گزيده سرمقاله‌ روزنامه‌هاي صبح امروز ايران

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: گزيده سرمقاله‌ روزنامه‌هاي صبح امروز ايران
خبرگزاري فارس: روزنامه‌هاي صبح امروز ايران در سرمقاله‌هاي خود به مهمترين مسائل روز كشور و جهان پرداخته‌اند كه گزيده برخي از آنها در زير مي آيد.

* كيهان

روزنامه كيهان در سرمقاله امروز خود با عنوان الگوى قيام به قلم حميد اميدي آورده است:
1- سال 61 هجري قمري بود. چهل روز از واقعه جانگداز مي گذشت. هنوز از خاك كربلا عطر خون خدا به مشام مي رسيد و صداي محزون «هل من ناصر» فرزند رسول الله(ص) در ميان دشت طنين انداز بود. كربلا تا پيش از حادثه بزرگ، كربلا بود و اكنون سرزمين بهشت است. اگر به اين دشت خاموش گوش بسپاري در پس اين سكوت هول انگيز، غريو رجز دلاوران سپاه خدا را آميخته با چكاچك شمشيرها مي شنوي و چون روي به خيمه ها كني زنان و كودكاني را مي بيني كه تشنگي در آن صحراي سوزان را با وقار تحمل مي كنند و اگر صداي كودكي به «العطش» برمي خيزد، كمترين التماسي از دشمن در آن نيست.
اين شمشير شكسته ها و نيزه شكسته ها و خيمه هاي سوخته همه نشانه اند. نشانه همان واقعه اي كه از جبراييل به حضرت آدم(ع) و همين طور سينه به سينه گشت تا به روز واقعه رسيد و تا قيامت هم ادامه خواهد يافت.
2- عطيه عوفي مي گويد: 40 روز بعد از شهادت حضرت سيدالشهدا(ع) من همراه جابربن عبدالله انصاري به زيارت قبر امام حسين(ع) رفتيم. وقتي به كربلا رسيديم، جابر كنار آب فرات غسل كرد، و خود را معطر ساخت. جابر پير و نابينا بود. دست او راگرفتم و در حالي كه به ذكر خدا مشغول بود بسوي قبور مطهر شهداي كربلا قدم برداشتيم. جابر هنگامي كه دستش به قبر اباعبدالله (ع) رسيد از شدت اندوه بيهوش شد و به روي قبر افتاد.
او را به هوش آوردم... جابر چند بار مولايش را صدا زد... يا حسين يا حسين يا حسين(ع)... ندا داد: آيا دوست جواب دوستش را نمي دهد؟ و جواب خود را چنين داد؛ چگونه پاسخ دهي در حالي كه خون از رگهاي گلويت بر سينه ريخته و ميان سر و بدنت جدايي افتاده است!
من گواهي مي دهم كه تو فرزند بهترين پيامبران و سرور مؤمنان و مقتداي پرهيزكاران، زاده هاديان و رهبران، پنجمين از اصحاب كساء، فرزند سيده زنان عالم، هستي.چرا چنين نباشي كه دست سيدمرسلين (ص) تو را پرورانيده و از سينه ايمان شيرخورده اي.
جابر رو به عطيه مي كند و مي گويد: اي عطيه! به تو وصيتي مي كنم. دوستان محمد(ص) را دوست بدار كه سزاوار دوستي اند و دشمنان او را دشمن بدار كه شايسته دشمني اند. با دوستان اين خاندان مهربان باش كه اگر يك پاي آنان به گناه بلغزد، پاي ديگرشان به محبت خاندان نبوت استوار گردد. عاقبت كار دوستان بهشت و فرجام كار دشمنان آنان دوزخ است.
جابر كه پانزده سال قبل از هجرت در مدينه تولد يافته و در جنگ هاي صدر اسلام جزء ياران پيامبر(ص) بوده و از مبلغين و محدثين راستين اسلام است، خطاب اين حديث نبوي قرار گرفته كه: «اي جابر! قبر حسين(ع) را زيارت كن. چرا كه پاداش زيارت وي با صد حج برابري مي كند. قبر حسين(ع) گلزاري از گلشن جنت است و خاك كربلا سرزمين بهشت.»
3- اربعين امسال مصادف با ورود انقلاب اسلامي به دهه چهارم از حيات طيبه خود، شد. بدون ترديد حركت انقلابي مردم در طول سالهاي مبارزه و اوج آن در بهمن 57 و به دنبال آن استقرار نظام جمهوري اسلامي، متأثر از قيام حسيني و فرهنگ عاشورا است.
بسياري از انديشمندان و متفكراني كه درباره چرايي و عوامل پيروزي انقلاب در ايران نظريه پردازي كرده اند، بر اين باورند كه «مذهب» عامل اصلي در شكل گيري انقلاب اسلامي و پيروزي آن بوده است.
