واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: برخي از کشورها مانند آمريکا مجموعه اي از سنن تربيتي و فرهنگي مختلفي را در خود جاي داده است. اگر شجره نامه بسياري از خانواده هاي آمريکايي را پي گيري کنيم، نهايتاً به مهاجراني مي رسيم که سختي هاي بسياري را تحمل کرده و با قبول ريسک هاي بالا، مسافت هاي طولاني را به منظور رسيدن به آزادي و امنيت پشت سر نهاده اند. براي بسياري از خانواده هاي آمريکايي آزادي به راحتي بدست نيامده است. پدرها و مادر ها و حتي پدربزرگ ها و مادر بزرگ هاي اين افراد، از کمترين حقوق اوليه اي که ما امروزه آنها را ارج مي نهيم، محروم بوده اند. آزادي جامعه آمريکايي بر اساس تاب آوردن در برابر شکنجه هاي نابخردانه و قبول تفاوت ميان فرهنگ ها و اعتقادات و باورهاي نژاد هاي مختلف انساني، موجوديت پيدا کرده است. تفاوت (و يا همان تنوع و گونه گوني)، تمامي افراد مختلف در سراسر دنيا را در گوشه اي از جهان به دور خود جمع کرده و موجب شده تا فرهنگ آنها شکل گيرد. بدين سان افرادي که در يک چنين فضايي پا به عرصه حيات مي گذارند، طبيعتاً انرژي و ايده هاي جديدي را خلق خواهند کرد. امروزه کودکان آنها بيش از هر زمان ديگري در مواجهه و برخورد با گروههاي انساني که داراي فرهنگ، مذهب، و نژادهاي متفاوت هستند، قرار دارند. همکلاسي ها به شدت با يکديگر متفاوت هستند و به وضوح منعکس کننده تصوير ذهني خانواده اي هستند که در آن رشد يافته و زندگي مي کنند. يک دنيا تفاوت: برخي از خانواده ها به خوبي توانسته اند خود را با اين حقيقت که در دنيايي از تضاد زندگي مي کنند وفق دهند و با رويي باز از اين موضوع استقبال کنند. اما افرادي نيز هستند که در اين راه اندکي نابخردانه و مردد عمل مي کنند، به ويژه اگر در گذشته به حد کافي با افرادي که متفاوت از خودشان هستند، ارتباط برقرار نکرده باشند. البته توانايي کودکان نسبت به والدين در برقراري ارتباط با افراد غير هم فرهنگ خود، بيشتر است. چرخه دوستان، همکلاسي ها، و حتي تيم هاي ورزشي کودکان نسل جديد، نسبت به يک نسل پيش، از تنوع نژادي و فرهنگي بيشتري برخوردار مي باشد. اما به راستي دليل اين موضوع که والدين بايد به فرزندان خود کمک کرده و آنها را براي رويارويي با محيط هاي درسي و شغلي گوناگون آماده کنند، تا چه حد از اهميت برخوردار مي باشد؟ تعليم نحوه رويارويي با ساير فرهنگ ها به اين دليل حائز اهميت است که اگر فردي ياد بگيرد چگونه مي تواند با روي باز از تضادها استقبال کند، آنگاه فرصت هاي بيشماري در زمينه شغلي، تجاري، و ساير موارد به رويشان باز خواهد شد. به طور خلاصه بايد گفت که موفقيت فرزندان ارتباط مستقيمي به تحمل و بردباري آنها در مقابل افراد و شرايط مختلف دارد. موفقيت به معناي امروزي - و حتي در آينده - بسته به توانايي درک و فهم شما از سايرين است. بردباري چيست؟ بردباري به منزله اظهار احترام به تفاوت هايي است که در افراد مختلف وجود دارد. شايد معناي ابتدايي آن را بتوان در متون مذهبي و کتيبه هاي نژاد پرستانه يافت کرد، اما مفهموم کلي بردباري را مي توان به پذيرش و کنار آمدن با تفاوت در تمام زمينه ها از جمله مقوله هاي: جنسيت، ناتواني معلولين جسمي يا ذهني، و ... نسبت داد. بردباري يعني احترام گذاشتن به ديگران، ارزش قائل شدن براي تفاوت ها، پل زدن ما بين شکلاف هاي فرهنگي، عدم پذيرش کليشه هاي غير منصفانه، پيدا کردن راهي به منظور رسيدن به ارزش هاي مشترک، و خلق پيوندهاي جديد نا گسستني. مي توان گفت که در بسياري از موارد بردباري درست معنايي در مقابل تبعيض را در بر دارد. اما آيا بردباري به اين معناست که ما ملزم به پذيرش تمام رفتارهاي ديگران هستيم؟ نه؛ البته که اينطور نيست. به هيچ وجه نبايد با رفتاري و اسلوبي که منجر به آزار و رنجش ديگران مي شوند (مثل بدجنسي و گردن کلفتي)، و يا رفتارهايي که سبب زير پا گذاشتن قوانين اجتماعي مي شوند ( نظير دروغگويي و دزدي ) ، مدارا کرد. بردباري به اين معناست که اطرافيان خود را همانطور که هستند بپذيريد، نه اينکه رفتار نا متعارف افراد ناشايست را قبول کنيد. بردباري يعني با ديگران همان طور رفتار کنيد که دوست داريد آنها با شما رفتار کنند. چگونه بردباري آموزش داده مي شود؟ مانند ساير گرايش هاي رفتاري ديگر، بردباري نيز بايد از راههاي زيرکانه و نافذ آموزش داده شود. کودکان پيش از اينکه صحبت کردن را آغاز کنند به دقت اطراف خود را نگاه کرده و ديده هاي خود را عيناً تقليد مي کنند - به ويژه از پدر و مادر - کودکان در هر سني که باشند، ارزش هاي شخصي خود را تا حد بسيار زيادي بر اساس ارزش ها و رفتار کساني که برايشان ارزش قائل هستند، توسعه مي دهند. اکثر پدر و مادرها در محيط هاي مختلف اداري مشغول به کار هستند و افرادي را ملاقات مي کنند که کمي تا قسمتي با فرهنگ خانوادگي آنها در تضاد مي باشند. نحوه برخورد و ميزان احترام والدين به آنها تبديل به جزء جدا نشدني وجودشان مي شود، و حتي بدون اينکه خودشان هم تصور کنند، آنرا به راحتي به نسل بعدي انتقال ميدهند. آنها رفتارهايشان را به سادگي و همانطور که زندگي عادي شان را دنبال مي کنند به فرزندانشان منتقل مي کنند. آن دسته از افراد که در زندگي روزانه خود بردباري نشان مي دهند، پيغام هاي نيرومندي را براي فرزندانشان مي فرستند. و نتيجه هم اين است که فرزندانشان ياد مي گيرند تا براي تفاوت ها احترام قائل شوند. به طور قطع منظور از احترام گذاشتن به تفاوت هاي ديگران، به معناي دست کشيدن از ارزش هاي نژادي فرد نيست. مطمئنا خانواده شما سنن قومي، نژادي، و مذهبي خاصي دارد که بايد به تک تک آنها افتخار کنيد. اما مهم اينجاست که در عين حال که فرهنگمان را براي خودمان محترم مي شماريم، ياد بگيريم براي تفاوت هاي ديگران نيز به طور يکسان ارزش قائل شويم. به علاوه فرهنگ اصيل خود را حفظ کرده و به نسل هاي آينده انتقال دهيم. والدين چه نقشي را در آموزش بردباري به فرزندان ايفا مي کنند؟ والدين مي توانند با استفاده از مثال هاي عيني و يا ساير موارد، بردباري را به فرزندان خود آموزش دهند. گفتگو در مورد بردباري و احترام گذاشتن به ديگران، به کودکان کمک مي کند که راحت تر با ارزش هايي که شما مي خواهيد در وجودشان پرورش دهيد، آشنايي پيدا کنند. فضا دادن به کودکان براي بازي و همکاري با ديگران نيز از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. اين امر در وهله اول به کودک ياد مي دهد که هر کسي چيزي براي ارائه کردن دارد و همچنين او را قادر مي سازد که در هر لحظه با بهره گيري از تفاوت ها و شباهت هاي موجود، چيزهاي نويي را تجربه کنند. در اين قسمت نکاتي وجود دارد که والدين با استفاده از آن مي توانند بردباري را به فرزندان خود آموزش دهند. مراقب طرز برخورد و رفتار