محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845021806
رسیدن به همه بچه ها
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رسیدن به همه بچهها
وقتی قوانین و رویههای جدید را یاد میدهیم، چطور آنچه را از بچهها انتظار داریم برای همه دانش آموزان آسانتر کنیم؟قدم به قدمیاددادن و انجام دادن قانون یا رویه جدید کلاسی به دانش آموزان همیشه کار آسانی نیست. مخصوصاً، بچههایی که نیازهای خاص دارند، اغلب در فهم انتظارات و دستورالعمل های جدید، مشکل دارند. آگاه شدن از جنبههای ظریف و فعالیت هایی که میتوانند به بچهها کمک کنند یا مانع آنها شوند، به معلمان کمک میکند تا راه ساده تری برای انجام خواسته شان از بچهها، پیدا کنند. طرح ساده ای که اینجا ارائه میشود، آنچه را انتظار داریم، برای همه بچهها آسانتر میکند. بگو به بچهها بگویید که دقیقاً چه اتنظاری از آنها دارید. به روشنی و به نحوی مثبت که چه کار کنند و چرا و چه وقت آنها را انجام دهند. به بچهها نگویید که چه کار نکنند؛ فقط روی کاری که باید انجام بدهند، تمرکز کنید. مثلاً بگویید: " وقتی تکلیف را انجام دادی، آن را توی سبد قرمز روی میز من بگذار و یک کار ساکت انجام بده. این پوستر سه تا از ین کارهای ساکت را نشان میدهد. خواندن ساکت، نقاشی و پازل. در کتابخانه زیر پوستر کتاب، مداد رنگی و پازل هست. اگر این قانون را رعایت کنی به همه بچهها کمک میکنی تکالیفشان را به موقع انجام بدهند و من هم ساده تر کارت را پیدا و تصحیح میکنم. " درس بده رویه کار را برای کلاس، مدل کنید و نشان بدهید. وقتی مدل میکنید، فکرتان را بلند بگویید تا مهارتهای تفکر انتقادی را به آنها نشان بدهید و به آنها کمک کنید تا قدم های رویه کاری را یاد بگیرند. فرض نکنید که همه دانش آموزانتان قبلاً این دستورالعمل را گرفته اند، یا به طور اتوماتیک میدانند باید چه کار کنند یا خودشان میفهمند چه کار کنند. تماشا کن دانش آموزان را در حال کار تماشا کنید. این تنها راه فهمیدن این است که آیا آنچه را به آنها درس داده اید، یاد گرفته اند یا نه. از پرسیدن سؤالاتی مثل: " همه فهمیدند؟ " یا " سؤالی هست؟ " اجتناب کنید، و چون بعضی بچهها برای اینکه مزاحم نشوند، حرف نمیزنند. به جای این کار بگویید: " الان من به شما یک تکلیف کوچک میدهم تا سرمیزتان انجام بدهید. وقتی تمام شد، کارهایی را که یادتان دادم، انجام بدهید. " از یک چک لیست ساده برای ارزش یابی نحوه انجام کار دانش آموزان استفاده کنید. کمک کنید به بچههایی که نمیدانند چه کار کنند یا کار دیگری میکنند، کمک کنید. به آنها در سکوت کمک و دلگرمی بدهید. در هر فعالیتی، بعضی از بچهها در اولین مرتبه کار را یاد میگیرند و دیگران به آموزش بیشتر احتیاج دارند. از بی حوصلگی نشان دادن پرهیز کنید و کاری نکنید که بقیه بفهمند این بچهها به کمک اضافی احتیاج دارند. تشویق کنید در هر قدم، بچهها را تشویق کنید! به خصوص بچههایی را که نمیتوانند از دستورالعمل ها پیروی کنند یا یادشان نمیآید بعد باید چه کار کنند. دانش آموزانی که مشکلاتی در رابطه با ترتیب منطقی، سازمان دهی، تمرکز، به یادآوری یا فهم زبانی دارند، در پیروی از رویههای کلاس هم مشکل خواهند داشت. راه حل تجربه شد این است که به خاطر هر قدم کوچکی که در جهت درست برداشته میشود، بچهها را تشویق کنیم. این کار عزت نفس بچههایی را که نیازهای خاص دارند، بالا میبرد. یادآوری کنید مرتباً قدم های مختلف یک رویه تازه را به بچهها