واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل > خاورمیانه - از ابتدای شورش سراسری یمن در فوریه، رئیس جمهور علی عبدالله صالح همه هنر خود در برقص اوردن خرس را به معرض نمایش گذاشته است. خالد فتاح از ابتدای شورش سراسری یمن در فوریه، رئیس جمهور علی عبدالله صالح همه هنر خود در برقص اوردن خرس را به معرض نمایش گذاشته است. در جبهه داخلی،او ابتدا به معترضین امتیازاتی داد، اما بعد آنها را پس گرفت. سپس از پلیس و سرکوب نظامی تا حد امکان بهره جست همانگونه که سعی کرد از شکاف های عمیق موجود در جامعه یمن استفاده کند. صالح در عین حال برای مخاطبان منطقه ای و بین المللی نیز دو کارت اخطار نشادن داد : القاعده و جنگ داخلی. از لحاظ استراتژیک یمن حقیقتا برای امنیت منطقه و امنیت بین الملل حیاتی محسوب می شود چرا که در تقاطع دریای سرخ و اقیانوس هند واقع شده و در عین حال مامن خطرناک ترین شاخه القاعده محسوب می شود. اما با وجود چنین اهمیتی، یمن حساس ترین و عقب مانده ترین و آلوده ترین رژیم سیاسی در خاورمیانه است. اما با این وجود،در طول سه ماه گذشته صالح نشان داد که یکی از با استعدادترین رهبران عرب در مانور و حفظ بقاء خود بوده است. چهارماه پس از اولین درخواست ها برای رفتن صالح، او همچنان به قدرت چسبیده است. بطور مثال در پایان ماه می، هلیکوپترهای ارتش یمن سفرای بین المللی امارات متحده عربی را که سفارتشان در صنعا به محاصره در آمده بود نجات دادند. سفرا بدام طرفداران مسلح علی عبد الله صالح افتاده بودند،که از توافق حاصل شده توسط میانجیگیران مبنی بر استعفای رئیس جمهور بعد از سه دهه عصبانی بودند. اما زمانی که سفرا هنوز در کاخ ریاست جمهوری بودند مطلع شدند که صالح تصمیم گرفته است توافقنامه با مخالفین را امضا نکند. این سومین بار بود که صالح نظرش را در آخرین لحظه تغییر می داد و واسطه های منطقه ای و بین المللی را که هفته ها برای خروج سیاسی او در حال مذاکره بودند ناامید می کرد. نگاهی به قیام یمن نشان می دهد که چه نمونه منحصر به فردی در آکواریوم سیاسی انقلاب های عرب حضور دارد. در حالیکه انقلاب تونس در یک روستا شعله ور شد و انقلاب مصر در پایتخت ،انتفاضه اجتماعی یمن از همه جا آغاز شد. تصادفی نیست که انقلاب های مردمی یمن در مکانهای متعدد جغرافیایی آغاز شده است. صالح مدیریت درگیری ها را به عنوان یکی از ابزارهای ضروری حکومتش قبول کرده است. در نتیجه،در آستانه انقلاب نقشه یمن بطور کامل با درگیری های خشونت آمیز و لاینحل شدید آسیب دیده است: شورش شمالی ها،جنبش جدایی طلب جنوبی،شبه نظامیان جهادی و اختلافات خونین بین قبیله ای. هر کدام از این درگیری ها در منطقه جغرافیایی سیاسی خود نارضایتی اقتصادی و امنیتی ایجاد می کند. هر کدام مداری از قربانیان و ذینفعان خود را ایجاد می کند.انقلاب یمن ملغمه ای از همه اینهاست. برعکس دیگر کشورهای عربی که قیام های مردمی در آن جوانه زد، یمن نه یک کشور کاملا پلیسی است و نه یک دیکتاتوری نظامی.یمن توسط یک ساختار بسیار پیچیده رقابتی از خاندان های بزرگ و شبکه ای از قبایل اداره می شود که عمده فعالیت آنها به طور مرتب در دستگاه امنیتی و نظامی رصد می شود. صالح نمی تواند تا ابد اینگونه ادامه دهد ،او حتی با مشکلات زیادی برای مذاکره شرایط خروجش روبرو خواهد شد. اگرچه خروج علی عبدالله صالح از عرصه سیاست پیروزی نمادینی برای مردم خواهد بود،اما جایگزینی او با یک رهبر دیگر ،کشور را از این اختلافات نجات نمی دهد. یمن کشوری عمیقا متشتت است که بیشتر با خودش در اختلاف است و راهی دراز برای خنثی کرن میراث هولناک کشوری ضعیف،خشن و بی ثبات را دارد. مصر و تونس نیاز مبرمی به تعریف جدیدی از ارتباط میان نهادهای دولتی و شهروندان دارند. لیبی باید یک جامعه مدنی را بسازد. سوریه باید دروازه های بسته عرصه سیاسی اش را باز کند اما یمن باید از نو یک کشور بسازد. گاردین، ترجمه آمنه معزی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 328]