واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: خواب، کاري است که ما در هر شبانه روز انجام مي دهيم. اما همين کار معمول ما، پر از اسرار و نکات ناشناخته است. مثل هر ارگان يا عملکرد ديگر بدن، خواب هم مي تواند تحت تاثير بيماري ها و اختلالاتي قرار بگيرد. در اينجا 10 عدد از اين اختلالات را فهرست مي کنم. شايد خودتان يا يکي از اطرافيان تان مبتلا به يکي از اين اختلالات باشيد. اختلال رفتاري در مرحله حرکات سريع چشم يکي از مراحل خواب موسوم به مرحله «حرکات سريع چشم» يا خواب REM است. خواب REM حدود 20 تا 25 درصد کل خواب را شامل مي شود. به عبارت ديگر هر فرد در طول شبانه روز 90 تا 120 دقيقه در خواب REM است. با اين همه بسته به سن هر شخص طول مدت خواب REM متغير است. براي مثال شيرخواران، 80 درصد طول خواب شان را در مرحله REM سپري مي کنند. در طول خواب REM فعاليت سلول هاي مغزي يا «نورون ها» مشابه بيداري است. در اختلال رفتاري مرحله حرکات سريع چشم، عضلات بدن از حالت بي حرکتي و فقدان توني که بايد به صورت طبيعي داشته باشند، در مي آيند. بنابراين فرد به موازات ديدن روياها شبانه در بستر حرکت مي کند و ممکن است به خودش يا اطرافيان صدمه بزند. اين اختلال قابل درمان است و غالباً به داروهاي ضدتشنجي مثل کلونازپام پاسخ درماني مي دهد. هراس شبانه هراس شبانه عبارت است از هراس شديد و ناتواني موقت در به دست آوردن هوشياري. در اين اختلال فرد به صورت ناگهاني از مرحله خواب امواج آهسته، بيدار مي شود. اين بيدار شدن معمولاً همراه با نفس نفس زدن، ناله و فرياد زدن است. معمولاً وقتي فردي دچار اين حالت مي شود، بيدار کردنش غيرممکن است و غالباً شخص بدون اينکه بيدار شود، مجدداً به خواب مي رود. به علاوه «هراس هاي شبانه» به ندرت توسط شخص به ياد آورده مي شوند. توجه داشته باشيد که «هراس هاي شبانه» با کابوس تفاوت دارند. اولين تفاوت اين دو اين است که شخص دچار هراس شبانه کاملاً بيدار نمي شود و تلاش براي بيدار کردنش هم به جايي نمي رسد. به علاوه هراس شبانه مي تواند براي بيمار خطرناک هم باشد چرا که ممکن است طي آن به خود يا اطرافيانش صدمه بزند. دندان قروچه دندان قروچه يک اختلال شايع خواب است. تقريباً 40 ميليون امريکايي اين اختلال را دارند. طي دندان قروچه شخص دندان هايش را روي هم مي فشارد. اين اختلال مي تواند موجب آسيب شديد به دندان ها شود و بنابراين بايد درمان شود. علاوه بر اين دندان قروچه مي تواند موجب سردرد و التهاب مفصل گيجگاهي- فک فوقاني شود. بيشتر کساني که دندان قروچه دارند از بيماري خود آگاه نيستند و در 5 تا 10 درصد موارد، تنها با علائمي مثل سردرد و درد آرواره به پزشک مراجعه مي کنند. معمولاً پزشکان براي اين بيماران «محافظ هاي دهاني» تجويز مي کنند. در موارد شديد بيماري، حتي از تزريق بوتاکس در عضلات فک استفاده مي شود. سندرم پاهاي بي قرار سندرم پاهاي بي قرار در يک فرد بيدار هم مي تواند رخ دهد، اما در شکل شديد، مي تواند در طول خواب يا زمان بي حرکتي بيمار هم اتفاق بيفتد. در سندرم پاهاي بي قرار، فرد مبتلا تمايل غيرقابل مقاومتي به حرکت دادن بدنش براي گريز از حس ناراحتي بدن دارد. در اين سندرم غالباً پاها درگير هستند، ولي دست ها و قسمت بالاتنه بدن هم مي توانند درگير شوند. در اين اختلال وقتي شخص بدنش را حرکت مي دهد، به طور موقت احساس ناراحتي اش تعديل مي شود و تسکين موقت مي يابد. پزشکان معمولاً براي مبتلايان داروهاي ضدتشنج يا شبه مخدرهايي مثل متادون يا داروهاي خانواده بنزوديازپين تجويز مي کنند. البته بر سر