محاصره و تحريم طولانى غزه

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: محاصره و تحريم طولانى غزه
فريده شريفي

سالي كه گذشت همچون سال هاي پيش، سال ناآرامي ها در جهان سياست بود.

سالي كه آمريكايي ها با سياست هاي زورمدارانه خود جهان را ناامن تر از گذشته كردند. اما در مقابل، جهان يك صدا نفرت خود را از سياست زورگويي آمريكا نشان داد و اوج اين تنفر در پرتاب كفش خبرنگار عراقي به سوي جرج بوش در يك كنفرانس خبري در بغداد تبلور يافت.غير از آمريكا، متحد او رژيم صهيونيستي هم همچون سال هاي گذشته ساكنان مظلوم غزه را به خاك و خون كشيد و با بستن مرزها و محاصره غزه شرايط دشواري را براي 1.5 ميليون فلسطيني ساكن غزه فراهم كرده است.

حاصل اين سياست صهيونيست ها، مرگ تدريجي صدها كودك و زن فلسطيني است كه با جنايات اسرائيلي ها و سكوت جامعه جهاني جان خود را از دست دادند. سال گذشته در كنار تحولاتي كه در اروپا، آسيا و منطقه رخ داد، جابجايي قدرت در كاخ سفيد بود كه باراك اوباما با شعار «تغيير» جانشين جرج بوش شد.پرسش خيلي از تحليلگران سياسي اين است كه آيا با روي كار آمدن اوباما جهان شاهد تغييراتي در سياست خارجي ايالت متحده خواهد بود و ملت هاي جهان و بخصوص ملت هاي منطقه روي صلح و آرامش را خواهند ديد؟ براساس داده هاي موجود پاسخ اين پرسش منفي است چرا كه به نوشته صريح روزنامه آمريكايي لس آنجلس تايمز ساختار حكومت آمريكا مشكل دارد و با تغيير مستأجران كاخ سفيد تحولي در سياست ها ايجاد نمي شود و مطمئناً ماه هاي آتي هم مهمتر از گذشته نخواهد بود.آنچه پيش روي شماست برگزيده مهمترين رويدادهاي سال 2008 ميلادي است.

سرويس خارجي كيهان

مهمترين حادثه اي كه در سال گذشته ميلادي سرزمين فلسطين و ساكنان مظلوم آن را تحت الشعاع قرارداد موضوع تحريم و محاصره غزه بود كه به تدريج تبديل به يك فاجعه انساني شد.

موضوع فلسطين يك از موضوعاتي است كه در نقطه عطف مسائل سياسي و بين المللي قرار دارد و از جنبه هاي مختلف حائز اهميت بين المللي است ليكن فاجعه غزه به حدي عميق است كه تمامي مسائل ديگر را تحت تاثير قرارداد. و اگر بزودي حل و فصل نگردد و چاره اي براي آن انديشيده نشود به لكه ننگي به پيشاني بشريت تبديل خواهد شد.

1.5 ميليون فلسطيني ساكن غزه با قرار گرفتن پشت ديوار محاصره با مرگ تدريجي مواجهند و نبود دارو، مواد سوختي ، تعطيلي كارخانه ها، نبود مواد غذايي بيكاري، تعطيلي مدارس و دانشگاه ها و... باعث شده كه زندان غزه عرصه را به اهالي آن تنگ و تنگ تر كند.

در اين ميان آنچه دردناك تر است سكوت رژيم هاي عربي است كه در قبال محاصره نوار غزه تماشاگري بيش نيستند و سكوت مرگباري را در پيش گرفته اند و هيچ كاري نمي كنند. حتي برخي كشورهاي عربي وقاحت را تا به آنجا رسانده اند كه با ارسال نامه به سران رژيم صهيونيستي از آنها خواسته اند كه سران گروه هاي فلسطيني از جمله جنبش مقاومت اسلامي (حماس) را ترور كنند تا ديگر مانعي براي نزديك شدن آنها به تل آويو وجود نداشته باشد و راحت تر سرسپردگي خود را به آمريكا و ايادي منطقه اي اش ثابت كنند.

هر چندكه رژيم صهيونيستي با بستن گذرگاه هاي حياتي غزه از جمله گذرگاه رفح مي كوشد رهبران حماس را وادار به تسليم كند و مردم مقاوم اين منطقه را تضعيف كند تا به اهداف شوم خود برسد ليكن از همه بدتر همكاري دولت مصر با اين رژيم صهيونيستي است كه از بازگشايي گذرگاه رفح خودداري مي كند چرا كه اين گذرگاه مرزي با مصر مشترك است و اگر رهبران قاهره اشاره كنند اين گذرگاه براي هميشه باز خواهد بود و فاجعه انساني غزه به وقوع نخواهد پيوست.

