تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834965675
نمره ساخت و ساز ورزش دوازده است
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > مدیریت ورزش - معاون عمرانی محمد علی آبادی ، موفق ترین بخش عملکرد دوران رئیس پیشین ورزش را شایسته نمره 12 می داند اما نمره علی آبادی به خودش 17 بود! بازی استقلال و استیلآذین به دقایق حساسش رسیده بود که جایگاه خبرنگاران شاهد مهمان ویژهای شد. شاهد حضور مهندس حسین هادیانی، رئیس سازمان توسعه و نگهداری اماکن ورزشی که شاید نقطه‌قوت عملکرد چهارساله دولت در بخش ورزش بوده است. سازمانی که با رشد چشمگیر بودجه‌اش سعی کرد تا بسیاری از پروژههای نیمه‌تمام ورزشی را به مرز بهره‌برداری برساند. عملکرد این سازمان هم البته در این سال‌ها ابهام‌های بسیاری را به همراه داشت که البته سازمان در زمان علیآبادی هیچ‌گاه اجازه نمی‌داد هادیانی مستقیم در دید خبرنگاران باشد. این سازمان دو سال قبل گفت‌وگوی چالشی با هادیانی را با اعمال فشار، نگذاشت تا منتشر شود اما این بار مرد اول طرحهای عمرانی ورزش در گوشه‌ای از ورزشگاه آزادی رودرروی‌مان نشست و حرف زد. حرف‌هایی جذاب که دیگر کسی نمی‌تواند‌مانع انتشارش شود. یکی از جنجالی‌ترین بحث‌های ورزش کشور، رقم دقیق سرانه ورزش در دوره 4ساله عملکرد محمد علیآبادی است. اینکه رئیس‌جمهور رقمی را اعلام میکند و آمار چیزی دیگر را می‌گویند؟ به هر حال علیآبادی در بخش ساخت‌وساز ورزش کشور در این دوره زحمات بسیاری را کشید و شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی که کار ساخت‌وسازهای ورزشی را در این دوران برعهده داشت تا همانطور که خود شما هم اعتقاد دارید توانست در همه بخش‌های سازمان ورزش در این ایام، کمترین انتقاد را داشته باشد. روز اولی که این مسئولیت را برعهده گرفتم، از اماکن موجود ورزشی کشور یک‌سری آمارگرفتیم. از کل اماکن ورزشی که وجود داشت. یک رقمی در حدود 33 میلیون متر مربع شاید هم کمی کمتر، کل فضای ورزشی بود که قابل استفاده شده بودند. این رقم شامل همه فضاهای ورزشی سازمان، ارگان‌های دولتی مختلف و بخش خصوصی می‌شد که آن مسافت تقسیم بر جمعیت سرانه کشور، عدد 43/0 متر می‌شد. البته چون در این تحقیق پیمایشی ما این امکان وجود داشت که بخشی از اماکن خصوصی لحاظ نشده باشد این رقم از نظرمان تا 45/0 متر هم قابلیت افزایش داشت. با این وجود ما در دورهای که کار را تحویل گرفتیم تا امروز به رقم 7/0 رسیده‌ایم که می‌شود چیزی کمتر از 2 برابر ما در این بازه زمانی نزدیک به 27/0 متر مربع اماکن ورزشی ساختیم که می‌توان گفت برابری میکند با فضایی که در همه سال‌های قبل از ما ساخته شده بود. چون زمانی که ما چنین آماری را گرفتیم براساس جمعیت 70 میلیون نفری کشور فضای سرانه را ترسیم کردیم اما در این سال‌ها جمعیت‌مان به 77 میلیون نفر رسیده است. ما الان سرانه ورزش کشورمان 7/0 از جمعیت 77 میلیون نفری کشور است. و این توسعه 3/0 درصدی شما کدام پروژه‌ها بوده است؟ در این مدت ما 3750 طرح کوچک ورزشی را ساخته‌ایم. اما کار بزرگی که ما انجام دادیم این بود که در تمامی مراکز استانی کشور شروع به ساخت ورزشگاه فوتبال کردیم و امروز که خدمت شما هستیم 12 مرکز استانی ما صاحب استادیوم ورزشی شدند و دیگر استان‌ها هم ورزشگاه‌هایی را در دست ساخت دارند. البته اینکه می‌گویم در دست ساخت است یعنی به طور متوسط عملیات‌های عمرانی‌شان به طور متوسط بالای 70 درصد پیشرفت پروژه دارند. ما با سرعتی بسیار بالا در این چند سال پروژههای عمرانی را به پیش بردیم و انشاالله اگر این روند با همین شتاب ادامه داشته باشد تا سه سال دیگر همه مراکز استانی ما صاحب ورزشگاه فوتبال خواهند بود. استادیوم‌های سرپوشیده 6 هزار نفری چطور؟ الان 12 مرکز استانی ما سالن‌های 6 هزار نفری‌شان در دست اجرا است. 14 سالن دو و میدانی در دست اجرا داریم. مشغول ساخت 8 استخر قهرمانی هستیم و برنامه ساخت 13 پیست دوچرخه سواری را داریم که 8مجموعه آن استارت خورده و پنج پیست دیگر هم بزودی کلنگ می‌خورند. البته از این دست پروژه‌ها زیاد داریم. خدا را شکر که در این سال‌ها موفق بودیم و امید دارم که در ادامه هم بتوانیم این روند را ادامه بدهیم. دولت‌نهم توجهی ویژه به ساخت اماکن ورزشی داشت و امید دارم در دولت‌دهم هم همان طور که آقای رئیس‌جمهور گفت این روند با سرعت تداوم داشته باشد که اگر این‌چنین شود در پایان 4 سال سرانه ورزش کشور به استانداردها نزدیک می‌شود و وقتی زیرساخت برای ورزش باشد، ورزشکار به سرعت رشد میکند. این آماری که ارائه می‌کنید برای سرانه ورزش شامل فضای ورزشی می‌شود یا کل مساحت زمین سازه. مثلاً مهندس هاشمی‌طبا می‌پرسید آمار ارائه شده درباره یک ورزشگاه، شامل کاسه ورزشگاه می‌شود یا حیاط اطراف مجموعه هم در این اعداد لحاظ شده است؟ آمار ما براساس محیط مفید است که در یک ورزشگاه برای یک مسابقه اهمیت دارد. مثلاً برای یک استادیوم فوتبال فقط همین فضای کاسه، سکوها و زمینچمن را حساب کرده‌ایم نه درختان و فضای سبز و راه‌های منتهی به سازه راه سعی شده آمار براساس فضای مفید برای یک ورزش ارائه شود. و این رشد ساخت‌وسازهای ورزشی براساس چه بودجه سالانه‌ای به دست آمده است؟ سال اولی که کار را تحویل گرفتیم 52 میلیارد تومان اعتبار داشتیم. در سال دوم این رقم به 200 میلیارد تومان رسید. سال 86 این رقم، 186 میلیارد تومان بود و در سال 87 بودجه ما 221 میلیارد تومان شد و البته امسال چون بودجه‌های عمرانی در همه بخش‌های کشور با کاهش روبه‌رو شد بودجه ما هم تا سقف 165 میلیارد تومان کاهش داشته است که این اتفاق کمی شتاب ساخت و ساز را در پروژه‌ها گرفته است. البته امید داریم این کاهش در متمم بودجه جبران شود. اما درباره ابهام‌های همیشگی که ساخت و سازهای شما به همراه داشته است. اینکه ساخت و سازهایی که از آنها نام بردید براساس طرح 1377 بوده و آقای هاشمی‌طبا ادعا می‌کنند خیلی از این پروژه‌ها در مرز افتتاح بوده‌اند یا اصلاً خیلی از آنها افتتاح شده بودند؟ اصلاً این طور نیست. مثلاً کدام ورزشگاه؟ مثلاً ورزشگاه کاشان یا زاهدان و البته ورزشگاههای یزد و تبریز؟ دو ورزشگاه اول که در زمان تحویل به ما که سال‌ها بود خاک می‌خوردند و پرونده‌های‌شان وجود دارد. و دو ورزشگاه دیگر؟ این‌ها را در سایت‌تان اعلام کرده بودید خودتان ساخته‌اید و می‌خواهید افتتاح کنید؟ آن یک اشتباه در سایت بود که فکر کنم مدت‌ها است اصلاح شده. اما در همان ورزشگاه‌ها هم ما چندین و چند پروژه نیمه‌تمام را تکمیل کردیم تا قابل استفاده باشند. حالا از این بحث بگذریم و به ایرادهای ورزشگاه‌ها برسیم. مثلاً مشکلات ناتمام ورزشگاه رشت و امیرکبیر کاشان؟ این دو ورزشگاه از 15 سال قبل کلنگ خورده بودند و در زمان تحویل به ما بالای 65 درصد پیشرفت پروژه داشتند و ما کاری از دستان‌مان بر نمی‌آمد. چارهای نداشتیم. نمی‌توانستیم پروژه را تغییر دهیم و چارهای غیر از ادامه دادن روند قبلی این استادیوم‌ها نبود تا به مرز افتتاح برسند و در نهایت ما هم همین کار را کردیم. بنابراین می‌توان گفت این ورزشگاه‌ها را باید نسل اولی نام گذاشت که در مرز افتتاح بودند و اشکالات‌شان اجتناب ناپذیر است. البته همه ورزشگاههای افتتاح شده در دوران شما نسل اولی هستند. مگر ورزشگاهی هم بوده که خودتان کلنگ زده باشید و حالا افتتاح شده باشد؟ نه هنوز اما آنهایی که ما داریم می‌سازیم فوق‌العاده زیبا و قشنگ هستند. هنوز که به بهره‌برداری نرسیدند تا بشود درباره‌شان اظهار نظر کرد پس باید از همین‌هایی که افتتاح شده ایراد بگیریم! نه آنها افتتاح نشدند. البته ورزشگاههای دیگری هم در این سال‌ها بوده که پیشرفت‌شان کمتر بوده و ما نقشی بیشتر در ساخت‌شان داشتیم. مثلاً کدام ورزشگاه‌ها؟ همدان؟ کرمان یا زاهدان؟ شاید هم اردبیل؟ ورزشگاه همدان را می‌شود از نسل دومی‌ها نامید چون بعد از دو ورزشگاه رشت و کاشان استارت خورده بود. ورزشگاههای دیگری هم که اسم بردید همگی از همان نسل اولی‌ها هستند. و از این نسل سومی‌ها که گفته‌اید کدام استادیوم‌ها می‌شوند؟ ورزشگاه بجنورد؟ خیلی بودند. یکی از آنها بجنورد است یا سبزوار و یاسوج و البته ایلام، شاهرود، قزوین و زنجان را هم ما کلنگ زدیم. کدام‌یک از این پروژه‌ها به افتتاح نزدیک‌تر است؟ هیچ‌کدام. این‌ها همگی تازه استارت خورده‌اند و هنوز دو یا سه سالی تا افتتاح‌شان زمان می‌خواهیم. این دیگر بستگی به پولی دارد که در اختیارمان قرار بگیرد. در ساخت و ساز پول حرف اول را می‌زند. با این حرف یعنی الان پروژههای زیادی هست که به‌طور کامل کار عمرانی‌شان خوابیده است؟ بله. ما چون بودجه‌مان کاهش یافته، چارهای را غیر از این نداشتیم که تعدادی از پروژه‌ها را تعطیل کنیم و تعدادی دیگر هم سرعت پیشرفت‌شان گرفته شود. یکی از این طرح‌ها ورزشگاه 40 هزار نفری بانوان در استادیوم آزادی است. طرح نخوابیده است اما چون پول نداریم اعتبارش را کم کردیم و برنامه‌‌ای نداریم که به کارش سرعت بدهیم. اما قبلاً ادعا شده بود اولین ورزشگاه مخصوص بانوان است که تا سال 1388 افتتاح می‌شود. می‌دانم اما چون این طرح خیلی پول می‌خواست سعی کردیم ابتدا این طرحهای نیمه‌کاره کوچکتر را به مرز افتتاح و بهره‌برداری برسانیم و بعد آن طرح بزرگ را با شرایطی بهتر، پیش ببریم. فکر می‌کنید چقدر زمان نیاز است که همه پروژههای نیمه‌تمام ورزشی، تمام شوند؟ من این‌جوری به شما بگویم که امروز ما 1100 میلیارد تومان پروژه ورزشی در دست ساخت داریم که از این 1100 میلیارد تومان، 400 میلیارد تومانش را پرداخت کرده‌ایم. این یعنی 38 درصد. بقیه‌اش هم اگر هرچه زودتر پول‌هایش پرداخت شود، مراحل ساختش سرعت می‌گیرد و به بهره‌برداری نزدیک می‌شود. پول که باشد کارها پیش می‌رود مثلاً در 8 ماه گذشته ما برای تکمیل سالن تیراندازی آزادی 8 تا 9 میلیارد تومان هزینه کرده‌ایم یا مثلاً در استخر قهرمانی شیرودی ما مبالغ بسیاری هزینه کرده‌ایم. این استخر قهرمانی شیرودی هم یکی از پروژههای جنجالی یک سال گذشته بوده. اینکه نقشه از نظر مهندسی ایرادهایی دارد و اینکه سه پیمانکار عوض کرده است. نقشه‌اش که مشکلی ندارد اما درباره 3 پیمانکارش، دلیل داریم. این استخر را قبل از تحویل به ما فدراسیون شنا استارت زده بود بعد هم سال‌ها طرحش خوابید. ما در اولین قدم با پیمانکاری قرارداد بستیم که اسکلتش را تقویت کرد و با استانداردهای روز منطبق شد. حالا هم یک پیمانکار آورده‌ایم که کل کار را تمام کند. ولی ما اطلاعات دقیقی داریم که کانال‌هایی که در نقشه از سوی مهندس مشاور برای ورزشگاه در نظر گرفته شده مشکلات بسیاری دارد و عملی نیست و باید نقشه‌اش اصلاح شود. من بعید می‌دانم این‌گونه باشد. هیچ مشکلی به ما گزارش نشده است. این طرح که ارتباطی با تخلفات تربیت بدنی استان تهران ندارد؟ نه، این پروژه را ما ساختیم و کل کارش در اختیار خودمان بوده. هیچ تخلفی در مراحل ساخت و تکمیلش اتفاق نیفتاده. نه در این پروژه که در هیچ یک از طرحهای دیگرمان هم این مشکل نیست. و اما بحث مهم چمن ورزشگاه‌ها. برگردیم به استادیوم سردار جنگل. شرکت فرآیند معماری بارها اعلام کرده این مشکل از تربیت بدنی رشت بوده که با لودر روی چمن رفته و زه‌کشی استادیوم به کلی نابود شده. این ادعا حقیقت دارد؟ در چمن رشت، چاهی 40 متری داشتیم که از آب آن استفاده می‌کردیم. ما یک یا دوبار هم از این چاه به چمن کاشته شده آب دادیم اما متأسفانه چاه خشک شد و چارهای نداشتیم که از سفیدرود برای آبیاری چمن با تانکر آب بیاوریم اما آب سفیدرود انگل داشت و چمن را خراب کرد و واقعاً چمن را مریض کرد! در زمستان هم برف سنگینی در رشت بارید و دوستان برای جمع کردن برف‌ها با لودر رفتند روی چمن تا خاک‌های لایه به لایه چمن به کلی از بین برود و همه این مشکلات را شاهد باشیم. همه ورزشگاه‌هایی که ما ساخته‌ایم سیستم زه‌کشی برای دفع آب‌های سطحی را دارند. پس چرا این همه مشکل را در کیفیت چمن ورزشگاه‌ها داریم؟ کدام یک غیر از گیلان دچار مشکل شده است؟ مثلاً امیرکبیر کاشان که به کلی خشک شده. نه. این‌طور نیست. چرا هست، به دلیل عدم دقت در آبیاری به کلی خشک شده است. یا ورزشگاه‌هایی که چمن‌هایشان زرد می‌شوند. زرد شدن علت دیگری دارد. کاشان هم حتماً زرد شده است. زمستان بوده چمن‌هایش زرد می‌شود. غیر از چمن ورزشگاههای آزادی، همدان و تبریز همه چمن‌های دیگر ما در زمستان زرد می‌شوند چون فقط در این سه ورزشگاه، زیر خاک سیستم گرمایشی وجود دارد. این چمن‌های زرد خشک نیستند، رنگشان زرد شده. البته درباره کاشان با شما هم عقیده نیستم اما می‌خواهم بپرسم از نظر شما ورزشگاه یادگار امام تبریز تکمیل شده است؟ منظورم زمین فوتبالش است. بله. می‌بینید که در آن بازی برگزار می‌شود. و البته پاره‌آجرهایی را هم می‌بینیم که یادگار پروژههای عمرانی هستند. آنها که درست تا وسط زمین مسابقه می‌رسند. استادیوم تمام شده است اما یادگار تبریز یک مجموعه ورزشی است که تنها استادیوم فوتبالش تکمیل شده، متأسفانه جمعیت از جلوی در که می‌آیند یک تعدادی سنگ هم در جیب‌های‌شان می‌گذارند و به ورزشگاه می‌آورند. دیگر چه کارش باید بکنیم؟ آنجا باید همه‌اش تکمیل شود تا این مشکلات از بین برود. ورزشگاه اردبیل چطور؟ آن استادیوم بالاخره تکمیل شد؟ فعلاً که آنجا مسابقه برگزار می‌کنند. مسابقه که الان ده سال است در یادگار بازی برگزار می‌کنند اما هنوز هم تکمیل نیست. آنجا هم در زمان افتتاح گفتید هنوز کامل نیست. آن مشکلات حل شدند؟ ببینید آن ورزشگاه را سازمان مسکن ساخته و ما ناظر بودیم اما از نظر ما هم آن استادیوم هنوز تکمیل نیست. بحث مهم دیگر این ورزشگاههای چمن‌مصنوعی هستند و آسیب‌هایی که به بازیکنان وارد می‌کنند. ورزشگاه‌هایی مثل زاهدان و کرمان. تقریباً همه کارشناسان معتقدند در مناطق گرمسیر نباید از چمن مصنوعی استفاده می‌شد چون این چمن‌ها بر اثر گرمای هوا به بازیکنان لطمه وارد می‌کنند. به این شدت که شما می‌گویید نیست. در سال شاید 2ماه نتوان روی این چمن‌ها بازی کرد. ولی در زمان‌های دیگر سال محدودیتی برای تمرین و مسابقه نیست اما مثلاً در آزادی بیش از هفته‌ای دو مسابقه نمی‌توان برگزار کرد چون چمن آسیب می‌بیند. بازی تمام شده و بحث جدی بازی‌های اسلامی باقی‌مانده. می‌گویند بازی‌ها لغو شد چون ورزشگاه‌ها نرسیدند. این ادعا صحت ندارد. مثلاً کدام ورزشگاه‌ها را می‌گویید؟ مثلاً سالن تیراندازی یا خانه‌کشتی مشهد یا سالن 6هزار نفری اصفهان و از همه مهمتر ورزشگاه نقش‌جهان که انگار اصفهانی‌ها برای گرفتن اعتبار از شما کارگر ساعتی استخدام کرده بودند. این دیگر دروغ است. عده‌ای علیه ما جوسازی می‌کنند. نمی‌دانم چرا این شیطنت‌ها را می‌کنند. اولاً نقش جهان اصفهان هم از ابتدا قرار نبود میزبان بازی‌های فوتبال باشد. از اول هم قرار بود بازی‌های فوتبال در مشهد باشد. اسم این استادیوم به عنوان میزبان اعلام شده بود. اگر ما برنامه‌ریزی می‌کنیم، بهتر در جریان مسائل هستیم. ما برای اینکه به آن پروژه بزرگ ملی سرعت بدهیم این ماجرا را گفتیم اما می‌دانستیم عملی نیست و اصلاً رویش حساب نکرده بودیم. می‌خواستیم به این بهانه از مسئولان برایش اعتبار بگیریم. سالن 6 هزار نفری اصفهان چطور؟ اصلاً نگفتیم که قرار است میزبان باشد. گفتیم اگر به مرز آمادگی رسید در خلال مسابقات از این سالن هم کمک می‌گیریم که البته آماده نشد. در اصفهان شمشیر بازی و جودو و بازی‌های دیگر در سالن‌هایی که تدارک دیده برگزار می‌شود. سالن پیروزی اصفهان آمادگی کامل دارد و بازسازی شده است. در این شهر ما هیچ مشکلی نداریم. در مشهد هم شرایط به همین شکل است. اما تنها 24 ساعت بعد از افتتاح، کفپوش خانه‌کشتی مشهد ترکیده است! کفپوش عوض کردن که کار سختی نیست. فقط یک روز زمان می‌برد. چرا پس این مجموعه افتتاح شده است؟ این سالن افتتاح نشده؟ خودتان برای افتتاحش به مشهد رفتید! آنجا برای تمرین کشتی تشک پهن می‌کنیم. کفپوشش مشکل بزرگی نیست. اصلاً اگر هم ترکیده باشد کفپوش رولی است. مشکلی که شما می‌گویید مثل این است که لامپ‌ها وصل نشده باشد. در مشهد هیچ مشکل خاصی را نداریم. و تهران؟ هنوز هم اعتقاد دارم الان تیراندازی تا زمان شروع بازی‌ها آماده می‌شد. 80 خط پایین آن آماده است و فینالش حداکثر تا آخر شهریور آماده می‌شود اما فدراسیون باید دستگاه‌هایش را می‌آورد و نصب می‌کرد که آنها هنوز این کار را نکرده بودند. حتی سالن شنا هم آماده می‌شد. اما مهندسین هر دو پروژه نظراتی غیر از گفته‌های شما دارند. یک مسئله این است که وقتی بازی‌ها به تعویق افتاد ما سرعت کار را کم کردیم چون وقتی سرعت افزایش دارد، از دقت کاسته می‌شود و طرح‌ها کیفیت‌شان کاهش پیدا میکند. من هنوز هم می‌گویم هیچ مشکلی نداشتیم و تا زمان بازی‌ها همه چیز آماده می‌شد. شاید زیباکاری بیرون سالن‌ها آماده نشده بود اما اگر داخل این ورزشگاه‌ها می‌شدید می‌دیدید هیچ مشکلی نیست. یعنی ورزشگاه تختی هم تکمیل شده است؟ بله. واقعاً ورزشگاه زیبایی شده. از آقای آذری مدیر مجموعه خواستم یک بازی در آن ورزشگاه برگزار شود تا مردم ببینند چقدر برای این مجموعه زحمت کشیده‌ایم. علیآبادی وعده داده بود با ساخت و سازهای انجام شده در دوره شما، ایران قادر به برگزاری یک میزبانی بزرگ است اما این سالن‌هایی که برای بازی‌های اسلامی تدارک دیدید هیچ کدام ساخت شما نیستند! مگر قرار است حتماً از سالن‌های نو استفاده شود. مگر در پکن همه ورزشگاه‌های‌شان جدید بودند. اما رئیس ورزش آنها این ادعا را نکرده بود. البته کم هم ساخت و ساز نداشتیم. چند روز دیگر می‌توانید از کبکانیان دیدن کنید یا همین استخر قهرمانی و سالن تیراندازی. بیشتر این طرح‌ها بازسازی هستند. یعنی شما سازنده‌شان نبودید. ولی عملیات ساخت‌شان بسیار زمان‌بر و سخت بوده است. و برای جمع کردن بحث، چه نمره‌ای به عملکرد سازمان ورزش در دوره 4 ساله گذشته می‌دهید؟ من در دانشگاه هم همیشه c می‌گرفتم. فکر کنم این دوران هم باید همین نمره را بگیرم. فکر می‌کنم با این نمره هم قبول شده ام. این طور نیست؟ قطعاً نمره قبولی را گرفته‌اید و حضورتان تداوم خواهد داشت؟ فعلاً که کسی نگفته باید بروم. ما هم روی صندلی‌مان نشسته‌ایم.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 328]
-
گوناگون
پربازدیدترینها