درمان دارويي يک فرد مبتلا به اين سندرم، تا حدي اختلاف نظر وجود دارد. سندرم نبود بيداري- خواب 24ساعته در اين اختلال عجيب و نادر، بدن قادر به چرخه طبيعي خواب 24ساعته نيست. بنابراين فرد مبتلا مثل يک فرد عادي، يک چرخه خواب طبيعي شبانه روزي ندارد و چرخه خواب و بيداري بيمار، در هر 24 ساعت تغيير مي کند. اين اختلال بيشتر در افراد نابينا رخ مي دهد. قطع تنفس در طول خواب در اين اختلال، تنفس شخص مبتلا در طول خواب دچار وقفه مي شود. در هر وقفه يک يا دو تنفس انجام نمي شود. چنين وقفه هايي مي توانند به صورت مکرر در طول خواب شخص مبتلا رخ دهند. اين اختلال وقتي از لحاظ پزشکي اهميت پيدا مي کند که تعداد اين وقفه هاي تنفسي به پنج بار در ساعت برسد. اشخاصي که دچار وقفه تنفسي در طول خواب مي شوند از بيماري خود آگاه نيستند، حتي اگر به خاطر همين وقفه ها مرتب از خواب بيدار شده باشند. بيشتر اطرافيان بيمار هستند که متوجه اين اختلال مي شوند. ممکن است سال ها حتي يا دهه ها، شخصي به اين اختلال مبتلا باشد و متوجه نشود. مبتلايان به اين اختلال غالباً در طول روز خواب آلوده و خسته هستند و مراحل خواب طبيعي شان به هم مي خورد. معمول ترين درمان وقفه تنفسي طي خواب استفاده از وسيله يي به نام PAP است که مجاري تنفسي را با به جريان انداختن هواي با فشار مثبت باز نگاه مي دارد. از درمان دارويي و جراحي هم براي درمان اين اختلال استفاده مي شود. سندرم کلاين- لوين در اين سندرم، شخص مبتلا احتياج به خواب زياد دارد که گاهي به 20 ساعت در شبانه روز مي رسد. معمولاً شخص مبتلا به غذا خوردن (پرخوري جبري) تمايل زيادي دارد. بعضي از محققان عقيده دارند اين بيماري زمينه ارثي دارد و بعضي ديگر اعتقاد دارند اين اختلال يک بيماري خودايمني است. اين اختلال درمان قطعي ندارد، اما غالباً داروهاي محرکي مثل آمفتامين و متيل فنيديت و همچنين ايمي پرامين و مودافينيل براي اين دسته از بيماران تجويز مي شود. به خاطر شباهتي که بين اين بيماري و بعضي از اختلالات خلقي وجود دارد از ليتيوم و کاربامازپين هم در درمان بيماري استفاده مي شود. اما غالباً پاسخ به درمان، محدود است. حرف زدن هنگام خواب شخص مبتلا ممکن است تنها صداهاي ساده هنگام خواب ادا کند، اما ممکن است به صورت طولاني هم حرف بزند. ممکن است کساني که صداي فرد مبتلا را مي شنوند، بفهمند که او چه مي گويد و ممکن است قادر به فهم حرف هاي او نباشند. حرف زدن هنگام خواب مي تواند در مرحله خواب REM رخ دهد. در اين حالت شخص حرف هايي را که طي روياهايش مي زند، بر زبان مي آورد. حرف هنگام خواب مي تواند در خواب غيرREM هم واقع شود. درماني براي اين اختلال وجود ندارد. حمله خواب حمله خواب يا Narcolepsy اختلالي است که در آن شخص مبتلا در زمان هايي به صورت تصادفي به خواب مي رود. فرد مبتلا غالباً در طول اين خواب ها به خواب REM مي رود و کمتر وارد مرحله خواب غيرREM مي شود. شخص مبتلا به کرات دچار خواب آلودگي شديد مي شود و نمي تواند مدت زيادي خود را بيدار نگه دارد. علامت ديگر اين بيماران «کاتاپلکسي» است. در کاتاپلکسي عضلات يک قسمت يا همه بدن سست مي شود، به اين صورت که ممکن است يا عضلات صورت و آرواره ها و گردن درگير شود يا همه عضلات بدن درگير شود. در حمله کاتاپلکسي توانايي گفتاري و بينايي شخص مختل مي شود، اما شنوايي و هوشياري اش باقي مي مانند. علت اين اختلال به درستي شناخته نشده است. درمان شامل داروهاي ضدافسردگي، محرک ها يا هيپنوتيزم است .... parsiking.com
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 458]