كليات لايحه برنامه اول چگونه تصويب شد-2آقامحمدي: چرا گير كرده‌ايم

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: كليات لايحه برنامه اول چگونه تصويب شد-2آقامحمدي: چرا گير كرده‌ايم
برنامه اول توسعه با چه كيفيتي در مجلس سوم تصويب شد؟ سطح بحث‌ها و نوع نگاه نمايندگان مخالف و موافق به ماهيت لايحه ارائه شده از سوي دولت و كميسيون برنامه و بودجه چه بود؟ آقامحمدي كه از اعضاي شاخص قانون‌گذاران دوره سوم است مي‌گويد چرا از سال 1361 تا امروز تدوين قانون توسعه در كشور به نتيجه نمي‌رسد و يكي از مخالفان نيز مي‌گويد اين فقر و فاقه در كشور چرا پديدار شده است. بخش دوم مطلب را مي‌خوانيد.

يكي از آنها محورهاي 9گانه‌اي است كه در پيام حضرت امام در رابطه با اصول بازسازي بوده، بايد در برنامه گنجانده شود. در رابطه با قانون اساسي، همين‌طور بايد داراي چنين محتوايي باشد كه خط‌مشي قانون اساسي را دنبال كند، خواسته‌ها به صورت روشن باشد، به صورت مبهم نباشد، رعايت اختصار باشد... نكته‌اي هم كه قابل ذكر است اين است كه برنامه‌اي كه دارد تدوين مي‌شود با سران سه قوه هماهنگ شده و نظرات آنها گرفته شود. من به طور اجمال يك ارزيابي از اهداف و خط‌مشي‌هاي برنامه‌ اول توسعه را بيان مي‌كنم.
در اين فصل 7 محور است، در اين اهداف اگر دقت كنيد، مي‌بينيد محورهايي كه در پيام امام به صورت برجسته مشخص شده يا ديده نمي‌شود يا كم‌رنگ آمده است. يكي ديگر رسيدگي به خانواده‌هاي شهدا و جانبازان، اسرا و مفقودين و دوم تقويت بنيه دفاعي، توسعه و گسترش صنايع نظامي است. در حالي كه اينجا مساله بازسازي و تجهيز بنيه دفاعي مطرح شده ولي ما تقويت بنيه دفاعي و توسعه و گسترش صنايع نظامي را بايد دنبال كنيم. مساله سوم خودكفايي در كشاورزي است، ما قطعا بايد در اهداف يا خودكفايي در كشاورزي تكيه كنيم... بندهايي كه روي نفت، صنايع و معادن تكيه مي‌كند اغلب جنبه سرمايه‌گذاري دارد، ولي بندهايي كه روي كشاورزي تكيه كرده اغلب جنبه توصيه و سفارش دارد، نه سرمايه‌گذاري و اين برخلاف سفارش امام است كه توجه به صنايع نبايد در رسيدن به امر خودكفايي خدشه‌ وارد كند.
استفاده از ظرفيت‌ها
حسين هراتي اولين نفري بود كه در جلسه 37 دور سوم مجلس در موافقت با گزارش كميسيون صحبت كرد. وي گفت: «... خواسته امام است كه در 4 محور بازسازي خسارات وارده ناشي از جنگ، تجديد و تقويت بنيه علمي كشور، تلاش در جهت رفع احتياجات عمومي به ويژه براي اقشار محروم و مستضعف و بازسازي خلاصه مي‌شود... بر اساس اين محورها ما آمده‌ايم در مرحله اول كه مرحله تجهيز و بازسازي است اهداف را مشخص كرده‌ايم. گفته‌ايم كه برنامه‌ريزي ما در اين اهداف كلي مرحله اول توسعه كه اعتقاد داريم بعد از 5 سال به آن برسيم مبتني بر اينها است. مرحله بعدي اين است كه ما اعتقاد داريم از اين ظرفيت‌هايي كه در مملكت هست استفاده شود. متاسفانه به خاطر اشكالاتي كه در مديريت و سازماندهي وجود داشته است، ما هرگز موفق نشده‌ايم از ظرفيت‌ها و توانايي‌هايي كه در سطح مملكت وجود دارد استفاده كنيم... نكته بعدي كه وجود دارد ايجاد رشد اقتصادي در جهت افزايش توليد سرانه است. مساله اشتغال مولد، ما به اشتغال غيرمولد اعتقاد نداريم. متاسفانه 44درصد از سرمايه‌گذاري‌ها در بخش خدمات انجام شده است... ما به اشتغال مولد باور داريم نه به استخدام دولت كه اگر اين روند ادامه پيدا كند، الان 80درصد بودجه ما در همين زمينه هزينه‌هاي جاري دولت است... نكته بعدي تلاش در جهت تامين قسط و عدالت اجتماعي با برنامه‌ريزي‌هايي كه در زمينه ماليات بايد بشود. ما در بخش كشاورزي بزرگ‌ترين توجه را كرده‌ايم كه عبارت رشد بخش‌هاي سرمايه‌اي و واسطه‌اي اقتصاد كشور با تاكيد بر تامين انرژي و نهاده‌هاي كشاورزي آن را نشان مي‌دهد.
مخالف: وصله پينه
