واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > دیگر ورزشها - سرمربی تیم ملی وزنه برداری رکورد شکنی بهداد سلیمی را عاملی می داند برای علاقمندی دوباره جوانان به وزنه برداری. میثم بهرامی:« سنگین تر از وزنه وزنه های شکستن رکورد جهان ، فشاری روانی است که به قهرمان وارد می شود.» این جمله را کورش باقری درباره حمله بهداد سلیمی به وزنه 214 کیلوگرمی برای شکستن رکورد دنیا می گوید. سرمربی تیم ملی که شاگردش را قبل از رکوردشکنی تنها گذاشته و به دلیل مشکلی شخصی به تهران برگشته است. کوروش باقری که از زمان حضورش در تیم ملی علکردی موفق را به جای گذاشت و پس از 4 سال توانست ، مدال قهرمانی جهان را برای ایران پس بگیرد ، در این گفت و گو به بهانه برگزاری مسابقات قهرمانی کشور و شکسته شدن رکورد یک ضرب حسین رضازاده با خبرآنلاین ، همکلام شده است. از مسابقات قهرمانی کشور شروع کنیم. حتی بزرگی مثل محمد نصیری هم از این رقابت ها تعریف کرده است. به نظر من هم امسال در همه 20 سالی که در وزنه برداری هستم ، رقابت های قهرمانی کشورمان سطحی بالاتر دارد. کاری که فدراسیون انجام داد این بود که همه ملی پوشان باید در قالب تیم های استان شان در مسابقات شرکت نند و این سطح بازی ها بالا برده بود و رقابت را داغ تر کرده بود. نکته دیگر بر داشتن کف ورودی بود که انگیزه ورزشکاران و استقبال شرکت کننگان را بالا برده بود و خودش به داغی بیشتر بازی ها کمک کرد. البته نکته مهم دیگر میزبانی عالی رشتی ها بود. استاندار محترم و مسئولان شهر برای این بازی ها سنگ تمام گذاشته بودند که جای تشکر دارد. کلا انگار خیلی از بزرگان وزنه برداری هم دور هم جمع شده بودند! بله ، همین طور است. فکر کنم به میزبانی رشت ، وزنه برداری توانست به عکس اتفاقات تلخ و جو بدی که در این یکسال گذشته بود ، آشتی را به وزنه برداری برگرداند و همه پیشکسوتان را دور هم جمع کند و نمایشی زیبا از وحدت در میان اهالی این رشته داشته باشد. انگار هیچ کدورتی دیگر میان بچه های هم نسل ما و بزرگترها وجود نداشت. و از نظر فنی ؛ این رقابت ها آیا برای تان این حسن را داشت که بتوانید استعداد یابی کنید؟ راستش قبل از بازی ها من فکر می کردم که رقابت بین لی پوشان باشد و تقریبا در همه اوزان هم این اتفاق افتاد چون به هر حال ملی پوشان ما تمرینات بیشتری را داشتند و سطح تمرینات حرفه ای شان بیشتر بود اما چیزی که اتفاق افتاد و باعث تعجب خودم بود ، رقابت های قشنگی بود که در 69 کیلوگرم و 94 کیلو گرم به وجود آمد. یک قابت نفس گیر که تا آخرین لحظه هم نمی شد فهمید کدام یک برنده اش می شوند. و در این دو وزن در انتخاب های تان باید تجدید نظر کنید؟ به هر حال د 69 کیلوگرم این جا سجاد بهروزی قهرمان شد که بارها در اردو بوده و مدتی است در اردوهای مان غیبت داشت. اما در 94 کیلوگرم ما شاهد یک رقابت عالی بودیم جوانی به اسم محبی از استان فارس توانست فراتر از حد انتظار ظاهر شود و قهرمان این دسته بشود. من که از کارش خیلی خوشم آمد و حتما از اردوهای آینده در کنار می پوشان خواهد بود. در 94 کیلو گرم؛ دسته ای که بعد از خودتان دیگر هیچ کس نتوانسته برای ایران مدال بگیرد. اصغر ابراهیمی سال ها در این وزن بود اما به مدال جهانی نرسید! البته اصغر در گوانگژو مدال نقره گرفت و انصافا وزنه بردار خوبی است اما حسنی که این بچه ها در مسابقات اخی داشتند ، جوانی شان است. سه نفری که در کورس مدال بودند یعنی محبی ، معتمدی و کیا هر سه زیر 22 سال سن دارند و با توجه به اینکه روند رکورد افزایی در وزنه برداری ، کاری زمان بر است فکر می کنم این بچه ها می توانند در صورتی که این کیفیت وزنه زدن شان مقطعی نباشد و انگیزه و توان کار کردن را داشته باشند ، بتوانند در سال های بعد حرف هایی برای گفتن داشته باشند. یکی از ایرادهایی که به این بازی ها می گیرند ، عدم انجام تست دوپینگ است. اینکه هر اتفاقی ممن است در طول این رقابت ها بیفتد. ما که نمی توانستیم در کار فدراسیون پزشکی دخالت کنیم. این تصمیم آنها بود. باید انصافا از دوستان مان در این فدراسیون تشکر کنیم که به خوبی با فدراسیون وزنه برداری همکاری می کنند. در این یک ساله ملی پوشان ما بارها تست