ابراهيم حاتمي كيا؛ براي ساخت فيلم جنگي دلتنگم

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: ابراهيم حاتمي كيا؛ براي ساخت فيلم جنگي دلتنگم
«به شدت براي ساخت فيلم جنگي دلتنگم، اما به همان اندازه كه دلتنگم، كينه مند هم هستم و اگر روزي پس از آنكه فيلمي ساختم عزيزي بخواهد به من بگويد روي قسمتي از آن خط بكش، برايم بسيار سخت خواهد بود.» حاتمي كيا پس از نمايش فيلم «وصل نيكان» در كانون فيلم «شهر» به فرهنگسراي ارسباران رفت و به صحبت درباره اين فيلم، ويژگي هاي شهر در فيلم هايش و... پرداخت. حاتمي كيا در ابتدا با بيان اينكه نزديك به 10 سال است «وصل نيكان» را نديده است، گفت؛ « اين فيلم جزء فيلم هاي به شدت تلخ من است چرا كه در موقع ساخت آن بسيار عصبي بودم و نوعي حس لجبازي در درونم وجود داشت. در آن هنگام حسي نسبت به شهر داشتم و مي خواستم اين حس را بروز دهم. در آن دوران تعريف منطقه براي ما در دو قسمت شهري و جبهه يي خلاصه مي شد.» كارگردان «از كرخه تا راين» در بخش ديگري از اين نشست هم در پاسخ به اين سوال كه حاتمي كياي آن روزها اكنون كجاست، گفت؛ «در زمان ساخت فيلم هاي «وصل نيكان»، «مهاجر» و «ديده بان» به آزاد ترين و راحت ترين شكل ممكن فيلم ساختم. در آن زمان فرمانده من گفته بود يا حق نداري در سينما كار كني يا بايد پول آن را به حساب ما بريزي. به همين دليل من بسيار آزاد و راحت كار كردم و اكنون براي آن فضا خيلي حسرت مي خورم. اكنون شرايطي پيش آمده است كه بايد براي بقاي خود بجنگيم. كارگردان هاي تازه نفس وارد ميدان شده اند و تو بايد حرف تازه يي داشته باشي. از سوي ديگر نيز خير خواهان دست تو را مي بندند و در نهايت اوج اين مسائل را در فيلم «آژانس شيشه يي» مي بينيم. حتي به من اسلحه نمي دهند يا در شرايطي به ما مهمات مي دادند كه بنا به سليقه آنها نگاه كنيم و حال آنكه من نمي خواستم به آن شيوه نگاه كنم.» كارگردان «دعوت» شرايط خودش را اين طور توصيف كرد؛ «شرايط فعلي من مانند فردي است كه تازه از خواب بيدار شده و هنوز به طور واضح خود را نيافته است. من در چنين شرايطي قرار دارم و نمي توانم حدود خود را به وضوح دريابم. اين مساله نيز ربطي به خود من ندارد و برگرفته از كل جامعه است و از جاي ديگري نشات مي گيرد.»

------------

چهره ها

? جيمز باند در «تن تن»؛ دانيل كراگ بازيگر نقش جيمز باند به جديدترين پروژه سينمايي استيون اسپيلبرگ پيوست. استيون اسپيلبرگ كارگردان هاليوود روز دوشنبه حضور دانيل كراگ را براي بازي در اولين قسمت از سه گانه جديد خود تاييد كرد. فيلم «ماجراجويي هاي تن تن؛ راز يونيكورن» اولين قسمت از سه گانه فيلم هاي سه بعدي است كه اسپيلبرگ با حمايت كمپاني هاي پارامونت و سوني پيكچرز خواهد ساخت.

? ايوب آقاخاني و دريافت جايزه بهترين راديو - تئاتر ؛ ايوب آقاخاني با ساخت راديو - تئاتر «مصاحبه» كه به عنوان كارگردان، بازيگر و تنظيم گر در آن حضور داشت، توانست عنوان بهترين اثر از ديد تماشاگران را در دومين رپرتوار راديو تئاتر مركز هنرهاي نمايشي كسب كند.