ميشل فوكو، فيلسوف شهير فرانسوي و صاحب نظريه پست مدرنيسم، در كتاب «ايراني ها چه رويايي در سر دارند؟» معنويت گرايي سياسي را به عنوان يكي از ريشه هاي اصلي انقلاب ايران برمي شمارد. به نظر او روح انقلاب اسلامي در اين حقيقت خلاصه مي شود كه ايرانيان در انقلاب خود، ايجاد تحول و تغيير در خويش را جست وجو مي كردند. هدف اصلي آنان ايجاد تحولي بنيادين در وجوه فردي و اجتماعي، حيات اجتماعي و سياسي و در نحوه تفكر و شيوه نگرش بود. آنان راه اصلاح را در «اسلام» يافتند. اسلام براي ايراني ها هم دواي درد فردي و هم درمان بيماري ها و نواقص اجتماعي بود.
مروري بر ادبيات سياسي رايج در طول مبارزات، شعارها، سخنراني ها و بيانيه ها همه بيانگر اين واقعيت است كه در ميان عناصر مذهبي «فرهنگ عاشورا و نهضت امام حسين(ع)» نقش محوري داشته است؛ شعارهايي نظير «خميني، خميني، تو وارث حسيني» يا «نهضت ما حسيني است رهبر ما خميني است» و...
حضرت امام خميني (ره) با درك عميقي كه از دين و فقه سياسي داشت، مسايل را به صورتي متمايز نسبت به فقهاي پيش از خود مورد توجه قرار داد. بنيانگذار انقلاب اسلامي با اعتقاد به اينكه «زندگي سيدالشهدا، زندگي حضرت صاحب سلام الله عليه، زندگي همه انبياء عالم، همه انبياء از اول، از آدم تا حالا همه شان اين معنا بوده است كه در مقابل جور، حكومت عدل را مي خواستند درست كنند» مبارزه با رژيم ستمشاهي و تشكيل حكومت اسلامي را سرلوحه زندگي خود قرار داد.
در انديشه سياسي امام (ره)، اسلام تنها به عبادات و برگزاري مناسك و آيين هاي مذهبي ختم نمي شود. دعوت به آگاهي و بيداري ملت ها، برقراري ارتباط فرد با اجتماع، داشتن استقلال فكري و احساس مسئوليت در قبال مسايل مهم جهان اسلام، نشان از آميختگي اسلام با تمام وجوه زندگي انسان در قرائت ديني امام(ره) داشت.
حضرت امام راحل(ره) با اعتقاد به اينكه قيام و شهادت سيدالشهدا(ع) بايد ملاك عمل و كنش اجتماعي مسلمانان قرار گيرد، نهضت حسيني را مبناي حركت خويش در انقلاب اسلامي ايران قرارداد. ايشان مي فرمايند: «كل يوم عاشورا كل ارض كربلا بايد سرلوحه زندگي در هر روز و هر سرزمين باشد. همه روز بايد ملت اين معنا را داشته باشد كه امروز عاشورا است و ما بايد مقابل ظلم بايستيم و همين جا هم كربلاست و بايد نقش كربلا را پياده كنيم. انحصار به يك زمين ندارد. منحصر به يك عده نمي شود... اين دستور آموزنده هم تكليف است و هم مژده. تكليف از آن جهت كه مستضعفان با عده اي قليل عليه مستكبران با ساز و برگ مجهز و قدرت شيطاني عظيم، مامورند چونان سرور شهيدان قيام كنند و مژده بدين جهت كه شهيدان ما را در شمار شهيدان كربلا قرار داده است.»
بدين سان درهاي جديدي در تحليل درست و الگوپذيري از قيام عاشورا، گشوده شد. امام(ره)خود و مردم را در جريان مبارزه عليه رژيم ستمشاهي مامور به تكليف مي دانست و معتقد بود كه «سيدالشهدا(ع) به تكليف شرعي الهي مي خواست عمل بكند. غلبه بكند تكليف شرعيش را عمل كرده، مغلوب هم بشود، تكليف شرعيش را عمل كرده. قضيه تكليف است.»
انقلاب اسلامي وامدار نهضت حسيني است. مفاهيم عاشورايي و عبرت هاي اين واقعه عظيم با اسلام به عنوان ايدئولوژي انقلاب از سوي امام خميني(ره) درهم آميخت و مردمي ترين انقلاب قرن بيستم رقم خورد.
اكنون نيز كه انقلاب و نظام سرافراز جمهوري اسلامي وارد دهه چهارم شده، موج فزاينده اي از پيشرفت هاي علمي، تحقيقاتي، صنعتي، پزشكي و... كشور را فرا گرفته است. بدون ترديد با تكيه بر توانمندي هاي جوانان مسلمان و مردمي كه در مكتب حسيني رشد يافته و صلابت و استقلال را آموخته اند، آينده اي روشن و افقي درخشان فراروي ايران اسلامي خواهد بود.

* جمهوري اسلامي

روزنامه جمهوري اسلامي در سرمقاله امروز خود با عنوان "ايكاش آقاي رئيس جمهور " آورده است:
حضور مردم سراسر ايران در راهپيمائي يوم الله 22 بهمن امسال كه جشن سي امين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي و ورود به چهارمين دهه عمر پربركت اين انقلاب بود واقعا شگفتي آفريد. همانطور كه ديديم و شنيديم رسانه هاي جهاني به عظمت اين راه پيمائي اعتراف كردند و حتي تعدادي از آنها به اين واقعيت تصريح نمودند كه نسل جوان ايران هم انقلابي است .
