نگاهي به زندگي شهداي كربلا صحابه باران

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: نگاهي به زندگي شهداي كربلا صحابه باران
------------

شهيد بكير بن حر بن يزيد رياحي
بكير فرزند حر بن يزيد رياحي بوده است. بكير در سال 61 هجري قمري به همراه پدرش براي جنگ با سپاه امام(ع) وارد دشت كربلا شد، اما هنگامي كه از تصميم پدرش مبني بر پيوستن به لشگر امام حسين(ع) آگاه شد، به همراه پدر به خيمه گاه سيد الشهدا رفت. امام(ع) نگاهي مهربان به او كرد و از حر پرسيد: «اين جوان كيست كه همراه توست؟» حر نزد حضرت رفت و عرض كرد: «مولايم اين فرزند من است.» حضرت براي آنان طلب پاداش خير نمود، بكير با خوشحالي خود را به پاي امام(ع) افكندو بر او و جدش رسول خدا(ص) درود فرستاد. سپس حر به فرزندش گفت: «به دشمن حمله كن من نيز در كنار تو هستم تا جانم را فداي فرزند پيامبر (ص) نمايم. خدا را شكر كه ما از گروه ستمگران جدا شديم.» بكير به سفارش پدر و اجازه امام وارد ميدان نبرد شد و پس از مبارزه اي سخت و طولاني در روز عاشورا، سال 61 هجري قمري توسط كفار كوفه به شهادت رسيد.( سيماي آزاده شهيد حر بن يزيد رياحي)

شهيد موقع بن ثمامه اسدي

«موقع» فرزند «ثمامه اسدي صيداوي» از قبيله «بني اسد» و كنيه اش «ابا موسي» مي باشد. او كه از ياران امام حسين(ع) بود، شبانه خود را به اردوي امام(ع) رسانيد و پس از اينكه حضرت شروط دشمن را رد كرد، در روز عاشورا در راه دفاع از امام آنچنان جنگيد كه تيرهايش تمام شد و مجروح بر روي زمين افتاد. در آن هنگام قومش او را به كوفه برده و مخفي نمودند.
وقتي ابن زياد از حال او مطلع شد، دستور قتل وي را صادر كرد، اما جمعي از بني اسد او را شفاعت كردند تا اينكه ابن زياد از كشتن وي منصرف شد و او را به زنجير كشيد و به روستاي زاره تبعيد كرد. «موقع» كه در جنگ كربلا سخت مجروح شده بود، يك سال بعد در تبعيدگاهش شهيد شد. او هر چند در كربلا به لقاء ا... نرسيد، ولي در عظمت و ثواب همتاي شهيدان كربلا است.

شهيد سعيد بن عبدا... حنفي
«سعيد» فرزند «عبدا... حنفي» از اهالي كوفه، عابد، شجاع و از شيعيان مخلص بوده است. او از آغاز خلافت يزيد مبارزات انقلابي خود را آغاز كرد. سعيد، جزو سومين گروهي بود كه به همراه «هاني بن هاني» دعوتنامه هفت نفر از سران كوفه را خدمت امام حسين(ع) رساند. زماني كه مسلم بن عقيل وارد كوفه شد، مشتاقانه با او بيعت كرد. سعيد ارادت خاصي نسبت به اباعبدا... داشت، در شب عاشورا هنگامي كه امام حسين(ع) بيعت خود را از يارانش برداشت، در مقابل حضرت ايستاد و عرض كرد: «نه، به خدا قسم اي پسر پيامبر، ما هرگز تو را رها نمي كنيم تا خداوند تعالي بداند كه ما از تو محافظت كرديم و اگر بدانم كه تا 70 مرتبه كشته مي شوم و سپس كشته شده و سوزانده مي شوم و سپس از آن نيز متلاشي شده و در هوا پراكنده مي شوم، از تو جدا نخواهم شد، تا مرگ خود را در نزد تو ببينم. پس چگونه اين كار را نكنم در صورتي كه اين ]تنها[يك كشته شدن است و پس از آن نيز به كرامتي مي رسم كه براي آن هرگز پاياني نيست.» او در روز عاشورا سال 61 ه.ق. در حالي كه براي محافظت از امام در مقابل ايشان ايستاده بود، به شهادت رسيد. وقتي براي دفن پيكر مقدسش به كنار او رفتند، به غير از زخم شمشير و نيزه ، 13 چوبه تير در بدن او يافتند. نام سعيد در زيارت ناحيه مقدسه همراه با جملاتي كه شب عاشورا در برابر امام حسين(ع) گفت و ثنا و دعايي كه حضرت حجت (عج) در اين زيارت براي او دارد، آمده است.

