واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: سيماي «صحيفه سجاديه» در آينه وبلاگستان
گروه فضاي مجازي: يكي از نويسندگان سرويسدهنده همبلاگي، در بخش مذهبي ابعاد مختلف صحيفه سجاديه را بررسي كرده است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، بلاگر در اينباره مينويسد: «نام امام سجاد(ع)، چهارمين امام شيعيان تداعي كننده مناجات و راز و نياز و دعا است. آن امام، مجالي براي فعاليتهاي علني فرهنگي، اجتماعي و سياسي نيافت و عمر شريف خود را در محراب عبادت و نيايش سپري كرد. عبادت و دعايش، سير الي الحقي نبود كه سير الي الخلق را به دنبال نداشته باشد. بلكه عبادت و محراب او و رويي به خالق و سويي به سوي خلق داشت.»
«او با حبل دعا مردم را با خدايشان مرتبط ميكرد و اين حبل از چنان استحكام و عمقي برخوردار است كه پس از گذشت قرنها، طراوت و اتقان و ژرفاي خود را از دست نداده است. نميتوان گفت همه دعاها و نيايشهاي امام(ع) به دست ما رسيده است، بلكه دعاهاي منسوب به آن حضرت قطرهاي از درياي ژرف نيايشهاي اوست. دليل اين سخن مستدركات بسيار صحيفه كامله سجاديه است.»
نويسنده مينويسد: «به قول شهيد سيدمحمدباقر صدر(ره)، صحيفه سجاديه را بايد به عنوان بزرگترين عمل اجتماعي زمان و موقعيت امام(ع) معرفي كرد. اين كتاب يگانه ميراث فرهنگ الهي، يك منبع بزرگ مكتبي، يك مشعل هدايت رباني و يك مدرسه اخلاق و تربيت اسلامي است كه با گذشت روزگاران پايدار ميماند. انسانيت پيوسته به آن نيازمند است و هرچه گمراهي هاي شيطان و فريبندگي دنيا فزونتر شود، نياز به آن بيشتر ميشود.»
«از صحيفه سجاديه، كه سند آن به امام زينالعابدين(ع) منتهي ميشود، به اختالقرآن و انجيل اهل البيت(ع) و زبورآل محمد(ص) و صحيفه كامله تعبير شده است. علامه ابن شهر آشوب، در كتاب معالمالعلما در ذيل ترجمه متوكل ابن عمير، با عنوان زبور آل محمد(ص) و در ذيل ترجمه يحييابنمحمدالحسينيالدلفي، با عنوان انجيل اهل بيت از آن ياد كرده است.»
بلاگر ميافزايد: «ششمين تصنيفي كه در اسلام انجام گرفته، صحيفه سجاديه است. علماي مسلمان اهتمام بسيار به اين كتاب داشته، شرحهاي زيادي بر آن نوشتهاند. يكي از نويسندگان در كتاب خود تعداد 68 شرح صحيفه را معرفي كرده است.»
«از صحيفه سجاديه، كه سند آن به امامزينالعابدين(ع) منتهي ميشود، به اخت القرآن و انجيل اهل البيت(ع) و زبور آل محمد(ص) و صحيفه كامله تعبير شده است. علامه ابن شهرآشوبف در كتاب معالمالعلما در ذيل ترجمه متوكلابنعمير، با عنوان زبور آل محمد(ص) و در ذيل ترجمه يحييابنمحمدالحسينيالدلفي، با عنوان انجيل اهلبيت از آن ياد كرده است.»
بلاگر ميافزايد: «صحيفهاي كه اكنون در دست ما است سند آن به بهاالشرف ميرسد. وي در سال 516 در ماه ربيع الاول اين دعاها را به سندي كه در اول صحيفه نقل شده، دريافت كرده است. البته صحيفه سالها قبل از بهاالشرف معروف بود.»
براي مشاهده متن كامل اينجا را كليك كنيد!
چهارشنبه|ا|23|ا|بهمن|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 163]