? اظهارنظر شفيعي كدكني درباره محبوبيت نام علي؛ محمدرضا شفيعي كدكني درباره علت بيشتر بودن نام «علي» نسبت به ساير خلفاي راشدين در طول تاريخ مي گويد اين انتخاب ها نوعي راي گيري اجتماعي و تاريخي در جهت محبوبيت بلا منازع امام اول شيعيان است. محمدرضا شفيعي كدكني اين اظهارات را در مقاله يي به مناسبت انتشار چاپ تازه يي از كتاب «تاريخ الاسلام ذهبي» نوشته است.

------------

جايزه كتاب سال ادبيات داستاني

چند نكته

اميرحسين خورشيدفر

1- نامزدهاي كتاب سال جمهوري اسلامي در بخش ادبيات داستاني اعلام شد. امسال هم مثل پارسال توازني بين تعداد نامزدها از حيث اينكه مستقل اند يا متعهد رعايت شده و البته اميدوارم حمايت پارسال تكرار نشود و ترديد بر سر اينكه از كدام طيف انتخاب كنيم باعث نشود اين جايزه حذف شود و سر و صدايش هم در نيايد. البته واضح است كه مراد من از مستقل و متعهد همان معنايي است كه به طور عرفي و در فضاي ادبي ايران به كار مي بريم والا به تعبير و تفسيرهاي بسياري كه مي شود از تعهد و استقلال داشت كاري ندارم. و علي القاعده خود نويسندگان هم به اينكه دست كم از دو طيف كلي به شمار مي آيند باور دارند. ناتاشا اميري، فرهاد جعفري و سيامك گلشيري (و شايد حبيب ترابي) جزء طيف مستقل ها هستند. ابراهيم حسن بيگي، اميرمحمد اعتمادي و احمد شاكري جزء طيف ديگر. به عادت در اين مواقع مي گوييم خوب است كه داوران جايزه كتاب سال (و ديگر جايزه هاي دولتي) ظاهراً ملاك ها و معيارهاي ادبي را لحاظ كرده اند و منظورشان از كتاب سال ادبيات داستاني ( فقط) ارزشي ترين و شعاري ترين آثار نيست. از پيش رضايت داده ايم كه چنين انتخاب هايي الزاماً با لايه هاي نخبه و پيشرو جامعه ادبي هماهنگ نيست و همين كه داوران داستان هاي نويسندگان از جريان هاي فكري ديگر را هم ديده اند خودش غنيمت است. اين خيلي طبيعي است كه يك نويسنده جايزه يي را در اعتراض به سياست ها نپذيرد اما داوران بايد جسارت اعلام برنده را داشته باشند.

2- اگر قرار است به طور مستمر جايزه كتاب سال جمهوري اسلامي بخش ادبيات داستاني داشته باشد، لازم است تفكيكي بين داستان كوتاه و رمان ايجاد شود. اصولاً مي شود بخش داستان كوتاه (لابد چون خودم به خاطر مجموعه داستان نامزد اين جايزه بوده ام و به هيچ كس نداده اند اين به فكرم رسيده) را از اين جايزه حذف كرد. داوري روي مجموعه هاي داستان را مي شود به جايزه هاي تخصصي ادبي چه خصوصي و چه دولتي واگذار كرد. اگر فرض كنيم در يك دوره بر اساس معيارهاي جايزه يك رمان و يك مجموعه داستان امتياز مساوي داشته باشند تكليف چيست. احتمالاً جايزه نصيب نويسنده رمان مي شود. پس بهتر است يا اين دو بخش را تفكيك كنند يا كلاً جايزه را به رمان محدود كنند.

