تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815735172
مدینه! قرآن را دریدند
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: مدینه! قرآن را دریدند
این شعر از كتاب "یك ماه خون گرفته،هفتاد و دو ستاره" سروده شاعر توانای آستان اهل بیت، جناب آقای غلامرضا سازگار است كه به همت جناب آقای حسین فتحی تهیه و تنظیم گردیده است. ورود اهل البیت علیهم السلام به مدینه خزان شد لاله زارم ای مدینه! دریغا از بهارم ای مدینه!منم آن بلبل شوریده حالی که دیگر گل ندارم ای مدینه!دلی صد پاره تر از لاله دارم بسان جسم یارم ای مدینه خمیده قد، شکسته دل، به سویت دوباره رهسپارم ای مدینه! نمی دانم به سوی هاشمیّات چگونه رو بیارم ای مدینه! از آن ترسم که عبدالله جعفر بود چشم انتظارم ای مدینه! گر از حال دو فرزندش بپرسد زپاسخ شرمسارم ای مدینه! الهی خون بریزد از دو عینم که باشد بر جگر داغ حسینم مدینه! ریزد از چشمم ستاره به یاد مهر و ماه و ماهپارهمدینه! گریه کن بر غربت من که خندیدند بر اشکم هماره چنان بر من بنال ای شهر زهرا که خون جوشد زقلب سنگ خاره مدینه گوش ما را پاره کردند برای غارت دو گوشواره مدینه! وای بر من! وای بر من! که سویت زنده برگشتم دوباره مدینه! کاش می دیدی چگونه نفس در سینه ام می شد شراره مدینه! مرحبا! آغوش بگشا به زوار گلوی پاره پارهالهی خون بریزد از دو عینم که باشد بر جگر داغ حسینم خودم دیدم که قرآن زیر پا بود همه آیات آن از هم جدا بود خودم دیدم که لب های حسینم به زیر تیغ مشغول دعا بودخودم دیدم که آن رخسار خونین به روی خاکِ گرمِ کربلا بودخودم دیدم که ذکرش در یمِ خون خدا بود و خدا بود و خدا بود خودم دیدم به چشم پر ستاره که ماهم آفتاب نیزه ها بود خودم دیدم که از بالای نیزه زهر جانب نگاهش سوی ما بود خودم دیدم سر فرزند زهرا به زیر چوب، در طشت طلا بود الهی خون بریزد از دو عینم که باشد بر جگر داغ حسینم مدینه! قلب قرآن را دریدند امامت را به خاک و خون کشیدندمدینه! تشنه لب بین دو دریا سر فرزند زهرا را بریدند مدینه! نیزه داران مثل شاهین به دنبال کبوترها دویدند مدینه! طایران گلبن وحی به زیر بوته ی خار آرمیدند مدینه! کاش می دیدی که طفلان چگونه اشک خود را می مکیدند به زیر بوته های خار خفتند نخورده آب، خواب آب دیدند دریغا! کس نگفت این کودکان را میازارید فرزندِ شهیدند الهی خون بریزد از دو عینم که باشد بر جگر داغ حسینم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 311]
-
گوناگون
پربازدیدترینها