تحليل فارس از سردرگمي اتحاديه اروپا برسر تحريم نفت ايران

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: تحليل فارس از سردرگمي اتحاديه اروپا برسر تحريم نفت ايران
خبرگزاري فارس: شرايط فعلي بازار نفت به نفع توليدكنندگان، مصرف كنندگان و حتي سرمايه‌گذاران است. اين شرايط نيز با زحمت و در طول زمان به دست آمده و بايد دقت كرد كه تخريب و تعويض آن با شرايط پر ريسك و التهاب و تنش منجر به قطع عرضه بخش بزرگي از نفت خام مورد استفاده جهان و قيمت‌هاي بالاي نفت شده و به نفع هيچ طرفي نيست.

به گزارش خبرنگار اقتصادي خبرگزاري فارس، نوع بازتاب گسترده اظهارنظر معاون اول رئيس جمهور مبني بر اينكه در صورت اعمال تحريم عليه صادرات نفت ايران، كشورمان اجازه عبور حتي يك قطره نفت را از تنگه هرمز نمي‌دهد، در رسانه‌هاي جهان نشان داد كه هم موضع طرف غربي و هم موضع ايران درباره صادرات نفت خام ايران و امنيت مهمترين گذرگاه انرژي جهان كاملا جدي است.
چنانكه مانور نظامي ايران در منطقه خليج فارس و اطراف تنگه استراتژيك هرمز، غربي‌ها و رسانه‌هايشان را درباره جدي بودن ايران در اين باره مطمئن‌تر مي كند و به همين دو دليل است كه اين مساله از سوي طرف اروپايي جدي گرفته شده است.
از سوي ديگر ظاهرا اروپايي‌ها نيز درباره تحريم نفت ايران جدي هستند. به جز دو يا ۳ كشور مانند ايتاليا،اسپانيا و يونان كه خريدار عمده نفت ايران بوده و مايل نيستند واردات نفت از ايران را قطع كنند، براي بقيه كشورهاي اروپايي تحريم يا عدم تحريم نفت ايران پيامد مستقيمي ندارد و آنها به همين دليل است كه جدي‌تر به اين مساله مي‌انديشند.
همه كشورهاي اتحاديه اروپا بايد مشتركا و به صورت همزمان وارد فرآيند تحريم شوند اما ظاهرا در دو جلسه قبلي اتحاديه اروپا در اين زمينه، اين سه كشور تاكيد كرده‌اند كه كماكان ناچارند نفت ايران را بخرند و براي يافتن جايگزيني براي نفت ايران مهلت خواسته‌اند.
به همين دليل كشورهاي اتحاديه اروپا نيز مهلتي به اين ۳ كشور داده‌اند تا مقدمات لازم براي جايگزيني نفت ايران را فراهم كنند كه ظاهرا اين مهلت تا زمان جلسه بعدي اتحاديه يعني تا يك ماه آينده ادامه دارد.
البته مساله تحريم چندان هم ساده نيست و به نظر مي‌رسد تنش بر سر تحريم نفت ايران در اتحاديه اروپا جدي باشد چنانكه به عنوان مثال ايتاليا تنها در صورتي كه تحريم شامل بزرگترين شركت نفتي اين كشور يعني اني نشود با تحريم نفت ايران موافقت كرده است.
ايتاليا ۱۳ درصد نفت مورد نياز خود را از ايران وارد مي كند و شركت اني بابت سرمايه‌گذاري در ميادين نفتي ايران از جمله ميدان دارخوين به شيوه بيع متقابل در حال واردات نفت خام از ايران براي تسويه سرمايه‌گذاري خود است. شركت اني حدود ۲ ميليارد دلار از ايران بابت اين سرمايه‌گذاري‌ها طلب نفتي دارد كه تنها به صورت واردات نفت خام قابل وصول است.

*نقشه راه تحريم

البته هنوز كسي نمي‌داند واقعا امكان عملياتي شدن چنين تحريم‌هايي وجود دارد يا نه اما غربي‌ها جلساتي با همسايگان ايران داشته‌‌اند و اين همسايگان نيز تاكيد كرده‌اند كه حاضرند نفت ايران را جايگزين و كمبود آن را جبران كنند.
بر اين اساس عربستان، كويت، امارات توليد نفت خود را در جريان بحران ليبي به جاي اين كشور بالا برده‌اند كه با ورود مجدد نفت ليبي به بازار اين كشورها بايد توليد خود را كم كند.
در حال حاضر ليبي در حال افزايش توليد نفت خود به يك ميليون بشكه در روز است و سپس توليد خود را به يك ميليون و 600 هزار بشكه در روز خواهد رساند كه معناي آن ورود 600 تا 700 هزار بشكه‌ نفت اضافي به بازار است.
ظاهرا غربي‌ها از اين محل به طمع افتاده‌اند كه عربستان توليد نفت خود را كم نكند و كماكان توليد قبلي را ادامه دهد و در عوض عرضه نفت ليبي كه عملا نفت مازاد محسوب مي‌شود، از فروش نفت ايران كم شود.
در عين حال به نظر مي‌رسد بهترين بازار براي 600 تا 700 هزار بشكه نفت سبك ليبي كه به بازار اضافه خواهد شد بازار اروپا باشد كما اينكه پيش از اين اغلب نفت ليبي به اروپا صادر مي‌شد.
از نظر فني، با وجود اينكه كيفيت نفت صادراتي ايران طيف متنوعي را شامل مي‌شود، به نظر مي‌رسد پالايشگاه‌هاي اروپايي بتوانند با ممزوج كردن چند نوع نفت خام مختلف، كيفيت مورد نياز خود را به دست بياورند.
حتي در اين فرآيند ممكن است براي به دست آوردن كيفيت مورد نظر از ميعانات گازي و كاندنيست نيز بهره ببرند.

