نويسنده: موسي كاظم زاده تاريخچه وبلاگ در ايران وجهان

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نويسنده: موسي كاظم زاده تاريخچه وبلاگ در ايران وجهان
خبرگزاري فارس: هر وبلاگ نماينده يك انسان است انساني كه در جامعه و فرهنگ خاص بزرگ شده و مي تواند به بازنمايي خود در واژه ها و كلامي كه مي نويسد، بپردازد.اين بازنمايي مي تواند از يك سو معرف خود فرد و سوي ديگر اجتماع و جامعه اي كه فرد در آن زندگي مي كند باشد.

هر وبلاگ نماينده يك انسان است انساني كه در جامعه و فرهنگ خاص بزرگ شده و مي تواند به بازنمايي خود در واژه ها و كلامي كه مي نويسد، بپردازد.
اين بازنمايي مي تواند از يك سو معرف خود فرد و سوي ديگر اجتماع و جامعه اي كه فرد در آن زندگي مي كند باشد.
اولين وبلاگ توسط "تيم برنرزلي" (مخترع وب) ايجاد شد، گسترش اين پديده در سال 1999 با آغاز به كار Pitas، نخستين سرويس ارائه دهنده وبلاگ بصورت مجاني، شتاب فوق‌العاده‌اي به‌خود گرفت. تا اواسط 2000، بيش از يك هزار وبلاگ ايجاد و اين رقم تا 2002 به بيش از نيم ميليون رسيد.
نخستين بلاگي كه چنين نامي داشت در سال 1994 توسط «ديو وينر» به وجود آمد. اما واژه وبلاگ براي اولين بار در سال 1997 توسط «جان بارگر» در سايت robot wisdom به كار برده شد. تعداد وبلاگ‌ها در آغاز بسيار اندك بود، به نحوي كه تا سال 1999 تنها 23 وبلاگ وجود داشت. اين رقم در اواسط سال 2000 به بيش از 1000 و دو سال بعد به بيش از نيم ميليون رسيد. اما در دسامبر 1990 اينترنت فعاليت خود را به صورت شبكه‌اي جهاني آغاز كرد. 15 سال بعد مطابق تحقيقات سايت internet world stats تعداد كاربران اين شبكه به يك ميليارد و 18 ميليون نفر (يعني 7/15 درصد كل جمعيت دنيا) رسيد.
در حال حاضر نيز به نوشته سايت ايتاليايي كانا وب بيش از 2/27 ميليون وبلاگ فعال وجود دارد و روزانه بيش از 75 هزار وبلاگ به آنها افزوده مي‌شود (البته تعداد كل وبلاگ‌هاي فعال و غيرفعال شايد از 100 ميليون هم بيشتر باشد).
تاريخچه وبلاگ نويسي در ايران به 16 شهريور 1380 باز مي گردد. روزي كه سلمان جريري اولين وبلاگ فارسي را بر سوي صفحه اينترنت قرار داد. مقاله درخشان با معرفي سيستم رايگان وبلاگ نويسي بلاگر نقطه عطفي در تاريخ وبلاگ نويسي ايران بود. در ايران نخستين وبلاگ‌ها از حدود 5 سال پيش به وجود آمد و در حال حاضر تنها در سايت پرشين بلاگ حدود 700 هزار وبلاگ وجود دارد. كل وبلاگ‌هاي فارسي زبان بيش از 000/200/1 تخمين زده مي‌شوند كه البته فقط حدود نيمي از آنها فعال هستند در ايران نيز دسترسي مردم به اينترنت از 1995 آغاز شد كه در سال‌هاي نخست تعداد كاربران آن از 250 هزار تن تجاوز نمي‌كرد، اما به گفته وزير ارتباطات و فناوري اطلاعات اين آمار تا پايان سال 85 به 11 ميليون كاربر مي‌رسد. بعد از گذشت يك سال از تاريخ اولين وبلاگ آمار وبلاگ هاي فارسي زبان از مرز 15000 نيز گذشت و بعد از مدتي به جايي رسيد كه در دنياي وبلاگ بعد از زبان هاي انگليسي، پرتقالي و لهستاني، زبان فارسي قرار گرفت. از كنار رتبه چهارم زبان در وبلاگ نويسي براي ايراني ها-آن هم با اين وضعيت دسترسي به اينترنت- به راحتي نمي توان گذشت.
وبلاگهاي فارسي بزرگترين مزيت ايرانيان در فضاي مجازي هستند. آمار و ارقام وبلاگهاي فارسي در جهان حكايت از 700 هزار وبلاگ ثبت شده و حدود 100 هزار وبلاگ فعال (ضيايي پرور؛ 1384)از ميان 100ميليون وبلاگ در عرصه جهاني دارد.
عوامل موثر بر رشد وبلاگ نويسي در ايران را مي توان به دو دسته تقسيم بندي كرد:
1. ويژگي هايي كه" فضاي وبلاگ "دارد.
