تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836292467
گفت و گویی با حسام نواب صفوی
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: گفت و گویی با حسام نواب صفوی
در سینمای ایران سوپر استار نداریم.مقدمه: حسام نواب صفوی از بازیگران پركار سینمای ایران است. تماشاگران، دو چهره از این بازیگر جوان را به خاطر می‌آورند، كه ارتباطی هم با یكدیگر ندارد. چهره آدم‌های شرور فیلمهای تجاری و سینمایی برخوردار از نوعی معصومیت در فیلم‌ها و سریال‌های تاریخی. خودش با دفاع از كارنامه سینماییاش از حضور در فیلمهای تجاری دفاع میكند و از سویی حضور در آثار تاریخی را پاسخ به یك دلمشغولی قدیمی می‌داند. نواب صفوی كه فیلمهای پرفروش را در كارنامه دارد، معتقد است در آسمان سینمای ایران هیچ ستاره‌ای یافت نمی‌شود! او این روزها «كلاغ‌پر» را به پرده دارد. یك فیلم تجاری كه مشابه آن در كارنامه نواب صفوی فراوان است. محاسن و معایب تازه‌ترین كارتان در مقام بازیگر یعنی «كلاغ‌پر» را چگونه ارزیابی می‌كنید؟ - حسن انصاریان فیلمنامه خوبی نوشته بود و با بازیگران بسیار خوبی هم در این كار هم‌بازی بودم. فیلمی است كه برای مخاطب ساخته شده و می‌توانست هنگام پرداخت خیلی بهتر از این هم باشد. در مجموع راضی بودم اما قصور می‌كنم می‌توانست بهتر هم باشد. «مسعود كیهان» برای من نقش متفاوتی بود. فكر نمی‌كنی اصولاً این نوع سینما در ایران و به طور خاص فیلم «كلاغ‌پر» در اجرا و پرداخت خیلی سطحی و كلیشه‌ای است؟ - این بخش قضیه به ما- بازیگران- برنمی‌گردد. وظیفه یك بازیگر این است كه تمام تمركز خود را روی بازی‌اش بگذارد و مسئول باقی ماجرا كارگردان است. معمولاً وقتی با سازندگان این گونه آثار صحبت می‌كنیم سطحی بودن فیلم را ربط می‌دهند به اقتضای سینمای تجاری. از طرفی، در سینما، نمونه‌های بارزی از فیلمهای عامه پسند پیدا می‌شودد كه در عین حال سهل‌انگارانه هم نیستند. - بله این برمی‌گردد به دید كارگردان، من خیلی در سینمای تجاری فعالیت كردم در فیلم‌هایی مثل «نان و عشق و موتور هزار»، «ازدواج به سبك ایرانی»، «سوغات فرنگ» و... اتفاقاً فیلم تجاری باید عمیق‌تر ساخته شود تا بتواند روی ذهن مخطاطبان تأثیر بسزایی داشته باشد البته من در مقامی نیستم كه بخواهم این توضیحات را بدهم اینها را باید از كارگردان هر فیلم بپرسید. به عنوان بازیگر این گونه فیلم‌ها، فكر می‌كنی نقصان موجود از كارگردان‌هاست یا از شرایط فیلمسازی؟ چون خیلی‌ها از این شرایط می‌نالند. - در فیلم‌هایی كه تا به حال كار كرده‌ام همیشه شرایط به بهترین نحو مهیا بوده است. به‌خصوص در چند فیلم آخری، شرایط به بهترین نحو برای كارگردان مهیا بوده است. بهترین بازیگران، بهترین طراح صحنه، بهترین عوامل پشت دوربین و... یكی از انتقاداتی كه به «كلاغ‌پر» میشود ضعف فیلمنامه است مثلاً سكانسی كه رضا و سارا دوربین و میكروفون را در خانه همسایه كار می‌گذارند اصلاً مشخص نمی‌شود كه این عمل چگونه صورت می‌گیرد؟! یا سكانسی كه این دو در خانه همسایه با هم