رونق دوباره جنگ سگ ها در افغانستان

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: رونق دوباره جنگ سگ ها در افغانستان
گروه ترجمه، مينا شرفي؛ افغان ها مبارزه را دوست دارند، اين كار براي آنها لذت بخش است. آنها مي گويند جنگيدن در خون شان است. افغانستان براي سه دهه است كه درگير جنگ و خونريزي است اما جنگ هايي وجود دارد كه افغان ها از آنها لذت مي برند، مثل جنگ خروس ها، بزها و شترها. اما مسابقات جنگ سگ ها براي مردم اين كشور معنايي ديگر دارد.

در يك مغازه قصابي در كابل دو مرد در مورد سگ هايشان صحبت مي كنند. عبدول صبور 49ساله مي گويد؛ «سگ من، از سگ او جوان تر است و اين مزيتي بزرگ محسوب مي شود. در عين حال سگ من نسبت به سگ او انرژي بيشتري دارد.» كفايت الله 50ساله هم مي گويد؛ «او دروغ مي گويد. سگش خيلي پير است. او فقط وقتش را تلف مي كند. سگ من تاكنون 60 سگ را مغلوب كرد. سگ من براي سه سال است كه قهرمان مي شود.» اين دو مرد در حال طراحي يك مسابقه جنگ سگ ها هستند. براي اين مسابقه دو گروه با هم شرط بندي كرده اند. در شرط بندي براي اين جنگ 50 هزار دلار جمع شده كه اين مبلغ در كشوري چون افغانستان رقمي بسيار بالا است. اين بزرگ ترين جايزه يي است كه در سال هاي اخير براي يك مسابقه تعيين شده.

جنگ سگ ها در افغانستان در دوره حكومت طالبان ممنوع شده بود. اما پس از سقوط طالبان در سال 2001 اين سرگرمي دوباره رايج شد و اكنون در شهرهاي بزرگ و اصلي افغانستان هر هفته مسابقه جنگ سگ ها در زمين هايي خاكي برگزار مي شود. در جنوب افغانستان هنوز هم شاهد فعاليت طالبان هستيم با وجود اين جنگ سگ ها در اين منطقه هم از سر گرفته شده. البته پس از بمب گذاري در يكي از اين مسابقات در فوريه تعداد كمتري در آن حضور پيدا مي كنند. در آن بمب گذاري نزديك به 80 نفر كشته و تعداد زيادي هم زخمي شدند.

اما در كابل پايتخت افغانستان هر هفته دو بار در روز جمعه جنگ سگ ها برگزار مي شود. مسابقه بزرگ تر صبح ها در يك آمفي تئاتر در حومه شهر برگزار مي شود. همانند ساير ورزش ها در افغانستان فقط مردها مي توانند اين مسابقه را از نزديك تماشا كنند. اين مسابقه هزاران مرد و پسربچه را به اين مكان هيجان انگيز مي كشاند. غلام يحيي اميرزاده 21ساله كه خانواده اش 17 سگ دارد در اين باره مي گويد؛ «اين مسابقه از اجدادمان به ما رسيده و اهميت خاصي برايمان دارد.»

آقاي اميرزاده كه يد طولايي در مسابقه جنگ سگ ها دارد، مي گويد به خاطر پدرش كه علاقه فراواني به اين ورزش داشته به آن روي آورده است. او مي گويد؛ «شركت ما در اين مسابقات به خاطر پول نيست. اگر سگ هاي من به پيروزي برسند آنقدر خوشحال مي شوم كه انگار 100 هزار دلار برده ام.»

در جمعه اخير آقاي اميرزاده در آمفي تئاتر حضور يافت البته بدون سگ هايش. او فقط جنگ سگ ها را تماشا و براي مسابقات بعدي برنامه ريزي كرد. بيش از دو هزار نفر در آنجا حضور داشتند. از مردان فقير گرفته تا سران قبايل خود را براي ديدن اين مسابقات به سالن آمفي تئاتر رسانده بودند. تعداد زيادي سگ هم در گوشه يي از سالن به چشم مي خوردند. بعضي از آنها آنقدر بزرگ هستند كه براي نگه داشتن آنها دو مرد لازم است.