2. ويژگي هايي كه به خصوصيات مردم ايران و شرايط اجتماعي و فرهنگي باز مي گردد.

وبلاگ چيست؟
وبلاگ‌ فضايي برروي اينترنت است كه در آن تازه‌ترين نوشته‌ها در بالاي صفحه قرار مي‌گيرد.
اين واژه تركيبي از واژه‌هاي web و log است كه امروز مردم آن را به صورت خلاصه‌تر يعني بلاگ (blog) تلفظ مي‌كنند. به فردي هم كه وبلاگ مي‌نويسد بلاگر (Blogger) مي‌گويند.
اصطلاح وبلاگ براي نخستين بار در سال 1997 مطرح شد. اما وبلاگ‌هاي واقعي از اواسط دهه 1990 به ميدان آمدند و به آنها در آن هنگام ژورنال‌هاي آنلاين (Online Journals) مي‌گفتند.
شكوفايي وبلاگ‌ها از پايان سال 1999 شروع شد و بعد از سال 2001 بود كه رسانه‌هاي سنتي چاپي از وجود آنها مطلع شدند و به اين ترتيب بود كه نخستين پژوهش‌ها درباره وبلاگ‌ها در علم روزنامه‌نگاري صورت گرفت.
براي نوشتن در وبلاگ به دانش بالا در زمينه HTML نيازي نيست چرا كه وبلاگ‌ها از نظر سيستم مديريت محتوا (CMS) بسيار آسان و ساده طراحي شده‌اند.

هر ثانيه يك وبلاگ متولد مي شود
آخرين مطالعات مركز رايانه‌اي (DAVESIFRY) نشان مي‌دهد در حال حاضر در هر ثانيه يك وبلاگ ساخته مي‌شود.
مهم‌ترين مواردي كه در وبلاگ‌هاي نوشته مي‌شود شامل انتشار اخبار، مسايل سياسي، نقطه نظرات جوانان و مشكلات جامعه است.
در سال 1969 دو دانشگاه استانفورد و كاليفرنيا براي انجام پژوهش‌هايي نظامي از طريق رايانه به هم متصل شدند. اين شبكه اطلاعاتي «آرپانت» ناميده مي‌شد كه آژانس طرح‌هاي پژوهشي پيشرفته در وزارت دفاع آمريكا مأمور طراحي آن بود و هدفش مرتبط كردن رايانه‌هايي بود كه توسط ارتش، پيمانكاران و دانشگاه‌ها پژوهش‌هايي براي وزارت دفاع آمريكا انجام مي‌داد. در اين زمان هنوز pcها ابداع نشده بودند.
محتواي وبلاگ‌هاي اوليه غالباً شامل: مجموعه‌اي از لينك‌ها و توضيحات متناسب با علاقه نويسنده بود. سپس وبلاگ‌هايي كه جنبه دفترچه خاطرات شخصي داشت به وجود آمد و در ادامه نيز شاهد وبلاگ‌هايي تخصصي در زمينه‌هاي گوناگون همچون: نجوم، روزنامه‌نگاري، مذهبي، سياسي و... بوديم.
خريدن بلاگر (بزرگترين سرويس وبلاگي) توسط گوگل (بزرگترين موتور جست‌وجوي اينترنتي) از مهم‌ترين دلايل اهميت وبلاگ‌ها در جهان امروز است، ضمن اين كه در حال حاضر هر جا رسانه‌هاي رسمي مثل: راديو، تلويزيون، مطبوعات و خبرگزاري‌ها حضور نداشته باشند اين وبلاگ‌ها هستند كه مي‌توانند كار اطلاع رساني را انجام دهند. از جمله وبلاگ معروف «سلام پكس» كه در جريان جنگ دوم آمريكا و عراق در سال 2003 به عنوان مهم‌ترين منبع خبري، حتي براي بزرگترين خبرگزاري‌ها و روزنامه‌هاي دنيا، در خصوص وضعيت شهر بغداد در آمده بود.

انواع وبلاگ‌ها
تقسيم‌بندي‌هاي متفاوتي براي وبلاگ‌ها وجود دارد مثلاً به لحاظ محتوا كه آنها را به 3 دسته تقسيم مي‌كنند: گروهي به بيان افكار و ديدگاه‌هاي شخصي نويسنده از طريق نگارش مقاله و يادداشت مي‌پردازند.