3- در سال 86 رمان هايي از سيدمهدي شجاعي (توفان ديگري در راه است) و اميرحسين فردي (اسماعيل) منتشر شد كه نهادهاي دولتي و رسانه هاي اصولگرا در زمان انتشارشان سر و صداي زيادي راه انداختند اما وقتي سروصداها آرام گرفت و كتاب ها خوانده شد، ديديم از قلمرو شعاري نويسي فراتر نرفته اند. براي كتاب سال اين امتياز مثبتي است كه نام اين كتاب ها در فهرستش نيست. نه امتياز بزرگي، همان امتياز كوچكي كه چيزي را عوض نمي كند و فقط در يادداشت هاي فوري و عجله يي كه بايد فرداي انتشار يك خبر نوشت ذكر مي شود.

4- سنتي است كه فكر مي كنم سينمايي ها مبتكرش بوده اند و آن اين است كه اعلام نامزدها شامل معناي تلويحي بسياري است. (البته ظاهراً جايزه بهترين فيلمنامه در جشنواره ها معني خاصي دارد يعني انتخاب آزادانه و واقعي داورهاست كه گاهي براي انتخاب بهترين فيلم تحت فشارهاي بيروني از مراجع نامعلوم و ناشناخته قرار مي گيرند اما بدبختانه داستان فقط يك جايزه دارد) چون وقتي يك هيات داوري چند اثر را به عنوان نامزد اعلام مي كند منظورش اين است كه اين آثار حائز شرايط برنده شدن هستند و از اين به بعد امتيازهاي ويژه برنده را معلوم مي كنند. اما در جايزه ها و جشنواره هاي ما گاهي منظور اين است كه ما اين اثر را پسنديديم يا ويژگي هايش را فهميديم اما به همان دلايلي كه شما هم مي دانيد و نمي شود صراحتاً گفت از اهداي جايزه به آن معذوريم. ظاهراً نامزد شدن «كافه پيانو» (در اين نكته يي كه مي گويم نظر من درباره كيفيت و ارزش اين رمان هيچ تاثيري ندارد) هم از همين جور انتخاب هاست. چقدر احتمال دارد داوران كتاب سال اعلام كنند « كافه پيانو» برنده جايزه كتاب سال جمهوري اسلامي است. خودشان مي دانند رسانه هاي مچ گير اصولگرا بسيارند.

5- در بخش ترجمه آثار ادبي هم نامزدهاي اعلام شده كه در خبر ديروز ما از قلم افتاد، عبارتند از «در حال كندن پوست پياز» نوشته گونتر گراس، ترجمه جاهد جهانشاهي/ «من قهرمان نيستم» اثر پي ير اïتن گرونيه، ترجمه خجسته كيهان/«در روياي بابل» نوشته ريچارد براتيگان، ترجمه پيام يزدانجو / «نمسيس؛ فرشته انتقام و عدالت» نوشته آگاتا كريستي، ترجمه خسرو سميعي/ «كلمات» نوشته ژان پل سارتر، ترجمه ناهيد فروغان/ «عروس بيوه» نوشته جويس كرول اوتس، ترجمه رويا بشنام /«آن خردمند ديگر» نوشته هنري ون دايك ترجمه حسين الهي قمشه يي/ «گريز به تاريكي» نوشته آرتور شنيتسلر، ترجمه نسرين شيخ نيا. در ميان اين آثار دست كم دوتاشان به خاطر كيفيت نازل ترجمه در زمان انتشار با سكوت منتقدان مواجه شد.

نشست سينماگران درباره آثار بلاتكليف

به دنبال بلاتكليف ماندن اكران آثار تعدادي از سينماگران در سال هاي اخير، نشستي با حضور اين هنرمندان امروز (چهارشنبه، 9 بهمن ماه) در خانه سينما برگزار مي شود. به گزارش ايسنا اين نشست در آستانه آغاز به كار بيست وهفتمين جشنواره بين المللي فيلم فجر، ساعت 15 امروز با حضور نمايندگان رسانه ها و هنرمندان سينما برگزار مي شود و سينماگران معترض ديدگاه هاي خود را درباره مشكلات اكران آثارشان اعلام مي كنند.

چهارشنبه|ا|9|ا|بهمن|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]