واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > بادی، نزهت - فکر می کنم این بهترین فیلمی است که می توان در اولین روز های بهار تماشای آن را به دیگران توصیه کرد. فیلمی که در این دوران سرشار از بدبینی و بی اعتمادی از امید و خوش بینی و مهربانی حرف می زند. خیالبافها-44امیدوارم سال خوبی را شروع کنید، برای امثال ما سال خوب با تماشای فیلمهای خوب معنی می یابد. فعلا که در آغاز سال جدید اوضاعمان بد نیست، کلی فیلمهای دیدنی از سال گذشته داریم که باید ببینیم و درباره اش حرف بزنیم. در طول تعطیلات عید هر روز به یکی از آنها می پردازم که شما می توانید در سایت یا وبلاگم آنها را بخوانید و نظراتتان را درباره اش بگویید. این هدیه من به مخاطبان سایت است که دعا می کنم خوشتان بیاید.فیلم هفته پیش زیرزمین ساخته امیر کاستاریکا بود که بعد از دیدن دوباره آن تازه فهمیدم چقدر دلم برایش تنگ شده است. خوبی خیالبافها در این است که باعث تجدید دیدار آدم با فیلمها می شود.اما امروز می خواهیم سراغ فیلمی برویم که بیشتر به یک داستان پریان می ماند که آدمها پس از دیدن آن با هم مهربان تر می شوند، زندگی را بیشتر دوست می دارند و احساس می کنند با کمک کردن به یکدیگر آدم خوشبخت تری هستند.فکر می کنم این بهترین فیلمی است که می توان در اولین روزهای بهار تماشای آن را به دیگران توصیه کرد. فیلمی که در این دوران سرشار از بدبینی و بی اعتمادی از امید و خوش بینی و مهربانی حرف می زند.قهرمان فیلم یک شازده کوچولوست که فکر می کند با شاد کردن دیگران می توان دنیای بهتری ساخت و این کار را هم بدون هیچ توقعی انجام می دهد. فکر می کنم دیگر کمتر کسی را می توان یافت که بتواند بدون هیچ انتظاری به دیگران خوبی کند و از این کار لذت ببرد.حالا فکر می کنید در سینمای ما چه کسی می تواند نقش دختر بااحساسی را بازی کند که با قلبش زندگی می کند و با لبخندش به جنگ آدمهای بد قصه می رود. فکر نمی کنم بتوانید گزینه بهتری از ادری توتو بیابید. او با آن صورت بانمک ومعصوم که بیش از هر چیزی چشمهای درشت و سیاهش جلب توجه می کند، بهتر از هر کسی توانست کارهای عجیب و غریب این شخصیت را باورپذیر درآورد.راستش این فیلم از آن آثاری است که آدم همه صحنه هایش را دوست دارد، یعنی اساسا ساختار فیلم به گونه ای است که بارها داستان ظاهری اش را رها می کند و سراغ ایده یا نکته و یا تصویری بامزه و غیر منتظره می رود. یعنی اگر شما تصاویر پراکنده فیلم را ببینید، به سختی می توانید چگونگی ربط و وصل آنها را دریابید.بنابراین در چنین فیلمی با کلی چیزهای دوست داشتنی روبرو هستیم که انتخاب یکی از آنها را سخت می کند. مثلا من عاشق آن صحنه ای هستم که راوی می گوید هر یک از شخصیتها چه چیزهایی را دوست دارند و چه چیزهایی را دوست ندارند.یا جایی که توتو همه جزئیات ساده و روزمره را خیلی سریع بر ای پیرمرد کور در حین عبور از خیابان می گوید. درواقع فیلم با همین جزئیات، نگاه ما را نسبت به زندگی و دنیای پیرامونمان ارتقا می بخشد.این فیلم با وجود اینکه فقط 10 سال از عمرش می گذرد، خیلی زود به یک فیلم کالت تبدیل شد و طرفداران زیادی پیدا کرد. در این فیلم که می توان گفت بهترین اثر سازنده فرانسوی اش است، تمام عناصر آشنای سبک متفاوت او قابل ردیابی است.مثل آمیزش غیر منتظره لحن ها و همجواری غیر قراردادی ژانرها، فانتزی سیاه، جمع کاراکترهای ناهمگون و غیرعادی، استفاده خلاقانه از جامپ کاتها و یا برخورداری از موسیقی رویایی و البته روش خاص فیلمبرداری با استفاده از رنگهای خاص.حالا شما اسم فیلم را حدس بزنید و درباره اش نظر بدهید. فقط دوستانی که برای خیالبافها در وبلاگ نظر می دهند، لطفا نظراتشان را در صفحه اصلی سایت هم بگذارند که کسانی که وبلاگ را نمی خوانند، بتوانند از آن استفاده کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 361]