مجله هفته/ نگاه خريدارانه به مطبوعات

واضح آرشیو وب فارسی:ايران دیپلماسی: مجله هفته/ نگاه خريدارانه به مطبوعات
در صفحه "نگاه خريدارانه به مطبوعات" كه جمعه ها پيش رويتان قرار مي گيرد، مقالات و يادداشت هاي مهم روزنامه هاي كشورمان را كه در طول هفته منتشر شده است از نظر مي گذرانيم.

قدرت ايران در چيست؟

«قدرت صداي انقلاب» عنوان سرمقاله روز شنبه روزنامه تهران امروز است كه در آن مي‌خوانيد: «ايران قدرتمند است» اين را حتي دشمنان كشور نيز معترفند ولي قدرت ايران در چيست؟ آيا قدرت ايران در توانايي نظامي و توانمندي بالا در بازدارندگي نظامي است؟ آيا قدرت ايران در موقعيت ويژه ژئوپولتيك و ژئواستراتژيك است؟ آيا در وسعت جمعيتي و گستردگي پهنه سرزميني است؟ آيا در اقتصاد بزرگ و داشتن ذخاير عظيم نفت، گاز و منابع طبيعي است؟ آيا در نيروي كار ماهر، تحصيلكرده و متخصص زياد است؟ آيا در رشد علمي و موفقيت در دستيابي به توانمندي‌هاي عالي علمي است؟ از يك منظر مي‌توان گفت كه همه اين موارد مي‌تواند از مولفه‌ها و شاخصه‌هاي اساسي قدرت باشد كه ايران اسلامي نيز برخوردار از آنهاست ولي آنچه وجه تمايز ايران اسلامي به عنوان يك قدرت بزرگ منطقه‌اي و حتي فرامنطقه‌اي است، اين است كه ايران داراي «صدا» است، ايران در منطقه و جهان داراي حرف و پيام ويژه‌اي است، حرف و پيامي كه برخاسته و برآمده از هويت انقلاب اسلامي به رهبري حضرت امام خميني(ره) و خلف صالحش حضرت آيت‌الله العظمي خامنه‌اي است. حرف و پيامي كه ملت‌هاي بسياري را به وجد آورده و به تعالي رهنمون مي‌شود. اين ساختار و سازمان هويتي، اعتقادي و ايماني چيزي نيست كه كشورهاي ديگر بتوانند مدعي دارا‌ بودن آن باشند‌يا بتوانند با دلارهاي نفتي ‌آن را به چنگ آورند و درست از همين‌جاست كه همواره در رقابت قدرت نمي‌توانند از پس كاروان ايران اسلامي به راه بيفتند و عقب مي‌مانند.

پيشنهاد تاسيس ارتش كشورهاي اسلامي

روزنامه فرهيختگان روز شنبه 15 بهمن در سرمقاله خود، پيشنهاد تاسيس ارتش كشورهاي اسلامي را داده و نوشته است: يكي از نتايج بزرگ بيداري ملت‌هاي مسلمان در كشورهاي اسلامي مي‌تواند تشكيل ارتش دفاع مشترك يا همان ارتش اسلامي باشد كه امكاناتش به اندازه امكانات همه كشورهاي اسلامي است. يك نگاه گذرا به وضعيت قدرت برخي از ارتش‌هاي كشورهاي مسلمان نشانگر اين است كه در صورت به هم پيوستن اين نيروها و يگانه شدن آنها، دشمن اسلام، هركس كه مي‌خواهد باشد به خود جرأت نمي‌دهد كه وارد مواجهه با مسلمانان شود، آنها را تحقير كند و مثل زالو خون‌شان را بمكد و منابع‌شان را به غارت ببرد و... زيرا مسلمانان قادر خواهند بود با ارتش جهاني خود از هر مسلماني و هر كشور مسلماني دفاع تمام كرده و امنيت همه امت‌هاي اسلامي را تامين كنند. مصر با بيش از ۸۲ ميليون نفر جمعيت و نزديك به ۵۰۰ هزار پرسنل نظامي در رده شانزدهم دنيا از نظر قدرت نظامي قرار دارد.

