تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835400529
زخمهای کهنه
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > جعفری چمازکتی، احمد - وقتی التیام ، زبان همه وجودت باشد، زخمهای کهنه هم محو می شوند. رویا رویای کودکی ام بود رسیدن به ابرهایی که مهربانانه چکاد قله را در آغوش می گرفتند. با خود می اندیشیدم، این می تواند پاداش بزرگ شدن باشد. با بزرگان همه مهربانند . این را ابرهای زیبای خفته در کنار چکادهای سربه فلک کشیده به من می گفت.وقتی بزرگ شدم، به کودکی از دست رفته ام اندیشیدم ، که چقدر بزرگ بودم آن ایام . فردا شبنمی را ماند که دمادم فجر جان تشنه ای را خنکا می بخشد و بعد محو می شود تا فردا. فردایی که شاید بیاید، شاید نیاید. اما مهم بودن است. بودنی که با جاری رفتن و شدن پیوند می خورد تا به بینهایت، تا با چکاد یکی شود. بودن یا نبودن بودن یا نبودن؟ مساله این نیست. رفتن نمی تواند همیشه یک پایان باشد.آرزو بخشی از زندگی است ، بی آنکه بتواند هماره با جاری زندگانی به واقعیت بپیوندد.مرگ،یک پایان نیست، توقفی است برای ورود به دریچه سرزمین آغاز . آغاز تعبیر رویاهای کودکی. زخمهای کهنه وقتی پای در رکاب رفاقت گذاشتی ؛ گذشته ها گذشته. در طول راه ،از ناهمواریهای پشت سر نگو ، به زیبایی های پیش رو بیاندیش. زخم هر چه کهنه تر ، ناسورتر. وقتی التیام ، زبان همه وجودت باشد، زخمهای کهنه هم محو می شوند. نگاه دل طبیعت زیباست اما در دل این زیبایی ، حیوانی حیوان دیگری را می خورد و توله ای بر جنازه مادرش زوزه می کشد . اما وقتی همین طبیعت در قاب چشمانت قرار می گیرد نفسی به بلندای وجودت می کشی و با همه سلولهایت ستایشش می کنی. تو همه طبیعت را می بینی نه بخشی از آن را . تقدیر با دلمشغولی گذشته به استقبال آینده نرو. سهم تو از زندگی مثل تقدیر توست به تو می رسد اگر صبور باشی. امید باران فرسنگها طی می کند، به امید پیوستن به دریا و دریا در اندیشه باران ،موج ها را به رقص درمی آورد، تا دستان سخاوت ابر ، مرواریدهای غلتان را دامن دامن به او ببخشد بی منت یک نگاه.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 605]
-
گوناگون
پربازدیدترینها