دارنده مدال طلاى كاياك قهرمانى آسيا:كاش رئيس فدراسيون فرصت داشت

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: دارنده مدال طلاى كاياك قهرمانى آسيا:كاش رئيس فدراسيون فرصت داشت
دارنده طلاي كاياك قهرماني بانوان آسيا گفت: كاش رئيس فدراسيون فرصت داشت تا از نزديك با ورزشكاران صحبت كند و با مشكلات آنها آشنا شود.

الهه خوارزمي، ركورددار كاياك در مسافت هاي 500 متر تك نفره، 1000 متر تك نفره و 200 متر تك نفره ايران كه در كارنامه خود اولين مدال هاي آسيايي اين رشته را نيز يدك مي كشد، تيم ملي قايقراني را از هشت ماه پيش رها كرده است.

وي در گفت و گو با فارس عنوان كرد: وجود برخي مشكلات و حل نشدن آنها عرصه را بر من تنگ كرد و ترجيح دادم تا رشته مورد علاقه خود را رها كنم.

وي افزود: در مدت حضور در تيم ملي توانستم ركورد همه مواد بانوان را در كاياك به نام خود به ثبت برسانم. در قهرماني آسيا نخستين طلاي كاياك بانوان ايران را به دست آورده و در كره جنوبي بر سكوي سومي بايستم.

خوارزمي گفت: هرگز ارزشي را كه بايد به يك ورزشكار داده شود، در قايقراني نديدم. وجود برخي مشكلات با توجه به شرايط فدراسيون، دور از ذهن نبود، تعدد رشته ها با عنوان يك فدراسيون، مشكلات زيادي را ايجاد مي كند؛ اما با ايجاد انگيزه براي اردونشينان و قهرمانان مي توانيم تحمل سختي ها را بيشتر كنيم كه آن را حس نكردم.

وي ادامه داد: بسيار دوست داشتم تا در المپيك توانمندي خود را به محك گذارم؛ اما نتوانستيم در جهاني آلمان به دليل پرداخت نشدن هزينه مسابقه دهيم و از سوي فدراسيون جهاني هم از حضور در انتخابي ژاپن محروم شديم. همين، آخرين انگيزه مرا نيز از ميان برد.

ركورددار كاياك ايران اظهار داشت: اين در شرايطي بود كه از تحصيلاتم نيز عقب افتاده بودم. فدراسيون حاضر به همكاري با وضعيت تحصيلي من در دانشگاه نشد. همين شرايط تحمل اردو را سخت كرد؛ به طوري كه مجبور شدم قايقراني را رها كنم.

خوارزمي تصريح كرد: دوست داشتم تا در خصوص اين شرايط با رئيس فدراسيون صحبت كنم؛ اما آقاي دنيامالي به دليل مشغله زياد، اين فرصت را نداشت. به اين منظور، نامه اي براي او نوشتم؛ اما هرگز جوابي به دستم نرسيد. كاش رئيس فدراسيون اين فرصت را داشت تا از نزديك با ورزشكاران صحبت كند و با مشكلات آنها آشنا شود. هرچند نبايد اين را ناديده بگيريم كه با آمدن دنيامالي وضعيت فدراسيون تغيير كرد. اردوها متمركز شد و برنامه اعزام ها منظم و مربيان خوبي به ايران آمدند.

دارنده اولين طلاي كاياك بانوان ايران گفت: كاش فدراسيون ارزش ورزشكاران خود را بيش از اين مي دانست و از آنها نه به لحاظ مالي كه از نظر معنوي حمايت مي كرد. هنوز نيز به قايقراني علاقه مندم و حاضرم با ايجاد برخي شرايط براي تحصيلم، به اردو بازگردم.

پنجشنبه|ا|15|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]