برخي به بيان موضوعات تخصصي در زمينه‌هاي گوناگون: مذهبي، سياسي، هنري، علمي و... مي‌پردازند كه مي‌تواند به صورت گروهي اداره شود. اما وبلاگ‌ها به لحاظ قالب هم بدين صورت تقسيم‌بندي مي‌شوند: تصويري (photoblog) ويديويي (videoblog) و صوتي (Aadioblog). «بلاگ يا همان وبلاگ در واقع يك نرم افزار اجتماعي و يك شبكه اجتماعي است» خيلي از بلاگرها اين احساس را بيان كرده‌اند. در واقع بلاگر مي‌تواند نظر خود را در مورد يك موضوع خاص بيان كند و سايرين با ملاحظه آن، نظر و اصطلاحاً Comment خود را در مورد آن موضوع بيان كنند كه همين سبب مي‌شود بلاگر نظر جامعه همفكر را نسبت به خود بداند. براي شبكه، شما به هر جفت آنها احتياج داريد(موضوع و خواننده).
ولي به هر حال باز هم محدوديت‌هايي براي بلاگ كردن وجود دارد، به ويژه براي كاربرهاي متخصص. از زماني كه بلاگ‌ها قابل دسترسي شده‌اند، بسياري از ابزارهاي اينترنتي امكان بلاگ كردن را مي‌دهند و هر bloger جديد و تازه‌كار مي‌تواند با مراجعه به سايتهاي سرويس دهنده و ايجاد يك وبلاگ كه معمولا بدون هزينه هم در چنين دنيايي كه بقاي وبلاگ مهم است، طبيعي است تلاش‌ها براي بالا بردن كيفيت مطالب و مستند بودن پست‌ها بيشتر و بيشتر شود. تنها چيزي كه در اين ميان بديهي و غير قابل اجتناب است، داشتن وبلاگ، به راحتي گذشته نبوده و بلاگر مي‌بايست تلاش زيادي را براي ارتقاي آن و داشتن پست‌هاي جديد به عمل آورد و ناگزير بايد وارد دنياي ارتباطات شده و زمان زيادي را براي اين امر صرف كرد.
چندين راه منحصر به فرد براي افرادي كه از وبلاگ‌ها استفاده مي‌كنند وجود دارد كه به 10 مورد عمومي آن اشاره مي‌كنيم:
1) بلاگ كردن براي ابراز و تصحيح عقايد و خصوصيات شخصي: اين شايد يكي از رايج‌ترين شكل‌هاي استفاده از وبلاگ است. اين وبلاگها، شبيه به دفتر خاطرات روزانه يا گزارش روزانه طبيعي است.
2) بلاگ كردن براي ايجاد ارتباط با ديگر بلاگرها: در اصطلاح، بلاگرها مي‌گويند يكي از دلايلي كه ما بلاگ كردن را آغاز كرديم اين بود كه خواستار ارتباط با دوستان و فاميل بوديم و به جاي e-mail فرستادن (يا دايره پيچ در پيچ mail) فقط بلاگ مي‌كرديم.
3) بلاگ كردن براي تعامل اجتماعي: صرف نظر از دوستان و آشنايان، مردم نيز مي‌توانند بوسيله وبلاگها صاحب يك شبكه ارتباطي- اجتماعي خوب شوند حتي اگر بلاگرها در نقاط مختلف كره زمين و كشورهاي گوناگون و با فرهنگ‌هاي متفاوت باشند، مي‌توانند مواردي را كه به آنها علاقمند هستند، طراحي و در وبلاگ بگذارند و به طور حتم، افراد بسياري وجود دارند كه به موضوع مطرح شده علاقه داشته باشند.
4) بلاگ كردن به منظور تحصيل: در داخل اين چتر حجيم تحصيلي، مردم مي‌توانند از وبلاگها براي روشهاي آموزشي نيز استفاده كنند همچنين مربي و معلم مي‌توانند در پروژه‌هاي مشترك با دانشجويان و دانش‌آموزان همكاري كنند و يا براي بر قراري ارتباط با انجمن‌ها و... از آن استفاده كنند.
5) بلاگ كردن براي جستجوي كار: اين كاركرد هنوز در حد رايج قرار نگرفته ولي بلاگرها مي‌توانند تجربيات خود را به معرض نمايش همگان بگذارند.
6) بلاگ براي ثبت وقايع يك مسافرت: گزارش مسافرتها هميشه مورد توجه بسياري از مردم بوده است. اين به خاطر آن است كه مسافرين از بلاگها براي ثبت جزئيات و موارد مثبت سفر خود استفاده مي‌كنند. از وقتي كه كافي نت‌ها در همه جاي جهان راه‌اندازي شده‌اند، بلاگرها مي‌توانند در طول سفر هم، وبلاگ خود را update كنند.
7) بلاگ براي business يا تجارت: امروزه بسياري از داد و ستدهاي تجاري از طريق وب انجام شود و بسياري از بلاگرها مي‌توانند از اين طريق درخواست خريد يا فروش محصولات خود را با كمترين هزينه (تقريبا بدون هزينه) در معرض تماشاي ديگران قرار دهند.