اين حماسه آفريني مردم كه 30 سال است ادامه دارد و همواره قوي تر مي شود مسئوليت دولتمردان را سنگين تر مي كند و اين نكته بسيار مهم را به آنها يادآوري مي نمايد كه مردم ايران با اصل انقلاب و نظام جمهوري اسلامي پيوندي مستحكم دارند و حضور آنها در صحنه هاي گوناگون به اشخاص مربوط نمي شود كما اينكه دستاوردهاي اين انقلاب نيز نبايد به نام اشخاص و گروه ها ثبت شود بلكه متعلق به ملت است و همه كساني كه در طول 30 سال گذشته در صحنه هاي مختلف و در مسئوليت ها و مديريت هاي مختلف حضور داشتند در شكل گرفتن اين دستاوردها نقش داشتند.
خوشبختانه اين نكته در اظهارات سخنران راه پيمائي 22 بهمن تهران كه آقاي رئيس جمهور بود به روشني مورد توجه قرار گرفت و به آن تصريح شد. آقاي احمدي نژاد در سخنان خود گفت : « در تاريخ ثبت بشود كه هيچكس نمي تواند دستاوردهاي ملت را به حساب شخصي يا گروهي واريز بكند » .
اين سخنراني نقاط قوت ديگري هم داشت كه عبارت بودند از اينكه سرنوشت بوش رئيس جمهور سابق آمريكا آئينه عبرت براي همه است براي ريشه كني جنايت و ناامني در جهان سران جنايتكار رژيم صهيونيستي و دولت بوش بايد محاكمه و مجازات شوند و اينكه پيروزي هاي ملت ايران و عشق و محبت ملت ها به اين ملت از الطاف خداست . تاكيد بر اين نكته كه دانشمندان ايران حصار تحقير و انحصار علمي استكبار را شكسته اند و راه رسيدن به همه قله ها را فتح كرده اند و اينكه برخلاف مستكبران ملت ايران علم را براي صلح و عدالت ميخواهد نيز از نقاط قوت اين سخنراني بود.
اما سخنراني آقاي رئيس جمهور داراي نقاط ضعف هم بود. قطعا در شرايط طبيعي لزومي ندارد افراد بگردند و نقاط ضعف ها را از يك سخنراني استخراج كنند و به رخ بكشند اما اين قاعده تا جائي جاري است كه نقاط ضعف كم اهميت باشند و تاثير منفي چنداني در جامعه نداشته باشند. در غيراينصورت تذكر نقاط ضعف نه تنها اشكالي ندارد بلكه لازم است و حتي ناديده گرفتن آن قابل توجيه نيست .
در ميان نقطه ضعف هاي سخنان آقاي رئيس جمهور در سخنراني 22 بهمن تهران تكيه ايشان برمقطع 1383 و ارائه آمارها برپايه تقسيم تاريخ ايران بر دو مقطع تا 1357 (سال انقلاب ) و تا 1383 (سال رئيس جمهور شدن آقاي احمدي نژاد) و گاهي تقسيم سالهاي بعد از پيروزي انقلاب به دو مقطع قبل از 83 و بعد از 83 بسيار عجيب و قابل تامل است . اين تقسيم بندي حداقل در 12 مورد و در اموري از قبيل افزايش دانشگاه ها و دانشجويان مقالات علمي اختراعات صنعت بودجه هاي مربوط به طرح هاي صنعتي توليدات كشاورزي نفت گاز ميراث فرهنگي ثبت آثار ملي كارهاي عمراني صادرات غيرنفتي و ... صورت گرفته و به ويژه تاكيد اصلي بر اين بوده است كه از سال 1383 تاكنون در اين زمينه ها پيشرفت ها بسيار بيشتر از سالهاي قبل از آن بوده است . عجيب تر اينكه در همين سخنراني از تعبير « در اين سه چهار سال اخير » يعني دوران دولت نهم استفاده شده تا چنين وانمود گردد كه كار اصلي را اين دولت انجام داده است !
علاوه بر اينكه چنين روشي با گفته خود سخنران كه در همين سخنراني بر اين نكته تاكيد كرده است كه « هيچكس نمي تواند دستاوردهاي ملت را به حساب شخصي يا گروهي واريز بكند » در تضاد است اصولا اين تقسيم بندي داراي سه اشكال اساسي است . اول آنكه بسياري از آمارها مخدوش هستند دوم آنكه بر فرض صحت آمارها همه ي آنها نتايج تلاش هاي دولت هاي گذشته هستند كه در شرايط سخت اقدام به پايه ريزي هاي اساسي و قوام بخشيدن به زيرساخت ها كردند و زمينه را براي اين بهره برداري ها فراهم ساختند و سوم آنكه راه پيمائي 22 بهمن اصولا محل سبك و سنگين كردن دولت ها نيست بلكه جاي به رخ كشيدن اقتدار ملت ونظام جمهوري اسلامي در برابر قدرت هاي استكباري و ظالم و فاسد جهان است . اين نكته هنگامي اهميت بيشتري پيدا مي كند كه توجه شود سخنران شخص رئيس جمهور است كه بايد در مقاطع مهمي همچون يوم الله 22 بهمن نماد عموم ملت باشد نه يك جمع خاص يا حتي يك دولت خاص . دولت ها ميآيند و مي روند و آنچه ميماند حاصل جمع كارهاي همه دولت ها با پشتيباني ملت است .
