بانوى شعر لهستان و برنده جايزه ادبى نوبل درگذشت

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: بانوى شعر لهستان و برنده جايزه ادبى نوبل درگذشت
ويسلاوا شيمبورسكا،بانوى شعر لهستان و برنده جايزه ادبى نوبل سال ۱۹۹۶ درگذشت. به گزارش خبرگزارى كتاب به نقل از نيويورك تايمز، اين شاعر سرشناس كه از سوى كميته نوبل براى «شعرى كه با دقتى آهنين اجازه
مى دهد متون تاريخى و زندگينامه اى به سطح روشنايى برسند و ذرات واقع گرايانه انسانى عيان شوند» به عنوان برنده اين جايزه انتخاب شد؛ درگذشت. او در حالى كه ۸۸ سال داشت بر اثر سرطان ريه در شهر كراكوف لهستان درگذشت. او در زمانى كه مجموعه نه چندان بزرگى از كارهايش را خلق كرده بود، برنده جايزه نوبل شد و پنجمين چهره لهستانى بود كه موفق به كسب اين موفقيت بين المللى مى شد. در آن زمان تنها حدود ۲۰۰ قطعه از اشعار وى به صورت متناوب منتشر شده بود و تا آخرزندگى اش او شمار اين اشعار را به حدود ۴۰۰ شعر رساند. به گفته استانيسلاو بارانسكا كه بيشتر اشعار اين بانوى شاعر را به انگليسى ترجمه كرده خانم شيمبورسكايا به شدت از زندگى خصوصى اش حفاظت مى كرد و اهل عمومى كردن زندگى اش نبود و همين موجب شده بود تا در محدوده خاصى باقى بماند. شيمبورسكايا بيشتر زندگى اش را در موقيعتى متوسط در شهر دانشگاهى كراكوف گذراند و با مجله ادبى «زندگى ادبى» همكارى كرد. او هر چند سال يك بار، مجموعه اى كم حجم از اشعار جديدش را منتشر مى كرد. با اين حال او در ميان مردم كشورش بسيار محبوب بود و اشعارش از نظر سبك و زبان بسيار شفاف بودند اما بازيگوشى هاى زبانى او و سعى اش در ساخت كلمات جديد موجب مى شد تا ترجمه آثار او به ديگر زبان ها دشوار شود. بيشتر اشعار او متفكرانه و عميق بود اما مفاهيمى چون مرگ، شكنجه، جنگ و هيتلر كه حمله او به لهستان در سال ۱۹۳۹ موجب جنگ جهانى دوم در اروپا شد، در اشعارش به كرات مطرح شده است. نخسيتن تجربه هاى اين بانوى شاعر به سبك رآليسم سوسياليستى بود و نخستين مجموعه اشعارش كه مربوط به دوره استالينيستى است با عنوان «اين چيزى است كه ما برايش زندگى كرديم» در سال ۱۹۵۲ منتشر شد. يك مجموعه ايدئولوژيكى ديگر را او دو سال بعد منتشر كرد كه با عنوان «سوال هايى از خودم» منتشر شد. سال ها بعد او در مصاحبه اى گفت وقتى جوان بودم در دوره اى به كمونيسم اعتقاد داشتم، اما خيلى زود فهميدم اين باور صحيح نيست ولى هيچگاه سعى نكردم از اين واقعيت كه زمانى به آن باور داشتم فرار كنم. تا سال ۱۹۵۷ او هم از كمونيسم و هم از اشعار اوليه اش فاصله گرفت و دهه ها بعد، در جنبش همبستگى عليه دولت كمونيست لهستان فعاليت كرد. در دوره مبارزه در سال ۱۹۸۱ او اشعارى را با نام مستعار در مطبوعات زيرزمينى منتشر مى كرد. با اين حال او اصرار داشت كه اشعارش بيش از اين كه سياسى باشد، بازتاب دهنده افكار شخصى اوست و در مصاحبه اى با نيويورك تايمز پس از كسب جايزه نوبل در سال ۱۹۹۶ گفت اشعار من صرفا سياسى نيستند، آنها بيشتر به مردم و زندگى شان مى پردازند. خانم شيمبورسكا در ۲ جولاى ۱۹۲۳ نزديك پوزنان در غرب لهستان متولد شده بود. او وقتى ۸ ساله بود همراه خانواده اش به كراكوف نقل مكان كرد و در دوره اشغال كشورش توسط نازى ها، او مخفيانه درس خواند تا با خطر دستگيرى توسط نازى ها روبه رو نشود. بعدها او در دانشگاه كراكوف به تحصيل در رشته ادبيات و علوم اجتماعى پرداخت.

شنبه|ا|15|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 121]