واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: خبرگزاري فارس: مدير مسئول جام جم گفت: تعداد زيادي از روزنامهنگاران كه سابقه زيادي نيز در امر روزنامهنگاري دارند، برطبق پيشنويس آئيننامه كار حرفهاي روزنامهنگاري، خبرنگار متخصص تلقي ميشوند و در رده مناسبي قرار نميگيرند. بيژن مقدم در گفتوگو با خبرنگار اجتماعي فارس افزود: آئيننامه كار حرفهاي روزنامهنگاري در آخر به يك جدول ختم ميشود كه جدول امتيازات به شمار ميرود و اگر امتيازات افراد با سوابق زياد را جمع كنيم احتمالاً يا افرادي كه از نظر ما سوابق زيادي در حوزه روزنامهنگاري دارند در اين دايره قرار نميگيرند يا در درجات خيلي پائين طبقهبندي ميشوند، بنابراين وقتي اين طرح اجرايي شود قاعدتاً در برگيري محدودي خواهد داشت و از طرف ديگر خيلي از افراد هم رغبت پيدا نميكنند خودشان را در اين ظرف قرار دهند چرا كه با هم تناسب ندارند. وي اظهار داشت: مدل امتيازاتي كه در جدول اين آئيننامه است، براي دكترا 55 امتياز قائل شده و بيشترين امتياز را به مدرك تحصيلي داده است. وقتي ما از يك روزنامهنگار حرفهاي صحبت ميكنيم الزاماً ممكن است از مسير تحصيلات عبور نكرده باشد ولي به اين معني كه حتماً يك روزنامهنگار حرفهاي بايد دكترا يا تحصيلات مرتبط داشته باشد، نه اين طور نيست ما افرادي را داريم كه جزو روزنامهنگاران حرفهاي هستند ولي تحصيلات عاليه ندارند. مقدم اضافه كرد: جدول ارزشيابي اين آئيننامه نيازمند تجديد نظر و اصلاحات بيشتر است به ويژه در اين مورد كه براي هر سال تجربه كاري 2 امتياز در آن لحاظ شده است، يعني اگر كسي 20 سال تلاش كند و سابقه كار روزنامهنگاري و مدرك تحصيلي دكتري ارتباطات هم داشته باشد در ردههايي در حد خبرنگار متخصص و روزنامهنگار تلقي ميشود و معلوم نيست خيلي بالاتر از آن هم بيايد و حتي ممكن است بعضي از معيارهاي جدول ارزشيابي مشخصات حرفهاي روزنامهنگاري را نداشته باشد. وي ادامه داد: يك تركيب كارشناس علمي كه همه روزنامهنگار بوده و در تحريريه كار كردهاند اين آئيننامه را تدوين كردهاند و با فضاي مطبوعات و ضرورتها آشنا بودهاند و اين آئيننامه نتيجه جمعبندي بحثهايي است كه در جلسات تدوين آئيننامه مطرح شده است در اين جلسات هر كس نظرش را ميگويد و جمعبندي ميكنند، بنابراين ممكن است حتي بعضي از اين افراد با مادهاي از آن مخالف بوده باشند اما اين آئيننامه حاصل نظرات جمع است. مقدم تصريح كرد: از اين جهت همه افرادي كه در اين تركيب بودهاند خارج از دايره روزنامهنگاري نبودهاند و تركيب معقولي است يعني تعدادي آدم عملياتي در تدوين پيشنويس اين آئيننامه همكاري داشتهاند كه كار روزنامهنگاري و خبرنگاري را انجام دادهاند. مديرمسئول جامجم ادامه داد: عمدهترين ايراد اين آئيننامه اين است كه كاركردهاي عملياتي آن مشخص نيست يك موقع ميگوييد روزنامهنگار حرفهاي كيست و اين آئيننامه اين را ميگويد به اين معني كه ميخواهد تعدادي از روزنامهنگاران كشور را درجهبندي كند و بگويد هر كسي چه سطحي دارد و هدفي را دنبال ميكند، اما در اين آئيننامه اين طور نيست. وي خاطرنشان كرد: بايد ببينيم اين آئيننامه چه كاركردهاي عملياتي دارد يعني چه خاصيتي دارد فرض كنيد به يك فرد بگويند روزنامهنگار يا روزنامهنگار متخصص. اين مثلاً چه حاصلي دارد يعني در سيستم خبرنگاري اگر بگوييد روزنامهنگار متخصص مثلاً حقوق فرد در ادارهاش بالا ميرود يا اگر رده او را پائينتر گفتند بايد حقوقش پائين بيايد. مقدم اضافه كرد: در حال حاضر بالاخره همه روزنامهنگاران را در يك قالبهايي ميشناسند ولي وقتي ما ميآييم در يك آئيننامه روزنامهنگاران را درجهبندي و اسمگذاري ميكنيم بايد ببينيم حاصل اين اسمگذاري چه ميشود يعني چه اتفاقي ميافتد وگرنه شما نميتوانيد همه را اجبار كنيد كه اين كارت حرفهاي را بگيرند. وي اضافه كرد: ممكن است در اين آئيننامه بگويند هر كس خواست بيايد ما او را ارزيابي ميكنيم. حاصل اين كار معلوم نيست يعني مشخص نيست با اين كار