ايكاش آقاي رئيس جمهور به اين نكته ي مهم توجه مي كرد كه در سي امين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي براي مردمي سخنراني مي كند كه به خاطر اشخاص در راه پيمائي شركت نكرده اند و نيامده اند درباره عملكرد يك دولت بشنوند بلكه براي حمايت از انقلاب و نظامي آمده اند كه متعلق به همه است و همه براي پيروزي و استمرار و اقتدار آن فداكاري كرده اند . مراسم ملي يوم الله 22 بهمن و جشن ورود به چهارمين دهه انقلاب را به بلندگوي تبليغات انتخاباتي تبديل كردن اقدام پسنديده اي براي يك رئيس جمهور نيست .
نقطه ضعف ديگر ناديده گرفتن دولت ها و مديراني است كه در طول نزديك به سه دهه براي به ثمر رسيدن طرح هاي علمي مهمي از قبيل ساختن و به فضا فرستادن ماهواره ها تلاش كردند . شروع اين كار بزرگ مربوط به اواسط دهه 60 است و همه خوشحاليم كه اكنون بخشي از آن به ثمر رسيده لكن ايكاش در مراسم به فضافرستادن ماهواره اميد و در سخنراني 22 بهمن كه به تفصيل درباره جزئيات آن سخن گفته شد اشاره اي هم به دولت هائي كه در اين كار بزرگ سهم داشتند مي شد. يكي از بزرگترين وظايف دولت اسلامي فرهنگ سازي است وقدرشناسي يكي از مهمترين عوامل فرهنگ سازي است كه متاسفانه فراموش شده است .
اعلام آمادگي ملت ايران براي مذاكره با آمريكا نقطه ضعف ديگر اين سخنراني بود. اعلام موضع در اين زمينه به رهبري اختصاص دارد و ديگران جز براي اجراي سياست رهبري نبايد وارد اين مقوله شوند. رهبر معظم انقلاب سال گذشته در سخنراني يزد ضمن برشمردن دلايل مخالفت با رابطه با آمريكا تصريح فرمودند كه « رابطه با آمريكا در حال حاضر براي ملت ايران نفعي ندارد و مطمئنا آن روزي كه رابطه با آمريكا براي ملت مفيد باشد بنده اولين كسي خواهم بود كه آنرا تاييد مي كنم » (روزنامه جمهوري اسلامي 15 ديماه 1386 ) .
با توجه به اين تصريح ديگران نبايد در اين موضوع حساس جلوتر از رهبري حركت كنند به ويژه آنكه انتظار اين بود كه پاسخ دولتمردان آمريكائي كه از مسئولان جمهوري اسلامي ايران خواسته اند مشت گره كرده خود را باز كنند در سخنراني 22 بهمن به نحو شايسته اي داده ميشد . اعلام آمادگي براي مذاكره حتي مشروط با آمريكا قطعا پاسخ شايسته اي به اين شرط گستاخانه دولتمردان آمريكائي نبود.

* رسالت

روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "چهل سپيده سوگ " به قلم سيد مسعود علوي آورده است:
در اندوه اربعين عاشورائيان، اسپند روي آتشيم و در بي قراري مان «حسين» را زمزمه مي كنيم. اقيانوس عشق، شرمنده يك قطره خون حسين است. دردا و دريغا كه معماي عشق شيعه را شرح و بيان نتوان كرد و اين راز سر به مهر بر دل هاي دلدادگان، بسيار سنگين و فرساينده است. هر شبنم اشكي كه بر ديدگان ما مي نشيند، نماينده امواج خروشان غم در وجود بي تاب مان است. در بارگاه غم حسين است كه عزت يافته و شيعه گشته ايم. اشك ديدگان در عزاي اربعين امير حماسه، التهاب زلال دل است و گلاب گل هاي نينوا.اينك اربعين آلاله ها در منشور اشك پاك ديدگان باراني ما تكثير شد. در نگاه آسماني شيعه، تصوير ايثار اصحاب عشق را نظاره گريم. ياس هاي سرشك غمگنانه ما، شميم دلجوي كربلا دارد. اي ابرهاي اندوه! همپاي ديده آسمانيان، در اربعين هجران حسين با حسرت و حيرت بباريد. امروز بر كدام غم بگرييم و در فرقت كدامين يار، مويه كنيم؟ الهي! شكايت به درگاه تو آوريم از سنگيني مصيبت فقدان سبط حبيبت.
