی می دهند به نمایندگان و زمینه سازی می کنند و تصمیم هم با نمایندگان است. این کاری است که صورت می گیرد. به نظرم می آید با توجه به ظرف زمانی و ظرفیت ما کار مرکز از رتبه «قابل قبولی» برخوردار است و از روز تاسیس -که عرض کردم در جریان راه اندازی آن بودم- تا الان تقریبا روند رو به پیشرفتی داشته است. از مجلس پنجم به بعد سهم تاثیر مرکز پژوهش ها در تصمیم گیری ها افزایش پیدا کرده به خصوص یک رشد چشم گیری در مجلس هفتم داشت و حضور پر رنگ تر شد و نمایندگان هم چون حدود دو سومشان در هر دوره ای جدید هستند - به خصوص در ابتدای دوره های مجلس- به نظرات مرکز پژوهش ها اهمیت می دهند. *حرف منتقدان شما این است که برخی افرادی که به عنوان کارشناس با مرکز همکاری می کنند در واقع در دولتهای قبل مسئولیت داشتند. بنابراین به همان مدل های کلاسیک معتقد هستند.درست است. همین است. باید دید کارشناسیانی که با ما کار می کنند با تغییر جهت گیری های مجلس ششم به هفتم چند درصد عوض شدند. *چقدر؟قطعا بیش از ده درصد نیست. به آمار نگاه کنید! ما 9 دفتر داریم که وقتی طرحی می آید به این دفاتر ارجاع داده می شود. بعد واحدهای زیر نظر هر دفتر داریم و زیر نظر این دفاترچند کارشناس هستند. *ایراد های آنها این است که صداهایی که در کشور صاحب نظر هستند اینجا شنیده نمی شود. من توضیح می دهم. ما یک بانک اطلاعات متخصصین و نخبگان داریم که وقتی طرح و لایحه ای می آید، برای آنها هم می فرستیم.36 گروه تخصصی طبقه بندی شده داریم.می توانیم استخراج کنیم که ببینیم چند درصد اینها جواب می دهند؟ما در بررسی برنامه پنجم چند تا کار کردیم اول اینکه برنامه را سایت مرکز قرار دادیم تا هر کارشناسی خواست نظرات خودش را درباره آن اعلام کند.بعد هم هر بخش از برنامه را به دفاتر تخصصی سپردیم تا با کارشناسان خودشان در ارتباط باشند. اینکه چقدر فرصت زمانی برای جواب دادن داریم یک مساله است. اینکه چقدر جواب می دهند یک موضوع دیگر؟مگر شما می توانید در یک مرکز تحقیقاتی همه اساتید اقتصاد کلان را بیاورید تا انها اظهار نظر کنند. خوب این باید یک مکانیزمی داشته باشد. *بنده هم همین را عرض کردم. داشتن مکانیزم.مکانیزم ما «ارتباط» است.ما با تشکل های مختلف علمی تماس می گیریم.ولی اینکه نظرات همه اینجا می آید نیست. به هر حال باید جمع بندی کنیم. *چند درصد این مراکز به شما پاسخ می دهند.مختلف است، درصد بالایی نیست. کمتر از 20 درصد است. ما درباره یک جای خیالی صحبت نمی کنیم. یک ضریت کاری و بودجه مشخصی داریم. باید از همان استفاده کنیم منتها آن میزان که مقدور است. اگر هر مرکز پژوهشی را در دنیا رصد کنید می بینید جمع بندی را خودشان باید انجام دهند. ادعای ما این است که به اندازه ظرفیت مان با نخبگان تماس داریم اما ظرفیت همین است. هیچ مرکز پزوهشی هم نیست که این مقدار ارتباط داشته باشد. اینجا به لحاظ کار بیشترین ظرفیت را دارد. * توان کارشناسی مرکز پژوهش ها در برابر توان کارشناسی دولت بیشتر است یا کمتر؟حتما توان کارشناس دولت قابل قیاس با هیچ نهادی نیست. آنها در هر وزارتخانه تعداد کثری متولی امر پژوهش دارند. *دولت می گوید ما روی یک لایحه کار می کنیم اما در مجلس نمایندگان تحت ثاتیر مرکز پژوهش ها چیزی را رد می کنند .