واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاين: محسن آرمين:حكومت بايد از منكر نهي و به معروف امر شود
سياست > احزاب و تشكل ها - سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي تصريح كرد: توحيد منهاي آزادي و عدالت،يعني ماندن پوسته و ظاهري از دين.
به گزارش خبرآنلاين محسن آرمين در مراسمي به مناسبت شام غريبان شهادت حضرت امام حسين (ع) كه در محل دفتر سازمان برگزار شد، با بيان اينكه در تاريخ حركت و قيام امام حسين از آغاز تا پايان، نشاني از استقبال خشونت، جنگ و خونريزي نمي بينيم، گفت: واقعه عاشورا تنها براي ما شيعيان يك حادثه قابل اعتنا و توجه نيست، بلكه ديگران و غير شيعيان نيز اين ماجرا را حادثه اي الهام بخش و زنده مي دانند.
وي با تاكيد بر اينكه محدود كردن حركت قيام امام حسين به يك ماجراي مذهبي و فرقه اي ظلم بزرگي به آن است، افزود: عنصري در اين قيام وجود دارد كه اين قيام را زنده و الهام بخش نگاه داشته است كه بايد آن عنصر را شناخت.
آرمين با بيان اين سوال كه چه شد كسي مانند يزيد به عنوان خليفه از سوي جامعه مسلمان تحمل و پذيرفته شد؟ خاطرنشان كرد: به هر حال معاويه حسابش از يزيد جدا بود، او توانسته بود خود را به عنوان كاتب وحي و صحابه پيامبر معرفي كند و از زمان خليفه اول يا دوم در شام به حكومت گمارده شده بود.
وي در ادامه با اشاره به رواياتي از بزرگان اهل سنت در رد صلاحيت اخلاقي وديني يزيد گفت: يزيد آنچنان انسان فاسد و بي صلاحيتي بود كه حتي خود بني اميه نيز نمي توانستند بي صلاحيتي وي را كتمان كنند.
سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ريشه پذيرش يزيد به عنوان خليفه توسط جامعه آن زمان و نيز اصحاب حضرت رسول را استبداد سياسي كه از زمان معاويه در حال نهادينه شدن بود،دانست و تصريح كرد: در دوره هاي قبل از معاويه نيز نمونه هايي از اين استبداد را زمان عثمان داريم؛ تا زمان دو خليفه اول آزادي و امكان اعتراض و حق انتقاد تا حدودي وجود داشت ولي در زمان خليفه سوم اين وضع تغيير مي كند و ما مجازات عمار و تبعيد ابوذر و سايرين را به خاطر انتقاد از عثمان شاهد هستيم.
اين عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ادامه داد: اين روند در زمان حكومت امام علي(ع) وقفه اي را به دنبال داشت و حضرت روشي كاملا متفاوت با گذشته هم در صورت و هم در سيرت و محتواي حكومت در پيش گرفت. براي اولين بار اگر كسي با خليفه بيعت نكند مواخذه نمي شد و هستند كساني كه با امام بيعت نكردند و حكومت امام (ع)را به رسميت نمي شناسند ولي با آزادي در آن حكومت زندگي مي كردند.
آرمين افزود: با شهادت امام علي(ع) و به قدرت رسيدن معاويه شاهد بازگشت مجدد اختناق هستيم كه كاملا جنبه ساختاري پيدا مي كند. روش معاويه جدا كردن عرصه سياسي و قدرت از عرصه جامعه و ايجاد بدعتي جديد بود. برخورد هاي تند و خشن معاويه با منتقدان سياسي اش چيزي است كه حتي بزرگان اهل سنت نيز نمي توانند آن را كتمان كنند.
وي با اشاره به سابقه مردم شبه جزيره عربستان و پيشرفت هايي كه پس از ورود اسلام به آنجا نصيب آن مردم بدوي شده بود، گفت: درك مردم آن زمان از دين تنها اين بود كه دنياي آنان را تامين كرده است و پيام واقعي توحيد و حقيقت اسلام در توده مردم نفوذ نكرده بود و درك مردم از توحيد از حد دور انداختن بت ها فراتر نرفت.