شخصي خود باشيد. والديني که تصميم دارند تا فرزندانشان براي تنوع و گوناگوني ارزش قائل باشند، بايد ابتدا از خودشان شروع کنند و پايشان را را فراتر از کليشه هاي نادرست بگذارند. به خاطر داشته باشيد که گوش بچه ها در هر حالتي شنواست. مراقب صحبت کردن در مورد افرادي که نسبت به شما متفاوت هستند، باشيد. شوخي هايي نکنيد که باعث جاودانه کردن تصورات قالبي و کليشه اي در ذهن کودک شود. شايد برخي از اين جوک ها براي زماني موقتي موجبات خوشحالي و سرگرمي شما فراهم آورند، اما در دراز مدت تاثير منفي در بر داشته و توانايي احترام به تقابل فرهنگي را از کودک شما سلب مي کنند. در خريد کتاب، اسباب بازي، موزيک، کارهاي هنري و فيلم را دقت کنيد. تاثير قدرتمند رسانه گروهي در شکل گيري نگرش فرزند خود را هيچ گاه از ذهن دور نسازيد. کليشه هاي غير منصفانه اي که از رسانه هاي گروهي پخش مي شود را به صورت آگاهانه در پيش روي کودک مخاطب قرار داده در مورد آنها با يکديگر صحبت کنيد. به سوالات کودکان در اين زمينه صادقانه و با احترام پاسخ دهيد. اين امر به آنها آموزش مي دهد که در فضايي سرشار از احترام متقابل مي توانند بر روي تفاوت هاي خود با ديگران انگشت گذاشته و در مورد آنها گفتگو کنند. به تفاوت هاي موجود در افراد خانواده خود احترام گذاشته و آنها را تاييد کنيد. موافقت و پذيرش خود را از توانايي ها، و علائق، و سلايق متنوع فرزندتان اعلام کنيد. به يگانگي و تمايز هر يک از اعضاي خانواده احترام بگذاريد. به خاطر داشته باشيد که بردباري به معناي تحمل رفتارهاي غير قابل قبول نيست، بلکه به اين معناست که هر کسي استحقاق دارد از سوي ديگران مورد احترام قرار گيرد و همانطور که از ديگران انتظار احترام دارد، خودش نيز بايد به آنها احترام بگذارد. به فرزندانتان کمک کنيد تا احساس خوبي نسبت به خودشان پيدا کنند. کودکاني که احساس خوبي نسبت به خودشان ندارند، با ديگران نيز به بدي رفتار مي کنند؛ اما از سوي ديگر کودکاني که عزت نفس دارند، براي خود ارزش و احترام قائل هستند، و اين امر سبب مي شود تا با ديگران نيز با ملاحظه و بزرگداشت برخورد نمايند. به فرزند خود کمک کنيد تا احساس پذيرفتگي، مورد احترام بودن، و ارزش قائل شدن را در خود احساس کنند. به آنها اين فرصت را بدهيد تا با کودکاني که داراي فرهنگ هاي متفوتي هستند ارتباط برقرار کرده و يا با آنها بازي کنند. زمانيکه يک مدرسه، مهد کودک، و يا اردوگاه را براي فرزند خود انتخاب مي کنيد، سعي کنيد محيطي را انتخاب کنيد که مملو از جمعيت هاي متفاوت باشد. با يکديگر در مورد تعطيلات و جشن هاي مذهبي- فرهنگي ملل ديگري که جزء سنن و آيين شما نسيتند، مطالعه داشته باشيد. به سنن مرسوم خانواده خود احترام بگذاريد و آنها را به فرزندان خود نيز ياد بدهيد و اگر لازم شد به افراد ديگري که در خارج از خانواده شما بوده و از خود به يادگيري آن دارند. زمانيکه والدين تصميم به تشويق فرزندان به منظور پرورش بردباري مي گيرند، بايد در مورد ارزش هاي فردي با آن ها صحبت کنند، و الگوهاي رفتاري که تمايل دارند در فرزاندانشان ايجاد شود را در وهله اول خودشان بروز دهند. با به کارگيري موارد ذکر شده مي توانيد مطمئن باشيد که کودکان هم جا پاي قدم هاي شما مي گذارند و همواره از شما دنباله روي خواهند کرد. پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 409]