چقدر این نظر را می پذیرید؟اول باید ببینیم توان کارشناسی دولت و مرکز چقدر در تعارض است. کجا ها و چه مصداق هایی. دوم اینکه ما به هرحال در نمایندگان درصد بالایی از متخصصین را داریم. خود آنها با نهادهای غیر دولتی در تماس هستند. یک قانون که می خواهد تصویب شود به کمیسیون ها می آیند و رایزنی می کنند. از دولت هم می آیند. مجموعه این نظرات باعث می شود که نماینده یک رای بدهد. می شود استخراج کرد که چند درصد آراء نمایندگان با نظرات دولت موافق است و چند درصد مخالف. اینها عدد های زیادی نیست. یک جاهای که موارد کلیدی است بله، اختلاف هست.چرا فرض می گیرد که نمایندگان نظر مرکز پژوهش ها را اصل می گیرند؟ * به دلیل اینکه شما اول صحبت خود اشاره کردید که گزارش ها مرکز حداقل در مجلس هفتم بیشتر مورد توجه بود.عرض کردم 20 درصد. کلمه 20 درصد را برای این گفتم.ولی موثر است اما در مسائل کلان واقعا این گونه نیست. مثلا رابطه دولت و وزارت نفت. دولت یک نظر داده است.مرکز پژوهش ها یک نظر دیگر، کمیسیون انرژی یک نظر سومی داشته و در کمیسیون تلفیق چیز دیگری تصویب شده است. ما این تجربه تاریخی داریم. ما امسال یک کارگروهی درست کردیم از دولت ، دیوان محاسبات، سازمان بازرسی و وزارت نفت در این کارگروه جمع شدند و تا به چیز به نسبت قابل قبولی رسیدند. * چرا این اتفاق درباره قانون هدفمند کردن نیفتاد تا این همه کشمکش به وجود نیاید و وقت کشور گرفته نشود؟شما فکر می کنید کار کمیسیون ویژه مجلس در لایحه هدفمند کردن چه بود؟ چرا شما مرکز پژوهش هارا متهم می کنید! وقتی اموری رنگ سیاسی گرفت جهت گیریهای سیاسی حاکم می شود.بله،بین دولت و مجلس یک تعامل مثبتی نبود. یک کسی مثل آقای دکتر توکلی هم یک نظراتی داشت اما رسانه ها دامن می زنند به آن. واقعا کمیسیون ویژه چند جلسه با وزاری دولت گذاشت؟ ده ها بار وزاری دولت همه امدند توضیح دادند. نه یک جلسه و دو جلسه . خوب نمی شود این را برای مردم گفت. چون آن بندگان خدا چه گناهی کردند که از اختلافاتی که ما احیانا پیدا می کنیم آنها هم آشفته بشوند؛ اینکه بگویم در حوزه کارشناسی همه فریب مرکز پژوهش ها خوردند.خوب این خیلی بی انصافی است. *عرضم این است که مردم استنباط می کنند این اختلاف نظرهای کارشناسی سیاسی است.من به مردم کار ندارم. از طریق رسانه ها موضوع ها سیاسی می شود. شما همین گفت و گو را می توانید جوری منعکس کنید که انگار با دولت دعوا داریم. می شود هم جوری انعکاس پیدا کند که هر دو داریم برای کشور کار می کنیم. دولت می گوید میزان دخالت مجلس درلایحه دولت چقدر باشد.حتی دولت به این رسیده که ما لایحه می دهیم، مجلس باید تصویب کند. مفهوم مخالفش این است که اگر قبول ندارد تصویب نکند؛ چیزی کم یا زیاد نکند. این ایده را دوستان اعلام کردند. ولی رویه بودجه نویسی یا تصویب برنامه های توسعه این نظر را تایید نکرد. یعنی روند بودجه نویسی از اولین دوره مجلس تا الان این بوده که نهاد قانون گذاری کشور حق داشته بودجه را کم کرده یا زیاد کند و البته ارکان آن را تغییر ندهد. فرض کنید اصلا ارکان بودجه را هم تغییر داد. ادعا این است که قانون گذاری حق مجلس است و به تعبیر مقام معظم رهبری مجلس ریل گذاری می کند و دولت باید اجرا کند. البته من برخی موارد