8) بلاگ براي امور سياسي: بلاگهاي سياسي تبديل به يك اجبار در رسانه‌ها و خبرگزاريهاي سياسي دنيا تبديل شده اند و حتي سياستمداران راههايي را براي استفاده از قدرت بلاگ‌ها براي نبردهاي سياسي و يا در ارتباط ماندن با موكلان خود استفاده مي‌كنند و حالا مردم عادي هم مي‌توانند حرف خود را در مورد مطالب سياسي به راحتي بگويند.
9) بلاگ كردن براي اطلاع و آگاهي و اعلاميه‌هاي دولتي: سازمانها و شركتهايي كه مي‌خواهند سطح آگاهي مردم را بالا ببرند و خبر‌هاي دولتي را گسترش بدهند با استفاده از وبلاگ‌ها منفعت زيادي مي‌برند. هيأتها، كلوپها، انجمنها، كميته‌ها و ديگر گروهها مثل موارد ذكر شده مي‌توانند از بلاگ براي جذب مردم و بر قراري ارتباط استفاده كنند.
10) بلاگ كردن براي سود و منفعت: بسياري از بلاگرها از وبلاگ براي سود و منفعت خود استفاده مي‌كنند و با راه‌اندازي شبكه‌هاي وبلاگي، از اين روش كسب درآمد مي‌كنند.

ويژگي‌هاي وبلاگ‌ها
ساختن وبلاگ‌ها بسيار راحت است فقط بايد فرم مختصر و ساده‌اي را- كه بيشتر از چند دقيقه طول نمي‌كشد- پر كرد تا صاحب وبلاگ شد. براي گذاشتن مطلب هم در آن نياز به اتصال به اينترنت نيست مي‌توان مطلب را تايپ و پس از اتصال، آن را در وبلاگ Paste كرد.
وبلاگ‌ها به دليل سهولت ساخت و استفاده از آنها و همچنين زبان ساده‌اي كه دارند به قشر خاصي از جامعه محدود نيستند يعني از رئيس جمهوري گرفته تا حتي فروشنده يك فروشگاه مي‌توانند نويسنده وبلاگ باشند. اما شايد مهم‌ترين ويژگي وبلاگ‌ها را بتوان رهايي آنها از محدوديت و قيد و بند سانسور دانست. بدين ترتيب كه در كلاس‌هاي روزنامه‌نگاري مي‌گويند هر رويداد تا پيش از انتشار توسط رسانه‌ها (مطبوعات و راديو و تلويزيون) تحت تأثير عوامل مختلف درون سازماني شامل:
1- سياست‌هاي خبري آن رسانه
2- تأثير ارزش‌هاي اجتماعي، سياسي، مذهبي و فرهنگي و... هر جامعه بر آن رسانه
3- باورها و اعتقادات شخصي خود خبرنگار
4- مسايل فني مثل: كمبود جا در مطبوعات و دقت در راديو و تلويزيون و بدون سازماني شامل:
1 - محدوديت‌هاي قانوني
2- اعمال نفوذ اشخاص حقيقي و حقوقي
3- اعمال نفوذ صاحبان آگهي
4- تأثير گروه‌هاي فشار
5- مخاطبان
6- منابع خبري (روابط عمومي سازمان‌هاي مختلف و خبرگزاري‌ها) قرار مي‌گيرد.
بنابر اين هرگز خبري كه نهايتاً به اطلاع مردم مي‌رسد بازتاب كامل واقعيت نيست اما وبلاگ‌ها چون تحت تأثير اين عوامل نيستند (مگر باورها و اعتقادات شخصي خود نويسنده) و به‌علاوه نويسندگان آنها مي‌توانند هويت خود را پنهان نگهدارند، سانسور در آنها جايي ندارد، بنابر اين نه تنها باعث تخليه رواني و آرامش روحي نويسندگانشان مي‌شوند بلكه در كل با تكثير ديدگاه‌ها باعث افزايش تفاوت‌ها و سؤال‌ها و رشد هويت‌هاي فردي مي‌شوند.
اما از سوي ديگر به دليل آزادي بيان بي‌حد و مرزي كه دارند بعضاً مطالبشان بسيار بي‌پروا و بي توجه به منافع ملي و مصالح ملي است و به همين خاطر گاهي نمي‌توان چندان به صحت نوشته‌هاي آنها اطمينان داشت.
از ديگر ويژگي‌هاي مهم وبلاگ‌ها سرعت بالاي به روز شدن اخبار است كه حتي از راديو هم بيشتر است مثلاً وقتي حدود ساعت 5 صبح 14 دسامبر 2003 خبر دستگيري صدام اعلام شد و مهم‌ترين روزنامه‌هاي آمريكا در بهترين حالت 10 ساعت بعد با انتشار ويژه‌نامه‌اي اين خبر را منتشر كردند در حالي كه وبلاگ‌ها و روزنامه‌هاي الكترونيكي به صورت لحظه به لحظه به انتشار تازه‌ترين اخبار و تصاوير پرداخته بودند.