به نوشته اين روزنامه، تركيه با ۷۹ ميليون نفر جمعيت و ۶۱۳ هزار پرسنل نظامي و ۲۵ ميليارد دلار بودجه نظامي دومين ارتش بزرگ دنياي اسلام است. پاكستان با ۱۸۷ ميليون نفر جمعيت و ۶ ميليارد و ۴۱۰ ميليارد دلار بودجه نظامي همتراز رده پانزدهم قدرت‌هاي نظامي جهان است. عربستان سعودي با جمعيت بيش از ۲۶ ميليون نفر و بيش از ۲۳۳ هزار پرسنل نظامي در رده بيستم قدرت‌هاي نظامي جهان واقع شده است. عراق با ۵/۴ ميليارد دلار در رتبه سي‌وپنجم ارتش‌هاي جهان قرار دارد. امارات متحده عربي با ۷۴۳/۳ دلار، قطر با ۶۳۸/۲، عربستان با ۹۰۳/۱ و... براساس متوسط درآمد سرانه ملي بودجه نظامي دارند (اعداد خيلي دقيق نيستند)، اين در حالي است كه برخي از اين اعداد نسبت به سرانه بودجه نظامي ايران از ۱۳ تا ۳۳ برابر بيشتر است. دشمن شماره يك جهان اسلام يعني آمريكا با ۷۹۶/۱ دلار حدود ۱۶ برابر و اسرائيل با ۷۳۶/۱ دلار پانزده برابر بودجه نظامي ايران از متوسط درآمد سرانه ملي خود را صرف نيروهاي نظامي خويش مي‌كنند.

تجميع توان جغرافياهاي اسلامي، و توان اقتصادي و ديگر امكانات مورد نياز تشكيل ارتش اسلامي، بزرگ‌ترين قدرت نظامي تاريخ جهان را ثبت خواهد كرد. اين قدرت علاوه‌بر تامين نيازهاي امنيتي جهان اسلام در آتيه نزديك، ‌در چشم‌انداز نه‌چندان دور مي‌تواند صرف تحقق عدالت در جهان شود.

نگاهي حقوقي به تحريم هاي ضد ايراني

روزنامه حمايت روز يكشنبه در ارزيابي جنبه حقوقي تحريم هاي ضد ايراني مي نويسد: طيف تحريم-هاي آمريكايي‌ها عليه ايران از تنوع موضوعي مختلفي برخوردار هستند كه شامل تحريم‌هاي اقتصادي، انرژي، فعاليت‌هاي هسته اي، موشكي و تسليحاتي، و حقوق بشر و دموكراسي مي‌شوند. نكته دوم توجه به اين واقعيت است كه از حيث حقوقي اين گونه تحريم‌ها خلاف موازين مختلف بين‌المللي هستند.

به نوشته حمايت، در موازين بين‌المللي، مستندات مشخصي از جمله نظر ديوان بين‌المللي دادگستري يا نظر تفسيري كميته حقوق اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ملل متحد وجود دارد كه صراحتاً اعلام داشته‌اند حتي تحريم‌هاي بين‌المللي مبتني بر اعمال اختيارات شوراي امنيت سازمان ملل نبايد قواعد بنيادين حقوق بشر را نقض كنند. بدين معنا كه اگر تحريم‌ها موجب نقض برخي از حقوق اساسي شهروندان تحت تحريم، از جمله حق حيات آنان شود، اقدامات تحريمي مشروعيت حقوقي ندارند. وقتي دست شوراي امنيت سازمان ملل به عنوان مسئول حفظ صلح و امنيت بين‌المللي برابر منشور ملل متحد، باز نيست كه هر كاري را انجام دهد به طريق اولي اين محدوديت در مورد اقدامات يك جانبه كشورها اعمال مي‌شود.