شهيد زاهر كندي
«زاهر كندي» غلام «عمرو بن حمق خزاعي» از پيروان اهل بيت(ع) راوي حديث و از پهلوانان شجاع بوده است. وي جد «محمد بن شأن» يكي از صحابي امام كاظم(ع) و امام رضا(ع) است. زاهر فضائل درخشاني داشت، به طوري كه از اصحاب رسول اكرم (ص)، امام علي(ع) و اصحاب الشجره بوده و در صلح حديبيه و جنگ خيبر نيز حضور داشته است.«زاهر» سالها قبل از واقعه عاشورا در عصر معاويه به همراه مولايش از دست مأموران ابن زياد به غاري پناه برد، اما ماري «عمرو» را گزيد. در همين لحظه او به زاهر گفت: «تو خود را پنهان كن و بعد از شهادت من، مرا كفن و دفن نما.» ولي زاهر اظهار داشت: «تا من تير در تركش دارم، با آنان مي جنگم تا اينكه به همراه تو كشته شوم. عمرو پيشنهاد غلامش را نپذيرفت و زاهر بنا به دستور مولايش از دست مأموران زياد فرار كرد تا اينكه در سال 60 هجري قمري عازم حج شد و در آنجا به خدمت امام حسين(ع) رسيد. سرانجام سال 61 هجري قمري شاهد شهادت حامي اباعبدا... در حمله اول روز عاشورا بود. نام او زاهر در زيارت ناحيه مقدسه به بزرگي ياد شده است.

شهيد عبدالاعلي كلبي
«عبدالاعلي كلبي» فرزند «يزيد كلبي» از اهالي كوفه و از ياران مسلم بن عقيل بوده است. او شيعه اي شجاع، فعال، سواركار و از قاريان قرآن به شمار مي رفت و به همراه «حبيب بن مظاهر» از مردم كوفه براي امام حسين(ع) بيعت مي گرفت. زماني كه مسلم(ع) قيام خود را آغاز كرد، عبدالاعلي لباس رزم پوشيد و از منزل خويش بيرون رفت تا در محله «بني فتيان» به مسلم(ع) بپيوندد اما در ميان راه كثير بن شهاب مذحجي او را دستگير كرد و نزد ابن زياد برد. وقتي ابن زياد از او پرسيد: «چرا به لباس رزم از خانه بيرون آمده بودي؟» عبدالاعلي به صورت تقيه جواب داد: «تو را اراده كردم و به قصد تو بيرون آمدم.» ولي ابن زياد سخن او را باور نكرد و دستور داد تا او را زنداني كنند. پس از شهادت مسلم(ع) بار ديگر او را نزد عبيدا... آوردند. ابن زياد به او گفت: «ما را از كار خويش آگاه كن و بگو چرا از خانه بيرون آمدي؟» عبدالاعلي گفت: «خدا تو را اصلاح كند، من از خانه بيرون آمدم تا ببينم مردم چه مي كنند، ولي كثير بن شهاب مرا دستگير نمود.» ابن زياد كه خشمگين شده بود فرياد زد: «سوگند بخور، كه جز آنكه گفتي هدفي ديگر تو را به بيرون آمدن از خانه نكشانده است و گناه اين سوگند اگر دروغ بگويي بر گردن توست.» عبدالاعلي از سوگند خوردن امتناع ورزيد. سرانجام عبيدا... بن زياد دستور داد، او را به «جبانه السبيح» برده و گردنش را قطع نمايند. هر چند او در كربلا به شهادت نرسيده است اما در شأن و مقام با شهداي كربلا برابر است.

