واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: پیشگویىهاى نهجالبلاغه در باره حضرت مهدى(1)
از آنكه روی گردانده ناامید مشو!و خلَّف فینا رایةَ الحقِّ، مَن تَقدَّمها مَرق، و مَن تَخلَّف عَنها زَهق، و مَن لَزِمها لَحَق، دلیلُها مَكیثُ الكَلام، بَطِىءُ القِیام، سَریعٌ إذا قَام، فإذا أنتُم أَلَنتم لَه رِقابَكم و أَشَرتم إلیه بِأَصابِعِكم جاءَهُ المَوتُ فذَهَب بِه فَلَبِثتُم بَعدَه ماشاءَ اللَّهُ، حتَّى یُطلِعَ اللَّهُ لَكم مَن یَجمَعُكم و یَضُمُّ نَشرَكم، فلاتَطمَعوا فِى غَیرِ مُقبِلٍ و لاتَیأَسُوا مِن مُدْبِرٍ، فإنَّ المُدْبرَ عَسى أن تَزِلَّ بِهِ إِحدَى قائِمَتَیْهِ و تَثبُتَ الأُخرَى، فَتَرجِعَا حتَّى تَثْبُتا جَمِیعاً.(1)او (یعنی: پیامبر) پرچم حق را برافراشت و در میان ما به یادگار گذارد. آن كس كه از زیر سایه این پرچم پاى پیش نهد، از شریعت اسلام خارج گردد و آن كس كه از پیروىاش سر باز زند، به هلاكت رسد و سرانجام كسى كه زیر سایه این پرچم به پیش رود راه سعادت پیموده. پرچمدار این پرچم با شكیبایى و آرامش سخن گوید و با كُندى و تأنى در اجراى كارها بپا خیزد؛ امّا چون بپا خواست بسى شتاب كند تا به پیروزى نهایى رسد. پس آنگاه كه سر در گرو فرمانش نهادید و با سرانگشت به سویشاشاره كردید، دوران او سپرى شده، مرگش فرا رسد. از آن پس ناگزیر مدتى كه مشیت الهى اقتضا كند در انتظار به سر برید. آنگاه خداوند شخصیتى را برانگیزد تا شما را] كه به اختلاف و جدایى گراییدهاید] جمع كند و پراكندگى شما را سامان بخشد. پس به كسى (چیزى) كه رو نكرده دل مبندید و از آن كه رو گردانده ناامید مشوید.(2) آگاه باشید كه آل محمّد -صلى الله علیه و آله- مانند ستارگان این گنبد مینا باشند؛ آن هنگام كه یكى از آنها غروب كند دیگرى بدرخشد. گویى چنان است كه در پرتو آل محمد -صلى الله علیه و آله- نعمتهاى الهى را بر شما فراوان و تمام شده مىبینم و آنچه را كه آرزویش را در دل مىپروراندید بدان دست یافتهاید. ابن ابى الحدید مىنویسد: امام این خطبه را در سومین جمعه زمامدارى خود ایراد فرمود و ضمن آن به مطالبى پیرامون احوال خود اشاره كرد. وى سپس همچون دیگر شارحان، هدف از بیان این خطبه را پیشگویى از مهدى و توصیف آن حضرت دانسته، مىگوید: شخصى را كه خدا برمىانگیزد از اهلبیت است و این سخن اشاره به مهدى آخرالزمان مىباشد و در نزد ما (اهلتسنن) موجود نیست و از این پس وجود پیدا خواهد كرد و به عقیده امامیه اكنون موجود مىباشد.(3) معناى و لاتَیأَسُوا مِن مُدْبِرٍ این است كه از كسى كه روگردانده نا امید مشوید؛ و مصداق آن غیبت حضرت مهدى و روگردانى آن حضرت از تصدّى ریاست و زعامت ظاهرى است تا هنگام ظهور. ابن ابى الحدید براى فرار از پذیرفتن ولادت آن بزرگوار و غیبتش، به تكاپو افتاده و خواسته وانمود كند لازمه مُدْبِر بودن، موجود بودن است و در صورت وجود نداشتن، تعبیر به ادبار و روگردانى غلط است و مفهوم عقلانى ندارد. آنگاه كلمه و لاتَیأَسُوا مِن مُدْبِرٍ را چنین معنا مىكند كه هرگاه این مهدى از دنیا رفت و فرزندانش را به جانشینى برگزید و كار یكى از آنها به اضطراب و ناپایدارى گرایید، مأیوس نشوید و به شكّ نیفتید و نگویید شاید ما در پیروى اینان دچار اشتباه شدهایم. حال آنكه اعتقاد شیعه مخالف نظر ابن ابی الحدید بوده و معتقد است امام زمان به دنیا آمده و اكنون در غیبت به سر میبرد._______________________1. خطبه 1002. شاید مقصود این باشد كه به امام حاضر كه به دنیا بىتوجه است، یا از اصلاح كار شما در شرایط موجود ناتوان است، طمع نورزید و از امام زمان كه غایب مىشود ناامید نگردید، كه رمز پیروزى و كلید حل مشكلات در دست اوست. چه ممكن است كسى كه روگردانده، یك پایش بلغزد (و پاى دیگرش برقرار ماند) آنگاه پس از مدتى هر دو با هم به جاى خود برگردند (و دین خدا را كه دستخوش حوادث شده ثبات و استقرار بخشد). 3. شرح نهجالبلاغه، ج 7، ص 94 و 95. برگرفته از منشورات دبیرخانه دائمی اجلاس حضرت مهدی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 233]