اين روزنامه مي افزايد: اعمال محدوديت‌هاي مختلف در مبادلات مالي جمهوري اسلامي ايران با كشورهاي مختلف جهان، اعمال محدوديت بر رفع نيازهاي دارويي و آزمايشگاهي كشور و يا امور آموزشي و توسعه ايران به روشني حقوق ملت ايران را نقض مي‌كند و باعث مزاحمت در مسير پيشرفت كشورمان مي‌شود. از اين رو قطعاً خلاف موازين حقوقي است. نكته سوم اينكه در قبال اين تحريم‌ها و اقدامات گستاخانه، به جز تدابير سياسي و اقتصادي و فرهنگي و رسانه اي لازم است تدابير حقوقي دقيقي اتخاذ نمود تا در درجه اول، ابعاد حقوقي خلاف دولت‌هاي زورگو به بهترين وجه در سطح جهاني تبيين شود و ثانياً از ظرفيت‌هاي مختلف بين‌المللي براي مقابله حقوقي با اين گونه زورگويي‌هاي در نقاب تصميم گيري حقوقي، استفاده مناسب به عمل آيد.

انتقاد از شيوه بازسازي لحظه ورود امام به وطن

سرمقاله روز دوشنبه سياست روز به نقد عملكرد دولت در بزرگداشت دهه فجر و بازسازي صحنه ورود امام خميني (ره) به ايران اختصاص داشت. اين روزنامه نوشت: شايد بسياري از مردم آن صحنه را كه از تلويزيون جمهوري اسلامي ايران پخش شد، ديده باشند و با نگارنده هم عقيده و هم نظرند. بسياري از هموطنان هم قطعا با ديدن آن صحنه‌ها از برگزاري چنين مراسمي متالم شده و با خود انديشيده‌اند كه، چرا؟ چرا چنين صحنه‌اي با اين فرم و شكل بايد بازسازي شود؟ لزوم چنين شكلي از برگزاري مراسم ورود حضرت امام (ره) از براي چيست؟ هدف برگزار كنندگان آن چه مي‌تواند باشد؟ با توجه به اين كه تصاوير زيبا و گويايي از بازگشت تاريخي و سرنوشت ساز حضرت امام (ره) وجود دارد، چرا بايد آن گونه بازسازي شود و از تلويزيون هم پخش شود؟ آيا برپا كنندگان آن، عمدي داشتند، يا ندانسته دست به اين كار زده‌اند؟ آيا آنها نسبت به بازتاب آن مراسم درافكار عمومي داخلي، خارجي و رسانه‌هاي معاند و معلوم‌الحالي كه به دنبال چنين صحنه‌هايي هستند تا نظام جمهوري اسلامي ايران را به استهزا بگيرند، انديشه‌اي كرده بودند؟! در ذهن خود به عواقب آن فكر كرده بودند كه چه سوء استفاده‌ها و چه تخريب‌هايي به رهبر كشوري كه اكنون به عنوان حامي كشورهاي انقلابي منطقه مشهور و معروف است، خواهد شد؟ اگر عمدي در كار بوده است و هدفي، اين عمد و هدف غير از تخريب چهره حضرت امام(ره) در افكار و انظار عمومي چه چيز ديگري مي‌تواند باشد؟ و اگر هم عمدي در كار نبوده و نيت خير هم پشت آن وجود داشته است، آيا مسئولين ذيربط و برگزار كنندگان مراسم نبايد كمي تعقل و منطق را در اقدام خود بگنجانند كه نتيجه آن كار، چنين فضاي استهزا و تمسخر نشود؟!

در پايان اين سرمقاله آمده است: تنها جمله‌اي كه مي‌توان گفت اين است كه واقعا بايد به اينگونه اقدامات تاسف خورد. همين!

