تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836314907
قرارداد ساخت پالايشگاه خون ايران بسته شد
واضح آرشیو وب فارسی:نیک صالحی: قرارداد ساخت پالايشگاه خون ايران بسته شد خبرگزاري فارس: رئيس سازمان انتقال خون از انعقاد قرارداد ساخت پالايشگاه خون دولتي ايران خبر مي‌دهد اما معتقد است: خيليها اجازه داشتن اين تكنولوژي را به ما نميدهند بنابراين بايد مانند انرژي هسته‌اي خودمان به تكنولوژي پالايش خون برسيم. حسن ابوالقاسمي در بخش دوم گفت‌وگوي تفصيلي با خبرنگار اجتماعي فارس، از ميزان موفقيت شركت خصوصي پلاسماگيري در ايران و اختلاف‌هايي كه با سازمان انتقال خون داشت مي‌گويد و معتقد است سازمان انتقال خون واجب و شركت‌هاي خصوصي مستحب هستند اما از آمادگي براي واگذاري كل پروژه توليد پلاسما به بخش خصوصي خبر مي‌دهد و امكان هر گونه سوء استفاده مالي را توسط شركت خصوصي پلاسماگيري رد مي‌كند. رئيس سازمان انتقال خون در اين گفت‌و‌گو همچنين از امضاي قرارداد ساخت پالايشگاه خون ايران كه تا 6 سال آينده به بهرهبرداري كامل مي رسد خبر مي‌دهد اما معتقد است، خارجي‌ها به خاطر منافعي كه دارند به راحتي اين تكنولوژي را به ما نميدهند بنابراين بايد به مهندسان ايراني اعتماد كنيم و خودمان تكنولوژي بومي انتقال خون را به دست آوريم، همان طور كه در مورد انرژي هسته‌اي اين كار را كرديم، ممكن است مقابلمان بايستند بنابراين جايي كه متولي اين كار مي‌شود بايد خيلي بالاتر و قويتر از سازمان انتقال خون و وزارت بهداشت باشند و گرنه مثل آب خوردن دادگاهي‌مان مي‌كنند. قسمت دوم اين مصاحبه را بخوانيد. فارس: ارزيابي شما از فعاليت شركت خصوصي توليد پلاسما در ايران چيست؟ ابوالقاسمي: اين شركت حدود 3 سال است كه در ايران فعاليت دارد، نمي‌توانيم بگويم توفيقات خيلي زيادي داشته است اما در هر صورت توفيقاتي داشته است، توانسته است تعدادي اهدا كننده را جذب كند، در ابتدا فعاليت اين شركت مقداري با كار سازمان انتقال خون تداخل داشت و براي انتقال خون كشور مزاحمت‌هايي ايجاد كرد اما بعد از آنكه به صورت مكتوب و حضوري به آنها تذكر داديم، به مرور مشكلات كم شد. فارس: منظور از تداخلات چيست؟ در محدود جغرافيايي انتقال خون وارد شده بودند. ابوالقاسمي: بله، هم محدوده جغرافيايي يعني جاهايي كه انتقال خون پايگاه دارد و هم تداخل از نظر اهداكنندگان، اما الان مسئولان اين شركت اين مسائل را مي‌دانند و به هيج وجه سازمان انتقال خون را در مقابل خود نمي‌بينند، چون انتقال خون واجب است و آنان مستحب هستند. بنابراين بايد در جايي كه سازمان انتقال خون فعاليت ندارد يا اهداكنندگان خون نيستند، فعاليت كنند. فارس: چگونه مي‌توان كنترل كرد، هر فردي مخير است به مراكز انتقال خون مراجعه كند يا به مراكز پلاسماگيري برود، به خصوص كه آنجا انگيزه هاي مادي هم هست؟ ابوالقاسمي: خيلي ها در ابتدا همين تصور شما را داشتند و فكر مي‌كردند اگر مراكز پلاسماگيري خصوصي راه بيفتند اهداكنندگان خون به آن سمت مي‌روند ولي واقعاً خيلي از اهداكنندگان خون الان ناراحتند كه چرا اصلاً حرف پول به ميان آمده است، اهدا كنندگان اصيل ايراني واقعاً بدون چشمداشت و فقط باانگيزه‌هاي انسان دوستانه خون مي‌دهند. فارس: هيچ ريزشي از نظر تعداد اهداكنندگان در اين مدت نداشتيد؟ ابوالقاسمي: هيچ شواهدي كه نشان دهد، اهداكنندگان خون به آن طرف رفته باشند، وجود ندارد، البته ما در حال انجام يك تحقيق در اين زمينه هستيم، ولي در مجموع شركت خصوصي پلاسماگيري نتوانسته است جذب بالايي از نظر اهدا كننده داشته باشد. فارس: اين شركت در سراسر كشور فعاليت مي‌كند؟ ابوالقاسمي: نه، فقط در تهران است، به همين خاطر از نظر اهداكننده تداخلي با سازمان انتقال خون ندارد و اگر در مواردي اين مشكل بوده با تذكر حل شده است. با اين حال سازمان انتقال خون در خيلي جاها حضور ندارد و آنها مي‌توانند درآنجا وارد شوند. فارس: يعني سازمان انتقال خون در جاهايي پايگاه ندارد؟ ابوالقاسمي: نيازي نداريم، در همه جا پايگاه داشته باشيم. ميزان اهداي خون براي تامين خون مورد نياز كشور كافي است. فارس: سازمان انتقال خون چقدر در نظارت بر فعاليت مراكز پلاسماگيري سهم دارد؟ ابوالقاسمي: مراكز نه، فعلاً فقط يك مركز است، در آيين‌نامه مراكز پلاسماگيري خصوصي بخشي از نظارت به عهده سازمان انتقال خون گذاشته شده است كه البته اين نظارت مربوط به فرآيند توليد نيست، بلكه بيشتر در فرآيند جذب اهداكننده و رعايت استاندارد توليد پلاسماست، خود آنها هم سعي دارند، از توانمندي و امكانات آزمايشگاهي قوي كه در انتقال خون است، استفاده كنند. البته ما هم نياز به يك رقيب قدرتمند داخلي داريم، به همين خاطر ما هم كمك مي‌كنيم كه تقويت شوند. فارس: با توضيحات شما اين شايعه كه بخشي از پلاسماي توليد شده توسط اين شركت خصوصي به قيمت هر كيسه 50 دلار در بازار آزاد فروخته مي‌شود، كلاً منتفي است. ابوالقاسمي: 100درصد اين فرض اشتباه است، اولاً ارزش هر ليتر پلاسما بالاي 100دلار است و به هيچ‌وجه 50 دلار نيست بنابراين هيچ وقت به اين قيمت به فروش نمي‌رسد، دوم اينكه سود اين شركت در اين است كه پلاسما را تبديل به فرآورده كند و فرآورده دارويي را در داخل كشور بفروشد چون ارزش بالاتري دارد، اين كار هم تحت نظارت دقيق وزارت بهداشت و مطابق قراردادهاي دقيق و سختگيرانه انجام مي‌شود و به هيچ وجه امكان تخلف از آن نيست. فارس: مخارج اين نوع شركتها در واقع فقط از محل فروش فرآورده‌هاي خوني تامين مي‌شود؟ ابوالقاسمي: بله. فارس: از چگونگي محاسبات مالي آن اطلاع داريد؟ ابوالقاسمي: معمولاً 60درصد هزينه تمام شده فرآورده‌هاي خوني، هزينه پالايش آن است كه فعلاً بايد به طرف آلماني پرداخت شود، حدود 35 درصد نيز هزينه توليد و استانداردسازي پلاسماست، خريد دستگاه‌هاي پلاسماگيري نيز هزينه‌هايي دارد. فارس: فرآورده‌هاي توليد شده چگونه فروخته مي‌شود؟ ابوالقاسمي: تحت نظارت وزارت بهداشت وارد كشور مي‌شود و به وسيله يك شركت پخش دارو توزيع مي‌شود كه آن هم مقررات مخصوص به خود را دارد، البته بخش مهمي از اين فرآورده‌ها مانند فاكتور 8 چون جزء داروهاي يارانه‌‌اي بيماران خاص است، بخشي از هزينه آن را وزارت بهداشت از محل يارانه دارو مي‌پردازد.اما آلبومين و IVIG يارانه ندارند. فارس: پس قطعاً امكان هر نوع سوء استفاده مالي وجود ندارد؟ ابوالقاسمي: حتي تصور چنين مسئله‌اي هم ممكن نيست. فارس: اين شركت خصوصي پلاسماگيري الان چه حجمي از پلاسماي مورد نياز كشور را تامين مي‌كند و سهم سازمان انتقال خون چقدر است؟ ابوالقاسمي: من آمار دقيقي از فعاليت اين شركت ندارم، هدف اين شركت اين بود كه امسال به توليد20 هزار ليتر پلاسما در كشور برسد كه به نظرم نرسيده است، ولي اين مسئله را مسئولان اين شركت بايد اعلام كنند. آمار سازمان انتقال خون اين است كه طي 3 سال گذشته در مجموع 300 هزار ليتر پلاسما توليد و براي تبديل شدن به فرآورده دارويي به خارج ارسال كرده‌ايم. فارس: يعني به طور متوسط هر سال 100هزار ليتر پلاسما در سازمان انتقال خون توليد شده است؟ ابوالقاسمي: بله، ما در ابتدا فقط با يك شركت طرف قرارداد شروع كرديم اما حالا پلاسماي ايراني خيلي طرفدار پيدا كرده است و ارزش آن بالا رفته است چون توانسته است، استانداردهاي بسيار سختگيرانه توليد پلاسما را بگذارند و اين افتخار بزرگي براي كشور است. الان حدود 50 درصد داروي IVIG مورد نياز كشور را پلاسماي توليدي سازمان انتقال خون تامين مي‌كند، تمام فاكتور 9 و بخش مهمي از فاكتور 8 مورد نياز بيماران هموفيلي نيز از همين طريق در كشور تامين مي‌شود، 40درصد آلبومين هم توسط انتقال خون تامين مي‌شود. سازمان انتقال خون طي 3 سال گذشته خيلي ارتقا پيدا كرده است. مسئله بسيار مهمي كه متاسفانه هيچ وقت توسط مسئولان كشور گفته نشده، اين است كه توليد اين محصولات توسط سازمان انتقال خون به شدت بر نرخ اين فرآورده‌ها تاثير گذاشته است و نوع خارجي اين محصولات باقيمت مناسبتري خريداري مي‌شود چون بخش عمده تقاضا را ما پوشش مي‌دهيم. اگر انتقال خون نبود معلوم نبود IVIG، فاكتور 8 و فاكتور 9 خون به چه قيمتي وارد كشور مي‌شد، حضور انتقال خون كاملاً قيمت بازار را كنترل كرد و اين دستاورد كوچكي نيست. اين بزرگترين نقش انتقال خون بود كه توانستيم مهمترين رقيب فرآورده‌هاي خارجي بشويم در حالي كه فرآورده‌هاي انتقال خون به قيمت دو سوم و حتي گاهي نصف قيمت فرآورده هاي خوني خارجي در بازار عرضه مي‌شود. فارس: ولي سازمان انتقال خون هم به هر حال حاشيه سود خود را دارد؟ ابوالقاسمي: واقعاً نه، سازمان انتقال خون خودش هيچ سودي نداشته است، فقط توانستيم شركت پژوهش و پالايش خون ايران را از ورشكستگي نجات دهيم، امسال حتي نزديك بود دولت بودجه ما را كم كند و هنوز هم اين نگراني كاملاً رفع نشده ولي اميدوارم كه حل شود. ما يك نگاه آينده‌نگرانه داريم، مسئول يك پايگاه انتقال خون وقتي مي‌داند كه به طور مستمر توسط مجربترين بازرسان خارجي كنترل مي‌شود، ديگر شب و روز ندارد و سطح كيفيت محصولات خود را هميشه در عالي‌‌ترين سطح نگه مي‌دارد. فارس: سالي چقدر بودجه براي اين كار هزينه مي‌كنيد؟ ابوالقاسمي: خوشبختانه دولت يك رديف بودجه‌اي براي پلاسما گذاشته است كه اگر نبود فرياد ما خيلي بلندتر بود و اين اعتبار مرهون همكاري و تلاش مسئولان سازمان مديريت است كه البته الان نام آن عوض شده است. فارس: چقدر است؟ ابوالقاسمي: رقمش زياد نيست اما همين كه وجود دارد نشانه اين است كه دولت به موضوع پلاسماگيري و توليد فرآورده‌هاي خوني توجه دارد. مشكل فعلي اين است كه با وجودي كه تمام دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و بسياري از بيمارستان‌هاي دولتي با تشكيل هيئت امنا از تشريفات سختگيرانه مالي دولتي آزاد شده‌اند، هنوز سازمان انتقال خون درگير بوركراسي سنگين اداري دولتي است به همين علت نمي‌توانيم با وجود پيشرفت‌هاي بزرگي كه در اين سازمان صورت گرفته است، پرسنل زحمتكش انتقال خون را متنعم كنيم. فارس: اگر بخواهيم 100درصد از نظر توليد پلاسما در كشور خودكفا شويم، چقدر پلاسما بايد در سال در كشور توليد شود؟ ابوالقاسمي: بسته به اينكه كدام فرآورده خوني را ملاك قرار دهيد اين محاسبه فرق مي‌كند، ممكن است، يك فرآورده را در نظر بگيرد اما براي فرآورده ديگر كم باشد يا اضافه بيايد. اگر فاكتور 9 خون را در نظر بگيريد، همين الان هم خودكفا هستيم، اما با همين ميزان توليد پلاسما 15 درصد فاكتور 8 مورد نياز كشور با پلاسماي ايراني توليد مي‌شود. 50 درصد داروي IVIG نيز با پلاسماي ايراني توليد مي‌شود. به نظر من بايد IVIG را ملاك قراردهيم. چون هم مصرف آن بيشتر است و افراد زيادي از آن استفاده مي‌كنند و هم گرانتر است. در اين صورت اگر بخواهيم آينده‌نگر باشيم بايد سالانه بتوانيم 300 هزار ليتر پلاسما توليد كنيم. فارس: چقدر از اين پلاسما بايد از طريق انتقال خون توليد شود و چقدر به بخش خصوصي واگذار شود؟ ابوالقاسمي: ما حاضريم همه كار را به بخش خصوصي واگذار كنيم. فارس: چرا؟ ابوالقاسمي: چون اين كار نياز به سرمايه‌گذاري زيادي دارد و با روند بوروكراتيك دولتي امكانپذير نيست، نظارت‌هاي دولتي وحشتناك و وقت‌گير است. در سيستم دولتي به هيچ وجه به خروجي كار كاري ندارند. در فرآيند دخالت مي‌كنند و هر لحظه ممكن است مانع بزرگي بر سر كار پيش آيد و همه خسته شوند و كار را رها كنند. فارس: اگر سازمان انتقال خون هيئت امنايي شود، چطور؟ ابوالقاسمي: اين تنها دليل نيست، بايد متخصصاني كار را به عهده بگيرند كه به خصوص بتوانند زمينه ايجاد پالايشگاه خصوصي خون را در كشور فراهم كنند، اين به نفع كشور است. اما بايد بدانيم اين يك سرمايه گذاري زودبازده نيست. كار سختي است كه به خصوص بايد در زمينه رعايت استانداردهاي توليد دقت زيادي شود. بايد به تدريج آيين‌نامه مراكز پلاسماگيري اصلاح شود و انتقال خون بيشتر به سمت نظارت برود. فارس: چرا هنوز پالايشگاه خون در كشور نداريم؟ آيا اين مسئله به سابقه تاريخي فرآورده‌هاي خوني آلوده مربوط است يا واقعاً كساني سنگ اندازي مي‌كنند؟ ابوالقاسمي: واقعيت اين است كه بايد به سابقه تاريخي پالايش خون در ايران برگرديم و ببينيم نقاط ضعف چه بوده است و مشكل از كجا شروع شده است. سابقه پالايش خون در ايران در پالايشگاه خوني كه 10 سال پيش تعطيل شد، نيست. اين كار حدود 35 سال پيش در زيرزمين انتقال خون در خيابان ويلا در ديگ و ديگچه هايي شروع شد كه از همان زمان عليه آن جوسازي مي‌كردند. روش مخالفان هم اين طور بود كه يك NGO در داخل كشور تشكيل مي‌دادند و بعد از يك كارشناس خارجي براي نظارت دعوت مي‌كردند و آن هم ايراداتي مي‌گرفت كه به توفيف كار مي‌انجاميد، البته ايرادات فني درست بود ولي كشورهايي مانند چين به اين ايرادات توجه نكردند و راه خودشان را رفتند به همين خاطر هم امروز با آزمون و خطا و به هر كيفيت پالايشگاه خون دارند، اما ما به ايرادات خارجي ها توجه كرديم و امروز پالايشگاه خون نداريم. اين جوسازي‌ها كه ريشه در منافع مالي توليد كنندگان خارجي هم داشت ادامه داشت را تا رسيد به جوسازي‌هايي كه عليه سازمان انتقال خون در سال‌هاي اخير انجام دادند. فارس: منظورتان پرونده هموفيلي‌هاست؟ ابوالقاسمي: بله، اين واقعاً داستان غم انگيزي است كه الان وقتي با مسئولان قوه قضائيه صحبت مي‌كنيم، انگشت تاسف به دهان مي‌گيرند كه چرا جازه دادند چنين مسير طي شود و اين همه لطمه به كشور بخورد. فارس: اين موضوع خودش بحث مفصلي است. آيا تحريم‌ها هم در كندي روند تاسيس پالايشگاه نقش داشت؟ ابوالقاسمي: بله، در قراردادي كه اخيراً براي ايجاد پالايشگاه خون بستيم هم اين مسائل مطرح بود. برخي از وسايل مورد نياز پالايشگاه خون براي خروج از كشور مبدا نياز به مجوزهاي خاص دارد و ممكن است به خاطر اينكه كاربرد دوگانه‌اي دارند به راحتي اين وسايل را به ايران ندهند. اما واقعيت اين است كه مسائل مهمتري هم وجود دارد، شركت‌هايي كه تكنولوژي پالايش خون دارند در دنيا محدود هستند و عمدتاً خود آنها توليد كننده فرآورده‌هاي خوني هستند، چه علتي ازاين مهمتر كه آنها مي‌خواهند ما هميشه مشتري آنها باشيم. فارس: بالاخره مجبوريم تكنولوژي را از آنها بخريم. ابوالقاسمي: راه ديگر اين است كه تكنولوژي را به صورت بومي خودمان به دست آوريم، كه به نظر من هنوز هم دير نشده است. وقتي كه مي گويم بايد بخش خصوصي را در اين بخش فعال كنيم به همين علت است كه اين انتظار را ايجاد كنيم كه تكنولوژي بومي پالايش خون را خودمان در كشور به دست آوريم. فارس: مي‌توانيم؟ ابوالقاسمي: به نظر من مي‌توانيم. ولي جايي كه ميخواهد متولي اين كار شود، بايد پشتش خيلي گرم باشد و واقعاً حمايت شود، بايد جايي قويتر و بالاتر از سازمان انتقال خون يا حتي وزارت بهداشت باشد و گرنه مثل آب خوردن مسئولان آن را به دادگاه مي‌برند، همان طور كه براي پرونده هموفيلي‌ها بردند، بايد كساني پشت اين قضيه باشند كه قدرت داشته باشند. فارس: در قرارداد خريد تكنولوژي پالايشگاه از خارج چه نكاتي ديده شده است؟ ابوالقاسمي: سعي شده، خيلي دقت شود كه تا جاي ممكن سرمان كلاه نرود. اگر هيچ حادثه غيرمترقبه‌اي پيش نيايد، اين پالايشگاه با ظرفيت پذيرش سالانه 150هزار ليتر پلاسما قرار است تاسيس شود. اما اين يك پالايشگاه هيچ وقت نمي‌تواند تمام نياز كشور را تامين كند. ما قطعاً به پالايشگاههاي ديگري هم نياز داريم و به نظر من اين امكان وجود دارد كه به مهندسان داخلي اعتماد كنيم و تكنولوژي بومي پالايش خون داشته باشيم. اين كار البته هزينه دارد و خيليها جلوي ما مي‌ايستند اما همان طور كه در مورد انرژي هسته‌اي ايستادگي كرديم اينجا هم مي‌توانيم، ارزش آن كمتر از انرژي هسته‌اي نيست. فارس: پالايشگاه وارداتي كي و چگونه احداث مي‌شود؟ ابوالقاسمي: در فاز اول قرار است آلبومين توليد شود و بعد خمير آماده مي‌شود كه در پالايشگاههاي خارجي تبديل به دارو مي‌شود. در مرحله بعد به توليد فاكتورهاي خوني و IVIG مي رسيم. اما مسئله مهم تر توليد پلاسماست كه ماده اوليه اين پالايشگاه است اگر چند سال پيش يك پالايشگاه خون آماده را وسط تهران مي گذاشتند ما هيچ كاري با آن نمي توانستيم انجام دهيم اما حالا به توليد استاندارد و قابل قبول پلاسما در كشور رسيده ايم و مي توادنيم مواد اوليه خودمان را توي پالايشگاه بريزيم و دارو توليد كنيم. اهميت توليد پلاسما به هيچ وجه كمتر از داشتن پالايشگاه نيست.اگر موضوع پالايش خون و توليد فرآورده‌هاي خوني را به دو بخش تقسيم كنيم، 25درصد كار داشتن پالايشگاه است، 75 درصد داشتن پلاسماي استاندارد است. اگر اين كار ساده‌اي بود، كشورهاي ديگر هم مي‌توانستند. ما در منطقه مديترانه شرقي تنها كشوري هستيم كه توان توليد پلاسما را داريم، فقط تونس توانسته است سالي10هزار ليتر پلاسما توليد كند، حتي مصر هم با تمام تلاشي كه كرده است هنوز نتوانسته است، عربستان هم هنوز اين توانايي را ندارد. البته در آسيا چين و كره اين تكنولوژي را دارند، آنها پالايشگاه خون هم دارند، اما ژاپن هم اين تكنولوژي را ندارد. فارس: آلبومين به عنوان اولين محصول پالايشگاه خون ايران كي به توليد مي‌رسد؟ ابوالقاسمي: از زماني كه اولين LC و حساب اعتباري باز شود، 4 سال بعد مي‌توانيم به توليد آلبومين در كشور برسيم، 2 سال بعد هم مي توانيم به توليد تمام محصولات خوني در كشور برسيم. گفت و گو از افشين شاعري انتهاي پيام/ش
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نیک صالحی]
[مشاهده در: www.niksalehi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 304]
-
گوناگون
پربازدیدترینها