چه اتفاقي ميافتد همه دارند كارشان را انجام ميدهند حالا به يك نفر آنها بگويند روزنامهنگار متخصص يا غيره. مقدم تصريح كرد: در بخش ديگري از اين آئيننامه درباره تعريف روزنامهنگاري حرفهاي و بعضي از محدودههايي كه تعريف ميكنند، اختيارات روزنامهنگاران ايران بحث شده است اما اختياراتي كه در اين آئيننامه مطرح شده براي آئيننامه نيست و مربوط به قانون است يعني در مواردي كه در اين آئيننامه اشاره شده است كه روزنامهنگار حق بررسي و دسترسي آزاد به اطلاعات و اخبار و انتشار و انتقال آن را دارد به جز موارد مغاير با قانون و سازمانها هم موظفند اطلاعات را در اختيار خبرنگاران بگذارند اينها براي قانون است و كسي با توجه به آئيننامه نميآيد اين اطلاعات را به روزنامهنگار بدهد. وي گفت: به اين ترتيب 90 درصد اختياراتي كه در اين آئيننامه به يك روزنامهنگار داده شده است، در انتها به قيدي ختم ميشود كه همان حقوق را از او سلب ميكند و در همه جاي آن آمده است كه به جز مواردي كه منع قانوني دارد اينكه اين قانون چيست و چه كسي اين قانون را تشخيص ميدهد، مشخص نيست. مقدم افزود: همچنين اين آئيننامه ميگويد روزنامهنگار حق دسترسي به همه موارد به جز مواردي را كه جنبههاي محرمانه دارد، داراست. همين الآن بر اساس اين آئيننامه اگر عاديترين اطلاعات را از ادارات بخواهيد بگيريد به شما نميدهند. مثلاً شما ميخواهيد برويد ببنيد وزارت مسكن و شهرسازي خانههاي كه ساخته به چه كسي داده است اين مسئله خيلي پيچيده نيست ولي حتماً به شما اجازه دسترسي نميدهند و ميگويند محرمانه است و از همين جا محرمانه و غيرمحرمانه شروع ميشود. وي اضافه كرد: در يك ادارهاي ممكن است روي يك روزنامه هم مهر محرمانه بزنند و بگويند محرمانه است در صورتي كه محرمانه نيست. اصلاً ما جايي را نداريم كه تشخيص دهد كه اينها محرمانه است يا نه؟ مثلاً يك خبرنگار ميرود ثبت احوال يكسري اطلاعات ميخواهد ميگويند محرمانه است. همين جا ديگر عملاً شما نميتوانيد كار كنيد حالا چه كسي ميخواهد بگويد اينها محرمانه است و بايد به چه كسي شكايت بكنيم و بگوييم ما اطلاعات ميخواستيم گفتند محرمانه است كه حالا فلان مرجع بگويد اينها محرمانه نيست اطلاعات را به خبرنگار بدهيد. مديرمسئول جامجم گفت: يعني عملاً در خود همين آئيننامه در مواردي دچار بنبست ميشويم اينكه خبرنگار ميخواهد به اطلاعات دست پيدا كند به اين معني نيست كه ميخواهد كار خلاف قانون انجام دهد ولي به طور مكرر در اين آئيننامه تأكيد شده است به جز مواردي كه مغاير قانون است در صورتي كه تعريف روشني از قانون در آن وجود ندارد و به همين دليل هر عمل خبرنگار را ميتوان خلاف قانون تلقي كرد. وي ادامه داد: موارد محرمانه و طبقهبندي شده نيز در جاهاي مختلف داراي تعاريفي است كه به نظر وقتي اين تعاريف را نگاه ميكنيد ميبينيد اولاً واقعي نيست و در همان اول با يك بنبست مواجه ميشويد كه امكان بررسي يك سوژه را نداريد و اين را حالا در همه كارهاي عادي هم از اين جهت ميشود بررسي كرد. وي با اشاره به اينكه اساتيد ارتباطات بايد راجع به اين طرح صحبت كنند، گفت: خيلي توجيه خوبي نيست كه بگوييم چون استادان ما اين طرح را نوشتهاند درباره آن صحبت نميكنيم چه كسي گفته است اگر استاد ما يك طرحي را نوشته و اشكالاتي بر آن وارد است آن را نقد نكنيم در حالي كه الآن همه مسئولان اجرايي و قانونگذاري كشور را نقد ميكنند. مقدم افزود: اين آئيننامه محصول كار يك جمع است وقتي ما از محصول كار يك جمع صحبت ميكنيم معني آن اين است كه در آن جلسه كارشناسان زيادي هستند و اين آئيننامه حاصل فكر جمعي است كه بيرون آمده است، بنابراين ما بايد اين كار جمعي را فقط در حد يك پيشنويس تلقي كنيم و وقتي خود نويسندگان آن را در معرض نقد و ارزيابي گذاشتند اين انتظار را دارند كه افراد در هر ردهاي موارد آن را نقد كنند تا با كامل شدن آن، آئيننامه فراگيري تلقي شود. انتهاي پيام/
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 248]