تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1866250656
میثم در نگاه امامان (ع)
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: میثم در نگاه امامان (ع)
دیدگاه على(ع) و ائمه نسبت به «میثم» فیلمی از مزار میثم شهیدجایگاه والاى میثم را در چشم ائمه از سخنان آنان نسبت به وى و نیز از برخوردشان با او در صحنه عمل، مىتوان دریافت. صفا و صمیمیتى كه میان على(ع) و میثم بود و میزان رابطه مودت آمیزشان را از انس و الفت این دو نسبت به هم مىتوان شناخت. حضرت، حتى به مغازه خرما فروشى میثم مىرفت و در آن جا با او صحبت مىكرد و قرآن و معارف دین را به او مىآموخت. یك بار امام على(ع) میثم را به دنبال كارى فرستاد و تا بازگشت او، خود، در مغازه میثم ماند. یك مشترى براى خریدن خرما مراجعه كرد. حضرت فرمود: پول را بگذار و خرما بردار!... وقتى میثم برگشت و از این معامله با خبر شد، دید كه پولهاى آن شخص، تقلبى است و به حضرت قضیه را گفت. على(ع) فرمود: «آنان هم خرما را تلخ خواهند یافت.» در همین گفتگو بودند كه آن مشترى، خرماها را باز آورد و گفت: این خرما تلخ است.... (1) این، نهایت خلوص بین آن دو و موقعیت میثم را نزد امام مىرساند كه آن حضرت در حالى كه امیرمؤمنان و رهبر امت و عهدهدار حكومت اسلامى است، در دكان میثم، خرمافروشى هم مىكند. علاوه براین، نزدیكى معنوى میثم با على(ع) را در لحظهها و موقعیتهاى دیگر هم مىتوان دید، از جمله این كه میثم، پابهپاى افراد زبدهاى چون «كمیل» در مواقف نیایش و عبادت مولا حضور مىیافت و انیس شبهاى عرفانى آن حضرت و راز و نیازهاى امام با پروردگار بود. میثم نقل مىكند: شبى از شبها مولایم امیرمؤمنان(ع) مرا با خود به صحراى بیرون كوفه برد تا این كه به مسجد «جعفى» رسید. روبه قبله كرد و چهار ركعت نماز خواند و پس از سلام، نماز و تسبیح، دستهایش را به دعا باز كرد و گفت: «خدایا چگونه بخوانمت؟ در حالى كه نافرمانى كردهام و چگونه نخوانمت؟ كه تو را شناختهام و دلم خانه محبت تو است. دستى پرگناه و چشمى پرامید به سویت آوردهام...»و سپس به سجده رفت و صورت بر خاك نهاده و صد بار گفت: «العفو! العفو!»برخاست و از آن مسجد بیرون رفت. من نیز در پى آن حضرت بودم تا به صحرا رسیدیم. آن گاه پیش پاى من، خطى كشید و فرمود: مبادا كه از این خط بگذرى!... و مرا همان جا گذاشت و خود رفت. شبى تاریك بود. پیش خود گفتم: مولایم را چرا تنها گذاشتم؟! او دشمنان بسیارى دارد، اگر مساله‌اى پیش آید، پیش خدا و پیامبر چه عذرى خواهم داشت؟ هرچند كه برخلاف دستور اوست، ولى در پى او خواهم رفت تا ببینم چه مىشود. رفتم و رفتم... تا او را برسر چاهى یافتم كه سر در داخل چاه كرده و با چاه، سخن مىگوید. حضور مرا حس كرد و پرسید: كیستى؟ - میثم. - مگر به تو دستور ندادم كه از آن خط، فراتر نیایى؟ - چرا، مولاى من، لیكن از دشمنان نسبتبه جانت ترسیدم و دلم طاقت نیاورد. آن گاه پرسید: از آنچه گفتم، چیزى هم شنیدى؟ گفتم: نه، مولاى من. و حضرت، اشعارى را خطاب به من خواند (به این مضمون): «در سینهام اسرارى است، كه هرگاه فراخناى سینهام احساس تنگى مىكند، زمین را با دست، كنده و راز خویش را با زمین در میان مىگذارم! وقتى زمین مىروید، آن گیاه، از بذر و دانهاى است كهمن كاشتهام....» (2) میثم، محرم راز على(ع) بود، و انیس خلوتهاى او و آشنا با تجلیات روح خدایى آن امام معصوم. هم در نظر آن پیشواى فرزانه و پاك، محبوب و مقرب بود و هم در چشم امام حسن و امام حسین(ع) مورد احترام بود و هم امامان دیگر از او با عظمت و تجلیل، یاد مىكردند. یك بار، میثم در مدینه «امسلمه» - همسر پیامبر - را دید.امسلمه به او گفت:اى میثم! حسین(ع) همواره تو را یادمىكرد. امام باقر(ع) مىفرمود: «من به میثم بسیار علاقهمندم»، امام صادق(ع) به میثم درود فرستاد و از شان والا و مقام بلند او سخن گفت. صالح - فرزند میثم - مىگوید: به امام باقر(ع) عرض كردم: برایم حدیثبگویید. پرسید: مگر حدیث را از پدرت نیاموختهاى؟ گفتم: آن هنگام من خرد سال بودم.... (3) امام باقر(ع) با این كلام، اشاره به مقام علمى و فضایل كلامى و دانش میثم مىكند، به حدى كه پسر میثم بودن را زمینهاى مىداند كه او را از شنیدن و آموختن حدیث، بىنیاز ساخته باشد. 1. سفینة البحار; ج2، ص525 ; بحار الانوار، ج41، ص268. 2. شیخ عباس قمى، نفس المهموم، ص60; شیخ عباس قمى، منتهى الآمال، ص276; بحار الانوار، ج40، ص200: وفى الصدر لباناتاذا ضاق لها صدرى نكت الارض بالكفوابدیت لها سرى فمهما تنبت الارضفذاك النبت من بذرى 3. بحار الانوار، ج53 ص112; سفینة البحار، ج2، ص524. ر.ك: جواد محدثى ؛ آشنایى با اسوهها - میثم تمار
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 297]
-
گوناگون
پربازدیدترینها