امروز آبشار اشك پاك ملائك از ملكوت بر خاك عطرآگين كربلا، ريزان است. امروز نينوا، غوغاي كائنات است و مصلاي قدسيان و غمزدگان. امروز مرغ دل از اندوه فرقت حسين در آشيانه سينه، چاووش زيارت مي‌ خواند. كبوتر بي تاب دل، همپاي جان بي تاب مان امروز عزم سفر به زيارت عاشورائيان دارد. مقتل سومين ياس خونين بهار ولايت، برترين بهشت آرزومندان اهل نياز است. اي مزار مولاي قائمين! تو رواق عرش و صحن مصفاي ملكوت در گستره خاكي مايي؛ درد عاشقان و دواي دلخستگاني؛ مطاف ملائك و مزار زائران باراني؛ هر روز وعده‌ اي و امروز به دل هزاران وعده ديدار تو داديم. يا سيد الشهدا! شفيع و شافي تويي و شفا و شفاعت از تو مي ‌جوييم. عطوف و رئوف، تويي و عطوفت و رافت از تو مي ‌خواهيم. كريم و سخي تويي و سخا و كرامت از تو مي ‌بينيم. تو حسيني و لطيفي و باران لطيف احسانت هماره روشنا بخش لحظه لحظه‌ هاست. نياز و عهد و نذر و آرزوي ما، يك لحظه ديدن ضريح زيباي توست.
اي نور مبين آفرينش! هلال ابروي تو بارز ترين بينه شيعه است.
چهل سپيده است كه سپيدار غم در دل شيدائيان ريشه كرده و فراق ياران عاشورا، اشك شيعه در فرات ارادت روان كرده است يا حسين!
«و واعدنا موسي ثلاثين ليله و اتممناها بعشر فتم ميقات اربعين ليله.»
با عشق لقاي يار، ماه محرم را سپري كرديم و در عاشورا ديده در خون نشانديم و اينك اربعين آمد و وعده ديدار حاصل شد.
امروز جابر دل با عطيه شوق به سوي كربلا راهي است و در اربعين، مزار شهيدان نينوا بوسه گاه خاكساران و دل نثاران امير حماسه و نور است. امروز هستي، حسين را زمزمه مي كند و عطشناكان ولايت، عباس بن علي را مي خوانند. اربعين، بيعت دوباره با عاشوراست. بعثت جان هاي ملتهب است و تكرار پيمان پايدار شيعه در غدير. اربعين، روز برائت از سلطه ستم و هنگامه عهد عاشقان شهادت است. يادمان روزهايي است كه خورشيد را فراز نيزه هاي جهل ديديم و بر مظلوميت فضايل، گريستيم. اربعين، تذكار آناني است كه حق نمايان، سلاح باطل گرفتند و بر روشناي حقيقت شوريدند. اينك ما عاشقان هدايت حسيني با تاسي به شاهدان عاشورا كه رقص شمشير بلا را به هيچ انگاشتند، شمشير غم به جان خريده و «بلي» گويان اهل ولا گشته ايم و سرانجام سرخ سيدالشهدا مي جوييم؛
زير شمشير غمش رقص كنان بايد رفت
زان كه شد كشته او، نيك سرانجام افتاد
اربعين، فرصت مجدد فرياد رساي ستم سوزي است، فرصت هم آوا شدن با سيد الساجدين (ع) و زينب كبري (س) كه احياگر امر به معروف و نهي از منكر و اصلاح ناب حسيني بودند و حراست از ارزش هاي علوي، آموزه شكر و شكيبايي و رشادت شان است. ما درس استمرار ايثار ناب حسيني و عدل بي بديل علي از خروش زهرايي زينب آموخته ايم و بسان آن اسوه استقامت سرخ، تمامت هستي مان را فداي ساحت ولايت كنيم. زينب، صحيفه مصائب اولياء خدا، وارث فضايل صديقين، ثمره رنج انبياء، عصير خصايل صالحين و عصاره بذل مهجه قلب شهيدان است. زينب، آيينه تمام نماي درد جراحت سينه ام ابيها و انشقاق تارك مولا و شرنگ تنهايي مجتبي و حماسه سرخ عاشوراست. زينب، يادگار لحظه هاي نينوا و ملجا سالار شهيدان در هجوم بي نهايت شمشير بليه است.
خدايا! آفتاب پگاه اربعين، نمكپاش دل چاك چاك ماست. اينك در چهلمين سپيده شهادت غمگنانه و مظلومانه حسين، همصدا با سلاله امير عاشورا و مولاي نينوا خواهان، خامنه اي عزيز، با دلي سرشار از غم مي گرييم و اشك خويش را با تاسي به سيره آسماني مهدي آل هدايت، به خون عاشقان عاشورايي پيوند مي دهيم؛ «فاسئل الله الذي اكرم مقامك و اكرمني بك ان يرزقني طلب ثارك مع امام (مهدي عليه السلام) منصور من اهل بيت محمد صلي الله عليه و آله. اللهم اجعلني عندك وجيها بالحسين عليه السلام في الدنيا و الآخره.»