البته وبلاگ‌ها اين مزيت مضاف را هم دارند كه مي‌توانند از طريق لينك‌هاي متعدد، اطلاعات بيشتري در خصوص موضوع و زمينه كاري خود در اختيار مخاطبانشان قرار دهند. آخرين نكته قابل ذكر در اين زمينه اين است كه وبلاگ‌ها مي‌توانند به صورت منفرد يا بعضاً هماهنگ با هم از طريق تمركز روي موضوعي خاص نقش مؤثري در جلب توجه و تحريك افكار عمومي داشته باشند.
آمارهاي منتشره در انگليس از اين نكته حكايت دارد كه دردسرهاي مشاركت آنلاين مخاطبان ارزش تحمل كردن را دارد. وب‌سايت‌ها و وبلاگ‌هاي ديلي تلگراف ساليانه 6 ميليون بازديدكننده دارد، اين رقم براي تايمز 9 ميليون و براي گاردين 5/12 ميليون بازديدكننده است و بنابراين تعجبي ندارد كه جايزه بين رسانه‌اي XMA انجمن پژوهش اينكافيج [ايفرا] نصيب گاردين در انگليس شد. مضامين اصلي مورد مسابقه در سال 2006 شامل پوشش مسابقات فوتبال جام جهاني، پادكست و وبلاگ‌ بود. براي اينكه بدانيم دنياي پلاتفرم‌هاي چند رسانه‌اي چه ويژگي‌هايي دارند بايد به آراي ماريو گارسيا [Q&A with Mario Garcia] طراح روزنامه، رجوع كرد
اما روزنامه راينيش پست [Rheinische Post] در آلمان حتي پا را از اين هم فراتر گذاشته است و چاپ و آنلاين را ادغام كرده است.
كلمنس باوئر (Clemens Baver) رييس هيأت اجرايي گروه رسانه‌اي راينيش پست مي‌گويد: هر دو عرصه چاپي و آنلاين به طرزي عالي يكديگر را تكميل مي‌كنند و به لحاظ مضموني هم عرصه سوژه‌هاي يكديگر را گسترده‌تر مي‌سازند.
اين امر باعث شده تا اين روزنامه دوسلدورفي هفته‌اي يك بار مقالات موجود در وبلاگ‌هايش، يعني در Opinio را نيز در قالب نسخه چاپي به چاپ برساند.
نمونه قابل اشاره ديگر در اين زمينه Oh my News كره جنوبي است. اين سايت نمونه بارزي از روزنامه‌نگاري شهروندي در جهان است كه داراي 40 هزار نويسنده است و هر يكشنبه نسخه چاپي آن كه آميزه‌اي از پست‌هاي آن است، به بازار مي‌آيد. اين روند اكنون با استقبال سياستمداران هم مواجه شده است.
گفته مي‌شود، رومو هيون رييس جمهور كره جنوبي نخستين رييس جمهور داراي وبلاگ است. وزير كشور فرانسه يك بلاگر بسيار فعال است و بلاگرها حرف‌هاي فراواني براي انتخابات آينده رياست جمهوري آمريكا خواهند داشت.
آيا وبلاگ‌نويسي به نزديكي نفطه اوج محبوبيتش رسيده است؟ مرشدان تكنولوژي در موسسه گارتنر چنين اعتقادي دارند.
به گزارش آسوشيتدپرس يكي از 10 پيش‌بيني اين شركت پژوهشي براي سال 2007 اين است كه شمار وبلاگ‌نويس‌ها در نيمه اول سال آينده ميلادي در حد تقريبا 100 ميليون تثبيت خواهد شد.
دليل اين پيش‌بيني به گفته داريل پلامر يكي ار محققان موسسه گارتنر اين است كه اغلب افرادي كه به تفتن با ياداشت‌هاي روزانه اينترنتي مي‌پردازند، تا به حال آن را امتحان كرده‌اند. آنهايي كه به اين كار عشق مي‌ورزند خود را متعهد به ادامه‌دادن آن مي‌كنند، در حاليكه ديگران از اين كار خسته‌شده و آن را رها كرده‌اند.
پلامر مي‌گويد: "بسياري افراد به وبلاگ‌نويسي روي آورده و بعد آن را كنار گذاشته‌اند. همه فكر مي‌كنند كه چيزي براي گفتن دارند، اما زماني كه صحنه را در اختيار آنها مي‌گذاريد و از آنها مي‌خواهيد حرفشان را بزنند، تازه معلوم مي‌شود واقعا حرفي براي گفتن دارند يا نه."
پلامر يادآور مي‌شود كه اين رويداد را نبايد ضربه‌‌اي به وبلاگ‌نويسي به حساب آورد، ديناميسم متوقف‌شدن در يك نقطه اوج هميشه رخ مي‌دهد، گرچه هنگام بروز در مورد پديده‌‌اي كه به با سرعت زيادي محبوبيت يافته اندكي باعث غافلگيري مي‌شود.
