واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: چگونه مي توان کودک را به درستي تربيت کرد؟ همه والدين دوست دارند فرزندانشان خوشحال، خوش رفتار و قابل احترام از سوي ديگران باشند. فرزنداني که بتوانند به راحتي با ديگران تعامل ايجاد کنند. هيچ کس دوست ندارد به داشتن فرزندي بي تربيت متهم شود. روش هاي موثر آموزش، مسائل تربيتي و کمک گرفتن از مشاور مي تواند به بهترين وجه ممکن به والدين در اين راستا کمک کند. به مطلبي از سايت وب ام دي توجه کنيد. اگر بخواهيم تعريف واضحي از تربيت ارائه کنيم بايد بگوييم که تربيت، آموزش رفتارهاي خوب و نشان دادن رفتارهاي بد براي جلوگيري از انجام آن به کودک است. به عبارت ديگر، «تربيت» به کودک پيروي از مجموعه قواعدي را مي آموزد و شامل روش هاي تنبيهي و تشويقي است. اما همين چند جمله در عمل چنان بر والدين دشوار است که گاه فاصله آن ها تا تربيت صحيح فرسنگ ها دور است.اولين مرحله اين است که والدين بايد ويژگي هاي کودک خود را شناسايي کنند. اما بايد توجه داشت که خود والدين به ۳ گروه تقسيم مي شوند: «والدين مقتدر» که توقعات و خواسته هاي واضحي دارند و به احساسات کودک خود احترام مي گذارند. آن ها انعطاف پذير هستند و از روش حل مسئله به صورت مشارکتي با کودک خود استفاده مي کنند. اين دسته از والدين بهترين روش تربيتي را اتخاذ مي کنند و دسته دوم «والدين مستبد» هستند که توقعات و خواسته هاي واضحي از فرزندان خود دارند اما به احساسات کودک خود توجهي نمي کنند و در واقع با رفتارهاي خود به کودک مي فهمانند «من پدر تو هستم پس هر چيزي که من مي گويم درست است.» اين شيوه مورد تاييد نيست. دسته سوم «والدين آسان گير» هستند که به احساسات کودک خود بيش از حد توجه مي کنند و اين شيوه نيز مورد تاييد کارشناسان نيست. روش هاي تربيتي شيوه تربيتي که براي فرزند خود انتخاب مي کنيم ممکن است به رفتاري که از او سر مي زند و سن او، خلق و خو و سبک تربيتي ما متفاوت باشد. به برخي از اين راهکارهاي پيشنهاد شده اشاره مي کنيم.* تشويق رفتارهاي مثبت: پذيرش رفتارهاي مثبت و تشويق او بهترين کار براي ادامه رفتارهاي مثبت است. به عبارت ديگر وقتي کار مثبتي مي کند کار خوبش را مورد تحسين قرار دهيد. * بگذاريد کودک خودش نتيجه طبيعي رفتارهاي بدش را ببيند. نيازي به سخنراني و سرزنش کردن نيست. بنابراين اين بار که يک اسباب بازي را شکست، بي توجه به اين کار به او بفهمانيد که ديگر نمي تواند با آن بازي کند.* محروميت: گاهي اوقات يک رفتار بد نتيجه طبيعي يا منطقي به همراه ندارد و يا فرصتي براي تبيين آن ها نداشته ايد. بنابراين محروميت مي تواند به کودک ناپسند بودن رفتارش را نشان دهد. به عنوان مثال اگر کودک تا زمان معيني کاري که از او خواسته شده انجام ندهد نمي تواند برنامه عصر تلويزيون را تماشا کند. اين شيوه به شرطي موثر است که محروميت با نوع کار ناپسند کودک همخواني داشته باشد.* جداسازي: اين شيوه فقط زماني موثر است که بدانيد کودک دقيقا چه عمل خطايي را و چه اندازه تعمدي انجام داده است. دقايقي او را در مکاني نه چندان راحت تنها بگذاريد. اين شيوه زماني موثر مي افتد که کودک بفهمد هدف از اين محروم سازي چه چيزي بوده است. اين شيوه از ۲ سالگي به بعد موثر است و به ازاي هر سال سن کودک مي توان او را تنها گذاشت. مثلا براي يک کودک ۴ ساله، ۴ دقيقه جداسازي موثر است. در سنين پايين اين روش بسيار موثر است زيرا محروميت از حضور در کنار پدر و مادر براي کودک دشوار است.نبايد فراموش کنيم که تنبيه جسمي کودک به افزايش پرخاشگري، خشونت و ميل به ضربه زدن به ديگران و توجيه رفتارهاي خشن از سوي کودک تلقي مي شود و جايگاهي در شيوه هاي تربيتي موثر ندارد.* شيوه تربيتي خود را با خلق و خوي کودک مطابقت دهيد. کليد اصلي شيوه تربيتي مناسب درک شخصيت خلق و خوي کودک است تا در کنار آن بتوانيد استعدادها و تمايلات او را بهتر شناسايي کنيد. * در مورد شيوه تربيتي خود تا حد امکان با کودک مشورت کنيد.* به شخصيت کودک احترام بگذاريد. حتي زماني که قصد تربيتي داريد به او احترام بگذاريد. بچه هايي که از پدر و مادر خود احترام مي بينند بيشتر به آن ها احترام مي گذارند اگر کمي سخت گيري کرديد يا عصباني شديد از او عذرخواهي کنيد. همان طور که دوست داريد او با شما رفتار کند با او رفتار کنيد. * صبور باشيد. هر شيوه اي اگر عجولانه و با انتظارات نابه جا پياده شود، نتيجه نخواهد داد. اگر با يک شيوه نتيجه نگرفتيد مايوس نشويد و آن را ادامه دهيد. قواعدي را که خود تعيين کرده ايد هرگز زير پا نگذاريد و هرگز در مقابل ديگران از رفتارهاي ناشايست او صحبت نکنيد.* وقتي حرکتي ناشايست از او سر زد پس از اعمال شيوه تنبيهي مناسب از او نخواهيد عذرخواهي کند يا درباره آن کار سخنراني نکنيد. به او کمک کنيد پس از تنبيه به روال عادي برگردد.* بدايند کدام شيوه تربيتي با کودک شما تناسب دارد. قبل از اعمال تنبيه مطمئن شويد او منظور شما را از عملي که به نادرست انجام داده، فهميده است. گاهي اوقات والدين منظور خود را به درستي بيان نمي کنند و يا توقعي فراتر از توانايي کودک از او دارند. * به دنبال ريشه بعضي رفتارها باشيد. اگر رفتار ناشايستي به تکرار از او سر زد، بخشي از تلاش خود را براي علت يابي آن معطوف کنيد. شايد کودک از واقعه يا حادثه اي متاثر شده و در واکنش به آن دست به رفتارهاي نادرست و غيرقابل توجيه مي زند. شايد تحت استرس قرار دارد و نمي تواند از آن به کسي بگويد. بنابراين با شناسايي ريشه اين مشکلات سعي کنيد بهتر به او کمک کنيد nonahal.org پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 538]