واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: معمولا برخي نوزادان تازه متولد شده با برخي بيماري ها دست به گريبان هستند. در اين نوشتار به برخي از اين بيماري ها،علائم و روش درمان آن ها اشاره مي شود. افزايش غلظت خون نوزاد در اين بيماري، نوزادان، پُرخون يا برافروخته به نظر مي رسند. علائم: بي اشتهايي و اختلال در تغذيه، خواب آلودگي، تنگي نفس، کاهش قند خون، تشنج و کبودي در انتهاي اعضاي بدن. عوامل خطر: کوچک بودن جثه نوزاد، زندگي در ارتفاعات، تولد ديررس، شرايط خاص 2 تا 3 ساعت اول پس از تولد، انتقال خون از يک جنين به جنين ديگر در حاملگي دو قلويي، تاخير در بستن بند ناف پس از تولد، ابتلاي مادر به ديابت، سندرم داون و اختلال هاي تيروئيدي. درمان: جايگزيني خون با سرم، آلبومين يا تعويض کامل خون. فتق هاي ديافراگم انتقال محتويات شکم به داخل قفسه سينه، فتق ديافراگم ناميده مي شود که ممکن است به صورت مادرزادي يا بر اثر ضربه به ديافراگم ايجاد شود. اين نوع فتق در سمت چپ شايع تر بوده و مرگ و مير ناشي از آن حدود 40 تا 50 درصد است. علائم: تنگي نفس شديد به خصوص در چند ساعت اول پس از تولد، شنيدن صداي روده از سينه، شکم قايقي. درمان: بايد جراحي شود. کبودي رنگ آبي دست و پا و سرخ بودن بدن هنگام تولد، طبيعي است ولي کبودي در مرکز بدن، غشاهاي مخاطي و زبان ممکن است نشانه وجود يک اختلال زمينه اي جدي باشد که شايع ترين علت آن، بيماري هاي قلبي ـ ريوي است. نوزاد شل سُستي نوزاد ممکن است گذرا باشد و مشکلي در آينده ايجاد نکند يا اين که ضايعه اي جدي و دائمي باشد. بيماري هايي که ممکن است سبب ايجاد شلي در نوزاد شوند، عبارت هستند از: ضايعات نخاعي بر اثر ضربه، بيماري هاي خود ايمني و بيماري هاي عضلاني مادرزادي. علائم: نوزاد هوشيار به نظر نمي رسد، گريه ضعيف، مشکلات تنفسي، دشواري بلع بزاق، تشنج و رفلکس هاي ضعيف. درمان: دارو تجويز مي شود ولي درمان قطعي ندارد. نوزاد نارس نوزاد نارس بيشتر نوزادان کم وزن، دوره نوزادي را بدون عواقب درازمدت پشت سر مي گذارند. کوچک ترين نوزادان در معرض بالاترين خطر هستند. عواقب درازمدت عبات هستند از: اختلالات چشمي نوزادان همراه با نابينايي، ناشنوايي، بزرگي يا کوچکي جمجمه، عقب ماندگي ذهني، فلج مغزي، سندرم روده کوتاه و عدم رشد. کاهش قند خون کاهش قند خون در دوره نوزادي شايع است. نشانه هاي آن معمولا در روزهاي اول و دوم به وجود مي آيد و از بيماري بدون علامت تا گرفتاري هاي دستگاه عصبي مرکزي و قلبي ـ ريوي متغير است. علائم: شل بودن نوزاد، خواب آلودگي، بي تفاوتي، بي اشتهايي، لرزش، تشنج، نارسايي قلبي، افزايش ضربان قلب، کبودي يا رنگ پريدگي، وقفه تنفسي و تعريق شديد. درمان: تغذيه زودرس، شدت عوارض را کاهش مي دهد و گاه تجويز گلوکز لازم است. .tebyan.net
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 4571]