محبوبترینها
با چاپ روی وسایل یک کسب و کار پرسود بسازید
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1798593238
چرا كودكان دزدي ميكنند؟
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: كودكان وقتي به سن 6 تا 7 سالگي ميرسند رفتارهايي از خود بروز ميدهند كه براي والدين تعجببرانگيز است. يكي از اين رفتارها برداشتن اشيا و اموال ديگران است‌كه درعرف به آن دزدي مي‌گويند. اين رفتار نيز چون بقيه رفتارهاي كودكان دلايلي دارد. دلايل دزدي به 3دسته مادي، رواني و اجتماعي طبقه‌بندي ميشود: علل مادي علل مادي شامل نيازهاي مادي است. برخي از كودكان كه زندگي فقيرانه‌اي دارند يا اين برداشت را از گذران خود دارند و نيازهاي اوليه آنان در حد مطلوبي ارضا نمي‌شود دست به دزدي مي‌زنند. در اين حالت عدم‌ارضاي نيازهاي مادي از قبيل تغذيه ناكافي، لباس نامناسب، نداشتن پول توجيبي و اسباب بازي موجب ميشود كه خردسال اين نيازها را از طريق دزدي جبران كند. در يك موارد مشاوره، كودكي به خاطر نداشتن پول توجيبي مناسب و متعارف ديگر همكلاسي‌ها، از كيف ديگر دوستانش پول يا خوراكي برمي‌داشت، به شكل قرض، از ديگران وجوهي مي‌گرفت و گاه خوردني از بوفه مي‌گرفت و مدعي مي‌شد كه پولش را داده است و اين وضعيت كم‌كم به منزل خود و نزديكان نيز تسري يافت و به شكل عادي و متداول درآمده بود و حالا در سن 30سالگي نمي‌توانست اين عمل را ترك كند؛ حتي هم‌اكنون كه نياز مادي برطرف شده، نيز بي‌دليل از خانه اطرافيان و همسر نيز اشيايي را مي‌ربود. پدر و مادراني كه دائماً از وضع اقتصادي خود شكايت ميكنند، فرزند را غيرمستقيم به دزدي تشويق ميكنند. در اين وضعيت، انگيزه تملك، كودكان را به دزدي مجبور مي‌كند. علل رواني ناكامي‌ها و مورد بي‌مهري و بي‌توجهي قرارگرفتن در خانواده موجب ميشود كه كودك به نوعي به واكنش در برابر اين كمبودها دست بزند. اين موقعيت در فرزندان مياني و خانواده‌هايي كه اولاد متعدد و زيادي دارند و مجال كافي براي ابراز علاقه نداشته و به نوعي كودك ديده نمي‌شود و نوازش كافي دريافت نمي‌كند بيشتر به چشم مي‌خورد. وقتي سرقت با لجبازي و دروغگويي همراه باشد، واكنش نسبت به ناسازگاري كودك با محيط خانواده و انتقام‌جويي از والدين محسوب ميشود. گرسنگي عاطفي به گرسنگي فيزيولوژيك دامن مي‌زند. با دزدي و خوردن خوراكي متنوع يا پوشيدن و استفاده از وسايل مختلف اين گرسنگي عاطفي را پوشش مي‌دهد. محروميت از محبت موجب اضطراب ميشود، جبران احساس حسادت، احساس ناامني حاصل از رفتار خشونتآميز والدين در منزل، وجود ناپدري و نامادري، انتقال از پدر يا مادر، آرزوي به دست‌آوردن اشيا پرزرق‌وبرق كه جز از طريق دزدي، رسيدن به آنها ناممكن است، صدمه زدن به ديگران به‌منظور تخليه عقده‌هاي رواني و محدوديت قائل شدن و سختگيري‌هاي والدين همگي در اين مقوله معنا مي‌يابد. يافته‌هاي بولبي، روانشناس برجسته حاكي از آن است كه محروميت از مهر مادر و جدايي‌هاي نسبتاً طولاني از او در سنين خردسالي تأثير بسزايي در بي‌بندو باري و دزدي نوجوانان دارد. علل اجتماعي كودك دزدي را ياد مي‌گيرد و والدين نخستين الگو و سرمشق كودك هستند. چنانچه آنان مرتكب اين عمل شوند و يا حتي به شوخي از انجام آن سخن بگويند، طفل آن را مي‌آموزد. همچنين آنان سرقت را از دوستان، همبازي‌ها و همسايگان خود ياد مي‌گيرند. ضعف مذهبي، سقوط ارزش‌هاي اخلاقي، محيط اجتماعي نابسامان، عدم‌كنترل رفتار كودك، قحطي، بحران‌هاي حاصل از جنگ، زلزله و آتشفشان، زندگي در محل‌هاي جرم‌زا، مهاجرت، اعتياد والدين، ميل به‌خود نمايي و جدايي از پدر و مادر گرايش كودك را به دزدي تشديد مي‌كند. براي درمان اين پديده، بايد علل و انگيزه‌هاي آن مشخص شود. دزدي معلول است و علل متفاوتي دارد. برخورد و مبارزه صرف بامعلول نه‌تنها مؤثر نيست بلكه گاه آن‌را شدت مي‌بخشد. درمان آن بايد براساس محبت و در محيطي آرام انجام شود. در ذيل مواردي براي حل و درمان اين عمل ذكر ميشود كه براساس تجربيات متعدد اغلب كارساز بوده است: 1- سعي نكنيد كودك را در موقعيت اعتراف به‌دام بيندازيد. نگوييد تو پول را برداشته‌ا‌ي؟ زيرا جواب، دروغ و انكار خواهد بود. سعي كنيد آنچه منجر به دزدي شده را بيابيد. با فرزندتان جدي در خلوت صحبت كنيد. مثلاً بگوييد: از كيف من پول كم شده و مي‌بينم كه تو خوراكي‌اي كه پولش را نداشتي، خريده‌اي. او را مسئول رفتارش بدانيد. 2- بچه‌ها دزدي ميكنند چون چيزي را مي‌بينند، مي‌خواهند آن‌را داشته باشند و از عواقب رفتارشان اطلاعي ندارند. اين فرصتي عالي است تا به فرزندتان برخي درس‌هاي ارزشمند اجتماعي را بياموزيد. 3- به نيازهاي فرزندتان به پول نگاهي بيندازيد و ببينيد آيا پول توجيبي او به اندازه نيازهاي اصلي او هست يا بايد هماهنگي بيشتري ايجاد كرد. به عبارت ديگر آيا پول دريافتي او در حد متوسط ديگر همسالانش در طبقه اجتماعي شماست يا نه. لطفاً براي خساست خود به‌دليل و انكار روي نياوريد. 4- صادقانه بينديشيد. آيا شما پدر يا مادر سهل‌گيري نبوده‌ايد؟ بچه‌هايي كه عادت دارند همه چيزهايي را كه مي‌خواهند به دست آورند، تصور ميكنند كه بايد هر چه را كه مي‌خواهند داشته باشند. شايد زمان آن رسيده باشد كه كم‌كم به او نه بگوييد. 5- با كودك صادقانه صحبت كنيد. بدون برچسب دزدي زدن با استفاده از داستان‌هاي جذاب، الگوهاي مناسب رفتاري را به او معرفي كنيد. در اين راه، گفتن قصه‌هاي مذهبي و آموزش رويه‌هاي ديني به شكل اميدواري و تشويق‌كننده و نه ايجاد ترس از خدا و عذاب جهنم كارساز خواهد بود. 6- وسايلي كه كودك را به دزدي وسوسه مي‌كند مانند پول را از چشم او دور كنيد و تسهيلاتي براي تفريح و سرگرمي بيشتر او فراهم آوريد. 7- او را از مشاهده فيلم‌هايي كه در آنها دزدي انجام ميشود باز‌داريد. 8- اگر فرزندتان لباس، زينت‌آلات، ماشين‌هاي برقي و مانند اينها را دزديده، شايد انگيزه‌اش اين بوده كه شبيه ديگر همسالانش شود. كودكي كه در كنار همسالاني با امكانات زياد رشد مي‌كند، شايد سعي كند ظاهر وسايلي مانند آنان داشته باشد. حتي براي بزرگسالان هم مشكل است كه درك كنند عده‌اي در اين دنيا بيش از حد دارند و عده‌اي از نيازهاي اوليه خويش نيز محرومند. سعي كنيد مدرسه و دوستاني برايش انتخاب كنيد كه از لحاظ اقتصادي تفاوت زيادي با شما نداشته باشند. 9- به او بيشتر توجه كنيد، خصوصيات خوب اخلاقي او را مورد توجه قرار داده و ذكر كنيد. راه‌هايي براي افزايش عزت نفس او بيابيد. آرامش و شادي را در محيط خانه ايجاد كنيد. از توانمندي‌هاي او به جاي زيبايي‌هاي فيزيكي‌اش ياد كنيد و او را با استعدادها و توانايي‌هايش آشنا كنيد. 10- در كيف مدرسه‌اش حتماً در حد امكان خوراكي‌هايي را كه دوست دارد بگذاريد و مقداري پول توجيبي معين مناسب سن، روزانه، هفتگي يا ماهانه در اختيارش قرار دهيد تا درصورت تمايل براي خود چيزهايي را خريداري كند. 11- اگر فرزندتان دزدي را همراه با رفتارهاي ناراحت‌كننده ديگر توأمان انجام مي‌دهد حتماً از يك مختصص كمك بگيريد. و در آخر بسياري از خانواده‌هايي را با امكانات مالي كم مي‌شناسيم كه كودكانشان سرشار از شادي، عزت نفس و رفتارهاي صحيح اجتماعي هستند. تنها سرويس‌هاي مادي نمي‌تواند فرزند ما را متعادل و قانونمند سازد. با اصلاح روش‌هاي اخلاقي و زندگي، ايجاد محيط امن و شاد و نشان‌دادن توجه و ارائه نوازش‌هاي مثبت در موقعيت‌هاي مناسب، ذكر خصوصيات و كفايت‌هاي جسمي، فكري و اخلاقي و تشويق آنان به ورزش، هنر، همكاري و دلسوزي در منزل و داشتن دلبستگي عميق خانوادگي مي‌توان درستكاري آنان را تضمين كرد. از حاشيه‌ها و امكانات، نگاهمان را بيشتر به عاطفه و توجه صرف كنيم. قول مي‌دهم اين هم براي من و شماي پدر و مادر بهتر است، هم براي فرزندمان. همشهری آنلاین پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 478]
-
گوناگون
پربازدیدترینها