واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: ادبیات عاشورا7
ابوالمفاخر رازی(وفات حدود 600 هجری)تمام دیوان او متبوع و مقبول است به لطافت و سلاست، به حلاوت گفتار و بلاغت اشعار و نهایت امتیاز را دارد.به ظن قریب به یقین ظهیر فاریابی شیعه بوده و اعتقادی محکم و خالصانه به خاندان نبوت داشته است.از جمله اشعار ذیل گواه این مدعی است و میتوان گفت: شیعه دوازده امامی بوده است.ظهیر با تو چه گویم عجب که نشناسیغریب خاک خراسان شهید خطه طوسیا در شعری دیگر گوید:ای صبا گر به خراسان گذری بهر ظهیرهمتی جز ز دم شاه غریبان مطلباز اشعار اوست، درباره کربلا و امام حسینعلیه السلام:ای ظهیر از گور نقبی میزنم تا کربلامیروم گریان به پابوس حسین تشنه لب بس که چشم غم سرشکم، بابلا آمیخته استخاک من دارد شرف مانند خاک کربلا رازی، ادیبی فاضل بوده است، دیوانش به نظر نرسید، اما اشعاری از او در آتشکده آذر و روضةالشهداء نقل شده است.اصولا همانگونه که در جاهای دیگر نیز یادآور شدهایم، شاعران شیعه، یا اشعار خود را از جور ظالمان و مغرضین، آنگونه که بایسته است، ثبت و ضبط ننموده و یا اگر دیوانی ترتیب دادهاند، از میان برده شده است. چرا که از هر صد شاعر شیعه، شعر یکی از آنان هم به دست ما نرسیده است.برای نمونه به کتاب شرح حال صاحب بن عباد که در آن از شاعران شیعه عهد وی و پس از وی نام برده شده است، رجوع نمائید و سپس ملاحظه کنید که شعر کدام یک مانده و به دست ما رسیده است.اشعار ذیل از ابوالمفاخر رازی است که ترجمه زبان حال عمر سعد است که به طمع حکومت ری و طبرستان، راضی به جنگ با حضرت امام حسینعلیه السلام شده:مرا بخواند عبیدالله از میان عربرسید بر دلم از خواندنش هزار تعبمرا امارت ری داد و گفتحرب حسینقبول کن که از او ملک راست، شور و شغب به ملک ری دل من مایل است و میترسمبه کینه چون بکشم پادشاه ملک ادبچگونه تیغ کشم در رخ کسی که وراستشجاعت و نسب و علم و حلم و فضل و حسبسزای قاتل او دوزخ است و میدانمکه این چنین عمل آرد خدای را به غضبولی چو در نگرم در ری و حکومت آنهمی رود ز دلم خوف نار ذات لهب ضمناابوالمفاخر ترجمه رجز حر ریاحی را هم به صورت زیر بیان نموده است:منم شیر دل حر مردم ربایکمر بسته پیش ولی خدایمنم شیر و شمشیر بران به دستکه دارد بر شیر و شمشیر پای شهادتحر ریاحی را اینگونه بیان نموده است:خوشا حر فرزانه نامدارکه جان کرده بر آل احمد نثارز رخش تکبر فرود آمدهشده بر براق شهادت سواربه عشق جگو گوشه مصطفیبرآورده از جان دشمن دمار بابا افضل کاشانی(وفات 610 هجری) بابا افضل از رباعی سرایانی است که او را در ردیف ابو سعید ابوالخیر و خیام شمردهاند:بابا افضل شیعه اثنی عشری بوده و مدایحی درباره اهل بیتعلیهم السلام دارد که از جمله آنهاست:از روز ازل مهر علی در دل ماستبا مهر علی سرشته آب و گل ماستگویند که در جهان چه حاصل کردیاندر دو جهان، مهر علی حاصل ماستگر مهر علی در دل و جانت نبوداز دین محمدی نشانت نبوداثنا عشری اگر نباشی به یقیناز دوزخ سوزنده امانت نبودیا رب به رسالت رسول الثقلینیا رب به غزا کننده بدر و حنینعصیان مرا دونیم کن در عرصاتنیمی به حسن ببخش و نیمی به حسین هاشمی ،محمد قاسم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 183]