تور لحظه آخری
امروز : چهارشنبه ، 28 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام صادق (ع):خداى عزوجل به موسى وحى كرد: اى موسى در هيچ حالى مرا فراموش نكن و به ثروت زياد شاد نش...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

لیست قیمت گوشی شیائومی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

طراحی کاتالوگ فوری

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

لوله بازکنی تهران

آراد برندینگ

وکیل کرج

خرید تیشرت مردانه

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید ابزار دقیق

خرید ریبون

موسسه خیریه

خرید سی پی کالاف

واردات از چین

دستگاه تصفیه آب صنعتی

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

خرید نهال سیب سبز

قیمت پنجره دوجداره

بازسازی ساختمان

طراحی سایت تهران سایت

دیوار سبز

irspeedy

درج اگهی ویژه

ماشین سازان

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

شات آف ولو

تله بخار

شیر برقی گاز

شیر برقی گاز

خرید کتاب رمان انگلیسی

زانوبند زاپیامکس

بهترین کف کاذب چوبی

پاد یکبار مصرف

روغن بهران بردبار ۳۲۰

قیمت سرور اچ پی

بلیط هواپیما

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1816532384




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

آیا حق با علی علیه السلام بود؟


واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آیا حق با علی علیه السلام بود؟ 
امام علی علیه السلام
«عبدالله بن نافع» از دشمنان امیرمؤمنان حضرت على علیه السلام بود و مى‎گفت: اگر در روى زمین كسى بتواند مرا قانع سازد كه در كشتن «خوارج نهروان» حق با على بوده است من به او روى خواهم آورد. اگر چه در مشرق یا مغرب بوده باشد. به عبدالله گفتند: آیا مى‎پندارى فرزندان على علیه السلام نیز نمى‎توانند به تو ثابت كنند؟ گفت: مگر در میان فرزندان او دانشمندى هست؟ گفتند: این خود سند نادانى توست! مگر ممكن است در دودمان حضرت على علیه السلام دانشمندى نباشد؟! پرسید: در این زمان دانشمندشان كیست، امام باقر علیه السلام را به او معرفى كردند و او با یاران خویش به مدینه آمد و از امام تقاضاى ملاقات كرد. امام به یكى از غلامان خویش فرمان داد بار و بنه‎ى او را فرود آورد و به او بگوید فردا نزد امام حاضر شود. بامداد دیگر عبدالله با یاران خویش به مجلس امام آمد و آن گرامى نیز فرزندان و بازماندگان مهاجران و انصار را فرا خواند و چون همه گرد آمدند امام در حالی كه جامه‎اى سرخ‎فام بر تن داشت و دیدارش چون ماه فریبنده و زیبا بود فرمود: سپاس ویژه خدایى است كه آفریننده زمان و مكان و چگونگى‎هاست حمد خدایى را كه نه چرت دارد و نه خواب آنچه در آسمان‎ها و زمین است ملك اوست. گواهم كه جز «الله» خدایى نیست و «محمد» بنده‎ى برگزیده و پیامبر اوست، سپاس خدایى را كه به نبوتش ما را گرامى داشت و به ولایتش ما را مخصوص گردانید. اى گروه فرزندان مهاجر و انصار! هر كدامتان فضیلتى از على بن ابیطالب به خاطر دارید بگویید. حاضران هر یك فضیلتى بیان كردند تا سخن به «حدیث خیبر» رسید، گفتند: پیامبر در نبرد با یهودان خیبر فرمود :«لاعطین الرایة غدا رجلا یحب الله و رسوله و یحبه الله و رسوله، كرارا غیر فرار لا یرجع حتى یفتح الله على یدیه»؛ «فردا پرچم را به مردى مى‎سپارم كه دوستدار خدا و پیامبر است و خدا و پیامبر نیز او را دوست مى‎دارند، رزم آورى است كه هرگز فرار نمى‎كند و از نبرد فردا باز نمى‎گردد تا خداوند به دست او حصار یهودان را فتح فرماید.»و دیگر روز پرچم را به امیرمؤمنان سپرد و آن گرامى با نبردى شگفتى‎آفرین یهودان را منهزم ساخت و قلعه عظیم آنان را گشود. امام باقر علیه السلام به عبدالله بن نافع فرمود: در باره این حدیث چه مى‎گویى؟ گفت: حدیث درستى است اما على بعدها كافر شد و خوارج را به ناحق كشت! فرمود: مادرت در سوگ تو بنشیند، آیا خدا آنگاه كه على را دوست مى‎داشت مى‎دانست كه او «خوارج» را مى‎كشد یا نمى‎دانست؟ اگر بگویى خدا نمى‎دانست كافر خواهى بود. گفت: مى‎دانست. فرمود: خدا او را بدان جهت كه فرمانبردار اوست دوست مى‎داشت یا به جهت نافرمانى و گناه؟گفت: چون فرمانبردار خدا بود خداوند او را دوست مى‎داشت (یعنى اگر در آینده نیز گناهكار مى‎بود خداوند مى‎دانست و هرگز دوستدار او نمى‎بود پس معلوم مى‎شود كشتن خوارج طاعت خدا بوده است) فرمود: برخیز كه محكوم شدى و جوابى ندارى. عبدالله برخاست و این آیه را تلاوت كرد: «حتى یتبین لكم الخیط الابیض من الخیط الاسود من الفجر» (1) ؛ اشاره به آن كه حقیقت چون سپیده صبح آشكار شد - و گفت «خدا بهتر مى‎داند رسالت خویش را در چه خاندانى قرار دهد.» (2) و (3) پی‎نوشت‎ها:1- سوره بقره، آیه 187 .22- سوره انعام، آیه 124.23- مستفاد از كافى، ج 8، ص 349.  منبع:کتاب پیشوای پنجم، نظری منفرد علی . 





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 320]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن