واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > چهره ها - عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در مورد اقدام اخیر این تشکل گفت: در اصل قضیه که صلاحیت نیست هیچ گونه تردیدی بین هیچ یک از اعضاء وجود نداشت. آیتالله عبدالمحمود عبداللهی در گفتوگو با ایلنا در مورد ارزیابیاش از سفر اخیر احمدینژاد به قم، اظهار داشت: به نظر من این سفر، سفر خوبی بود و می بایستی انجام می گرفت؛ با توجه به این که قم پایگاه انقلاب اسلامی است و مراجع تقلید و حوزه علمیه در این شهر وجود دارند، ارتباط مسؤولین با قم میتواند بسیار مفید باشد و سفر اخیر رئیس جمهور هم در راستای تقویت ارتباط با قم بود. اهم سخنان نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان عبارت است از: در جلسات رئیس جمهور با مراجع تقلید و جامعه مدرسین، بیشتر روی مسائل فرهنگی، مسائل حوزه و دیگر مسائل بحث و بررسی صورت گرفت. نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری، در مورد جزئیات دیدار احمدینژاد با اعضای جامعه مدرسین،اظهار داشت: به دلیل محدودیت زمانی فرصت گفتوگوی کافی محقق نشد ولی درهمین دیدار کوتاه که دوتن از اعضاء صحبت کردند، بیشتر روی مسائل فرهنگی تأکید شد ورئیس جمهور هم اعضاء را در جریان مسائل روز ایران و دنیا قرار دارند و در کل گفتگوی خوبی بود و قرار شد که در آینده نزدیک، بازهم سفری به قم داشته، و با اعضاء جامعه مدرسین دیدارمفصلتری داشته باشند. آنچه که از دیدار با مراجع توسط رئیس جمهور انجام گرفت، که شامل دیدار با 3تن از مراجع تقلید، جامعهمدرسین و آیتالله مصباح یزدی بود، دیدارهایی مطلوب بود و گفتوگوهای متقابل و خوبی انجام شد و همینطور تذکرات مهمی صورت گرفت؛ چنانچه آقای رئیس جمهور در سخنرانی خود هم، جایگاه قم و مرجعیت را بسیار خوب بیان کردند. در مورد بیانیه جامعه مدرسین مبنی بر عدم صلاحیت آیتالله صانعی برای مرجعیت، و شایعات مطروحه پیرامون آن باید گفت اینها شایعات است و شایعات همیشه بوده مخصوصا در زمان فتنهها و اینگونه مسائل هیچ وقت قابل اعتماد نیست. در جریان مسائل مربوط به مرجعیت، کمیسیونی داریم که در آن کمیسیون تصمیمگیری ابتدایی صورت گرفت، و باید گفت که این کمیسون متشکل از قدمای جامعه مدرسین که از مجتهدین مسلم است تشکیل می شود. کاری به شخص آقای صانعی نداریم، ولی این حرکت که در حوزه مرجعیت انجام گرفته است، با پیشنهاد و تأکید بعضی از مراجع حاضر و بعضی از مراجع گذشته مثل مرحوم آیتالله فاضل بود، که تأکید داشتند جامعه مدرسین وارد مسائل مربوط به مرجعیت شود و آن را بررسی کنند. بالاخره گاهی حرکتهایی و گامهایی که برداشته می شود که با شأن مرجعیت سازگاری ندارد و این اتفاق(صدور بیانیه) نتیجه آراء فقهی و نظریات آقای صانعی بوده است. البته نمی خواهم بگویم موضع گیریهای سیاسی آقای صانعی در تصمیم جامعه مدرسین دخالتی نداشته است، ولی در بین اعضاء اتفاق نظر وجود داشت که اموری که در یک مجتهد لازم است در آقای صانعی نیست. آقایانی که در جامعه مدرسین عدم صلاحیت آقای صانعی را بررسی کردند به این نتیجه رسیدهاند که این آراء و نظرات بر اساس مبانی پذیرفته شده نیست؛ چرا که بعضی از این آراء مشابه نظراتی است که بدعت است؛ اجتهاد آقای صانعی، مقابل نص و مسائل دیگری است که در اصطلاحات فقهی بیان می شود. البته اختلاف نظر و اختلاف آراء همیشه بین فقها بوده و هست، و اصولا همیشه اجتهاد مقتضی اختلاف نظر است و لذا همیشه بین مراجع، بزرگان، فقها، محققین و متقدمین اختلاف نظر فقهی وجود داشته و دارد اما در قضیه آقای صانعی اختلاف نظر بر اساس یک مبناء و اجتهاد پذیرفته شده نبود. ابتدا آقایان موضوع را بررسی کردند و بعد نظرشان در شورای عالی جامعه مدرسین مطرح شد، و وقتی تصمیم به انتشار بیانیه شد، غیر از دو یا سه نفر که آنها هم تنها زمان انتشار آن بیانیه را مناسب نمیدیدند، اختلاف نظری نبود؛ در اصل قضیه که صلاحیت نیست هیچ گونه تردیدی بین هیچ یک از اعضاء وجود نداشت. البته این موضوع در دو جلسه جامعه مدرسین مطرح شد، در جلسه اول تصمیم به اعلام رسمی و دادن بیانیه نشد، و بعد از دو ماه مجددا این موضوع بررسی و تصمیم به اعلام رسمی و دادن بیانیه شد. پس از انتشار بیانیه جامعه مدرسین در مورد آقای صانعی، این بیانیه مورد استقبال جمع قابل توجهی از خواص، روحانیون و علمای شهرستانها شد و مشخص گردید که بسیاری از شخصیتها و علماء منتظر چنین بیانیه روشنگرانهای بوده اند. آیت الله مکارم هیچ گونه نفی نسبت به قضیه نداشتند؛ دفتر آیتالله سیستانی هم تکذیب کرد؛ آیت الله امینی هم عضو نبودند، شاید ایشان این قضیه را صلاح ندانند، و نظرشان این نباشد، این البته به معنای تأیید مرجعیت آقای صانعی از طرف ایشان نیست. در رفت و آمدهایی که اعضای جامعه مدرسین با آیت الله مکارم شیرازی داشتند، ایشان به طور مخصوص مسئله آقای صانعی را مطرح نکردند، بلکه فقط خواستهاند که اعضای جامعه در این قبیل قضایه وارد شوند و با روشنگری، مردم را نسبت به جایگاه مرجعیت آگاه کنند. این که گفته میشود، نصب یا عزل مرجعیت، مغالطه است؛ اصلا عزل و یا نصبی در کار نیست، نه تنها جامعه مدرسین، که هیچ شخصیت،مرجع مطلقهای و هیچ ولی فقیهی، نمیتوانند عزل و یا نصب مرجعیت کنند و اصلا از نظر فقهی ما چنین چیزی نداریم. مقام مرجعیت که مقام اعتباری نیست که یک مرجع، یا ولی فقیه، یا یک مقام معنوی، یا یک نهاد فکری و یا یک مقام رسمی بیاید بگوید من نصب و یا عزل کردم؛ مرجعیت یک سلسله شرایطی دارد و برای انتخاب راه هایی وجود دارد که یکی از آن راه ها اظهار نظر دو خبره کارشناس و عادل است؛ حال در این زمینه هم جامعه مدرسین به عنوان کارشناسان مورد اعتماد نظر داده اند که این شخص صلاحیت ندارد. سابقه دخالت درحوزه مرجعیت از طرف جامعه مدرسین فقط مربوط به حال حاضر و قضیه آیتالله صانعی نیست.سابقه این کار که اختصاص به حالا ندارد؛ از افتخارات جامعه مدرسین است که از 50سال قبل و از اول انقلاب، از قدمای جامعه مدرسین که برخی از مراجع فعلی و بعضی شخصیتهایی که در قید حیات نیستند، مانند مرحوم آیتالله فاضل، اینها اقدام کرده و مرجعیت امام(ره) را معرفی کردند و به دنبال آن تبعید و زندان شدند. در بحبوحه انقلاب و در آن شرایطی که پیش آمد، باز هم جامعه مدرسین عدم صلاحیت آیتالله شریعتمداری را اعلام کرد و یا در مقطع دیگری، و در دوران خاصی که فقدان صلاحیت آقای شریعتمداری اعلام گردید و همینطور مراجعی مانند مرحوم آیت الله اراکی و ... از دار دنیا رفتند، مردم احتیاج به روشنگری داشتند، تا مراجع فعلی به آنها معرفی شوند و با آنها آشنا بشوند و باز این جامعه مدرسین بود که تعدادی از مراجع را معرفی کرد و باید دانست که نه این نصب بوده و نه در قضیه آقای صانعی عزل، بلکه جامعه مدرسین کارشناسانی هستند که اطلاع رسانی می کنند. در قضیه آیتالله شریعتمداری، جامعه مدرسین به این نتیجه رسید که کسی که ملاک های لازم برای مرجعیت را داشت، در آن شرایط ملاکهای لازم را از دست داد، ولی در قضیه آقای صانعی در اصل مرجعیت ایشان تردید وجود داشت. ضمنا کسانی که تحت عنوان عزل و نصب بیانیه جامعه مدرسین را مورد نقد قرار دادند، در جریان آقای شریعتمداری در بیانیهها و خطابههای رسمی در ترویج نظریه جامعه مدرسین، فعالیت می کردند. جلسات رسمی جامعه مدرسین هر هفته در عصر جمعهها برگزار می شود و اکثریت قابل توجهی هم در آن شرکت میکنند، البته ممکن است بعضی از اعضاء مانند بعضی از مراجع و قدما که عملا حضوری ندارند، شرکت نکنند؛ آن ها به نوعی عضو تشریفاتی جامعه مدرسین هستند و به خاطر جایگاه جامعه مدرسین اعلام انصراف نکردهاند. برای مثال شخصیتی چون آیت الله مکارم که یکی از مراجعاند، سابقا عضو جامعه مدرسین بودهاند؛ حالا هم عضویتشان را نفی نمیکنند و در واقع می توان گفت که یک عضو تشریفاتیاند و الا عملا که عضو نیستند؛ حالا هم که این سابقه را دارند و به علت هماهنگی با جامعه مدرسین می گویند که عضو هستیم؛ اما ما که 10سال است عضو جامعه مدرسین هستیم ایشان را در جلسات ندیدیم. بنده این موضوع را که اکثر بیانیههای جامعه مدرسین تنها از طرف آیتالله یزدی صادر می شود را تکذیب میکنم و طبق آییننامه جامعه مدرسین اینگونه نمیتواند باشد؛ رأیگیریهای جامعه باید با رأی اکثریت اعضاء همراه باشد و طبیعتا وقتی که مسئلهای مورد تصویب اعضاء قرار گرفت، یا این که قرار شد بیانیهای صادر شود، باید یک نفر آن را امضاء کند و طبیعتا آن شخص رئیس تشکیلات است. یکی از نقاط مورد سؤال و اشکال که بسیاری دارند" در مقابل بسیاری از مثبتات و جهاد همه جانبه رئیس جمهور ممکن است با آقایان مراجعی هم که دیدار شد روی این مسئله تأکید کرده باشند، اما باید در نظر داشت مسائل مملکت فقط این آقا نیست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 171]