كفايت الله و عبدول صبور كه كميته تصميم گيري اين مسابقه را تشكيل مي دهند سگ هايي كه بايد با هم بجنگند را تعيين مي كنند. در حال حاضر با توجه به اينكه هزاران دلار به اين رشته سرازير شده سازماندهي آن بسيار بهتر از قبل شده است. هر چند جنگ سگ ها بار ديگر در افغانستان محبوبيت خود را بازيافته اما بسياري از روشنفكران افغان اين كار را بي فرهنگي و حتي كاري جنايي مي دانند.

غلام نبي فرهي معاون وزير اطلاعات و فرهنگ افغانستان در اين باره مي گويد؛ «از نظر من برگزاري اين مسابقات به هيچ وجه خوب نيست. در دنياي امروز در همه كشورها با حيوانات خوب رفتار مي شود اما متاسفانه در اينجا شاهد برگزاري چنين سرگرمي هاي خشني هستيم.»

اما چنين اظهارنظرهايي براي علاقه مندان به جنگ سگ ها هيچ اهميتي ندارد. به گفته آنها در جامعه افغان امروزي منابع چنداني براي سرگرمي وجود ندارد به علاوه آنها مي گويند با سگ ها خوب رفتار و به مسائل غذايي آنها هم اهميت فراواني داده مي شود. محمد شيواكي 50ساله يكي از حاضران در آمفي تئاتر مي گويد؛ «علاقه مردم به اين رشته روز به روز افزايش مي يابد. حتي اگر مردم از گرسنگي بميرند باز هم در مسابقات جنگ سگ ها حضور خواهند يافت.» در آمفي تئاتر يك مسابقه در حال آغاز شدن است. دو سگ توسط صاحبان شان وارد رينگ شده و سپس آزاد مي شوند. دو سگ به جان هم مي افتند و هر كدام از آنها سعي مي كند تعادل ديگري را بر هم بزند. صاحبان سگ ها با فريادهاي خود آنها را براي ادامه جنگيدن تشويق مي كنند و يك فيلمبردار در حال ضبط اين مسابقه است. اين جنگ هم همانند ساير جنگ ها در عرض چند دقيقه زماني كه يكي از سگ ها ديگري را خاك مي كند به پايان مي رسد در نهايت صاحبان سگ ها آنها را از رينگ خارج مي كنند. در برخي از كشورها جنگ سگ ها تا زمان كشته شدن يكي از آنها ادامه پيدا مي كند اما جنگ سگ ها در افغانستان بيشتر شبيه كشتي يوناني- رومي در دوران باستان است. در اين جنگ سگي به عنوان پيروز تلقي مي شود كه در طول مسابقه برتري اش را نشان دهد يا سگ ديگر تسليم شود. سگ ها قبل از آنكه آسيبي جدي به هم بزنند از يكديگر جدا مي شوند.

شرط بندي روي سگ ها براي اكثر افغان ها يك سرمايه گذاري پرهزينه محسوب مي شود، البته اگر شانس با آنها يار باشد آنها در صورت برنده شدن مي توانند پول خوبي به جيب بزنند، براي مسابقه سگ كفايت الله به اسم «پلنگ» با سگ عبدول صبور به اسم «زنبور» 50 هزار پوند در شرط بندي جمع شد. براي اين مسابقه جمعيت فراواني جمع شده و مردمي كه روي اين دو سگ شرط بندي كرده بودند با شور و حرارت بيشتري نبرد اين دو سگ را دنبال مي كردند و در نهايت اين پلنگ است كه به عنوان پيروز ميدان اعلام مي شود. پلنگ به جز چند زخم كه روي پاها و گوشش ايجاد شده آسيبي جدي نديده اما پس از مسابقه كفايت الله به خاطر سكته قلبي روانه بيمارستان شد. او پس از بهبودي گفت؛ «فكر مي كنم به خاطر لذت در خوشحالي بود كه سكته كردم. براي من هيچ چيز نسبت به گذشته تغييري نكرده، به محض آنكه از بيمارستان مرخص شوم، خودم را براي مسابقه بعدي آماده خواهم كرد.»

منبع؛نيويورك تايمز
شنبه 14 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 150]