دوپینگ دادند. همین دوهفته قبل ، بازرسان نادو به اردوی دوپینگ آمدند و از بچه ها تست گرفتند. غیر از این هم در بازی های سوپر لیگ که اخیرا در اهواز برگزار می شد از بچه ها تست گرفتند ، حالا این بار تشخیص دادند نیازی به تست گرفتن نیست و ما نمی توانستیم وادار شان کنیم. به نظرم تعامل دو جانبه مثبتی را دوستان با ما دارند. البته من هم قبال اعلام کردم پاکی ورزشکار از هر چیز برای تیم وزنه برداری مهمتر است و حضور در اردو از نظر ما معنایش ملی پوش بودن نیست و فقط زمانی یک ورزشکار اعزام می شود که تست دوپینگ داده و آزمایشش منفی باشد. از سال بعد باید به رقابت برای کسب مجوز المپیک بروید. قبلا گفته بودید 4 سهمیه باید بگیریم ، الان چه نظری داید؟ یده آلم داشتن یک تیم کامل است. مسیر سختی داریم اما اگر یکی از 6 تیم اول جهان باشیم ، می توانیم با سهمیه کامل به بازی ها برویم . تیم من ، تیم جوانی است که 50 درصد از ترکیب مان می توانند هنوز در رقابت های جوانان هم شرکت کنند و این کارمان را هم سخت تر می کند و هم البته نوید بخش روزهای خوب آینده می شود. خیلی امید دارم که بتوانیم یکی از 6 تیم نخست جهان باشیم و با سهمیه کامل برویم به بازی ها. برای این کار البته باید در بازی های جهانی پاریس خوش بدرخشیم که خیلی هم دور از دسترس نیست. و در المپیک چطور؟ الان خیلی رویایی است از ان موقع حرف زدن. به هر حال الان در دسته فوث سنگین ، کلاس بهداد سلیمی ما از همه ورزشکاران این دسته بالاتر است اما در وزن های دیگر هم ما وزنه بردارانی اریم که باید خود را به سطح جهانی برسانند. همشه می گفتند ما وزنه بردار سبک وزن نداریم اما همین ورزشکار دسته 56 کیلویی ما مجید عسگری در 3 ماهی که به اردوی تیم ملی پیوسته توانسته است رکوردش را 25 کیلو افزایش بدهد و رکوردهای ایران را پس از سال ها بشکند. ما کم از این استعدادها نداریم که باید به آنها فرصت بدهیم. و برسیم به ماجرای رکوردشکنی بهداد. شما و حسین رضازاده تنهایش گذاشتید و برگشیتد. انگار خیلی امید نداشتید؟ او در این بازی ها از طرف تیم مازندران شرک کرده بود و این طوری نبود که زیر نظر مربیان تیم ملی باشد. البته ما تا همان شب آخر هم کلی با هم حرف زدیم . حتی برنامه وزنه هایش را که با چه فرمولی شروع کند و پیش برود را به او داده ام. اما چون برایم کاری پیش آمد مجبور شدم برگردم تهران. البته این بار اولی نیست که او می خواهد وزنه 214 کیلوگرمی را بزند برای اولین بار به شما می گویم اما او قبل از گوانگژو و یکبار هم در اردوی آخرمان به راحتی وزنه 215 را بالای سر برده و این بار هم آمادگی بالایی داشت که این وزنه را بالای سر ببرد. می دانی مهمتر از وزن ، وزنه در شکستن رکورد دنیا ، روحیه ای است که یک ورزشکار باید داشته باشد. من خودم دوبار در زمان شکستن رکورد جهان در کنار حسین بوده ام. یکبار در ونکوور 2002 و یکبار هم در آتن. فشاری که به آدم می آید بیشتر از وزنه هایی است که باید ری دست بالا ببری. بهداد در این مدت ، دو بار به این وزنه حمله کرده . یکبار در گوانگژو و یکبار هم در بازی های سوپر لیگ که هر دوبار ناکام ماند و این به دلیل همان اسرتسی بود که گفتم. خیلی ها می گویند رضازاد خیلی نیاز دارد بهداد رکورد بزند چون می خواهد این جوی که علیه اش وجود دارد را بشکند؟ راستش من خیلی این طور فکر نمی کنم. حسین خیلی ریلکس تر از این حرف هاست. در این مدت هربار با او حرف زدم می گوید اشکالی ندارد چه می گویند من کار خودم را می کنم و اعتقادات خودم را دارم. بیشتر از همه ، خود بهداد است که به این جهش نیاز دارد. اینکه او بتواند تفاوتش را با دیگر هموزنانش نشان دهد. البته این کار او تازه بزرگی کار رضازاده را بیشتر نمایش می دهد چون حسین هم رکورد یکضرب را داشت ، هم دو ضرب و هم مجموع آن هم با اختلافی زیاد. ازه نکته دیگر هم این است که رکورد مسابقات قهرمانی کشور ما در جهان ثبت نمی شود چون نمایندگان فدراسیون جهانی اینجا حضور نداشته اند. اما شکسته شدن این رکورد هم انگیزه ای می شد برای بهداد و هم اینکه سبب می شد تا جوانان زیادی دوباره به سمت وزنه برداری کشیده بشوند. 38
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 444]