از سوي ديگر، به جز همكاري برخي رژيم هاي عربي با رژيم اشغالگر قدس، همكاري تشكيلات خودگردان، فلسطين با اين رژيم بسيار تأسف آور و مشمئز كننده است چرا كه اين تشكيلات ظاهراً عنوان نماينده مردمي را به خود يدك مي كشد در حالي كه اكثر فلسطيني ها «محمود عباس» رئيس تشكيلات خودگردان را نماينده مشروع و قانوني خود نمي دانند و معتقدند كه به آرمان هاي فلسطين خيانت كرده است.

تشكيلات سازشكار خودگردان بارها با طرف صهيونيستي مذاكره كرده و چند قرارداد را در چارچوب روند سازش به امضا رسانده ولي صهيونيست ها همچنان مسائل اصلي فلسطينيان از جمله مسئله قدس، بازگشت آوارگان و... را به وقت نامعلومي موكول كرده به عبارت بهتر ناديده گرفته اند.

در حالي كه اكثر قريب به اتفاق تحليلگران امور فلسطين و خاورميانه معتقدند بدون يافتن راه حلي براي اين موضوعات محوري به ويژه موضوع قدس روزنه اي براي حل و فصل مسئله فلسطين وجود نخواهد داشت.

واقعيت اين است كه سرزمين فلسطين 60 سال است كه به دست صهيونيست هاي غاصب اشغال شده است و در اين مدت رژيم صهيونيستي با حمله و يورش و تخريب خانه فلسطيني ها املاك آنها را تصرف مي كنند و اجازه ساخت يا بازسازي منازل را به فلسطينيان نمي دهند.

صهيونيست ها همچنين با شهرك سازي به يهودي سازي سرزمين هاي فلسطيني ها مي پردازند و اين تنها بخشي از طرح هاي اشغالگران براي تنگ كردن حلقه محاصره بر فلسطينيان و آواره ساختن آنها است.

رژيم اشغالگر قدس حتي به نمازگزاران فلسطيني اجازه ورود به مسجدالاقصي را نمي دهند و با اين كارها مي خواهند تا اهالي قدس با غرق شدن در فشار و زور و محاصره از آرمان هاي اصلي خود دور شوند.

در سال گذشته ميلادي مردم فلسطين در شصتمين سالگرد اشغال كشورشان لباس سياه پوشيدند و به سكوت جامعه جهاني در قبال جنايات رژيم صهيونيستي اعتراض كردند.

در دانمارك، مغرب، موريتاني، يونان، لبنان، سوريه، تركيه، اندونزي، مالزي، اردن و برخي كشورهاي جهان نيز تظاهرات اعتراض آميز مشابهي انجام شد و در تمامي اين راهپيمايي ها و اعتراضات، مردم خواستار آزادسازي فلسطين شده و خشونت و تجاوزگري اشغالگران صهيونيست عليه غيرنظاميان فلسطيني را محكوم كردند.

اتحاديه عرب نيز به مناسبت شصتمين سالگرد نكبت (تأسيس رژيم صهيونيستي) با صدور بيانيه اي از جامعه بين الملل و در رأس آن سازمان ملل و كميته چهارجانبه خواست كه با ارزيابي مجدد از سياست هاي اسرائيل اين رژيم را مجبور به تعهد نسبت به بسياري از قوانين بين المللي نقض شده كنند.

از سوي ديگر، به موازات تشديد خشونت ها، تجاوزات و حمله هاي مكرر نظاميان رژيم صهيونيستي به نوارغزه و كرانه باختري گروه هاي فلسطيني نيز اعلام كردند كه بر حملات موشكي خود نسبت به مناطق مختلف سرزمين هاي اشغالي مي افزايند.

گروه هاي فلسطيني و در رأس آنها جنبش حماس اعلام كرد كه با تمام ابزارها و امكانات در مقابل تجاوزات رژيم اشغالگر ايستادگي مي كنيم و هرگز تسليم نمي شويم.

يكي از رهبران حماس در اين رابطه هشدار داد كه در برابر 200 كلاهك هسته اي رژيم صهيونيستي ما نيز 200 هزار جوان مخلص و با ايمان داريم كه آماده شهادت هستند.

عمليات انتحاري جوانان فلسطيني كه نمونه هاي آن عمليات با بولدوزر به قلب نظاميان صهيونيست و يا يك خودرو شخصي به محل اجتماع نظاميان در كرانه باختري بود نشان داد كه گروه هاي فلسطيني در گفته هاي خود صادق هستند و شعار نمي دهند.

همچنين حمله موشكي مبارزان فلسطيني به پايگاه ها و محل استقرار نظاميان ارتش صهيونيستي، در شهرك هاي يهودي نشين باعث ترس و وحشت صهيونيست ها شد. در سال گذشته ميلادي گردان هاي نظام قسام شاخه نظامي حماس، گروهان هاي قدس شاخه نظامي جنبش جهاد اسلامي و ساير مبارزان فلسطيني حملات شديد موشكي خود را به نمايش گذاشتند به نحوي كه ساكنان شهرك سدروت و شهرك هاي مجاور مجبور به فرار شدند و از ارتش به دليل ناتواني در انجام مسئوليت هاي امنيتي انتقاد كردند. اعضاي كنست (پارلمان) رژيم صهيونيستي نيز از ايهود باراك وزير جنگ رژيم صهيونيستي انتقاد كرده و او را متهم به بي كفايتي و بي لياقتي كردند.

