واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: رابطه بالا بودن قند خون و تسريع روند پيري مغز / محدوديت گيرنده مغزي و افزايش رفتارهاي پر خطر
با افزايش سن،روند ادراكي و پير شدن مغز بروز مي كند كه اين حالت با افزايش قند خون تسريع شده و حافظه و ادراك نيز كمتر مي شود و انجام رفتارهاي پر خطر و ريسك پذيري از سوي افراد با كاهش گيرنده هاي محدود كننده دوپامين مرتبط است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از پايگاه خبري هلث دي نيوز، بالا بودن قند خون از علل اصلي تسريع روند پيري مغز و كاهش ادراك مرتبط با افزايش سن است.
به گفته محققان دانشگاه كلمبيا، بالا رفتن سطح قند كه بخشي از روند پيري مغز را در بر مي گيرد با تاثيرگذاري روي قسمتي از هيپوتالاموس مغز باعث كاهش حافظ و ادراك مي شود. هيپوتالاموس مغز وظيفه يادگيري و حافظه را بر عهده دارد.
بر اساس اين گزارش، ورزش كردن تنها عامل تنظيم قند خون و گلوكز است و ميزان گلوكز را تثبيت كرده و از مشكلات ادراكي ناشي از پيري و به دنبال آن پيري مغز مي كاهد.
آزمايش هاي MRI انجام شده روي مغز 240 سالمند سالم نشان مي دهد بالا رفتن قند خون در سالمندان با هدف قرار دادن بخشي از تالاموس كه با پيري فيزيكي بدن رابطه دارد، روند پير شدن مغز و كاهش ادراك و حافظه را ايجاد مي كند.
همچنين سالمنداني كه به طور منظم ورزش هاي سبك انجام مي دادند به دليل تنظيم قند خون اسكن مغزي متفاوتي داشتند.
نتايج به دست آمده حاكي از اين است كه اسكن مغزي سالمنداني كه قند خون نامنظم و بالايي دارند نسبت به آنهايي كه ورزش مي كردند،پيرتر و روند ادراك در نهايت آهسته تر است.
گفتني است،صدمات وارده به هيپوتالاموس علت اصلي بروز آلزايمر در سالمندان است.
************محدوديت گيرنده مغزي و افزايش رفتارهاي پر خطر
انجام رفتارهاي پر خطر و ريسك پذير از سوي افراد با كاهش گيرنده هاي محدود كننده دوپامين مرتبط است و افزايش دوپامين در رفتارهاي خطرناك سهيم است.
بنابراين گزارش،افرادي كه تمايل زيادي به انجام فعاليت هاي خطرناك دارند و اغلب در كارهاي غيرقانوني شركت مي كنند و ترسي از عواقب آن ندارند، با محدوديت برخي تركيبات شيميايي مغزي مواجه هستند.
به گفته پژوهشگران دانشگاه و اندربيلت آمريكا،انجام رفتارهاي پر خطر در افراد ريسك پذير به دليل كاهش گيرنده هاي خودكار "دوپامين" است اين گيرنده هاي خودكار به گونه اي طراحي شده اند كه آزاد شدن دوپامين شيميايي مغز را محدود مي كنند.
اما در برخي از افراد،انجام فعاليت هاي مهيج و ريسك پذير كه همراه با احساس رضايت از اين اعمال است موجب تحريك بيش از حد طبيعي دوپامين شده و با آزاد شدن بي اندازه آن گيرنده هاي خودكار توانايي كنترل و متوقف كردن آن را از دست مي دهند.
بر اين اساس، محققان با بررسي اسكن مغزي 34 فرد بالغ همزمان با پرسش در مورد تمايلات، هيجانات و تصميم گيري دريافتند، گروهي كه تمايل به انجام رفتارهاي پر خطر داشته اند،ميزان گيرنده هاي خودكار دوپامين در مغز آنها كمتر بوده و همين باعث افزايش ماده شيميايي مغزي دوپامين و تمايل آنها شده است.
گفتني است،افزايش دوپامين و رشد رفتارهاي پر خطر در ميان مصرف كنندگان داروهاي مخدر بيشتر است.
پنجشنبه 12 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 212]