واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: بین الملل - 2010 سال بسیار سختی بود. این عبارت تنها برای باراک اوباما، مصداق ندارد، بلکه غرب هم گرفتار همین بحران بود. فرید زکریا: 2010 سال بسیار سختی بود. این عبارت تنها برای باراک اوباما، مصداق ندارد، بلکه غرب هم گرفتار همین بحران بود. چه نگاه ما به آمریکا باشد و چه به یونان یا ایرلند، تفاوت چندانی نمیکند، چرا که در تمام این کشورها ما شاهد افزایش نرخ بیکاری بودیم و بحرانهای اقتصادی هم یکی پی از دیگری از راه میرسیدند. بسیاری از این مشکلات کاملاً هم ناپدید نشدند و در 2011 هم تبعات آنها احساس خواهد شد. اما من دلایل خاص خودم را دارم برای مثبت خواندن سال 2011. اگر بخواهیم بحث را از آمریکا آغاز کنیم، باید اذعان کنم که این کشور شاهد رشد اقتصادی خواهد بود. در 2011 ما شاهد رشد اقتصادی دو تا سه درصدی خواهیم بود. البته برخی کارشناسان رقمهای بالاتری را هم پیشبینی میکنند. با این پیش زمینه باید بپذیریم که اقتصاد آمریکا بزرگترین اقتصاد جهانی است و رشد آن بر رشد اقتصادی دیگر کشورها هم تأثیرگذار خواهد بود. در 2011 ما شاهد افزایش خوشبینیهای اقتصادی خواهیم بود. اروپا هم در این سال روزهای خوبی را تجربه خواهد کرد. اروپاییها در این سال متقاعد میشوند که باید شرکای ولخرج خود در اروپا مانند یونان و ایرلند را متوجه عواقب اشتباهات اقتصادی خود کنند. آلمان در این سال، رونق اقتصادی را تجربه خواهد کرد و برخلاف ادعای برخی کارشناسان این پیروزی اقتصادی را مدیون یورو خواهد بود. مهمترین ثمره 2010 این بود که اروپاییها به این نتیجه رسیدند که میتوانند و باید یورو را نجات دهند. اروپا در سال 2011 میلادی درست مانند ژاپن با سرعت غیرقابل پیشبینی پیش خواهد رفت. در سال جدید شاید طمع چینیها هم کم شود. شاید همین امر منجر به کاهش تنش در آسیای شرقی شود. در یک سال گذشته چین و غرب مانند الاکلنگ برخورد کردند. با بالا رفتن پکن، کشورهای اروپایی پایین آمدند. البته در این بازی چین بالا ایستاد و نه تنها آمریکا که کشورهایی مانند کره جنوبی و ژاپن هم متحمل خسران شدند. باراک اوباما از نخستین روزهای حضور در کاخ سفید از جانب چین متحمل ناراحتی شد و البته چینیها اندک توجهی به این امر نداشتند. امید است که در سال 2011 میلادی، برخی چینیها متوجه زیاده خواهی اقتصادی خود در سال 2010 شده و برای پایان دادن به بحران اقتصادی با آمریکا همکاری کنند و البته چارهای هم برای نگرانی کره جنوبی از جانب کره شمالی بیندیشند. چین تنها کشور دوست کره شمالی در منطقه است و امید میرود که در سال جاری، پکن به غرب برای حل بحران هستهای در شبه جزیره کره کمک کند. در افغانستان، قدرت طالبان در هم فروخواهد ریخت. در حال حاضر نشانههایی وجود دارد که طالبان در بسیاری از بخشهای تحت فرماندهی خود متحمل شکست شدهاند. استان هلمند بهترین نمونه از این مسائل است. بر اساس دیگر اطلاعات رسیده از منطقه، گروه حقانی که از مخوفترین گروههای تروریستی در منطقه است هم در این سال متحمل شکستهای بیشتری خواهد شد. اوضاع و احوال ارتش افغانستان هم بهتر میشود و در این فضا قطعاً واگذاری امور امنیتی به ارتش برای آمریکاییها آسانتر خواهد شد. عراق هم در 2011 به اندازه کافی ثبات خود را حفظ خواهد کرد به گونهای که این کشور دوباره تبدیل به بحرانی بینالمللی نخواهد شد. بیشک نیازی هم به بازگشت سربازان آمریکایی نخواهد بود. البته این جملات خوشبینانه به این معنا نیست که دموکراسی در عراق تمام و کمال محقق خواهد شد. عراق درگیر اختلافهای قومیتی است و البته جو ضد آمریکایی هم در این کشور بیداد میکند. اما نکته مثبت ماجرا اینجاست که عراق دیگر تبدیل به دغدغهای بینالمللی و منطقهای نخواهد شد. ایران همچنان هدف دوربین قدرتهای منطقهای و بینالمللی قرار خواهد گرفت. همان گونه که افشاگریهای ویکی لیکس نشان داد نه تنها اسرائیل که اعراب هم عزم خود را برای ممانعت از دستیابی ایران به تسلیحات هستهای جزم خواهند کرد! پیشبینی میشود که ایران چه از بعد اقتصادی و چه سیاسی روزهای سختی را پیش روی داشته باشد. برخلاف سال 2010، در سال آتی آمریکا روزهای بهتری را در بعد بینالمللی تجربه خواهد کرد. واشنگتن بخشی از اعتباری را که به واسطه بحران مالی از دست داده بود، مجدداً به دست خواهد آورد. من به این نتیجه رسیده ام که بخشی از این اخبار خوب موقتی خواهند بود اما مشکلات اصلی در جای دیگری نهفته هستند و بیشک رشد خواهند یافت. 48 تایم سیام دسامبر / ترجمه: سارا معصومی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]