همين ناتواني ها در مقابله با جنبش حماس باعث شد كه رژيم صهيونيستي 23 ميليون دلار به محمود عباس و تشكيلاتش كمك كرد تا با كنترل اوضاع با جنبش حماس مقابله كند.

همچنين با موافقت وزير جنگ رژيم صهيونيستي تجهيزات نظامي اسرائيلي از جمله 1000 قبضه تفنگ كلاشينكف و ده ها هزار قبضه از سلاح هاي ديگر ساخت اردن در اختيار تشكيلات خودگردان فلسطين قرار گرفت.

اين در حالي است كه اسماعيل هنيه نخست وزير منتخب دولت فلسطين و ساير رهبران حماس بارها محمود عباس را از همكاري با رژيم صهيونيستي برحذر داشتند و اعلام كردند كه عباس بايد به ملت فلسطين وفادار بماند. از ديگر اخبار مهم در سال گذشته ميلادي استعفاي ايهود اولمرت نخست وزير رژيم صهيونيستي به دليل ضعف و ناتواني در مقابل با گروه هاي مقاومت به ويژه حزب الله لبنان و حماس و فساد اخلاقي و مالي او بود.

اولمرت تنها مسئول رده بالاي اسرائيلي است كه 15 بار مورد بازجويي قرار گرفته است و پليس رژيم صهيونيستي به مدارك و اسناد معتبري در زمينه فساد مالي و اخلاقي وي دست يافته است. به همين دليل تزيبي ليوني وزير خارجه رژيم صهيونيستي در انتخابات رهبري حزب حاكم كاديما به عنوان جانشين ايهود اولمرت انتخاب شد.

انتخاب ليوني موج گسترده اي از انتقادها را دربرداشت به گونه اي كه بسياري از احزاب اسرائيلي تهديد كردند كه به حزب كاديما به رياست ليوني نخواهند پيوست و حزب شاس هم پيوستن به حكومت ليوني را مشروط به پذيرفتن خواسته هاي حزبش از جمله خودداري از مذاكره درباره قدس كرد.

با اين حال تشكيلات خودگردان فلسطين از پيروزي ليوني استقبال گرمي كرد و محمود عباس گفت كه ما با هر كس كه همسايگانمان انتخاب كند مذاكره مي كنيم.

اما جنبش حماس تاكيد كرد كه تزيبي فرقي با اولمرت ندارد و هر دو قاتل فلسطيني ها هستند.

از ديگر اخبار فلسطين در سالي كه گذشت انعقاد قرارداد آتش بس رژيم صهيونيستي با جنبش حماس بود كه ظاهراً براي آرام سازي و ترك مخاصمه في مابين در نظر گرفته شد اما در اين مدت شش ماه زمان آتش بس روزي نبود كه صهيونيست هاي متجاوز به نوار غزه و كرانه باختري حمله نكنند و فلسطينيان را به خاك و خون نكشند.

حملات موشكي، تجاوز جنگنده ها، يورش نظاميان صهيونيست، دستگيري، شكنجه و قتل و كشتار ملت مظلوم فلسطين از پيامدهاي آشكار اين دوران آتش بس بود.اين دوره شش ماهه روز جمعه گذشته (19 دسامبر) به پايان رسيد و حماس اعلام كرد كه به هيچ وجه خواستار تمديد اين دوران نيست و تا زماني كه غزه در محاصره است آتش بس تمديد نخواهد شد.

در هر صورت باز هم يادآوري مي شود كه اساسي ترين موضوع سال گذشته مسئله تحريم و محاصره غزه است. مردم غزه هنوز در فشار و تنگناي شديدي قرار دارند و شكار قربانيان اين منطقه همچنان رو به افزايش است و هنوز كسي نتوانسته اقدام عاجل و موثري براي رفع اين تحريم اعمال كند، اعزام كشتي هاي حقوق بشري، هيئت هاي مختلف حقوق بشري و كميته هاي چهارجانبه صلح و تظاهرات و راهپيمايي هاي جهاني چندان موثر نبوده و باعث شده كه رژيم صهيونيستي براي يك اقدام تبليغاتي يك روز گذرگاه رفح را بازگشايي كند اما هيچ اقدام موثري براي شكستن حلقه محاصره انجام نشده است.

متأسفانه در مورد مسئله فلسطين چنين تصور مي شود كه تنها اين مسئله به خود فلسطيني ها مربوط مي شود درحالي كه مسئله فلسطين يك مسئله عربي و اسلامي است كه نبايد مسئوليت آزادي آن را فقط متوجه فلسطيني ها دانست.
دوشنبه 9 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 215]