تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
تجهیزات و دستگاه های کلینیک زیبایی
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848751428
ارزیابی مدارک تحصیلی مسئولان کشوری
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > خوش چهره، محمد - پرداختن به اعتبار مدارک دانشگاه های خارجی مسئولان هر نظامی امری ضرورتی است که همه کشورها دنبال می کنند اما سوء استفاده برخی مقامات یا جریانات سیاسی در اخذ مدرک و اصطلاحا "جنگ مدرک" رویه دیگری است. این رویه متاسفانه در کشور رائج شده و اسیب آن بسیاری را فرا گرفته است. مدارک تحصیلی یکی از معیارهای احراز صلاحیت علمی هر شخص است و نمی توان علم را به عنوان یک معیار توانایی نادیده گرفت. همچنین معیارهای اسلامی در کنار علم برای احراز مسئولیت ها به توانایی و سلامت نفس تاکید کرده و یکی از شاخص های متعارف در دنیای امروز نیز مدارک علمی است البته نباید در این زمینه افراط و تفریط شود یعنی محض اینکه یک فرد به لحاظ مدرک دارای توانایی است اما سلامت نفس ندارد نمی تواند واجد احراز مسئولیت باشد. همچنین صرف اینکه یک فرد به عنوان شخص ارزشی شناخته شود اما تواناییهای علمی و تجربی ندارد و مدرک مناسب به عنوان یک معیار یا شاخص توانایی را ندارد نمی تواند مسئولیت بگیرد. انحرافی که در حال حاضر وجود دارد این است که عمدتا سنجش توانایی ها معطوف به یک مدرک شده و بدون اینکه ماهیت مدرک که نشانه ای از توانایی های علمی است احراز شود فقط به عنوان یا تیتر مدرک بسنده می شود. آنچه که هم قبل از انقلاب اسلامی و هم در فضای دوران استعمار تشدید شد این بود که افراد تشخص اجتماعی را با ذکر عناوین مدرک دنبال می کردند و به این جهت به سمت انحراف در بحث مدرک پیش رفتیم. مراکز به ظاهر آموزشی در آمریکا و انگلیس و کشورهای مشابه که کارشان فقط صدور مدرک است بیش از نیم قرن سابقه دارند و کارشان صدور مدرک دانشگاهی در قبال اخذ پول به عنوان یک تجارت کثیف با علم است. معمولا آن مدرک هیچ گونه مقبولیت، کاربرد و ارزش در کشور صادر کننده مدرک نداردو یک کالای عرضه شده صرفا برای مصرف در کشورهای جهان سوم است. در بحث مدرک افراط و تفریط می شود، مدارکی که واقعی نیست و جنبه تجارت دارد! بعد از فروپاشی شوروی نیز اکثر کشورهای آسیای میانه به جرگه این نوع کارگاههای تولید مدرک با توجه به تقاضا و عطشی که در کشوری مانند ایران وجود داشت پیوستند و بحثهایی مثل دانشگاه مجازی و هاوایی پیش آمد که توهینی بود به جریان علم و علم آموزی در کشورهای جهان سومی متقاضی و خریدار چنین شرایطی. وظایف دستگاه های نظارتی مانند آموزش عالی و وزارت امور خارجه در راستای کنترل و نظارت بر مدارک تحصیلی بخصوص اعتبار مراکز آموزشی و مدارک صادر شده از خارج کشور است. متاسفانه گرایش به سمت مدرک که ریشه های آن در سیاست های اقتصادی و اجتماعی نامناسب از سالهای گذشته است به صورت یک معضل امروز خود را نشان می دهد. بررسی وضعیت مدارک علمی مدیران کشور باید در یک بستر آرام و منطقی شکل بگیرد و هیچ موقع نباید هیاهو مبنای چنین حرکتهایی شود. البته از "برنامه اول تحت عنوان سازندگی" به بعد شاهد هستیم که بسیاری از مدیران ضعیف که ناشی از انتصابات نامناسب حزبی و صنفی هستند سعی کرده اند ضعفهای خود را تحت عنوان مدارک غیر واقعی بپوشانند. در ایران مدرک تحصیلی در کنار تجربه و تخصص و سلامت نفس یکی از موارد احراز توانایی است. این در حالی است که خیلی از افراد بدون مدرک به میدان عمل می آیند، سپس با عیان شدن ضعف هایشان به سمت اخذ مدرک های کاذب می روند. بسیاری از مدیران بوده اند که تازه بعد از احراز مسئولیت به دنبال مدرک بوده اند. این پدیده نامناسب موضوعی است که در ایران دارای سابقه نزدیک به دو دهه است. آیا در خود دستگاهها مکانیسمی برای اجبار مدیران در راستای تایید مدارک تحصیلی شان وجود دارد؟ باید یادآور شوم دیده شده که تعارفات سیاسی و ملاحظات صنفی، جناحی و حزبی باعث می شود که به راحتی از این بحث و انحراف بگذرند. اشکالی که در حال حاضر وجود دارد این است که اکثرا به دنبال مدرک گرایی رفته اند و امروز عنوان دکتر و مهندس یک چماق و معیار تشخص شده است. الآن حتی وقتی افراد به دستگاه قانونگذاری و اجرایی کشور وارد می شوند در خلال دوران مسئولیت یک دفعه عنوان دکتر و مهندس به خود می گیرند. این وضعیت آشفته ای است که برخی نیز به آن مبتلا شده اند که در مدیران اجرایی و سایر نهادها و حتی قوه قضاییه نیز وجود دارد. بنابراین واجب است تا جلوی صبغه مدرک گرایی در کشور گرفته شود. کرامت انسانی و توانایی افراد در یدک کشیدن عنوان نیست . تعفن چنین رویه ای آن است که حتی مدارکی مانند دکتری افتخاری برای بیان شرائط علمی می شود.قطعا چنین انتقادی به مفهوم نفی کسب مدارج علمی در مسیر سالم و درست برای مدیران و سایر دست اندرکاران اجرایی نیست. امروز حتی آموزش هایی در قالب آموزش های کوتاه مدت مهارتی ضمن خدمت، برگزار می شود که تعریف شده و قابل قبول است و با مدارک دانشگاهی متفاوت است. آنچه امروز شاهد ان هستیم پدیده ای تاسف بار تر است که مدرک حامل تشخص و معرفی افراد شده است با وجودی که در ادبیات و فرهنگ غنی ما سخن آن است که" افتادگی اموز اگر طالب فیضی" این رویه علما و دانشمندان گذشته ما که افتاده بوده اند با رویه مدرک گرایی منافات دارد و این بسیار جای تاسف است که روز به روز فرهنگ غنی اسلامی و ایرانی ما مسخ می شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 526]
-
گوناگون
پربازدیدترینها