یادآوری کنید. فرض نکنید که اگر یک قانون را در اول سال درس بدهید، بچهها همه در آن ماهر شده اند و میتوانند در طول سال از آن استفاده کنند. هر وقت لازم است از درسهای یادآوری استفاده کنید. تمرین، تمرین، تمرین تمرین، کمال میآورد! بچهها برای استفاده درست و خودکار از یک مهارت به تمرین زیاد نیاز دارند. مثلاً اگر وقت کار ساکت فقط در بعضی روزها انجام شود یا بچهها اغلب آنقدر دیر تکلیفشان را انجام بدهند که وقت کافی برای کار ساکت باقی نماند، فرصت و شانس تمرین کم میشود. متآسفانه بچههایی با نیاز خاص اغلب کارشان را دیرتر همه تمام میکنند و فرصت تمرینشان کمتر هم میشود. بنابراین اگر همه معلم های مدرسه از این روش استفاده کنند، این بچهها هم خواهند توانست در طول درسهی روز به اندازه کافی تمرین کنند. قانونهای کلی رفتار شما علاوه بر رویههای معمول کلاس، به ایجاد قانونهای رفتاری کلی هم احتیاج دارید. اگر دانش آموزان - به خصوص بزرگترها – در ایجاد این قوانین دست داشته باشند، بیشتر به آنها احترام خواهند گذاشت. معلمان بسیاری، فهرستی از آنچه کاملاً ضروری میدانند تهیه میکنند و درباره بقیه قواین با دانش آموزانشان به توافق میرسند. فهرست زیر نقطه شروع خوبی برای قانون گذاری است. از این قانونها به عنوان خط مشی کلی استفاده کنید و آنها را با نیازهای کلاس و پایه تان هماهنگ کرده و بسط بدهید. 1- با دیگران همان طور رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند. 2- به اشخاص و اموال آنها احترام بگذارید. ( نزنید و کش نروید! ) 3- با همه بخندید اما به هیچ کس نخندید. 4- مسوول یادگیری تان باشید. 5- سر وقت به کلاس بیایید و تکالیفتان را تحویل دهید. 6- مزاحم افرادی که کار میکنند، نشوید. معلمان با تجربه همه توافق دارند که بهترین کار، انتخاب چند قانون محدود است، مثلاً آنها که به یادگیری موفق و محیط منظم مربوط هستند. به هر حال هیچ کس نمیتواند یک لیست بلند بالا را به خاطر بسپارید! قانون هایتان را تا حد ممکن واضح و مشخص کنید. بعد با کمک دانش آموزانتان درباره عواقب شکسته شدن این قانونها تصمیم بگیرید. قانونها را مثل یک درس معمولی، درس بدهید. درباره هر قانون به طور جداگانه بحث کنید و منطق پشت آن را شرح بدهید و از بچهها بخواهید درباره راههای شکسته شدن آن مثال بزنید. توضیح دهید که قوانین باعث میشود به همه در مدرسه خوش بگذرد و با مثال این نظر را برای بچهها روشن کنید. یادآوری گاه به گاه قوانین و فرستادن یک نسخه از آنها برای والدین هم، ایده خوبی است. معلمان کلاس اول و پیش دبستانی به تجربه دریافته اند که "تصویری" کردن قوانین مفیدتر واقع میشود. در سالهای اول دبستان نیز بهتر است روز اول مدرسه به مهم ترین قوانین بپردازید و بعد چند قانون دیگر را اضافه کنید و در روزهای بعد آنها را دوره کنید. این زمان از سال، مهم ترین اثر را در تثبیت و اجرای قوانین دارد. قوانین محکم، سریع و عادلانه واقعاً موثر خواهند بود. بهتر است دانش آموزان بزرگتر خودشان از روی قوانین وضع شده بنویسند. عمل نوشتن قوانین به بچهها کمک میکند تا آنها را بهتر به خاطر بسپارند. مشارکت بچهها در ساخت قوانین کاملاً ضروری است. تجربه نشان داده است که بچههایی که نسبت به قانون احساس "مالکیت" دارند، بهتر قوانین کلاس را رعایت میکنند. میتوان برای شروع کار از بچهها خواست تا به این دو سؤال جواب بدهند: - معنی محیط امن و سالم چیست؟ - کنار آمدن با همدیگر یعنی چه؟