پيامبر اسلام؛ نماد اخلاق و فضايل انساني

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: پيامبر اسلام؛ نماد اخلاق و فضايل انساني
جام جم آنلاين: بي‌ترديد يكي از مهمترين عوامل توسعه و تعميق اسلام، اخلاق نيكو و برخورد متين و ملايم حضرت محمد(ص) با مردم بود كه امروز نيز آگاهي و توجه به آنها، راه را براي تبيين ارزشهاي اسلامي و انساني هموار مي‌سازد.

رسول اكرم(ص) كاملترين انسان و بزرگ و سالار تمام پيامبران است. در عظمت پيامبر اسلام همين بس كه خداوند متعال در قرآن آن حضرت را با "يا ايها الرسول" و "يا ايها النبى" مورد خطاب قرار داده و او را به عنوان انسانى الگو براى تمام جهانيان معرفى مي كند، حضرت محمد به حق داراى اخلاقى كامل و جامع تمام فضايل و كمالات انسانى است .

شك نيست يكي از مهمترين عوامل پيشرفت اسلام، اخلاق نيكو و برخورد متين و ملايم آن حضرت با مردم بود. او هميشه جانب عدل و انصاف را رعايت مي كرد و در تجارت به دروغ و تدليس متوسل نمي شد، هيچگاه در معامله سختگيرى نمي كرد، با كسى مجادله و لجاجت نداشت و كار خود را به ديگري واگذار نمي كرد .

پيامبر اسلام صدق گفتار و اداى امانت را قوام زندگى مي دانست و مي فرمود: اين دو در همه تعاليم پيغمبران تأكيد و تأييد شده است. در نظر پيامبر اسلام همه افراد جامعه، موظف به مقاومت در برابر ستمكاران هستند و نبايد نقش تماشاگر داشته باشند.

محمد(ص) كه خاتم الانبيا است در برابر كسانى كه با وى مشاجره مي كردند تنها به خواندن آياتى از قرآن اكتفا مي كرد و يا عقيده خويش را با سبكى ساده و طبيعى مي فرمود و به جدل نمي پرداخت .

پيامبر اكرم چنان متواضع بود كه تمام خودخواهان، مغروران و متكبران را به اعجاب وا مي داشت. زندگي آن حضرت، رفتار و خصوصيات اخلاقي وي، محبت، قدرت، خلوص، استقامت و بلندى انديشه و زيبايى روح را الهام مي بخشيد.

سادگى رفتار، نرمخويى و فروتني حضرت محمد(ص) از صلابت شخصيت و جذبه معنويت وي نمي كاست. هر دلى در برابرش به خضوع مي نشست و هر غرورى از شكستن در پاى عظمت زيباي او سيراب مي شد.

پيامبر اسلام علاوه بر اين كه ارزش‏هاى اخلاقى را بسيار ارج ‏مى ‏نهاد، خود در سيره عملى‏ برجسته فضايل اخلاقى و ارزش ‏هاى والاى ‏انسانى بود، او در همه ابعاد زندگى با چهره ‏اى شاد و كلامى ‏دلاويز با حوادث برخورد مى ‏كرد.

آن حضرت عموم مردم را به رشد و اعتلاي انسانيت، صلح، گذشت و بخشش دعوت مي كرد . از اين رو، مشاهده مي كنيم كه جنگهاى او همگى براى اهداف والاى انسانى بوده و به منظور تحقق انسانيت انجام مي شده است.

رسول خدا(ص) در موضوعاتى كه به وسيله وحى و نص قرآن، حكم آن معين شده بود، اعم از عبادت و معاملات، چه براى خود و ديگران، حق مداخله قائل نبود و اين دسته از احكام را بدون چون و چرا به اجرا در مي آورد، زيرا تخلف از آن احكام كفر به خداست اما در موضوعات مربوط به كار و زندگى، اگر جنبه فردى داشت و در عين حال يك امر مباح و مشروع بود، افراد استقلال رأى و آزادى عمل داشتند.

از نظر حضرت محمد(ص) كسى حق مداخله در كارهاى خصوصى ديگرى را نداشت و هر گاه مسئله اي مربوط به جامعه بود حق اظهار رأى را براى همه محفوظ مى دانست و با اينكه به واسطه هوش سرشار خود در تشخيص مصالح امور بر همگان برترى داشت، هرگز به تحكم و استبداد رأى رفتار نمى كرد و به افكار مردم بى اعتنايى نمي نمود بلكه نظر مشورتي ديگران را مورد مطالعه قرار مي داد .

پيامبر اكرم (ص) زماني كه تفاخر، غرور، تكبر، حيله، نيرنگ و انواع فسادهاي اخلاقي و تكثر طلبي فزوني گرفته بود، زماني كه دختران را زنده به گور مي كردند، به بعثت رسيد و تحولاتي اساسي و بسيار چشمگير ايجاد كرد.

پنجشنبه|ا|8|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 276]