واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /تغذيه و سلامتي/سنجد دارويي فراموش شده
خبرگزاري دانشجويان ايران - علوم پزشكي تهران سرويس : سلامت/بهداشت و تندرستي نام علمي سنجد «Elaeagnusan gastifolial» است و رويشگاه اين درخت به دليل سازگاري آن با محيطهاي مختلف در اغلب نقاط كره زمين از جمله آمريكاي شمالي، اروپاي شرقي و غربي، آسياي مركزي و شمالي و ... است. به گزارش ايسنا منطقه علوم پزشكي تهران زمانهاي گذشته سنجد ارزش بيشتري داشت و آن قدر طرفدارانش زياد بود كه علاوه بر سر سفره هفتسين در سبد غذايي مردم نيز براي خود جايي داشت. امروز از درخت سنجد و ميوه آن در صنايع غذايي، بهداشتي، دارويي، صنايع چوبي و عطرسازي استفاده ميشود. از پوست درخت سنجد يك ماده شيميايي - دارويي مهم به نام تتراهيدروآرمور و متيل و از برگ آن آلكانوييد كه در صنايع داروسازي كاربرد دارد، استخراج ميشود. اسانس گل سنجد نيز در صنايع داروسازي و آرايشي و عطرسازي كاربرد فراوان دارد. اگر آرد و هسته ميوه سنجد با هم آسياب شوند، مصرف خوراكي آن، بيماري آرتروز را درمان ميكند. اين تركيب براي درمان اسهال و زخممعده نيز بسيار مفيد است. ميوه سنجد طبق نظر حكماي طب سنتي طبيعتي سرد و خشك دارد و براي سرفههاي گرم مفيد و آثار تقويتكننده و فرحبخش دارد. اين ميوه همچنين صفرا را قلع و قمع كرده و قي و آشفتگي را تسكين ميبخشد. در هند از روغن هسته سنجد، شربت غليظي درست ميكنند كه در هنگام التهاب غشاهاي مخاطي همراه با تشرحمانند موارد زكام و همچنين در موارد عفونتهاي برونشها مصرف ميكنند. در اسپانيا نيز از شيره گل سنجد براي قطع تبهاي مهلك و خطرناك استفاده ميشود.گل سنجد گرم، خشك و معطر است (مقدار خوراك از آن پنجگرم است) كه به صورت دمكرده يا جوشانده مصرف ميشود. جوشانده يا دم كرده گل سنجد براي بيماريهايي مانند فلج، كزاز و قلب و نيز تقويت معده و كبد، برطرف كردن زخمهاي ريوي و تنگي نفس، نفخ و يرقان مفيد است. به طور كلي در قسمت ميان بر سنجد (آردي شكل) دو نوع قند گلوكز و فروكتوز و هفت نوع چربي اشباع شده و اشباع نشده وجود دارد و نيز در قسمت درون بر (هسته چوبي) 17 نوع آمينو اسيد و مقداري پروتئين وجود دارد كه هريك از اين آمينواسيدها خواص دارويي بسيار مفيدي دارند. انتهاي پيام
دوشنبه|ا|12|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 134]