شهيد جون غفاري
«جون» فرزند«حوي» غلام فضل بن عباس بن عبدالمطلب بوده است. حضرت علي(ع) او را به 150 دينار خريد و به ابوذر غفاري بخشيد. جون تا زمان وفات ابوذر (سال 32 هجري) در تبعيدگاه ربذه در خدمت او بود و پس از آن نزد حضرت علي(ع) بازگشت و تا نبرد كربلا در خدمت امام حسن (ع ) و امام حسين(ع) بوده و در خانه امام سجاد(ع) زندگي مي كرده است. جون در شب عاشورا تعمير سلاحهاي ياران امام(ع) را به عهده گرفت. زماني كه در روز عاشورا از امام(ع) اجازه جهاد خواست، حضرت فرمودند: «تو از ما پيروي كردي در طلب عافيت، پس خويشتن را به طريق ما مبتلا مكن، از جانب من آزاد هستي كه طريق سلامت خويش جويي.» جون عرض كرد: «يابن رسول ا... من در ايام راحت و وسعت بر سر خوان شما بوده ام و امروز كه روز سختي و شدت شماست، دست از شما بردارم؟ به خدا قسم! كه بوي من متعفن و جسم من پست و رنگ من سياه است. پس دريغ مفرماي از من بهشت را، تا بوي من نيكو شود و جسم من شريف و رويم سفيد گردد. نه، به خدا سوگند! هرگز از شما جدا نخواهم شد تا خون سياه خود را با خون طيب شما مخلوط سازم.»جون پس از نبرد سختي در روز عاشورا سال 61 هجري قمري توسط كفار كوفه به شهادت رسيد، نام اين شهيد بزرگوار در زيارت رجبيه و زيارت ناحيه مقدسه آمده است.

شهيد حنظلة بن اسعد

«حنظله» فرزند «اسعد بن شبام ... همدان الهمداني الشبامي» منسوب به «بني شبام» تيره اي از قبيله «همدان» است. او از رجال سرشناس شيعه، سخنوري فصيح، شجاع و قاري قرآن كريم و اهل كوفه بوده است. برخي از مورخان شامي را به صورت شامي نگاشته اند؛ حنظله فرزندي به نام علي داشت، وي قبل از روز عاشورا به خدمت امام(ع) رسيد و از طرف حضرت براي اتمام حجت نزد ابن اسعد رفت .سرانجام او در سال 61 هجري قمري در روز عاشورا به شهادت رسيد. نام حنظله در زيارت ناحيه مقدسه و زيارت رجبيه با تغيير مختصري آمده است: «... السلام علي حنظله بن سعد الشبامي ...»
اين شهيد بزرگوار در كنار ديگر شهداي كربلا توسط امام سجاد(ع) و قبيله بني اسد به خاك سپرده شد.

شهيد موسي بن عقيل
«موسي» فرزند «عقيل بن ابي طالب» در روز عاشورا، سال 61 هجري قمري با اجازه از امام (ع ) پس از «مالك بن داود» به ميدان نبرد رفت و فرمود: «اي گروه پيروان وجوانان، با شمشير و نيزه شما را مي زنم و از پيشواي انس و جن و از بانوان و فرزندان او دفاع مي كنم تا خدا و پيامبرش را خشنود سازم.» او پس از اينكه تعداد زيادي از لشگر دشمن را به هلاكت رساند، شهد شيرين شهادت را نوشيد. البته برخي از كتب مقاتل ايشان را جزو شهداي كربلا معرفي نكرده اند. به همين دليل شهادت موسي در كربلا مورد ترديد است.

شهيد قعنب نمري
«قعنب بن عمرو نمري» از شيعيان و از اهالي بصره بوده است. او به همراه «حجاج بن بدر» كه نامه اي از «مسعود بن عمرو بصري» براي امام حسين(ع) داشت به خدمت حضرت رسيد و تا كربلا همچنان در خدمت ابا عبدا... (ع) بودند. سرانجام او در روز عاشوراي سال 61 هجري قمري به فيض شهادت نائل گشت. نام «قعنب» در زيارت ناحيه مقدسه ذكر شده است. « ... السلام علي قعنب بن عمرو النمري...»
جمعه 27 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 2016]