با درس دادن و روزمره کردن قوانین در اول سال، نظم و انضباط خوبی پایه گذاری میشود. هر چه باشد، انضباط بچهها با مدیریت خوب کلاس همراه است. کلید اصلی پیشگیری از مشکلات، قبل از وقوع آنهاست. معلمان خوب"الگوی نظم" هستند. معنای این جمله سخت گیری نیست بلکه رهبری کلاس و نمونه و مثال رفتار خوب بودن است. حالا مداد را دربیارید! کم کردن استرس امتحانهای استاندارد دانش آموزان بیشتر از 20 بار در طی یک سال در معرض امتحانهای استاندارد قرار میگیرند و نتایج این امتحانها از سوی مسوولان مدرسه، معلم ها و پدر و ماردها خیلی جدی گرفته میشود و همه آن را معیاری از کارکرد مدرسه و معلم میگیرند و حتی بعضی اوقات روی زندگی بچهها تأثیر وحشتناکی میگذارد. این استرس فوق العاده به سادگی از روی بچهها برداشته نمیشود. حتی بهترین دانش آموزان و آماده ترین ها هم تحت تأثیر فضای پراضطراب امتحان قرار میگیرند. درست است که اندکی اضطراب قبل از هر امتحانی طبیعی است اما مقدار عصبیت و ناراحتی ای که بچهها تحمل میکنند گاهی روی کارکردشان اثر منفی میگذارد همه ما بچههای خوب زیادی را میشناسیم که سرامتحان نمیتوانند خوب عمل کنند. چه چیزی امتحان را اینقدر پراسترس میکند؟ شاید نحوه اجرای آن. امتحانها زمان مشخصی دارند و باید طبق دستورالعمل ها اجرا شوند و قانونهای اجرای آنها انعطاف ندارند. معلم نمیتواند به بچهها مثلاً با افزایش وقت کمک کند و آنها باید به نحوی که برایشان آشنا نیست بنشینند. معلم برای کاهش این استرس چه میتواند بکند؟ نگاهی به این تجربهها بیندازید شاید برای شما هم مفید باشند! محیطی مثبت بسازید باید سعی کنید که تعادلی بین " آرام باشید. این فقط یک امتحان است. " و " بیایید جدی بگیریمیش " برقرار کنید. قبل از امتحان بچهها را آرام کنید و بگذارید آنها هم از نگرانی هایشان حرف بزنند. بگذارید کلاس محیط دوستانه ای داشته باشد. حتی میتوانید از کتابهای سرگرمی و خنده دار قبل از امتحان استفاده کنید. پیش بینی خوب را جایگزین وحشت کنید به دانش آموزانتان مدادهای " جادویی " بدهید تا رفتارشان را عوض کنند. این کار را میتوان با عکس برگردان یا برچسب های پیغام های خوب هم انجام داد. برچسبی مثل " تو بهترین هستی " بیشتر از وحشت، تمرکز بچهها را روی جایزههای بعد ا از امتحان جمع میکند. به دانش آموزانی که اعتماد به نفس بیشتری دارند بگویید: " این فرصت خوبی است که توانایی ات را نشان بدهید " مدیریت زمان را تمرین کنید در طول سال حتماً چند بار به بچهها امتحانهایی با زمان محدود بدهید تا با این نوع امتحان آشنا شده و نترسند. پدر و مادرها را درگیر کنید قبل از امتحان، نامه ای به خانه بچهها بفرستند و با توضیح این که چه امتحانی، به چه دلیلی و چه وقت گرفته خواهد شد. به یاد داشته باشید که والدین نگران عملکرد فرزندانشان هستند به خصوص اگر نمرهها باعث رتبه بندی بچهها بشود یا اثری در انتخاب مدرسه بعدی آنها داشته باشد. به آنها توضیح بدهید که نگرانیشان باعث استرس بچه خواهد شد. از والدین بخواهید بچهها را در طول سال و در کار معمولی کلاس تشویق کنند. آماری که در مدرسههای آمریکا گرفته شده است، نشان میدهد که 90 درصد موفقیت بچههای سوم راهنمایی در امتحان سراسری ریاضیات ناشی از سه کنترل والدین است: شرکت در کلاسهای مدرسه! خواندن مطالب گوناگون در خانه! تماشای منظم تلویزیون!مولفساناز فرهنگی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2142]
-
گوناگون
پربازدیدترینها