*سهميه‌هاي اوپك و تحريم نفت ايران

از سوي ديگر در اجلاس آخر اوپك تنها روي سقف توليد 30 ميليون بشكه‌اي توافق شد و اين ميزان توليد بين توليدكنندگان توزيع نشده و سهميه‌ها نيز به صورت دقيق مشخص نشد. بنابراين مهم آن است كه مجموعه كشورهاي عضو اوپك 30 ميليون بشكه در روز نفت توليد كنند.
پيش از اين قرار بود با افزايش توليد نفت ليبي، عربستان و شركايش توليد نفت را كم كنند به گونه‌اي كه مجموعه توليد نفت اوپك از 30 ميليون بشكه بيشتر نشود. به همين دليل ممكن است به جاي عربستان و يا ليبي از سهميه توليد كشور ديگري كم شود و چنانكه نفت او خريداري نشود و اين كشورها به جاي آن كشور توليد كنند. افزايش توليد نفت ليبي تقريبا به اندازه صادرات نفت ايران به اروپا است.
در عين حال اگر عربستان و شركايش بخواهند به اروپا نفت بيشتري صادر كنند ناچارند عرضه نفت در بازار آسيا را كاهش دهند و به جاي آن بازار اروپا را تامين كنند.
كيفيت نفت خام عربستان تا حدودي مشابه نفت ايران است چنانكه نفت سبك عربستان مشابه نفت سبك ايران و نفت ميانه يا مديوم آن نيز مشابه نفت سنگين ايران است. بنابراين عربستان در صورت كاهش عرضه در آسيا مي‌تواند بازار اروپا را تامين كند اما در چنين وضعيتي در بازار آسيا كمبود عرضه به وجود مي‌آيد كه ايران يا ديگر توليدكنندگان نفت به راحتي خواهند توانست آن را پر كند.
اما در اين شرايط غربي‌ها در گام دوم به كشورهاي آسيايي از جمله ژاپن، چين و هند فشار وارد خواهند كرد كه از ايران نفت نخرند و ايران نتواند جاي خالي عربستان را در بازار نفت آسيا پر كند.

*اهميت عكس‌العمل ايران و مخاطرات كمبود عرضه ۱۸ ميليون بشكه‌اي نفت

به همين دليل عكس‌‌العمل طرف ايراني براي غربي‌ها اهميت زيادي دارد و در حال حاضر در حال ارزيابي عكس‌العمل ايران هستند.
موضع معاون اول رييس جمهور موضع محكمي بود و مانور نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران در تنگه هرمز نيز اين موضع‌گيري را تاييد كرد. به همين دليل است كه غربي‌ها نگران عكس‌العمل ايران هستند تا نكند به جاي قطع واردات 500 تا 600 هزار بشكه نفت از ايران، تامين 17 تا 18 ميليون بشكه در روز نفت جهان با مخاطره روبرو شده و قطع شود.
به همين دليل فرمانده ناوگان پنجم آمريكا در بحرين اعلام كرد كه به هر قيمتي تنگه هرمز را باز نگه مي‌دارد.
واقعيت اين است كه باز ماندن تنگه هرمز به نفع همه طرف‌هاي توليد كننده و مصرف كننده است و فضاي موجود عرضه و تقاضا در حال حاضر شرايط نسبتا مطلوبي در بازار جهاني ارزيابي مي‌شود.
در عين حال در صورت ايجاد شرايط اضطراري وقوع هر اتفاقي ممكن مي‌شود. به همين دليل طرف‌هاي غربي نبايد به رفتارهايي دست بزنند كه باعث شود ثبات نسبي و آرامش بازار نفت به هم بخورد چنانكه عاقلانه نيست وضعيتي كه همه از آن نفع مي‌برند به سمت عدم ثبات تغيير كند.
شرايط فعلي بازار نفت به نفع توليدكنندگان، مصرف كنندگان و حتي سرمايه‌گذاران در توليد نفت و گاز است. اين شرايط نيز با زحمت و در طول زمان به دست آمده است و بايد دقت كرد كه تخريب و تعويض آن با شرايط پر ريسك و التهاب و تنش منجر به قطع عرضه بخش بزرگي از نفت خام مورد استفاده جهان و قيمت‌هاي بالاي نفت شده كه به نفع هيچ طرفي نيست.
انتهاي پيام/

شنبه|ا|10|ا|دي|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 71]