* مردمسالاري

روزنامه مردمسالاري در سرمقاله امروز خود با عنوان "تاملي بر فرهنگ عاشورا " به قلم ابوالقاسم غلامي ماياني آورده است:
ابتدا، اگر فرهنگ را پديده اي نرم افزاري، محسوس، غير ملموس و وراي هر چيز بدانيم، كه عطر مهيج ادب، آداب، رسوم، اخلا ق و بسياري از كنش هاي شايسته و سازنده است، با توجه به آموزه هاي فرهنگي، ملي و مذهبي خود ضمن بزرگداشت عاشورا آن را يك فرهنگ مي دانيم و انتخاب مي كنيم. از آن رو، سمت و سوي ما معلوم مي شود، انديشه، گفتار و كردار ما نيز نيك و سالم، سازنده و بالنده مي شود.
از آن جا كه بهشت براي كساني است كه چنين تقوايي را برگزيده اند، پس اعتقاد، ايمان و همسويي با فرهنگ راستين عاشورا دو دنياي ما را كفايت مي كند.
آري، تنها با آن باور مبارك است كه زير بار ظلم نمي رويم و به كسي هم ظلم نمي كنيم. از سختي و دشواري و اشخاص نمي ترسيم و كسي را هم نمي ترسانيم. حق مي گوييم، ايثار مي كنيم، متعادل مي شويم، در مي يابيم، مي گوييم، بارور مي شويم، خوب عمل مي كنيم كه در دونيا درهاي بهشت به روي ما گشوده است.
«مسلماني كه داند مزد دين را نسايد پيش خدا الله جبين را» «اگر گردون به كام او نگردد»
«بگرداند به علم خود زمين را»
كما اين كه در حماسه عاشورا نيز عاشقان سينه سرخ كربلا مصمم شدند، با ايثار جان خود، اصل دين را از تزوير، ريا و جهل و خرافه مبرا نمايند. چهره متظاهران به دين را كه جز مسند ظاهري چند روزه دنياي دون نمي شناسند، بر ملا سازند و از احدي نهراسيدند. با توجه به چنين فرهنگي، اميدواريم باور كنيم، اگر روي آن چيزي را كه مي خواهيم تمركز كنيم، به آن مي رسيم. مثلا : وقتي ما تصميم مي گيريم سالم باشيم، سلول هاي بدن ما كه هر چند سال يك بار به طور كلي عوض مي شوند(مي ميرند و متولد مي شوند) و سلول هاي جديد سالم، جاي سلول هاي فرسوده را پر مي كنند; پس با تولد سلول هاي سالم، ما همه سالم مي شويم و سالم مي مانيم.
و اگر بدانيم كه ما منبع بي پايان انرژي هستيم و مي توانيم خود و مملكتمان را بسازيم، با نشاط بيشتر و اميدواري فزون تر به كارمان ادامه مي دهيم.
توجه: دشمن اين چيزها را خوب مي داند و نمي خواهد مردم جهان سوم مولد باشند و روي مطالب سازنده تمركز كنند. چرا كه، به مواد خام آنها نياز دارد و بايد آن را به قيمت هر چه ارزان تر بخرد و مصنوعات خود را نيز متقابلا به مردم جهان سوم بفروشد، لذا با ايجاد تفرقه، خرابكاري و تزريق افكاري مخرب توسط مزدوران ظاهر الصلا ح آنها را از سازندگي باز مي دارند، چرا كه اگر افكارشان متمركز و هدفمند باشد، به آن چه كه مي خواهند مي رسند.
البته در كنار خرابكاري هاي دشمن، نمي توان اشخاص عافيت طلب را از نظر دور داشت كه خود را به رنگ محيط استتار مي كنند، كه گويي هيچ مسووليتي ندارند. همچنين دوستان نادان كه آب به آسياب دشمن ريخته و با جهالت و حماقت خود جوانان را از مساجد و اماكن مذهبي و فرهنگي فراري مي دهند، نه تنها دين گريزي را باعث مي شوند، متاسفانه مشاهده مي شود كه گاهي كارشان به دين ستيزي جوانان مي انجامد، چرا كه جوانان با فطرت پاك خود گاهي تحريف ها و اكاذيب را به حساب اصل دين مي گذارند.
پس بايد مسوولا ن فرهنگي كساني باشند كه خود را ساخته باشند و توان ساختن داشته باشند و براي رضاي خدا حق بگويند و حق بشنوند، تا شايد بتوانيم از اين گرداب نامرئي جان سالم بدر بريم و اين جانب به سهم خود به مسوولا ن ديني و فرهنگي يادآور مي شوم...
براساس فرموده رسول گرامي اسلا م (ص) «كلكم راع و كلكم مسوول عن رعيته» بايد مواظب باشيم واحساس مسووليت كنيم. چرا كه دشمن چون نمي تواند اين لو» لو» پرتلا » لو» را (يعني فرهنگ سازنده عاشورا را) از ما بربايد آن را تخريب مي كند.