ميوه‌چينان بيداري اسلامي

«بيداري اسلامي و ميوه‌چينان» عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي در روز سه شنبه 18 بهمن است كه در آن به تحليل اتفاقات اخير مصر و صف بندي هاي سياسي در اين كشور پرداخته شده و آمده است: بافت اجتماعي مصر، سابقه گروه‌هاي غيراسلامي در جامعه مصر، نفوذ غرب در اين جامعه، ماهيت فكري سلفي‌ها كه در عملكرد آنها به ويژه در جايگاه قانون‌گذاري و مسئوليت‌هاي سياسي ظاهر خواهد شد و از همه مهم‌تر توقعات انقلابيون مصري كه در زمينه‌هاي مختلف بسيار بالاست، اقتضائاتي دارد كه اگر رهبران اخوان المسلمين نتوانند آنها را درك نموده و به موقع برآورده كنند، خطري كه در كمين است انقلاب نوپاي مصر را تهديد خواهد كرد. اين، خطري است كه ساير كشورهاي انقلاب كرده عربي را نيز تهديد مي‌كند. اكنون سلفي‌ها در شكل و شمايل گوناگون درحال نفوذ در نظام‌هاي حكومتي اين كشورها هستند و از شرايط خاص حاكم بر جوامع انقلاب كرده سوءاستفاده مي‌كنند. قدرت‌هاي استعماري و سلطه گر غربي نيز با درك همين واقعيت، به صورت پنهاني از سلفي‌ها حمايت مي‌كنند تا در موقع مقتضي بتوانند از آب گل آلود شده در اثر برخوردهاي افراطي و تفريطي، ماهي مقصود را بگيرند و اين انقلاب‌ها را مصادره نمايند و به مسيري كه خود مي‌خواهند هدايت كنند.

جمهوري اسلامي مي نويسد: اين واقعيت‌هاي غيرقابل انكار، وظيفه كساني را كه براي حمايت از موج بيداري اسلامي و گسترش آن مسئوليت‌هائي برعهده گرفته‌اند، سنگين مي‌كند. آنها بايد بدانند كه با نشست و برخاست‌ها نمي‌توان به جايي رسيد. كساني كه براي اين موج "بيداري اسلامي" نام و عنوان "بهار عربي" را در نظر گرفته اند، بي‌صبرانه در انتظار فصل ميوه چيني هستند تا با ترفندهاي عملي خود، ميوه‌ها را به سبدهاي خود سرازير كنند.

شعار «نه شرقي نه غربي» فراموش نشود

«پيراهن عثمان و جنگ روميزي» عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري در روز سه شنبه است كه در آن گوشزدهايي درباره سياست خارجي كشور در هنگامه تحريم ها مطرح شده است: مبادا شعار جنگ ايران با غرب باعث شود شعار اصولي جمهوري اسلامي مبني بر «نه شرقي، نه غربي» فراموش شود و ايران به دامن كشورهاي بلوك شرق، پناه برد تا هر زمان كه آنها اراده كنند به عنوان وجه المصالحه قرار گيرد. در آشفته بازاري كه ظرف چند هفته گذشته حول حمله احتمالي به ايران راه افتاده است، انتقاداتي هم به باغ ملي وارد است! اگرچه دستگاه ديپلماسي و دولت تحركاتي داشته اند اما قياس فعاليت ديپلمات هاي ايراني با ديپلمات هاي غربي، باعث طرح گلايه از كم تحركي وزارت امور خارجه مي شود. مسئولين تهران بايد بدانند ميتوكرونيگ، مشاور ويژه پنتاگون، درباره دلا يل بحث حمله به ايران مي نويسد «يك ايران هسته اي و مقتدر، آزادي عمل ايالا ت متحده را در خاورميانه محدود مي كند و دست هاي واشنگتن بسته مي شود.»

درباره موافقت نامه مشعل و عباس

محمدعلي سبحاني در سرمقاله اي كه 18 بهمن براي روزنامه شرق نوشته، توافق حماس و دولت خودگران را براي نخست وزيري محمود عباس «گامي در مسير وحدت ملي» دانسته و گفته است: در آينده نزديك، تمامي گروه‌هاي فلسطيني در قاهره در اجلاسي شركت كرده و توافقات مشعل و عباس كه مناسب است از آن به عنوان موافقت‌نامه «وحدت ملي» ياد شود را تاييد خواهند كرد و در اين صورت پس از ده‌ها سال، يك سند ملي جديد كه همه ملت فلسطيني به آن پايبند خواهند شد، مورد قبول قرار خواهد گرفت؛ سندي كه مي‌تواند مبنايي براي همكاري مشترك همه نيروهاي فلسطيني باشد. آناني كه از آنها با عنوان مقاومت ياد مي‌شود و ديگراني كه به طرفداران صلح با اسراييل معروف شدند. نفس امضاي قرارداد مهم است اما در صورت عملي شدن آن، تاثيراتش در ميان فلسطيني‌ها و در تحولات منطقه و جهان عرب بسيار مهم‌تر خواهد بود.