برخورد می‌كنند خیلی جاها فیلمنامه مبهم است. - من شاهد بودم كه آقای انصاریان چقدر روی این فیلمنامه زحمت كشیدند اما مسئله، پرداخت و چگونگی اجرای فیلمنامه است. اولاً كه تعدادی از سكانس‌های معرفی نقش من كه در فیلمنامه آمده بود حذف شد یعنی الان معرفی كاراكتر من در فیلم وجود ندارد و مخاطب زمانی مسعود را می‌بیند كه جلوی در خانه است. حتی سكانس پایانی فیلمنامه در فیلم كاملاً تغییر كرده است و الان اصلاً مخاطب متوجه نمی‌شود چه بر سر مسعود آ‌مد؟ یك عده می‌گویند دست به خودكشی زده، یك عده می‌گویند مواد مصرف كرده و... بنابراین این نظر را كاملاً رد می‌كنم و قاطعانه می‌گویم فیلمنامه هیچ مشكلی نداشت. اگر محمدرضا گلزار، مهناز افشار و خودتان بازیگر «كلاغ پر» نبودید، باز هم این فیلم گیشه داشت؟ - بوده‌‌اند فیلم‌هایی كه بازیگران محبوبی هم داشته‌اند اما به فروش خوبی دست پیدا نكرده‌اند. همه عوامل در كنار هم باید قرار بگیرد تا فیلم موفق شود. فیلمنامه خوب و كارگردان خوب در كنار بازیگران حرفه‌ای جواب میدهد. صرفاً فقط حضور یك بازیگر محبوب و سوپراستار نمی‌تواند ضامن توفیق یك فیلم باشد. بد نیست به این بخش ماجرا هم بپردازیم كه استفاده از بازیگران پولساز «كلاغ پر» چقدر روی فروش آن تأثیر داشته است؟ - خب درباره این موضوع من نمی‌توانم نظر بدهم. این را باید از مردم بپرسید. اصولا این اتفاق كه مردم به خاطر بازیگران، فیلم را ببینند، فكر می‌كنی اتفاق خوشایندی است؟ - خب خیلی از مردم بازیگر خاصی مورد علاقه‌شان است و دوستش دارند حالا آن بازیگر می‌تواند رضاگلزار، امین حیایی، رضا شریفینیا یا... دیگران باشند. به هر حال این اتفاق بدی نیست و خیلی می‌تواند به فروش فیلم‌ها كمك كند. عموما هم این گونه بازیگران كسانی هستند كه مردم قبلا كمتر از آنها فیلم بدی دیده‌اند و اكثر فیلم‌های‌شان پرفروش بوده بنابراین مردم قبل از ورود به سینما به اعتبار آنها اعتماد می‌كنند و به تماشای فیلم می‌روند. در صحبت‌های‌تان از واژه «سوپراستار» استفاده كردید، تعریف شما از سوپراستار چیست؟ - به نظر من در سینمای ایران«سوپر استار» نداریم، سوپراستار به بازیگری اطلاق میشود كه وجهه بینالمللی داشته باشد مثل تام كروز وقتی فیلمی با بازی‌اش اكران میشود همان اندازه مخاطب در آمریكا دارد كه مثلا در ژاپن دارد و در دیگر كشورهای دنیا، بازیگران سینمای ایران فقط در سطح كشور خودمان مطرح هستند ما كمتر بازیگری در ایران داریم كه در سینماهای كشورهای اطراف مثلا فرض كنید در سینمای هند هم شناخته شده باشد، نداریم. اصولا به نظر من واژه سوپراستار فقط در سطح بینالمللی معنا پیدا میكند و در ایران می‌توانیم بگوییم بعضی از بازیگران، ستاره‌های پررنگ‌تری هستند. این ستاره‌های پررنگ تر چرا نمی‌توانند سوپراستار شوند؟ - خب آن دیگر برمی‌گردد به اینكه سینمای ما باید بتواند وجه جهانی‌تری پیدا كند و تبدیل به یك صنعت شود و خیلی قوی‌تر عمل كند. معیارهای ستاره شدن در سینمای ایران به نظر شما چیست؟ - ببینید الان یك بحثی شایع شده كه می‌گویند بعضی‌ها با پول میآیند در كاری سرمایه‌گذاری می‌كنند مبلغی می‌پردازند و بازیگر می‌شوند، من می‌گویم شاید بشود با سرمایه‌گذاری در فیلمی بازی كرد، شاید بشود با پول رفت روی سر در سینماها، شاید بشود با پول توی مجلات تبلیغات كرد، اما با پول نمی‌شود مردم را به سالن‌های سینما كشاند، مردم باید بازیگری را بپسندند و از بازی‌اش خوششان بیاید تا بیایند مبلغی بپردازند و فیلم او را تماشا كنند بنابراین بازیگر، تنها فیزیك، بازی و حضور خودش است كه ادامه راهش را تعیین میكند نه پول و نه هیچ عامل دیگری. خب فكر می‌كنی این مسیر چقدر به داشتن «آن» بازیگری، بستگی دارد و چقدر اكتسابی است؟ - به «آن» ربط دارد اكتسابی هم هست به این معنی كه شاید خیلی از بازیگران سینما خوش چهره باشند اما چگونگی استفاده از میمیك صورت و اجزایی چهره هم خیلی مهم است كه چگونه جلوه كند و خودش را نشان دهد فقط صرف قیافه نمی‌تواند ضامن بقای یك بازیگر باشد. در كنار چهره باید استعداد، استفاده صحیح از میمیك، بیان خوب و... باشد و اینها همه در كنار هم است كه یك بازیگر خوب می‌سازد. ستاره‌هایی كه كم و بیش موقعیت ثابتی دارند و این توانایی را ندارند كه حتی فیلم را بالا یا پایین ببرند، چطور می‌توانند تضمین فروش باشند؟ - بعضی از بازیگران ما به این نقطه رسیده‌اند كه می‌توانند عامل تضمین فروش یك فیلم باشند. ببینید خیلی از جوان‌ها دوست دارند كه بازیگر شوند و خیلی هم برای رسیدن به‌آن تلاش می‌كنند ولی فقط تعداد معدودی از آنها هستند كه به این حرفه دست پیدا می‌كنند بعد همان‌ها هم كه دست پیدا كردند باید تمام آن ویژگی‌هایی كه بیشتر گفتم را با هم دارا باشند و این ویژگی‌ها مثل یك پازل در كنار هم قرار گیرد تا بازیگر به موفقیت دست پیدا كند و ستاره شود. البته برخی از بازیگران جوان جز چهره، هیچ ویژگی خاصی ندارند. - من در مورد شخص خاصی نمی‌توانم نظر بدهم. در مورد خودم می‌توانم بگویم من همیشه سعی كرده‌ام متفاوت باشم. در جایی كه نقش یك پزشك یا یك روانپریش، نماینده شیطان و... و... را بازی كرده‌ام هر جا سعی كرده‌ام یك توانایی‌های خاصی از خودم نشان دهم چه در نقش‌های مثبت و چه در نقش‌های منفی، نقش‌های منفی كه بازی كرده‌ام سعی كرده‌ام مثل همه نقش منفی‌ها نباشد و فرق داشته باشد همیشه سعی كرده‌ام یك «بازی متفاوت» از من دیده شود هیچ وقت نرفته‌ام فقط لباس‌هایم را عوض كنم و فلان كاراكتری كه قبلا بازی كرده‌ام را تكرار كنم و همیشه تمام سعی‌ام این بوده كه چنین اتفاقی رخ ندهد. و قبول داری كه همیشه پرسونای حسام نواب صفوی با این نفس منفی‌ها در اذهان مانده است؟ و فكر می‌كنی چرا؟ - من به اینها نقش منفی نمی‌گویم. اینها ضدقهرمان است. منفی نقشی‌ست كه كاراكتر در آن دست به عمل بزهكارانه‌ای مثل قتل و غارت بزند و من در هیچ یك از نقش‌هایم اینطور نبوده‌ام و دلیل اینكه چرا من ضد قهرمان بیشتر بازی كرده‌ام و مردم اغلب من را با این پرسونا به یاد می‌آورند بحث «گلیشه» است و اینكه تهیه‌كننده‌های ما، در فیلم‌ها همیشه به قهرمان و ضدقهرمان معتقدند و این موضوع تبدیل به اپیدمی شده است. چه شد به سمت كارهای تاریخی رفتید؟ - علاقه بسیار زیادی به تاریخ دارم بسیاری از كتاب‌هایی كه خوانده‌ام تاریخی بود. به تصویر كشیدن شخصی كه چهارصد یا پانصد یا هزار سال پیش زندگی می‌كرده خیلی برایم جذاب است و هر وقت پیشنهاد میشود با اینكه می‌دانم بسیار سخت است اما با اشتیاق می‌پذیرم و دوست دارم این را ثبت كنم؛ یعنی وقتی بازی می‌كنم و تمام میشود برایم خیلی احساس قشنگی دارد كه توانستم یك سهم كوچكی در معرفی تاریخ مملكتم داشته باشم. بازی در نقش‌های تاریخی خیلی برایم اهمیت زیادی دارد ولی به شرطی كه كار در شرایط مناسب ساخته شود. مثلا الان كه دارم در «كلاه پهلوی» بازی می‌كنم- مقطعی كه من بازی می‌كنم مربوط به سال‌های 1315 تا 1320 است – خیلی برایم جالب است كه آدم‌های آن موقع چه جوری زندگی می‌كردند، چه كار می‌كردند، چه جوری لباس می‌پوشیدند و... من اینها را از نزدیك كه می‌بینم خیلی جالب است انگار كه تونل زمان رفته و به گذشته برگشته‌ام. از نظر حسی، ارتباطی كه با نقش‌هایت در سینمای تجاری برقرار می‌كنی چه تفاوت با ارتباطت با نقش‌های تاریخی دارد؟ - اصلاً قابل مقایسه نیست. فیلمهای تجاری خب همیشه هست اما حس و انرژی كه صرف كارهای تاریخی میشود خیلی بیشتر است. در انتها، می‌خواستم درباره «توفیق اجباری» و آن شوخی‌ای كه با شما شده بگویید؟ - متاسفانه در این فیلم بدون این كه با من هماهنگ شود، با ذكر اسم و فامیلی من شوخی‌ای شده بود كه البته من آن را شوخی نمی‌دانم و به اعتقادم این حركت به لحاظ قانونی، جرم به حساب می‌آید. خوشبختانه شورای داوری خانه سینما و مسئولان وزارت ارشاد، خیلی قاطعانه با این قضیه برخورد كردند و این صحنه از فیلم حذف شد. البته هنوز راه شكایت به مراجع قانونی برای من باز است، ضمن این كه متوجه نشدم انگیزه سازندگان «توفیق اجباری» از این كار چه بوده است. سینما برای مردم است سینمای تجاری را دوست دارم به این دلیل كه سینما برای مردم است. اگر موقعیتی خاص پیدا شود صددرصد سینمای معناگرا كار می‌كنم مثل فیلم «ابراهیم خلیلا...(ع)» كه یك فیلم خاص است كه نوعی سینمای مذهبی و تاریخی را تصویر میكند. من اصولا خودم را بازیگر سینمای تاریخی، مذهبی می‌دانم و هربار موقعیتی پیش آمده در اثری تاریخ و مذهب را تجربه كرده‌ام مثل سریال «كیف انگلیسی»، «ملاصدرا»، «ابراهیم خلیلا...»، «كلاه پهلوی» و... ولی زمانی كه قرار است برای سینما كار كنم و مخاطبم مردم هستند صددرصد در فیلم تجاری بازی می‌كنم چون بعضی از فیلم‌هایی كه به اصطلاح هنری نامیده می‌شوند اصلاً هنری نیستند چون حتی خود دست‌اندركاران هم متوجه نمی‌شوند این فیلم‌ها چی هست، چه برسد به مردم. مخاطب سینما، می‌خواهد برود در مدت زیادی نود دقیقه یك داستانی را تماشا كند و لذت ببرد نمی‌خواهد برود بنشیند دچار سردرگمی شود و حال حدس بزند كه این فیلم چی هست . منبع خبر : همشهری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 877]
-
گوناگون
پربازدیدترینها