از طرفي مثلا : اگر شادي فكر انسان را راحت و انسان را موفق مي كند و افكار آرام است كه آماده دريافت هاي انرژي مثبت و سازنده مي باشد; با حيله و خرافه، افكار ما را از سازندگي خارج مي كنند، كه مي دانند افكار آشفته، مشوش، متفرق، مغموم و منحط نمي تواند خلا ق و سازنده باشد. با اين وجود، بسياري از مومنان و متدينين آگاه با توجه به موهبت هاي بي انتهاي الهي با بيداري و بيدارسازي در پي نجات خود و جامعه با اميدواري به دوستي دادار داور، به تكاپو برخاسته اند. (خوشحالم كه من در اين صف ايستاده ام) «به نااميدي از اين در مرو اميد اينجاست
زياده از عدد قفل ها كليد اينجاست»
قرآن به ما مي گويد: خداوند هميشه با شماست، پيش روي شماست، كمك به حال شماست، از شما استقبال مي كند، پس چرا به استقبال او و فرامين او نمي رويم؟ آيا او امر خداوند جز اعتدال است؟ پس چرا، فكر خود را به جاي شادي، ترقي، تعالي، نوآوري، اصلاح طلبي و وحدت رويه، به بيماري و جنگ و غم و اختلاف و مرگ معطوف مي كنيم؟ از طرفي، مرگ پلي است بين دو عالم، يا دو زندگي، اما استعمار به توسط عمال نامرئي خود آنقدر آن را بزرگ جلوه مي دهد كه خانواده و فاميل و دوستان و حتي قبيله اي ساعت ها، روزها، هفته ها و شايد ماه ها با رسومات دست و پاگير، به دل مشغولي هاي آن مشغولند و از سازندگي باز مي مانند.
اين امثال و صدها مشابه آن، به ما مي گويند كه استثمارگران ما را زبون و ناتوان مي خواهند و هر روز براي بقاي خود ريشه در اعماق جوامع مي دوانند، يعني با ريا و تزوير جاي حق و حقيقت را مي گيرند و ناخواسته ملت هايي از اعتدال (كه خواست خداوند است) خارج مي شوند و توده ها ابزار كارآمدي براي مقابله با آن ندارند.
اينجانب از خداوند خواستار عاشورا و عاشوراهاي ديگري هستم، تا شايد عده اي مردانه نقاب از رخ نامردان بگشايند و جهل و خرافه از دامن اديان بزدايند و سردمداران زر و زور را به جاي خويش بنشانند (شايد از همين رو است كه ساير اديان الهي نيز هر يك منتظر ناجي اي مي باشند).
ختم كلام اينكه، امروز هم شاهد عاشورا هاي ديگري هستيم، عاشوراي غزه، افغانستان، عراق، لبنان و هر كنار و گوشه جهان و خانه و دكان و اختلاف آراي مسلمين. البته هر يك جلسه امتحاني است كه هر كس موضع خويش را تبيين و در اين معركه سهم خود را تعيين نمايد، كه فرموده اند: «كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا».

* صداي عدالت

روزنامه صداي عدالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "تلطيف طرح امنيت اجتماعي " آورده است: ‏
درست در روزي كه احمدي‌نژاد در نامه‌اي به وزير كشور خواستار بازنگري در اجراي طرح امنيت اجتماعي شد و صريحا به او ابلاغ كرد در اجراي اين طرح " از اقدامات سليقه‌اي، مقطعي، غير منطبق بر اخلاق كريمه اسلامي و بعضا خشن و تخريب‌كننده شخصيت شهروندان به طور اكيد جلوگيري شود و گزارش كار را به صورت مستمر ارائه نمائيد " ريس پليس كشور و مجري طرح گفته است طرح ارتقاي امنيت اجتماعي با اقبال خوب مردم و مسئولان روبرو شده است.
عقب‌نشيني دولت در اجراي طرح امنيت اجتماعي از هفته‌هاي پيش آغاز شده سه هفته قبل با اظهارنظر وزير كشور كه بر رعايت حقوق شهروندي مردم تاكيد مي‌كرد به نقطه عطف خود رسيد. اما اين چرخش روز جمعه با ارسال نامه رييس‌جمهور خطاب به محصولي نقطه اوج را تجربه كرد. احمدي‌نژاد در اين نامه با انتقاد از برخوردهاي سليقه‌اي از وزارت كشور به عنوان متولي اين طرح خواسته است " كساني براي اين امر مهم گمارده شوند كه خود عامل و متخلق و حقيقتاً پاك و دوستدار خلق خدا بوده و به مردم اعتماد داشته باشند. "
اين دستور در حالي ابلاغ شده است كه شكايتهاي زيادي از سوي مردم در بازه زماني اجراي طرح به واحد شكايت‌هاي مردمي ناجا رسيده است. آنچه از مفاد اين نامه به دست مي‌‌آيد متضمن اين نكته است كه دولت قصد دارد خود را مبرا كند. اما احمدي‌مقدم فرمانده نيروي انتظامي كه طبق قانون از وزارت كشور براي اجراي طرح امنيت اجتماعي ماموريت دارد در گفتگو با فارس تاكيد كرده است: " تلاش پليس براي اجراي طرح امنيت اجتماعي در چارچوب قانون است. رعايت ادب و احترام در عين قاطعيت نيز از اصول رفتاري پليس به شمار مي‌رود. "
