واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: مزاحمت خيابانى يك بيمارى است
مزاحمان خياباني معمولا در رده هاي سني متفاوتي ظاهر مي شوند. از مردي 50 ساله با ظاهري متشخص و متمول، تا كارگري 17 ساله كه در ساختمان نيمه كاره اي مشغول كار است. ايجاد مزاحمت هاي خياباني از سوي مردان آن قدر زياد است كه بعضي وقت ها نمي شود تشخيص داد كه اين مرد با اين سر و وضع يك مزاحم است يا عابري معمولي. لذا گاهي مي توان ريشه اين نوع رفتارها را درنوعي ساديسم اجتماعي دانست.
مزاحمت هاي خياباني به هر نوع عمل و لفظي كه به نوعي آرامش و احساس امنيت عابران را از بين ببرد و نوعي احساس نگراني و ناراحتي براي عابران ايجاد كند اطلاق مي شود.
مزاحمت هايي كه براساس قوانين و مقررات مصوب قانون مجازات اسلامي از جمله رفتارهايي هستند كه جزء مفاسد اجتماعي تلقي شده و مشمول مجازات مي شوند. مستفاد از ماده 619 قانون مجازات اسلامي چنين است: هركس در اماكن عمومي يا معابر، متعرض يا مزاحم اطفال يا زنان شود يا با الفاظ و حركات مخالف شئون و حيثيت به آنان توهين نمايد به حبس از 2تا 6ماه و تا 74 ضربه شلاق محكوم خواهدشد. با وجود چنين ماده اي در قانون دراين خصوص، بازهم روزانه شاهد مزاحمت هاي زيادي براي دختران و زنان هستيم كه حضور در جامعه را براي آنان مشكل مي سازد.
مزاحمت خياباني بخشي از تجربه اجتماعي بسياري از دختران و زنان است كه مربوط به زمان ما هم نيست بلكه قدمتي بس طولاني دارد و در جوامع شهري بيشتر به چشم مي خورد. ضمنا از عمده رفتارهاي نابه هنجار اجتماعي است كه در ايجاد ناامني اجتماعي و سلب آرامش افراد نقش مهمي را ايفا مي كند. متلك پراني، ولگردي، تنه زني و اعمال غيراخلاقي در مجامع عمومي و هتك حرمت به نواميس مردم از مصاديق مزاحمت هاي خياباني است.
با توجه به اينكه از ديدگاه روان شناسي هرگونه روابط با جنس مخالف از غيرطريق طبيعي و پذيرفته شده اجتماعي و عرف حاكم بر جامعه به عنوان امري غيرعادي محسوب مي شود لذا مزاحمت هاي خياباني نيز كه نوعي ارتباط- ارتباط غيرصحيح- با جنس مخالف است به عنوان امري مرضي و غيرعادي به حساب مي آيد. روان شناسان معتقدند بيكاري در كنار داشتن اوقات فراغت طولاني مدت، از جمله عوامل بروز بسياري از رفتارهاي ناهنجار اجتماعي، علي الخصوص در نوجوانان و تا حد كمتري در جوانان است.
روزانه شاهد اين هستيم كه در مراكز غيرتفريحي مانند خيابانها، فروشگاهها و مراكز خريد برخي جوانان به صورت گروهي و بدون هيچگونه برنامه و هدفي دائم در حال تلف كردن اوقات خود مي باشند. طبيعي است كه دراين حالت بايد منتظر رفتارهاي ناهنجاري چون مزاحمت هاي خياباني ازسوي آنان باشيم.
گاه مي توان گفت: تمام اين مزاحمت ها از تفكر ي نشأت مي گيرد كه زن را حقير مي داند و حريم شخصي براي او قائل نيست به همين دليل مردان به خود اجازه مي دهند كه نسبت به زن هتك حرمت و بي احترامي كنند. اين مزاحمت ها بيشتر به روح و روان دختران و زنان آسيب مي رساند، زيرا دراين حالت زن تحقيرشده و اعتماد به نفس خود را از دست مي دهد و همواره در حالت ترس و نگراني به سر خواهد برد. دراين جاست كه ديگر آرامش ندارد و هميشه به دنبال سايه اي در پشت خود است.
البته نبايد از نظر دور داشت كه نوع پوشش و ظاهري كه زنان و دختران با آن در جامعه ظاهر مي شوند تا حد زيادي درتصميم گيري مزاحمين، نسبت به پيش قدم شدن جهت مزاحمت يا عدم آن، دخالت مستقيم دارد.آمار نشان مي دهد غالب زنان و دختراني كه در دام مزاحمين گرفتار شده اند با پوششي نامطلوب و در اماكن خلوت ظاهر شده اند كه البته اين آمار، صددرصد قربانيان را شامل نمي شود.
لذا آموزش هاي تربيتي و اخلاقي و ديني نه به عنوان عوامل سركوب كننده نيازهاي جوانان بلكه به عنوان هدايت كننده و آرامش دهنده روان، مي تواند در تعادل رفتاري ايشان، چه زن و چه مرد، موثر واقع شود.
متاسفانه امروزه اين معضل به قدري در جامعه رواج پيدا كرده است كه اكثر مردم نسبت به آن واكنشي نشان نمي دهند و با بي تفاوتي با آن برخورد مي كنند. گويا مردم آن را به صورت يك هنجار در جامعه قبول كرده اند!
پرواضح است كه ما ابزار قانوني براي مبارزه با اين معضل اجتماعي و فرهنگي را داريم؛ اما ابزاري در دسترس تر از قانون نياز است و آن فرهنگ درستي است كه از كودكي آموخته شود. هر انساني جدا از جنسيت اش، حق آزادي و احساس امنيت و آرامش دارد و هيچ فردي حق تجاوز به اين حريم شخصي را ندارد.
عبدالحميد گل افشان- اهواز
سه شنبه 24 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کيهان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 299]