واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اندیشه - عرض شد وجود مبارک أبی عبد الله روی معیار علوم وَحیانی حرکت کرده است ؛ پیروان او روی علوم عقلی حرکت کرده اند. در مقابل هر چه بود شیطنت بود و جهل علمی بود و جهالت عملی. و آنچه را که نهضت سالار شهیدان را تشکیل داده است آن مرحلة عالیة بندگی است و آن حُبَّاً لِلّه است که انسان برای علاقة به خدا که او کمال مَحض است و جمال مَحض است و جمیل صِرف حرکت می کند. در زیارت امین الله که تلفیقی است از زیارت و دعا به ما گفتند: از خدا بخواهید: خدایا ! توفیقی بده، طرزی من زندگی کنم که دلهای جامعه متوجّه من باشد. من جاه طلب نیستم، امّا دلمایة مردم برای من سرمایه است که مردم به من علاقه مند باشند، در مشکلات من یار من باشند، دعای آنها پشت سر من باشد. کینة آنها را نداشته باشم، عداوت من در دلهای آنها نباشد؛ این از بهترین ذخائر است. این یک سلسله زندگی بهشتی هاست. وجود مبارک سالار شهیدان به ما آموخت که شما اگر کاری را انجام می دهید برای ترس از جهنّم نباشد، برای شوق به بهشت نباشد، برای شیدائی لطف و رحمت ویژة الهی باشد؛ نهضت کربلا را هم این بخش سوّم تشکیل داد. زیارت امین الله به انسان می گوید: از خدا بخواه، بگو خدایا ! توفیقی به من بده که در جامعه محبوب باشم. کار خیری از دست من بر بیاید، برای مردم انجام بدهم که بشوم محبوب جامعه، بار دیگران را بردارم که بشوم محبوب جامعه. خدایا! اگر من برای اینکه دل های مردم متوجّه من بشود کاری انجام بدهم، این بی اثر است. زیرا این یا ریاست، و یا سُمعه است که این با نهضت سازگار نیست. من کار را برای رضای تو انجام می دهم و قافلة دلها هم به دست توست. تو هم مُقلّب القُلُوبی، دلهای جامعه را به سمت ما متوجّه کن ! مُحِبَّهً لِصَفوَهِ اُولیائِکَ مَحبُوبَهً فِی أرضِکَ وَ سَمائِکَ... به ما فرمودند: این دعاها را بخوانید، از خدا بخواهید که محبوب ملائکه بشوید. مَحبوبَهً فِی أرْضِکَ وَ سَمائِکَ (1). خُب اینها کمالات ماست، اینها اهداف ماست، اینها برای ماست ؛ ما می توانیم به اینجا برسیم. آنوقت حیف است خود را ارزان بفروشیم و هزینه بکنیم برای چیزی که نه نفع دنیا دارد و نه نفع آخرت... مستحضرید که اشک ریختن برای سالار شهیدان (ع) از بهترین فضائل دینی ماست. ما با یک «اندیشه» زندگی می کنیم از یک سو و با یک «انگیزه» هم به سر می بریم از سوی دیگر. بخش مهم کار ما را آن انگیزه های ما رهبری می کند. آن عاطفه های ما، آن قهر و مِهر ما به آن انگیزه وابسته است. این انگیزه اگر هدایت بشود، تلطیف بشود، بازسازی بشود، به زیست محیطی سالم برسد؛ ما در تصمیم گیری ها خیلی راحتیم. آن خشونت ها را این اشک بر طرف می کند، آن کینه توزی ها را این اشک بر طرف می کند، آن حَسدها را این اشک برطرف می کند. اشکِ برای کسی که یک فرشتة مُمثّل است، انسان را فرشته می کند. یک وقت است انسان در اثر یک سلسله حوادث عادی اشک می ریزد، آن اشک آموزنده نیست! امّا وقتی برای معلّم خود، برای کسی که برای احقاق حقّ و اِبطال باطل از هیچ نثار و ایثاری دریغ نکرده است، اشک می ریزد، این اشک معلّم انسان است. گاهی یک نوحه ای می خواند، یک مَدحی می خواند، یک مرثیه ای می خواند، در تنهائی اشکی می ریزد. ولی تلاش و کوشش تان این باشد همانطوری که بزرگان ادبیاتِ عرب اشعار گفته اند، در ما فارسی ها هم همین مضمون هست که انسان از چشمش التماس بکند، به چشمش التماس بکند، بگوید: ای چشم ! مرا کمک کن در ریختن چند قطره اشک برای حسین بن علی بن أبیطالب! این انسان را از آن حالت عُقده ای و سنگین بودن سبک می کند. چون یک فرشتة ممثّلی است برای همة ما. وجود مبارک رسول خدا (ص) وقتی حسین بن علی را می بیند، اشک می ریزد. امیرالمؤمنین اینطور است، فاطمة زهرا (س) اینطور است. گاهی می دیدند وجود مبارک پیغمبر مشغول سخنرانی است، از بالای منبر پائین آمده و مستمعان و مخاطبان زیاد از نزدیک دیدند که وجود مبارک حضرت آمده پائین و این بچّه را بَغل کرده، آورده بالای منبر، روی زانوی خود نشاند. نگاه کردند، دیدند حسین بن علی است. این بچّة کوچکی بود، وارد مسجد شد. در حضور همه این لَبان را می بوسد. زیر گلو را می بوسد. اینها نمی دانستند پیغمبر چرا این کار را می کند! خُب پیغمبر است، در حضور مردم از بالای منبر ...گاهی این دکمه ها را باز می کرد، از زیر گلو تا سینة حضرت را می بوسید؛ اینها برای خیلی ها حلّ نشد. چون آن وقتی که اینها انجام شد، وجود مبارک سیّد الشهداء مثلاً سه ساله یا چهار ساله بود. پنجاه سال از این قضیّه که می گذرد، آنهائی که در مجلس پیغمبر بودند، همة آنها مُرده اند. امّا یک کسی که الآن تقریباً سنّش 55 سال است، و شاید نزدیک شصت سال است، او می تواند در شام به یزید بگوید: یزید! اِرْفَعْ قَضِیبَکَ الهاتَیْنِ الشَّفَتَیْن (2). چوب را از این لبان بردار! ...اَلسَّلامُ عَلَی الحُسِین. وَ عَلی عَلیِّ بنِ الحُسِین. وَ عَلی اُولادِ الحُسِین. وَ عَلی اَصحابِ الحُسِین. اَلسَّلامُ عَلِیْکُمْ یا اَهلِ بِیتِ النُبُوَّة وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُه. ..................... (1) مفاتیح الجنان / زیارت امین الله (2) بحار الأنوار / ج45 / ص 116 * آمل. محرم 1425 هجری
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 376]