فضاي وبلاگ بيش از چت فرصت لازم براي انديشيدن و تعامل فكري را مهيا ساخت. اگر چت روم ها شهاب هاي آسمان مجازي باشند وبلاگ ها ستاره هاي نوراني آن هستند. وبلاگ معمولا نسبت به سايت ماهيتي پوياتر دارد. تغييرات در آن سريعتر رخ ميدهد.
از طرف ديگر محتواي رسانه را مي توان يكي از پر حجم ترين و دست نيافتني ترين مجموعه داده هايي دانست كه مي تواند بسيار درباره جامعه سخن بگويد.
وبلاگ تنها يك دفترچه خاطرات كه در نهان خانه ي وجود آدمي باشد نيست. نوشتن عنصر اصلي وبلاگ نويس است اما نوشتني كه تنها خود مخاطب آن نباشي، بلكه هر كس ديگري در اين فضا اجازه يابد بخواند و علاوه بر خواندن اظهار نظر هم كند.
يكي از ويژگي هاي وبلاگ بازخور است كه با نقد و اظهار نظر از سوي ديگران باعث بالا رفتن آگاهي مي شود، هويت محصول فرآيندي مستمر ميان خود و ديگري، يك ديالكتيك دروني- بروني مي باشد.
شايد يكي از مهم‌ترين تأثيرات وبلاگ، تأثير آن بر شخصيت اجتماعي فرهنگي و رها كردن و آشكار ساختن لايه‌هاي پنهاني هويت افراد باشد، طبق مدل"مازلو"انسان ها علاوه بر نياز هاي جسماني داراي نياز هاي اجتماعي نيز هستند كه حد نهايي آن"خود شكوفايي" است، نياز به راستي رساندن هستي خويش و كشف توانايي هاي بالقوه و به كار گرفتن آن.
گذشته از خود شكوفايي وبلاگ فضاي براي ارتباط برقرار كردن ايجاد مي كند، فرد سعي مي كند ارتباطي اثر بخش داشته باشد تا بتواند در نتيجه آن لذت ببرد ويژگي هايي كه به طور معني داري بر اثر بخشي موثر است: گشودگي، همدلي، مثبت گرايي و تساوي است.
در فضاي مجازي كه تقريبا برابري و تساوي وجود دارد و تو، يك وبلاگ نويس هستي و ديگري اي كه سر مي زند هم يك وبلاگ نويس است با نظر ها و پيام هايي كه در مورد متن هاي كه بيان گر گشودگي است، گذاشته مي شود همدلي بالا مي رود. وبلاگ محصول رشد درونى ارتباطات در عالم اينترنت است.
اين محصول، بازتاب تعامل انسان فضاى مجازى با ديگري است. فضايى، براى به نمايش گذاشتن ابعاد فردى با تماميت ظرفيت خود در يك عرصه عمومى، تبديل شده است.
"خود گشودگي" يكي از عوامل موثر در خود شكوفايي مي باشد و وبلاگ فضايي را ايجاد مي كند كه فرد از اين طريق و ارتباط برقرار كردن با ديگران، خود شكوفايي اش بالاتر مي رود.
وبلاگ هايي كه به بيان احساس ها و عواطف مي پردازد شايد بيش از ديگر موضوعات باشند، پسرهايي كه وبلاگ هايي با موضوع عشق و شعر و احساسي دارند نيز زياد هستند(البته اين نكته جاي تحقيق و بررسي بيشتر دارد)، اما مي توان گفت عواطف و احساساتي كه در دنياي عقلاني و واقعي مجالي پيدا نمي كند در اين دنيا به راحتي بروز پيدا مي كنند.
وبلاگ ها اكثرا متن گفتاري هستند كه زبان نوشتاري هم دارد، كه خصيصه گفتگويي و تعاملي بودن در آن موج مي زند. ويژگي اي كه به وضوح در فرهنگ ايراني نيز نهان است. فرهنگ ايراني يك فرهنگ شفاهي مي باشد. به گونه اي كه خود فرد با اينكه در قسمت پايين متن نظر دهيد وجود دارد اظهار تمايل مي كند كه دوست دارد بداند ديگران چه فكر مي كنند. و يا مشكلات و دغدغه هاي خود را عنوان مي كند و از ديگران كمك مي خواهد.
وبلاگ يك فضا و بيان شخصي است كه افراد خودشان را در آن بيان مي‌كنند و در معرض ديد همگان قرار مي‌دهند كه البته اين تشخص مي‌تواند متعلق به يك گروه، سازمان و يا يك جامعه بزرگ نيز باشد.
