واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: خجالتیها

افراد خجالتی از نظر فیزیولوژیك خصوصیاتی دارند كه در اعمال و رفتار آنان ظاهر میشود. بعضی از این علایم فیزیولوژیك عبارتند از: تشدید ضربان قلب، سرخ شدن چهره، اختلالات تنفسی، تغییرات صدابه هنگام صحبت كردن و ... . در این میان برخی از رفتارهای اضطرابی، بیشتر در نوجوانان دیده میشود؛ مانند: مخفی كردن خود از انظار اطرافیان و آشنایان، به لكنت افتادن، فرار كردن از جمع، مضطرب و دستپاچه بودن، با انگشتان خود بازی كردن، با لباس خود ور رفتن، از این پا به آن پا شدن، سر را خم كردن و عدم برقراری ارتباط بصری مستمر و طبیعی با دیگران، خودتوجهی بیشتر از حد، ضعف اعتماد به نفس، عدم برخورداری از ابتكار عمل و خلاقیتهای ذهنی .خجالت كشیدن، یك نوع ترس یا اضطراب اجتماعی است كه فرداز مواجه شدن با افراد ناآشنا و ارتباطات اجتماعی گریزان است.برخیها از همان دوران كودكی گوشهگیر و خجالتی هستند و ممكن است تا پایان عمرشان خجالتی باقی بمانند، اما عدهای دیگر با گذشت زمان و شركت در كارهای اجتماعی و برخورد و ارتباط با افراد دیگر، رفتارهای متعادل و اجتماعی را در پیش میگیرند. زندگی انسانها سراسر یادگیری است و بخش عمدهای از یادگیری در ارتباط با دیگران كسب میشود.جوانان و نوجوانان بسیاری هستند كه به علت عدم توانایی در برقراری ارتباط با دیگران از نداشتن دوست رنج میبرند. یكی از دلایل بسیار مهم این رفتار ناشی از خجالتی بودن است. شخص خجالتی از صحبت و تماس داشتن با دیگران رنج میبرد و حتی ممكن است به علت كمبودهای واقعی یا تخیلی، خود را حقیر به حساب آورد. چنین افرادی در اجتماع از رشد عاطفی ـ اجتماعی اندكی بهره دارند، لذا همین امر باعث میشود دیگران را بیازارند كه ممكن است به صورتهای گوناگون جلوهگر شود؛ همانند بیاعتنایی به دیگران، تمسخر كردن دیگران یا شوخیهای زننده و مخرب. افرادی كه از شخصیت متعالی و باارزشی برخوردارند هیچ گاه به آزار دیگران نمیپردازند كمبود اعتماد به نفس باعث رنج افراد خجالتی میشود و این خود باعث میشود تا این گونه افراد در مواجه شدن با دیگران، به سرعت ناراحت و دستپاچه شوند. در دوره ی نوجوانی به علت كمی تجربه مسئله ی تصمیمگیری مشكل است بنابراین پدر و مادر و مربیان برای بالا بردن میزان اعتماد به نفس نوجوانان میتوانند نقش ویژهای داشته باشند. علیرغم تمایل جوانان و نوجوانان به رهایی از قیود و محدودیتهای خانوادگی، نداشتن روابط مطلوب و همبستگیهای خانوادگی، اثرات زیانباری به ویژه در سنین دوازده ـ سیزده سالگی روی نوجوانان و به خصوص نوجوانان دختر بر جای میگذارد. روشهای درمان خجالت و گوشهگیری:سعی در ترك رفتارهای نامطلوب و تقویت رفتار و اعمالی از قبیل شركت در بحثهای گروهی و جوشش با دیگر افراد.زدودن افكار غیر منطقی و واهی از ذهن:یكی از احساسات ناخوشایندی كه به افراد خجالتی منتقل میشود احساس تنفر و بیزاری از دیگر افراد و یا اشیاء،بدون دلیل حقیقی است كه باید این گونه افكار را شناخت و از خود پاك كرد. پذیرش ایرادات: تصمیمگیری منطقی در مواجه شدن با انتقادات آشنایان و اطرافیان، و تصمیمگیری منطقی در برخورد با انتقادات دیگران.شركت در فعالیتهای اجتماعی:ترس از شركت در فعالیتهای اجتماعی، یكی از عوامل مهم بروز ناراحتیهای روانی نوجوانان و جوانان محسوب میشود. باید در نظر داشت شیوع خجالتی بودن به ویژه در دوره ی بلوغ از سایر مراحل دیگر رشدی بیشتر است و به همین دلیل از اهمیت بیشتری برخوردار میباشد. خجالت كشیدن، موجب بروز رفتارهای منفی میشود لذا لازم است جوانان و نوجوانان دختر به كمك مربیان و پدر و مادر خود، در صدد پیدا كردن راه حلهای مناسب جهت رفع این مشكل باشند. منبع : پیام زن :فرزندان در سن بلوغنیازهای جوانان و نوجوانانروان شناسی نوجوانی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 497]