سبحاني افزوده است: حماس و فتح و ساير نيروهاي فلسطيني از دو طرف طرفداران مقاومت و هواداران صلح با اسراييل از نزديك شاهد تحولات يك‌ساله اخير جهان عرب بوده‌اند. آنها تحولات در مصر و سوريه را بهتر از هر جهت خارجي ديگر درك كرده‌اند. حماس همراهي مردم فلسطين و جهان عرب با مردم سوريه را مشاهده و درك كرده است و بدون شك براي آنها همراهي با مردم سوريه بااهميت‌تر است و منافع آينده خود را در همراهي با آنان جست‌وجو مي‌كنند. از طرفي سقوط حسني‌ مبارك و شكل‌گيري دولت مردمي در مصر امكان فعاليت حماس در مصر را افزايش داده است و حماس همراهي نيروهاي انگيزه‌دار و پيروز صحنه سياسي جهان عرب را ترجيح مي‌دهد؛ نيروهايي كه تاكنون مصر، ليبي، تونس، يمن و سوريه را درنورديده‌اند و فعالان دموكراسي‌خواهي كه همه دولت‌هاي عرب را به انفعال كشيده‌اند.

مميزي و تاريخ‌سازي حريم و حدودي نمي‌شناسد

احمد مسجدجامعي در سرمقاله روز چهارشنبه روزنامه شرق با عنوان «حكايت يك تصويرسازي» به انتقاد از برخي حركت هاي تبليغاتي در دهه فجر امسال پرداخته و نوشته است: در سال‌هاي پس از انقلاب، كم و بيش شاهد نوعي تاريخ‌نگاري توسط برخي اشخاص بوده‌ايم كه براساس قداست خود به بيان وقايع پرداخته‌اند. گاه نام‌هايي حذف شده و بعضا مطالبي ناگفته مانده و شايد وقايعي هم اضافه شده يا حداقل از حاشيه‌ها به متن راه يافته باشد. اگر به نخستين عكس‌هاي ورود امام راحل به ايران توجه كنيم، هرساله كم و بيش شاهد حذف برخي از چهره‌هاي پيراموني هستيم. اين حذف عموما با تعبير منقول از امام ناسازگار است كه گفته‌اند تاريخ درست آن است كه عين واقعيت باشد.

مسجدجامعي افزوده است: سال‌ها پيش در جلسه‌اي با حضور يكي از وزراي پيشين ارشاد بحثي بود كه نامه امام به شاه حذف يا به تعبير خودشان ويرايش شود؛ يعني نوشته مرحوم امام محترمانه تغيير داده شود، در حالي‌كه واقعيت تاريخي از وجود چنين نامه‌اي با چنان عباراتي حكايت مي‌كند و نمي‌دانم بالاخره چه شد؟ در اوايل انقلاب كتاب‌هايي چاپ مي‌شد كه در آن اعلاميه‌هاي بزرگان درباره حركت انقلاب‌ اسلامي درج شده بود و در چاپ‌هاي بعدي جاي برخي نام و نامه‌هاي قبلي، فضايي سفيد جايگزين مي‌شد. ظاهرا روند مميزي و تاريخ‌سازي حريم و حدودي نمي‌شناسد و اگر تا ديروز اطرافيان و همراهان امام راحل حذف مي‌شدند به نظر مي‌رسد كه امروز براي ساختن تصوير ديگري از ايشان هم تلاش‌هايي در جريان است. در اين تصوير، زمان به عقب برمي‌گردد و اين بار امام با هواپيماي ايران به وطن مي‌آيد. در كنار ايشان ديگر خلبان فرانسوي كه امام دست او را گرفته بود، نيست. فرزند و يادگار امام، كه در پشت‌سر بودند، ديده نمي‌شود. انبوه مردم و رجال ديني، اجتماعي، فرهنگي، سياسي و بزرگان اديان رسمي كشور را در فرودگاه نمي‌بينيم...

شنبه|ا|22|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايران دیپلماسی]

[مشاهده در: www.irdiplomacy.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]