انتشار خبر در دنياي وبلاگ‌ها (blogosphere) بسيار سريع صورت مي‌گيرد و به همين دليل هم هست كه نويسندگان اين گونه تفاسير اينترنتي از نظر شكل دادن به افكار عمومي، موقعيت مناسبي يافته‌اند.
طبق نتايج موتور جستجوي تكنوراتي Technorati تعداد وبلاگ‌هاي جهان در سال 2006 پنجاه ميليون بوده است و اين در حالي است كه اين رقم لحظه به لحظه افزايش مي‌يابد.
وبلاگ‌ها در هيچ جاي جهان مثل فرانسه با اشتياق نوشته و خوانده نمي‌شوند. طبق آمارهاي موجود، از هر سه فرانسوي حاضر در اينترنت 2 نفر وبلاگ مي‌خوانند و از هر دو دانش‌آموز يك نفر خاطراتش را در اينترنت مي‌نويسد. اما در مقام مقايسه در آمريكا و آلمان از هر سه كاربر اينترنت يك نفر بلاگر فعال است. در فرانسه نيز بحث‌ها از كافي‌شاپ‌ها به عرصه اينترنت منتقل شده است. لوموند روزنامه معروف فرانسه اكنون خوانندگانش را به ساختن وبلاگ فرا مي‌خواند. اينجا [ Creez Votre Blog] مي‌توان وبلاگ‌هاي معروف روزنامه‌نگاران و مردم عادي را ديد كه به تبادل آرا مي‌پردازند. بحث‌هايي چون بهداشت، خانواده، هنر و البته سياست هم در آنها جاريست.
بحث‌هاي نمادين جاري در وبلاگ‌ها بسيار متنوع است. اين امر را مي‌توان در وبلاگ‌هاي ديلي تلگراف Daily telegraph در انگليس ديد. در اينجا [Telegraph Blogs] قهرمان راگبي ديل كارلينگ درباره ديدار با پسرش حرف مي‌زند. يا سرهنگ تيم كالينز فرمانده نظامي در عراق ديدگاه‌هايش را بر سر جنگ و يا اسكندر كبير با ديگران در ميان مي‌گذارد. در همين حال، روزنامه‌نگاران هم راجع به مشكلات خودشان از موتورسواري تا آشپزي فرانسوي حرف مي‌زنند.
بن منتون نويسنده ديلي تلگراف مي‌گويد: با اين همه، ستارگان واقعي در اين فضا كساني هستند كه هيچ‌كس آنها را نمي‌شناسد، اما با مقالاتشان تأثيري پايدار بر جا خواهند گذاشت.
محتواي وبلاگ‌هاي اوليه غالباً شامل: مجموعه‌اي از لينك‌ها و توضيحات متناسب با علاقه نويسنده بود. سپس وبلاگ‌هايي كه جنبه دفترچه خاطرات شخصي داشت به وجود آمد و در ادامه نيز شاهد وبلاگ‌هايي تخصصي در زمينه‌هاي گوناگون همچون: نجوم، روزنامه‌نگاري، مذهبي، سياسي و... بوديم.
ساختن وبلاگ‌ها بسيار راحت است فقط بايد فرم مختصر و ساده‌اي را- كه بيشتر از چند دقيقه طول نمي‌كشد- پر كرد تا صاحب وبلاگ شد. براي گذاشتن مطلب هم در آن نياز به اتصال به اينترنت نيست مي‌توان مطلب را تايپ و پس از اتصال، آن را در وبلاگ Paste كرد.

تفاوت وبلاگ و روزنامه كاغذي
1 - وبلاگ‌ها به جاي اخبار جاري و رسمي بيشتر به مخاطبان خود در باره اخبار غيررسمي، خاص و حاشيه‌اي اطلاع مي‌دهند.
2 - نسل جوان امروز روزنامه خوان نيست و به كامپيوتر بيشتر عادت كرده است.
3 - امكان دسترسي به مطالب گذشته (آرشيو) خيلي راحت‌تر از روزنامه‌هاي كاغذي است.
4 - امكان دسترسي به اطلاعات اضافه مرتبط (با توجه به لينگ‌هاي موجود) خيلي راحت‌تر است.
5 - امكان استفاده از صدا، تصوير و فيلم هم در آن وجود دارد.
6 - امكان ذخيره مطالب مورد نظر راحت‌تر است.
7 - امكان ارسال نظرات يا مطالب مورد نظر توسط ايميل بسيار راحت‌تر است.
8 - محدوديت جا وجود ندارد.
9 - هزينه‌هاي كمرشكن تهيه دفتر، تجهيزات، كاغذ، چاپ، توزيع و... را ندارد.
10 - وبلاگ‌ها مي‌توانند هر لحظه اطلاعات خود را تكميل كنند، اما روزنامه‌هاي كاغذي در بند زمان هستند و مجبورند تا شماره يا چاپ بعدي صبر كنند.