سخنگوي سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي تصريح كرد: گسترش سرزمين اسلامي باعث شد كه مسلمانان از مسايل اساسي و آنچه كه درون حكومت مي گذشت غافل باشند و در چنين شرايطي ساختار اختناق و ديكتاتوري سياسي مي تواند راحت جا افتاده و با مانع و مخالفت جدي نيز روبرو نشود و تصويري از دين ارايه داد كه در آن هيچ جايي از آزادي و عدالت وجود ندارد، يعني توحيد منهاي عدالت و آزادي كه اين تجربه جامعه آن روز از اسلام و دين است.
وي خاطرنشان كرد: فضاي اجتماعي زمان امام حسين(ع) به صورتي است كه امكان اعتراض وجود ندارد و هرگونه اعتراض و انتقاد سركوب مي شود، لذا آنهايي كه شرايط را درك مي كنند و مي فهمند منزوي و گوشه گير و تحت فشار هستند و توده مردم نيز توجهي به اين مسايل ندارند.
آرمين افزود: دستگاه تبليغات اموي نيز در كار بازتوليد استبداد به نام دين و اسلام، مانند ساخت و جعل حديث و دامن زدن به اشاعه جبرگرايي فعال است.
وي با اشاره به خطبه اي از امام حسين(ع) كه در سال 58 هجري براي صحابه پيامبر(ص) كه مقابل ظلم و ستم سكوت كرده بودند،قرائت شد، گفت: اين خطبه نشان از تحليل سياسي و نگاه كاملا آسيب شناسانه و دقيق از وضعيت سياسي و اجتماعي امام(ع) و تاكيد امام(ع) بر مقابله بر ظلم، استبداد و اختناق و نيز فراموش شدن امر به معروف و نهي منكر است.
عضو سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي با اشاره به آياتي از قرآن كه در آنها امر به معرف و نهي از منكر توصيه شده است، گفت: تصور دوره امام حسين(ع) از امر به معروف و نهي از منكر امر به توحيد ونفي شرك بود و آنچه كه در خصوص امر به معروف و نهي از منكر تبليغ و ترويج مي شد اين بود كه بالاترين حدش جهاد با مشركان و غير مسلمانان سرزمين هاي ديگر بود و اصلا موضوع و محوري در داخل سرزمين اسلامي و حكومت پيدا نمي كرد.
وي ادامه داد: اگر مي بينيم كه امام بر امر به معروف و نهي از منكر تاكيد دارد به خاطر اين است كه غايب اين جامعه اين مسئله است.
آرمين با بيان اينكه امر به معروف و نهي از منكر از ديدگاه قرآن به عنوان يك قاعده و امر تعهد اجتماعي است، گفت: تلقي جامعه الان از امر به معروف و نهي از منكر اين است كه موضوع آن جامعه است و عامل امر به معروف و نهي از منكر حكومت است و اين جامعه است كه در معرض انحراف و خطا قرار دارد و حكومت بايد عامل برقراري آن باشد و بايد سازمان امربه معروف و نهي از منكر درست كنيم.
وي افزود: در حالي كه آنچه ما از قرآن مي فهميم اين است كه قبل از آنكه حكومت عامل امر به معروف و نهي از منكر باشد، اين حكومت است كه بايد از منكر نهي شود و به معروف امر شود. اين حكومت است كه بيش از جامعه در ورطه انحراف است؛ چون قدرت دست حكومت است و زمينه انحراف و انحطاط در حكومت بيشتر است.
وي با بيان اينكه امام حسين(ع) ديني را كه در آن عدالت و آزادي نباشد را منحرف مي داند، گفت: امام حسين ديني كه در آن عدالت و آزادي نباشد را منتهي به تحجر، ستم، گناه مي داند و جامعه اي كه اين دين بر آن حكومت كند رستگار نخواهد شد و اين عنصر غايبي بود كه امام مي خواهد با قيامش به جامعه برگرداند.
آرمين ادامه داد: امام حسين(ع) مي داند كه توحيد منهاي آزادي و عدالت يعني ماندن پوسته و ظاهري از دين و خالي شدن محتوا از دين كه اول دين را متلاشي مي كند و بعد جامعه از بين مي رود.
وي خاطرنشان كرد: قيام امام حسين(ع) به خاطر قدرت و حكومت نبود بلكه به خاطر آزادي و حق مخالفت و حق آزادي نقد قدرت حاكم بود كه اگر اين آزادي وجود داشت امام مي توانست پيامش را آزاد بيان كند و اين حادثه نيز رخ نمي داد.
Print چاپ مطلب
پنجشنبه 19 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاين]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]