به دولت حق می دهم اما می گویم باید قانون آن را اصلاح کنیم. نمایندگانی که هشت دوره بودجه را کم وزیاد کرده بگویم تو ایم کار را انجام ندهید. اگر نقص قانونی وجود دارد، باید این را اصلاح کنیم. هر چه قانون گفت فصل الخطاب قرار بگیرد. این را جدا کنید از نظرات کارشناسی. من می گویم قانون اصل 44 که مجلس هفتم تصویب کرد یک قانون آبرومند و نسبتا جامع بود. حالا یک بخش هایش را هم دولت نپذیرد. خوب نپسندد. مگر دولت می خواهد دائمی باشد؟ دولت تغییر می کند.به هرحال مجبوریم یک پایه ای برای اجرای قوانین داشته باشیم.در این راستا البته شخصیت دکتر توکلی با شخصیت حقوقی مرکز پژوهش ها عجین می شود من هم اطلاعات شخصی به شما می دهم و خدا را وکیل قرار می دهم که دکتر توکلی درباره موضوع های کارشناسی تحکم نمی کند،ممکن است نکته ای که شما گفتید بعضی کارشناسان دولتهای سابق که رویگردشان نسبت به این دولت نقادانه است اینجا رفت امد کنند،بله این هست اما همان ها هم کارشناس هستند.یک عده کارشناس اند و از این موضع نقد می کنند اما یک عده ادم های سیاسی هستند و از این موضع نقد می کنند.دلشان نمی خواهد این دولت موفق شود.ما امیدواریم احدی از این افراد را در این مرکز نگه نداریم. ما از کسی دعوت می کنیم که دنبال ارتقاء نظام باشد، حال از این دولت هم انتقاد بکند. منتها باید کارشناسی حرف بزند. * مواردی بوده که نظرات شما و دولت هماهنگ بوده است. موارد زیادی بوده است. *در قالب امار در می آید که مستند کنیم. درصدی نیست.الان این را امار ندارم اما می شود آن را استخراج کرد. این برای رفع اتهام از مرکز پژوهش ها هم خوب است.می شود میزان مخالفت یا موافقت مرکز با طرح های نمایندگان را هم دید و بعد صداقت یا عدم صداقت مرکز را سنجید. *معمولا طرحهای که نمایندگان در صحن مطرح می کنند چقدر پختگی دارد؟ طرح های که خلق الساعه است و چند نماینده احساس این را می کنند و برای رفع ان طرحی می دهند اینها نوعا دچار مشکل است. از قانون نویسی گرفته تا بحث های محتوایی.حتی المقدرو نمایندگان باید از ارائه طرح خودداری کنند اصل بر لایحه است. علتش هم این است که آن از بار کارشناسی برخوردار است ولی گاهی دولت غفلت می کند مثلا درباره اساسنامه شرکت های نفت و کاز.خوب دولت در بودجه مکلف شده که اساسنامه را ارائه کند ولی انجام نداده است.راه حلش این است که تعدادی نماینده طرح بیاورند. خوب اینجا دولت موظف می شود بیاید در کمیسیون ها و جواب بدهد. البته مواردی هم است که برخی نمایندگان وقتی می خواهند طرحی را پیشنهاد بدهند به مرکز پژوهش ها نامه می نویسند و از ما می خواهند پیشینه موضوع را در ایران و فلان کشور ها استخراج کنیم. مثل قانون اصلاح انتخابات یا قانون تجارت. شده نظرات خود شما با دکتر توکلی متفاوت باشد. شخص خودم؟ مفصل. ما سالها است که با دکتر توکلی همکاری می کنیم اما در برخی زمان ها اختلاف نظر داریم. اما عرض میکنم ما با سالهای زیادی که با دکتر توکلی همکاری داشته ایم، در انگیزه ایشان در دفاع از این نظام و دولت ها هیچ تردیدی نداریم.فرق دارد با کسی که می خواهد چوب لای چرخ دولت بگذارد. ما دکتر توکلی را اینجوری می بینیم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 210]
-
گوناگون
پربازدیدترینها