همچنين در حالي كه در نامه احمدي‌نژاد بر حفظ حقوق شهروندي چنين تاكيد شده است: "حفظ و حراست از حقوق و كرامت شهروندان از وظايف اصلي حكومت است. در هر اقدام بايد احترام و كرامت آحاد جامعه در حد كامل و اجراي دقيق قانون به صورت اكيد مورد توجه قرار گرفته و رعايت گردد. احدي حق ندارد بدون حكم قضايي و يا شاكي حقوقي در امور شخصي مردم دخالت و يا از رابطه آنان با يكديگر استفسار نمايد كه در غير اينصورت خود امري خلاف و نوعي اشاعه فحشا خواهد بود. "
احمدي‌مقدم عدم رعايت حقوق شهروندي در اجراي اين طرح را شانتاژ خبري رسانه‌هاي خارجي خوانده و گفته است: " موضوع شانتاژ رسانه‌هاي مخالف و غربي امري عادي است و برايمان اهميتي ندارد،‌ اين رسانه‌ها كارشان شايعه‌سازي و به راه انداختن جنگ رواني است. " با اينكه احمدي‌مقدم در همايشي كه حدود دو هفته قبل برگزار شد صريحا از رفتار بد پليس با مردم انتقاد كرده بود جمعه از استاندارد بودن رفتار ماموران پليس خبر داده و گفته است: " رفتار پليس در بخش خدمات، رضايتمندي مردم را به دنبال داشته و بهتر از ديگر بخش‌ها است، رفتار پليس در بخش خدمات به استاندارد‌ رسيده است. "
وي بر اين نكته تاكيد كرده است كه: "براي بهينه‌سازي رفتار پليس اقدامات زيادي از قبيل تنبيه، تشويق و آموزش نحوه گفتار با مردم، رفتار با متهم و رعايت ادب و احترام درعين قاطعيت، صورت گرفته و اين اقدامات ادامه دارد. " فرمانده نيروي انتظامي با اشاره به اين‌كه مأموران پليس سعي مي‌كنند، تا با ارشاد و راهنمايي مسائل را حل و فصل كنند، تأكيد كرده است: ‌ "طرح ارتقاي امنيت اجتماعي با اقبال خوب مردم و مسوولان روبرو شد و پليس تلاش مي‌كند تا سقف كارش قانون باشد و مسائل را با اقدامات ارشادي، تذكر و اخذ تعهد حتي از كساني كه كج‌رفتاري داشتند برطرف كنند. " البته اقدامات ارشادي، تذكر و ... كه فرمانده نيروي انتظامي به آنها اشاره مي‌كند ناظر بر مواردي نيز هست كه بلوتوثهاي آنها در اينترنت و موبايل‌ها دست به دست مي‌چرخيد.برخي گمانه‌زني‌ها حاكي از اين است كه اين رفتار احمدي‌نژاد نوعي تبري‌جويي از اجراي طرح امنيت اجتماعي است.
در حالي كه طرح حجاب و عفاف توسط دولت احمدي‌نژاد به وزارت كشور و نيروي انتظامي براي اجرا ابلاغ شد. اين طرح در دولت آقاي خاتمي تصويب شده بود اما خاتمي از ابلاغ آن به وزارت كشور خودداري كرد تا اينكه در زمان احمدي‌نژاد اجرا شد. اجراي اين طرح بيشتر از همه معطوف دختران و پسران جواني بود كه در مرز سني بين 16 تا 26 سال قرار داشتند. اجراي طرح امنيت اجتماعي كه از بهار 86 آغاز شد موج‌هاي اعتراضي زيادي را برانگيخت كه اكنون به نظر مي‌رسد رييس‌جمهور سعي دارد انتصاب اين طرح به خود را منتفي كرده و در مرحله اجرا نيز سعي دارد دستور تلطيف بيشتر فضا را بدهد.
نگاهي به يكي از بندهاي نامه رييس‌جمهور به وزير كشور كه بر استفاده از روش‌هاي فرهنگي تكيه مي‌كند، اين موضع‌گيري را آشكارتر مي‌كند: " در هر كار فرهنگي از جمله صيانت از حريم عمومي، روش‌هاي فرهنگي پايه و اساس كار است. اخلاق با اخلاق و محبت با محبت و معنويت با معنويت و اعتماد با اعتماد متقابل منتقل مي‌شود و گسترش مي‌يابد و كساني بايد براي اين امر مهم گمارده شوند كه خود عامل و متخلق و حقيقتاً پاك و دوستدار خلق خدا بوده و به مردم اعتماد داشته باشند... بنابراين در انتخاب افرادي كه مي‌خواهند ديگران را به اخلاق والا توصيه كنند بايد نهايت دقت بعمل آيد و پس از آموزش‌ها و تعليمات درست و بر مبناي انديشه حقيقي اسلام به كارگيري شوند. فضاي جامعه اسلامي بايد فضاي نشاط، سرزندگي، محبت و همدلي و پاكي و اعتماد باشد و همه در تحقق و تعميق و ترويج آن مسئولند. "
انتهاي پيام/

يکشنبه|ا|27|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]