انتشار خبر در دنياي وبلاگ‌ها (blogosphere) بسيار سريع صورت مي‌گيرد و به همين دليل هم هست كه نويسندگان اين گونه تفاسير اينترنتي از نظر شكل دادن به افكار عمومي، موقعيت مناسبي يافته‌اند.
طبق نتايج موتور جستجوي تكنوراتي Technorati تعداد وبلاگ‌هاي جهان در سال 2006 پنجاه ميليون بوده است و اين در حالي است كه اين رقم لحظه به لحظه افزايش مي‌يابد.
وبلاگ‌ها در هيچ جاي جهان مثل فرانسه با اشتياق نوشته و خوانده نمي‌شوند. طبق آمارهاي موجود، از هر سه فرانسوي حاضر در اينترنت 2 نفر وبلاگ مي‌خوانند و از هر دو دانش‌آموز يك نفر خاطراتش را در اينترنت مي‌نويسد. اما در مقام مقايسه در آمريكا و آلمان از هر سه كاربر اينترنت يك نفر بلاگر فعال است. در فرانسه نيز بحث‌ها از كافي‌شاپ‌ها به عرصه اينترنت منتقل شده است. لوموند روزنامه معروف فرانسه اكنون خوانندگانش را به ساختن وبلاگ فرا مي‌خواند. اينجا [ Creez Votre Blog] مي‌توان وبلاگ‌هاي معروف روزنامه‌نگاران و مردم عادي را ديد كه به تبادل آرا مي‌پردازند. بحث‌هايي چون بهداشت، خانواده، هنر و البته سياست هم در آنها جاريست.
بحث‌هاي نمادين جاري در وبلاگ‌ها بسيار متنوع است. اين امر را مي‌توان در وبلاگ‌هاي ديلي تلگراف Daily telegraph در انگليس ديد. در اينجا [Telegraph Blogs] قهرمان راگبي ديل كارلينگ درباره ديدار با پسرش حرف مي‌زند. يا سرهنگ تيم كالينز فرمانده نظامي در عراق ديدگاه‌هايش را بر سر جنگ و يا اسكندر كبير با ديگران در ميان مي‌گذارد. در همين حال، روزنامه‌نگاران هم راجع به مشكلات خودشان از موتورسواري تا آشپزي فرانسوي حرف مي‌زنند
آمارهاي منتشره در انگليس از اين نكته حكايت دارد كه دردسرهاي مشاركت آنلاين مخاطبان ارزش تحمل كردن را دارد. وب‌سايت‌ها و وبلاگ‌هاي ديلي تلگراف ساليانه 6 ميليون بازديدكننده دارد، اين رقم براي تايمز 9 ميليون و براي گاردين 5/12 ميليون بازديدكننده است و بنابراين تعجبي ندارد كه جايزه بين رسانه‌اي XMA انجمن پژوهش اينكافيج [ايفرا] نصيب گاردين در انگليس شد. مضامين اصلي مورد مسابقه در سال 2006 شامل پوشش مسابقات فوتبال جام جهاني، پادكست و وبلاگ‌ بود. براي اينكه بدانيم دنياي پلاتفرم‌هاي چند رسانه‌اي چه ويژگي‌هايي دارند بايد به آراي ماريو گارسيا [Q&A with Mario Garcia] طراح روزنامه، رجوع كرد.
اما روزنامه راينيش پست [Rheinische Post] در آلمان حتي پا را از اين هم فراتر گذاشته است و چاپ و آنلاين را ادغام كرده است.
كلمنس باوئر (Clemens Baver) رييس هيأت اجرايي گروه رسانه‌اي راينيش پست مي‌گويد: هر دو عرصه چاپي و آنلاين به طرزي عالي يكديگر را تكميل مي‌كنند و به لحاظ مضموني هم عرصه سوژه‌هاي يكديگر را گسترده‌تر مي‌سازند.
اين امر باعث شده تا اين روزنامه دوسلدورفي هفته‌اي يك بار مقالات موجود در وبلاگ‌هايش، يعني در Opinio را نيز در قالب نسخه چاپي به چاپ برساند.
نمونه قابل اشاره ديگر در اين زمينه Oh my News كره جنوبي است. اين سايت نمونه بارزي از روزنامه‌نگاري شهروندي در جهان است كه داراي 40 هزار نويسنده است و هر يكشنبه نسخه چاپي آن كه آميزه‌اي از پست‌هاي آن است، به بازار مي‌آيد. اين روند اكنون با استقبال سياستمداران هم مواجه شده است.
گفته مي‌شود، رومو هيون رييس جمهور كره جنوبي نخستين رييس جمهور داراي وبلاگ است. وزير كشور فرانسه يك بلاگر بسيار فعال است و بلاگرها حرف‌هاي فراواني براي انتخابات آينده رياست جمهوري آمريكا خواهند داشت.
............................................................................
انتهاي پيام/
يکشنبه 15 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 258]