مخالف بعدي گزارش كميسيون برنامه و بودجه آقاي ارسلان صفايي بود. او تاكيد كرد: «... اين فقر و فلاكتي كه ايجاد شده است، اين بيكاري كه ايجاد شده و اين تمركز متخصصان در چند نقطه خاص و به فلاكت كشاندن ساير مناطق، چه وضعي را به وجود آورده و چه تصويري ايجاد كرده است...» آيا اين برنامه‌ريزي‌ها پيش‌بيني كرده‌اند كه براي ايجاد تعادل در سطح مناطق چه بايد كرد؟ آيا باز هم بودجه مملكت به چند استان پمپاژ مي‌شود؟ چرا گرهي كه با دست‌ باز مي‌شود بايد اين را به دندان بيندازيم؟ ... بازسازي كه اين برادرها آورده‌اند اگر ما بخواهيم به اين نحو، وصله پينه و دوباره‌سازي همان چيزهاي گذشته باشد، اصلا احتياجي به برنامه نيست... اين برنامه چيزي شبيه كتاب نصايح‌الملوك است، يك سري سفارشات و توصيه‌هاي اخلاقي كرده كه اين هم در قانون اساسي، در جاهاي ديگر هست كه اين طور كنيد، آن طور كنيد ... بابا ما بايد اولا در برنامه‌ريزي يك تصويري ارائه دهيم ... در صنعت، ساختار اقتصادي ما چطور بايد باشد؟ صنعت ما چه وضعيتي بايد داشته باشد؟ از كجا بايد شروع كنيم؟ اين مواردي كه در اينجا ارائه شده، خط‌مشي ارائه شده، وقتي بررسي مي‌كنيم همان وصله پينه است.
آقامحمدي موافق: چرا گير كرده‌ايم
علي‌آقامحمدي موافق گزارش كميسيون برنامه و بودجه از لايحه برنامه اول توسعه بود. وي گفت: با توجه به اينكه هنوز اعداد و ارقام مشخص نشده است جاي مخالفت وجود دارد ... درباره ضرورت برنامه‌ريزي چيزي نمي‌گويم... فقط يك عدد 150ميليارد دلاري را به نظرتان بياوريد كه پس از انقلاب تا به حال مصرف شده، چه شما بگوييد چه شما نگوييد، چه بنويسيد، چه ننويسيد، برنامه اجرا مي‌شود... واقعيت اين است كه بايد مشخص كنيم چرا از سال 1362 تا حالا اين قضيه گير كرده بود آيا مجلس اول دنبال آن نبوده؟ آيا كميسيون كم‌كاري كرده؟ گزارش‌ها گواهي مي‌دهند اين گونه نبوده است... علت اين بوده كه اساسا برنامه‌ريزي در مملكت ما روي اصول خاصي نبوده. بهترين گواه براي اين، مذاكرات سال 65-1355 شوراي اقتصاد است كه اگر برادرها بروند بخوانند، مي‌بينند كه در برنامه پنجم چه اتفاق‌هايي افتاده است ...
در سال 1356 گفته‌اند 40درصد ظرفيت صنايع خالي است. بعد كه بحث مي‌كنند مي‌گويند انرژي آن‌ها تامين نشده است، ما بايد برويم هزار مگاوات نيروگاه‌ گازي به فوريت بخريم... برادران نوسانات قيمت نفت را ديده‌اند. اين نوسان‌ها اصلا قابل پيش‌بيني نيست و هيچ كس آن را پيش‌بيني نمي‌كرده، هم نوسانات سال 1365 و تغيير قيمت‌ها را ... علاوه بر آن كنترل جمعيت هم كه ولله بالله در دست خلق‌الله بود و گفته بوديم كه ان‌شاءالله هر كس بچه بيشتر داشته باشد، خانه مي‌دهيم، زمين‌ مي‌دهيم، كوپن مي‌دهيم، پول مي‌دهيم و مردم، بندگان خدا اگر هم هيچ چيز نبود براي كوپن و زمين، براي اينكه خانواده‌ها هفت نفره بشوند تا در تهران بتوانند بمانند بالاخره ناچار مي‌شوند به توليد‌ جمعيتي! يك باره رسيديم به اين واقعيت كه ظرف 18 سال، مملكت جمعيتش دو برابر شد و ما سال 85 به 100ميليون نفر مي‌رسيم... الان كه مي‌گوييم اين برنامه بايد باشد، شما مي‌بينيد ما ناقص آورديم. حتي ما ادعا نمي‌كنيم كه توانستيم برنامه كامل بياوريم، اگر توانسته بوديم، طرح‌ها را ضميمه‌اش مي‌كرديم ... بين نظرات دولت و كميسيون اختلاف وجود داشته است ... ما بايد چارچوب كلي را بگيريم و چند ماه وقت بگذاريم كه برنامه كامل شود ... ما محور را كشاورزي قرار داديم ولي بحث محور قرار دادن كشاورزي وقتي عينيت پيدا مي‌كند كه با ساير بخش‌ها هماهنگ شود... ما بايد اين بحث بازسازي را توجه كنيم. دو بحث دارد بازسازي: يكي مراكز جمعيتي است كه بحثي نداريم، يكي بحث مراكز توليدي است. مراكز توليدي را بايد در چارچوب كل برنامه ببينيم... طبيعي است كه سياست دفاعي و سياست خارجي هم در چارچوب برنامه بايد ديده شود...

دوشنبه|ا|21|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]