واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: انتشار ويژهنامه وفات حضرت «سكينه(س)» در اينترنت
گروه فضاي مجازي: سايت «راسخون» به مناسبت وفات حضرت «سكينه(س)» ويژهنامه اينترنتي ارائه كرده است.
به گزارش خبرگزاري قرآني ايران(ايكنا)، باران اشك از چشمان سكينه(س)، نگاهي به زندگي حضرت سكينه(س)، حضرت سكينه(س) يادگار حسيني، سكينه(س)؛ دختر شهادت و بانوي نور، سيماي سكينه بنت الحسين(ع)، بانك صوت و فيلم، كاغذ ديواري، كارت پستان از قسمتهاي مختلف اين ويژهنامه است.
در بخشهايي از «باران اشك از چشمان سكينه(س)» آمده است: «حضرت سكينه از صُلب خورشيدي چون امام حسين(ع) و دامن ستارهاي چون رباب دختر امريالقيس به دنيا آمد. چند سال از آغازين بهار زندگياش نميگذشت كه طوفاني خوفناك در سرزمين كربلا پديد آمد. او تا آن هنگام، چون فرشتهاي آسماني در ميان كسان خويش زندگي ميكرد.»
«گرچه او دختري بود مثل همه دخترها؛ ولي نقش ثمربخش او در تداوم انقلاب پدر، او را سرمشق دختران جهان ساخت. سرمشق آنهايي كه در بحبوحه حوادث ناگوار، آزادي و آزادگي را پيشه خويش ميسازند و در زير درفش ولايت، ثابت قدم ميمانند و با حفظ عفت و وقار خود، از حريم «ولايت» و «ديانت» پاسداري ميكنند.»
در بخش «نگاهي به زندگي حضرت سكينه(س)» ميخوانيم: «سكينه، دختر امام حسين(ع) و مادرش رباب دختر امريالقيس است. نامش را امينه، امنيه و آمنه ذكر كردهاند و لقب وي را سكينه نهادهاند كه به معني وقار و سكون است.»
«سكينه همسر عبدالله اكبر، فرزند امام حسن و پسر عموي اوست كه در روز عاشورا همراه امام حسين(ع) به شهادت رسيد. از زمان ولادت حضرت سكينه(ع) اطلاع دقيقي در دست نيست؛ اما با توجه به فرمايش امام حسين(ع) خطاب به وي كه فرمود: «تو بهترين بانواني!» در مييابيم كه وي در كربلا بانويي رشيده بوده و بين ده تا سيزده سال، سن داشته است. آن حضرت حدود هفتاد سال عمر كرد و در سال 117 قمري در مدينه و بنابر قولي در راه حج عمره از دنيا رفت.»
در ادامه به نقش مادر حضرت سكينه(س) در زندگي او اشاره شده كه ميخوانيم: «رباب همسر گرانقدر امام حسين(ع)، مادر عبدالله و سكينه و از زنان شايسته و نامدار تاريخ اسلام است. وي بانويي فاضله و محدثه بود كه همراه امام حسين(ع) و فرزندانش در كربلا حضور داشت. وي شاهد شهادت همسر و طفل شيرخوارهاش بوده و رنج و مشقات سفر كربلا را تحمل كرده است. او وظيفه سنگين خويش را آن طور كه مورد رضايت خدا و فرزند پيامبر بود، انجام داد. وي پس از آن به عنوان اسير همراه ديگر زنان و دختران كاروان حسيني به كوفه و شام برده شد و در نهايت، به مدينه آمد و در آنجا اقامت كرد.»
در مقاله «حضرت سكينه(س)، يادگار حسيني» آمده است: «امام حسين(ع) علاقه بسيار زيادي به دخترش سكينه(س) داشت، به طوري كه اين محبت و دوستي را در قالب شعري به اين مضمون ابراز مينمود: «خانهاي را دوست دارم كه سكينه و رباب من در آن خانه باشند. من آنها را خيلي دوست دارم و تمام اموال خود را صرف آسايش آنها ميكنم. كسي حق ندارد مرا در اين دوستي سرزنش كند، خواه در حيات يا در ممات من.»
ويژهنامه وفات حضرت «سكينه(س)» را اينجا ببينيد!
دوشنبه|ا|12|ا|اسفند|ا|1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 243]